Παύλος Βασιλείου: Ο «βαζελοκτόνος»

Τη δεκαετία του 1960 και την εποχή της μεγάλης ομάδας του Μπούκοβι, ο Ολυμπιακός είχε τους δύο καλύτερους ακραίους επιθετικούς στην Ελλάδα. Στο δεξί άκρο τον Παύλο Βασιλείου και στο αριστερό άκρο τον Βασίλη Μποτίνο.

Οι σημαντικότερες ερυθρόλευκες στιγμές του 2018

Στο αντίστοιχο περσινό κείμενο έκανα αναφορά στις επιτυχίες του μεγαλύτερου πολυαθλητικού συλλόγου στον κόσμο και στους πολλούς τίτλους που κατέκτησε. Η ευχή μου ήταν να πανηγυρίσουμε ακόμη περισσότερους μέσα στο 2018. Πράγμα που μονάχα ο Ολυμπιακός θα κατάφερνε: έσπασε όλα τα κοντέρ, πανηγυρίζοντας κούπες σχεδόν σε όλα τα αθλήματα που συμμετείχε. Παρακάτω κάνω μια αναφορά στα περισσότερα τμήματα του Θρύλου και στις στιγμές που ξεχώρισα σε κάθε ένα από αυτά.

Νταρουσά-Φαπα

Στην Ευρωλίγκα καμία εκτός έδρας ήττα δεν μπορεί να θεωρηθεί εκτός προγράμματος, ειδικά από τη στιγμή που άλλαξε πριν από τρία χρόνια το σύστημα διεξαγωγής της διοργάνωσης και το επίπεδο του ανταγωνισμού  ανέβηκε ακόμα περισσότερο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει για κανένα λόγο ότι η χτεσινή ήττα δεν ήταν οδυνηρή, εξαιτίας της εικόνας που παρουσίασε ο Ολυμπιακός και του τρόπου που προσέγγισε το παιχνίδι. Φαίνεται μάλλον ότι τα μελομακάρονα, η γαλοπούλα και ο Φρανκ Σινάτρα έκατσαν βαριά τόσο στους παίχτες μας όσο και στον κόουτς Μπλατ.

Όταν έφυγε ο Γουλανδρής

Τις προάλλες διάβαζα για το αήττητο σερί της Τότεναμ σε αγώνες των Κυπέλλων Ευρώπης, που διήρκεσε 5 χρόνια, από τον Νοέμβριο του 1967 μέχρι τον Νοέμβριο του 1972. Στο διάστημα αυτό, η Τότεναμ έπαιξε 16 αγώνες στην Ευρώπη και πέτυχε 12 νίκες, ενώ είχε 4 ισοπαλίες. Ξέρετε ποια ήταν η ομάδα που την κέρδισε και της σταμάτησε το σερί; O Ολυμπιακός του Γουλανδρή, που τη νίκησε 1-0 στο Καραϊσκάκη την 8.11.1972, αναγκάζοντας τον τότε προπονητή της αγγλικής ομάδας Νίκολσον να συγχαρεί δημόσια την ομάδα, που κατάφερε να διακόψει το σερί των πετεινών.

Οδός Βοϊβοντίνα: Αριθμός οκτώ

Στη δεκαετία του 1950, αλλά και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960 διεξαγόταν κάθε χρόνο, κατά την περίοδο των Χριστουγεννιάτικων γιορτών, τo πολύ δημοφιλές στον φίλαθλο κόσμο φιλικό «Κύπελλο Χριστουγέννων», που το συνδιοργάνωναν οι τρεις ομάδες του κέντρου (του λεγόμενου ΠΟΚ) Ολυμπιακός, ΠΑΟ και ΑΕΚ, οι οποίες αγωνιζόντουσαν μεταξύ τους. Το Κύπελλο αυτό είχε γίνει θεσμός, ο οποίος είχε τη δική του, κάθε άλλο παρά αμελητέα, σημασία και προσέλκυε το μεγάλο ενδιαφέρον των φιλάθλων του λεκανοπεδίου. Πολλές φορές, οι τρεις ομάδες του λεκανοπεδίου καλούσαν και κάποια καλή ξένη ομάδα, ώστε να δώσουν μεγαλύτερη αίγλη στον θεσμό και ταυτόχρονα να εξασφαλίσουν ακόμη μεγαλύτερη οικονομική επιτυχία των αγώνων.

Μια ευρωπαϊκή διαιτητική σφαγή

Πολύ μεγάλο σάλο --και δικαιολογημένα-- προκάλεσε το πρόσφατο χέρι-πέναλτι του Βιερίνια, που θα παραμείνει για αρκετό καιρό ακόμη στην επικαιρότητα. Πολλοί τα χαρακτήρισαν ως το πιο καραμπινάτο και οφθαλμοφανές χέρι-πέναλτι, που έχει γίνει ποτέ στα ελληνικά γήπεδα. Εγώ όμως δεν συμπεριλαμβάνομαι σε αυτούς. Γιατί είμαι «παλιός» και έχω μνήμη. Έχω δει και πολύ χειρότερο χέρι-πέναλτι, με θύμα τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη σε παιχνίδι ευρωπαϊκών διοργανώσεων και μάλιστα με θύτη θεωρητικά αμερόληπτο ξένο διαιτητή. Γι' αυτό θα σας μιλήσω.

Χριστουγεννιάτικο πάρτυ στο ΣΕΦ!

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε άλλη μια εβδομάδα με διπλή αγωνιστική κάνοντας το 2/2 απέναντι στην «σταχτοπούτα» Γκραν Κανάρια, φτάνοντας το ρεκόρ του στο 9-5 και εδραιώνοντας τη θέση του στη βαθμολογία της Ευρωλίγκα. Αυτό μάλιστα το πέτυχε, παίζοντας στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης πολύ όμορφο μπάσκετ, που σίγουρα θα άφησε ευχαριστημένους τους πιστούς θαμώνες του ΣΕΦ, που έλαβαν ένα πολύ ωραίο δώρο από την ομάδα ενόψει Χριστουγέννων.

Διπλό με προοπτική

Τεράστιο διπλό πέτυχε χθες ο Ολυμπιακός στην έδρα της Μπαρτσελόνα. Τεράστιο από πολλές απόψεις. Αρχικά η βαθμολογική σημασία της νίκης αυτής είναι μεγάλη και θέτει τις βάσεις για ένα καλό πλασάρισμα, στην οκτάδα μέχρι στιγμής. Μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια και η άνεση για να μιλάμε τώρα για τετράδα. Δηλαδή μπορούμε να μιλάμε αλλά δεν φαίνεται εύκολο, τουλάχιστον όπως ήταν τις δύο προηγούμενες χρονιές.
 

Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ: οι ρίζες μιας έχθρας

Στις 15.12.1968 διεξήχθη ο πρώτος αγώνας που έγινε ποτέ μήνα Δεκέμβρη για το Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ. Έγινε στο Καραϊσκάκη και ο Ολυμπιακός νίκησε 3-0, μια βροχερή μέρα, σε ένα βαρύ και λασπωμένο τερέν. Από εκείνη τη μέρα και μέχρι σήμερα θα ακολουθήσουν άλλοι 11 αγώνες τον ίδιο μήνα ανάμεσα στις ίδιες ομάδες. Το περίεργο είναι ότι ο Δεκέμβρης δεν είναι ένας καλός μήνας για τον Ολυμπιακό όσον αφορά τις αναμετρήσεις του με τον ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα. Και δεν είναι καλός επειδή κατ’ εξαίρεση τον μήνα Δεκέμβρη δεν επιβεβαιώνεται η μεγάλη γενικότερα υπεροχή που έχουμε σε νίκες έναντι του ΠΑΟΚ. Έτσι παρά τον μεγάλο αριθμό (12) αγώνων που έχουν δώσει, Δεκέμβρη μήνα, οι δύο ομάδες για τον πρωτάθλημα, οι νίκες είναι μοιρασμένες (5-5) ενώ υπάρχουν και δύο ισοπαλίες.

Μια Ολυμπιακή Ιστορία (από όσες τύχει να γραφτούν) #12

Ερυθρόλευκη ρουτίνα

Μια Ολυμπιακή ιστορία που μπορεί να έχει συμβεί στην πραγματικότητα, εμπνευσμένη από τη μεγαλειώδη πρόκριση της ομάδας μας.

Υπόκλιση στον αυτοκράτορα

Την καλύτερη του φετινή εμφάνιση στη σεζόν έκανε ο Ολυμπιακός μέσα στην Πυλαία σκορπώντας σε λιγότερο από 90 λεπτά τον Παοκ με 3-0 σετ. Ο τίτλος του προηγούμενο κειμένου προμήνυε πως η νίκη στον αγώνα της Τετάρτης ήταν μονάχα η αρχή για αυτό που θα ακολουθούσε. Το αήττητο σερί που τρέχει η ομάδα έφτασε στο 39-0, εντωμεταξύ αυτή ήταν η 5η σερί νίκη στις τελευταίες αναμετρήσεις μεταξύ των δυο ομάδων. Η διαφορά στην βαθμολογία της Volley league να αυξάνεται στους 7 βαθμούς, με τους Πειραιώτες να έχουν ένα παιχνίδι περισσότερο.

Βραδιές σαν τη προχτεσινή θυμίζουν γιατί γίναμε Ολυμπιακοί!

Το βράδυ της Πέμπτης θα μείνει στην ιστορία. Είναι από εκείνες τις βραδιές, που «φτιάχνουν» τις νέες γενιές Ολυμπιακών. Όχι για τις νίκες. Όχι μόνο για την επική πρόκριση στο ποδόσφαιρο, αλλά για το γεγονός ότι και στα δύο αθλήματα ο Ολυμπιακός παρουσίασε τα «υλικά» από τα οποία είναι φτιαγμένος: Πάθος, τσαμπουκάς, πίστη στη νίκη και επίθεση! Οι λόγοι για τους οποίους έγινε Θρύλος. Στον παιχνίδι απέναντι στην Εφές ο Ολυμπιακός, έβγαλε αντίδραση και κατάφερε να φτάσει στην ανατροπή και να πάρει μια νίκη, που του ανοίγει το δρόμο για να διεκδικήσει την τέταρτη θέση.

Και οι 11 ήταν υπέροχοι!

Όχι, οκ, υπερβολή. ΘΡΥΛΕ, ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. Μπα... Υπερβολή και αυτό. ΦΕΡΤΕ ΜΑΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ. Υπερβολικές απαιτήσεις... ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΣΟΥ, ΧΑΡΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ! Αυτό ακριβώς. Ολυμπιακός-Μίλαν 3-1, ο Ολυμπιακός στην επόμενη φάση και η Μίλαν αποκλεισμό.

Κι αυτό ήταν μόνο η αρχή

Το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς, ως συνήθως, βάφτηκε ερυθρόλευκο, αφού ο Ολυμπιακός ήταν εμφανώς καλύτερος από τον αντίπαλο του, που με εξαίρεση το 1ο σετ πήρε μια ξεκούραστη νίκη στον ημιτελικό του Λιγκ Καπ «Νίκος Σαμαράς» και διατήρησε την παράδοση να μην χάνει από τον Παοκ στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Η ομάδα θα αντιμετωπίσει σε διπλούς τελικούς τον Φοίνικα Σύρου, με τον πρώτο αγώνα να διεξάγεται στις 23 Ιανουαρίου και τρεις ημέρες αργότερα οι 2 ομάδες θα αναμετρηθούν στο Μελίνα Μερκούρη, με τον Ολυμπιακό να διεκδικεί τον 6ο τίτλο στις 8 φορές που έχει πραγματοποιηθεί το Λιγκ Καπ. Καταπληκτικός ο κόσμος που έδωσε δυναμικό παρών, δεν σταμάτησε λεπτό το τραγούδι και έστησε ένα γλέντι στις κερκίδες.

Μ. Περσίας: Ο ξεχασμένος

Είναι πράγματι κρίμα ένας παίκτης, Πειραιώτης, γέννημα θρέμμα Ολυμπιακός, που σταδιοδρόμησε στον Θρύλο να έχει μείνει ελάχιστα στη μνήμη και να έχει υποβαθμιστεί πολύ στη συνείδηση των οπαδών του Ολυμπιακού, εξαιτίας κάποιων επιλογών του, οι οποίες, χωρίς να είναι ιδιαίτερα προκλητικές, δεν συμβάδισαν με το αίσθημα του λαού της ομάδας. Αυτό έχει συμβεί με τον Μελέτη (Τάκη) Περσία, ο οποίος χωρίς να έχει κάνει τίποτε που να συγκρίνεται με τα κακουργήματα των Δεληκάρη, Κυράστα, Σαργκάνη Αποστολάκη κ.λπ., παρ’ όλα αυτά, δεν απολαμβάνει της αναγνώρισης που θα μπορούσε να έχει στον Ολυμπιακό, γιατί οι οπαδοί κρύωσαν μαζί του για τους λόγους που θα εξηγήσουμε.

Κόκκινο ημίχρονο, άσπρο τελικό

Την 14.7.1968 ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε για το Κύπελλο Ελλάδας στο Καραισκάκη την ΑΕΚ, η οποία είχε ήδη αναδειχτεί πρωταθλήτρια εκείνη τη σεζόν. Το ματς γινόταν μεσημέρι και η ζέστη ήταν κυριολεκτικά αφόρητη, ακόμη και για μέσα Ιουλίου. 

Διπρόσωπος... για άλλη μια φορά

O Ολυμπιακός δεν κατάφερε να αποδράσει από τη Ζαλγκίριο Αρίνα μιας και εμφάνισε τα ίδια συμπτώματα με αυτά που είδαμε στη Μόσχα και στο ΟΑΚΑ: Εξαιρετική επιθετική παρουσία στο πρώτο μέρος και καθίζηση σε όλα τα επίπεδα στο δεύτερο. Σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μοιραία η χθεσινή ήττα, ούτε ως καθοριστική για τη συνέχεια, αλλά η ομάδα εμφανίζει μια διπρόσωπη παρουσία, χωρίς να μπορεί να σταθεροποιήσει το παιχνίδι της, με αποτέλεσμα να γκρεμίζει μόνη της, όσα με κόπο χτίζει στη διάρκεια του αγώνα.

Ο Πλάθα... έπλασε το πέναλτι!

Ένας ξένος διαιτητής, και ένα πρωτάθλημα που άρχισε... Δεκέμβρη.

Το πρωτάθλημα που ξεκίνησε πιο καθυστερημένα από όλα στην ποδοσφαιρική ιστορία από την καθιέρωση της Α΄ Εθνικής μέχρι τις μέρες μας, ήταν αυτό της περιόδου 1965/66, το οποίο ξεκίνησε την 5.12.1965 λόγω σοβαρών διαφωνιών και ερίδων μεταξύ των ομάδων. Χαλάλι στη καθυστέρηση πάντως, γιατί αποδείχθηκε ένα πρωτάθλημα-σταθμός στην ιστορία του Ολυμπιακού, αφού το τέλος του βρήκε επιτέλους πρωταθλητή τον Ολυμπιακό, μετά από μια εξαετή περίοδο «νηστείας». 

Μια ακόμα καλή εμφάνιση, μια ακόμα δύσκολη νίκη

Ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναιτωλικό με 2-1, σε έναν αγώνα ενδεικτικό όλης της, έως τώρα, χρονιάς: χάνοντας πολλές ευκαιρίες για να καθαρίσει τον αγώνα (για την ακρίβεια, για ένα εντυπωσιακό σκορ), το τέλος τον βρήκε να παίρνει μια αγχωτική νίκη.



 

Σώκρατες: Τιμή που υπήρξε μέλος του Ολυμπιακού

Σήμερα θα γράψω, έχοντας περισσότερο ως αφορμή και όχι ως λόγο και σκοπό τον Ολυμπιακό. Όπως θα γνωρίζετε στα μητρώα μελών του Ολυμπιακού έχουν καταγραφεί πολλές χιλιάδες μέλη. Ανάμεσα σε αυτά το κατά την γνώμη μου ίσως σημαντικότερο δεν είναι ένας έλληνας, αλλά ένας ξένος, ένας Βραζιλιάνος, με ελληνικό όνομα. Ο Σώκρατες. Την 15/11/2006 οριστικοποιήθηκε τυπικά και οριστικά η εγγραφή του ως μέλος του Ολυμπιακού, με αριθμό μητρώου 8, όπως ο αριθμός της φανέλας που φορούσε, όταν έπαιζε.

Ο Ρωσίδης, η Μπιλμπάο και οι φανέλες

Αν νομίζετε ότι η σχέση του Ολυμπιακού με την Μπιλμπάο είναι σύγχρονη και στηρίζεται πάνω στην παρουσία του Βαλβέρδε είστε γελασμένοι. Υπήρξε μια άλλη έμμεση, αλλά σαφής σχέση πολύ νωρίτερα.

 

Σάββας: Τέλος εποχής για ένα Ολυμπιακό Φαινόμενο

Την 28.11.2011 ο Ολυμπιακός είχε χάσει την πρωτοπορία και η ομάδα βρισκόταν σε κρίση. Μια από τις κινήσεις του Μαρινάκη προκειμένου να αντιμετωπίσει την κατάσταση ήταν και η επιστράτευση του Σάββα Θεοδωρίδη. Όταν το πρωτάθλημα τελείωσε το 2012, με πρωταθλήτρια, ως συνήθως, την ομάδα μας ο Μαρινάκης είχε δηλώσει: «Αυτό το πρωτάθλημα που πήραμε οφείλεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό στον Σάββα Θεοδωρίδη».

Θρύλε, βάλε επιτέλους ένα γκολ

Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής στην Ισπανία, δημιούργησε για μια ακόμα φορά σπουδαίες ευκαιρίες για να σκοράρει, για μια ακόμα φορά δεν το κατάφερε, και το τελικό αποτέλεσμα βρήκε την Μπέτις νικήτρια με 1-0. Τα προβλήματα παραμένουν, το ίδιο όμως και τα ενθαρρυντικά δείγματα.



 

Μια επέτειος, ένας παράγοντας και ένας τουρίστας

1. Μια σημαντική επέτειος: Την 29.11.1992 η ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού πετυχαίνει μια νίκη σταθμό, την πρώτη επί ιταλικής ομάδας και μάλιστα σε ιταλικό έδαφος (Τρεβίζο). Πρόκειται για μια σημαντική νίκη, όχι μόνο γιατί γίνεται στα πλαίσια μιας σημαντικής διοργάνωσης, όπως είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα συλλόγων, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους: Πρώτα-πρώτα γίνεται σε μια εποχή, που οι ιταλικοί σύλλογοι είναι μακράν οι ισχυρότεροι του κόσμου και το ιταλικό πρωτάθλημα μακράν το καλύτερο του πλανήτη. Έπειτα ο Ολυμπιακός δεν κερδίζει μια οποιαδήποτε ομάδα, αλλά την κάτοχο του παγκόσμιου τίτλου Μεσατζέρο Ραβένα και μάλιστα με 3-0, δηλαδή την ομάδα η οποία πριν από μερικούς μήνες είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης, νικώντας τον Ολυμπιακό στον τελικό 3-0 μέσα στο ΣΕΦ.  Επιπλέον με την νίκη αυτή στο Τρεβίζο ο Ολυμπιακός κατακτά επίσημα την τρίτη θέση στον κόσμο. 

Γ. Μπαρλάς: Αν το τρίποντο είχε καθιερωθεί νωρίτερα

Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τον μπασκετμπολίστα μας Γιώργο Μπαρλά, που τίμησε τη φανέλα της ομάδας τη δεκαετία του 1970. Το γεγονός είναι πράγματι θλιβερό αν σκεφτεί κανείς ότι δεν μιλάμε για όποιον-όποιον, αλλά για ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού μπάσκετ. Αξίζει να πούμε μερικά πράγματα γι’ αυτόν.

Μεγάλη ανατροπή (πάλι)

Ο Ολυμπιακός με τεράστια ανατροπή πέρασε με διπλό από το Περιστέρι. Οι τρεις βαθμοί, και κυρίως η αποφασιστικότητα, είναι το τεράστιο κέρδος, ενώ οι ευκαιρίες που για μια ακόμα φορά χάθηκαν και το γκολ, χωρίς καθαρές ευκαιρίες, του Ατρόμητου είναι αυτό που οφείλει να προβληματίσει. Μια φευγαλέα ματιά στον προχθεσινό Ολυμπιακό και, αρκετά περισσότερα λόγια, για τη συνολική του φετινή εικόνα.


 

Καμία «σκιά» πάνω από τα εμβλήματα του Θρύλου

Σαν κακόγουστο αστείο έσκασε στα αυτιά μας η είδηση για την ανάληψη της προεδρείας του τμήματος βόλεϊ ανδρών από τον Πέτρο Μαντούβαλο το απόγευμα της Παρασκευής 23 Νοέμβρη. Το ζήτημα αυτό είναι όμως πολύ πιο σοβαρό για να το αντιμετωπίσουμε απλά ως ένα κακοσκηνοθετημένο αστείο, μιας και η τοποθέτηση στην ηγετική θέση ενός τμήματος του Ολυμπιακού, ενός ανθρώπου με τουλάχιστον βεβαρυμένο (ποινικό, «πολιτικό») παρελθόν ρίχνει «σκιές» πάνω στο όνομα του Ολυμπιακού και δη στον Ερασιτέχνη που αποτελεί την ψυχή όλου του συλλόγου.
 

Ριζούπολη: εμείς την καταστρέψαμε, εμείς την ξαναφτιάξαμε

Την 25.11.2003 στον αγώνα εναντίον της Ρεάλ Σοσιεδάδ ο Ολυμπιακός χρησιμοποίησε για τελευταία φορά ως έδρα του για αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ το γήπεδο του Απόλλωνα Σμύρνης (παλιότερα τον έλεγαν Απόλλωνα Αθηνών). Το γεγονός ότι το γηπεδάκι της Ριζούπολης έφτασε στο σημείο να φιλοξενήσει αγώνες της μεγαλύτερης διοργάνωσης συλλόγων της Ευρώπης, που έχει τόσο υψηλές απαιτήσεις και προδιαγραφές, αποτέλεσε κυριολεκτικά ένα θαύμα για τα ποδοσφαιρικά δεδομένα της χώρας. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 δεν υπήρχε ούτε ένας φίλαθλος, που θα μπορούσε να προβλέψει αυτή την εξέλιξη και όποιον θα τολμούσε ακόμη και να το σκεφτεί φωναχτά θα τον περνάγανε για τρελό.

Αήττητος μεν, προβλημάτισε δε

Μπορεί να έφτασε τις 36 συνεχόμενες νίκες όμως ο Ολυμπιακός δεν έθελξε με την απόδοση του κόντρα στον Φοίνικα Σύρου. Οι ερυθρόλευκοι παραμένουν στην κορυφή της Volley League παρότι έχασαν ακόμη έναν βαθμό, καθώς σε 6 παιχνίδια που έχουν δώσει τα 3 οδηγήθηκαν στο τάι μπρέικ, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει χάσει σετ μονάχα από την νεοφώτιστη Αεκ. Θέλει δουλειά ακόμη η ομάδα, ενώ παράλληλα αρχίζουν και οι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της.

Φέρθηκε άσχημα στη βασίλισσα!

Ο Ολυμπιακός έβγαλε με το απόλυτο των νικών τις υποχρεώσεις του αυτή την εβδομάδα της διπλής αγωνιστικής και έδειξε να ξαναπατάει καλά στα πόδια του μετά τις συνεχόμενες ήττες του προηγούμενου διαστήματος. Μετά το σπουδαίο διπλό μέσα στην έδρα της Μπάγερν, ήρθε η χτεσινή νίκη απέναντι στην (puta) δεύτερη πιο σιχαμένη ομάδα της Ευρώπης. Η ομάδα έχει ξανά θετικό ρεκόρ νικών (5-4) και μπορεί να βλέπει με μεγαλύτερη αισιοδοξία τη συνέχεια της διοργάνωσης, μιας και το πρόγραμμα πλέον γίνεται πιο βατό σε σχέση με τον αρχικό Γολγοθά.

Καλωσόρισε όπως πρέπει τους νεοφώτιστους

Έτσι όπως τα έχει καταφέρει η συγκεκριμένη ομάδα, θα με αναγκάσει σε μια ακόμη εισαγωγή να απαριθμήσω μερικά από τα σερί που τρέχει. Έχουμε και λέμε: το ρεκόρ των συνεχόμενων νικών διευρύνθηκε στις 35, εκ των οποίων οι 5 είναι στο φετινό πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό να βρίσκεται στην 1η θέση. Επίσης οι Πειραιώτες παραμένουν αήττητοι κόντρα στη νεοφώτιστη, στην κατηγορία, Αεκ σε αγώνες πρωταθλήματος καθώς μετρούν 21 νίκες σε 21 αγώνες.


 

Night train to Munich

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει ένα πολύ σημαντικό διπλό μέσα στο Μόναχο και να σταματήσει επιτέλους το σερί των τριών ηττών στη διοργάνωση της Ευρωλίγκα (ενώ είχε προηγηθεί και η εκτός έδρας ήττα στο ντέρμπι με το βάζελο) παίρνοντας μια βαθιά (βαθμολογική και αγωνιστική) ανάσα, ενόψει της πολύ δύσκολης συνέχειας. Ο Ολυμπιακός είχε ένα πολύ μεγάλο «πρέπει», για τη νίκη μέσα στο Μόναχο και κατάφερε να φέρει εις πέρας την αποστολή του, κερδίζοντας τους Γερμανούς και «αποδρώντας» με το ροζ φύλλο αγώνα.

Ο Ολυμπιακός υπό ιστορικό-κοινωνικό πρίσμα: ομάδα του λαού ή όχι;

Έχει υποστηριχθεί δημόσια, ακόμη και από γνωστούς Ολυμπιακούς, σε ομιλίες, αλλά και σε γραπτά άρθρα τους και μάλιστα σε δική μας εφημερίδα (Γαύρος) η άποψη ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση με τα λαικά στρώματα του Πειραιά, αλλά αντίθετα προήλθε από τα εισοδηματικά εύπορα και ταξικά ανώτερα κοινωνικά στρώματα της πόλης, τα οποία και εκπροσωπούσε. Με άλλα λόγια ο Ολυμπιακός ήταν σχεδόν η ελίτ της πειραϊκής κοινωνίας.

Η Αγία Οικογένεια και οι Γκρίζοι Σωματοφύλακες

Άλλη μια χαμηλή πτήση από τον Ολυμπιακό και ακόμη μια ήττα στο ΟΑΚΑ από τον βάζελο και την γκριζοπράσινη κουστωδία του μεγάλου παράγοντα, σημαδεμένου, νταβατζή, εξαρτημένου γόνου μεγάλης επιχειρηματικής οικογένειας της χώρας.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά: η Χούντα και το ποδόσφαιρο

Επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κατά της χούντας των συνταγματαρχών σήμερα. Μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε δύο ενδεικτικές ιστορίες για την αντιμετώπιση που επιφύλασσε το απριλιανό καθεστώς στο ποδόσφαιρο και ιδίως στον Ολυμπιακό. Δύο ιστορίες που δείχνουν απερίφραστα την εύνοια προς την αγαπημένη ομάδα των χουντικών και την υποκρισία και την ανισότητα με την οποία αντιμετώπιζαν τον Θρύλο.



* Η φωτογραφία προέρχεται από το περίφημο ντέρμπι στη Λεωφόρο το οποίο διακόπηκε, προς στιγμήν, ούτως ώστε να δώσει ο αρχιχουντικός Παττακός εντολή στον Σιδέρη να παίζει πιο... ήρεμα.
 

Ολυμπιακός-Φενέρ: A long short story...

Ο Θρύλος δεν κατάφερε να επικρατήσει στο τέλος του αγώνα απέναντι στη Φενέρμπαχτσε, η οποία κατόρθωσε να τον κερδίσει για πρώτη φορά μέσα στο ΣΕΦ από τον Μάρτη του 2015, σε εκείνο το καταστροφικό για την ομάδα top-16. Η ιστορία του παιχνιδιού δεν είναι και πολύ μεγάλη, μιας και ο Ολυμπιακός παρουσίασε τις ίδιες παθογένειες που έχουν αναδειχθεί μέχρι τώρα στο παιχνίδι του. Αυτό σε συνδυασμό με τη μικρή βοήθεια που πήρε από τους ξένους του, αναδεικνύουν κάποιες σοβαρές αδυναμίες στην καλοκαιρινή στελέχωση.

Οι καλοί λογαριασμοί, κάνουν τους καλούς φίλους, νο. 2

Αύριο, Παρασκευή 16 Νοέμβρη 2018, έχει καλεστεί η ετήσια Γενική Συνέλευση των μετόχων της  ΠΑΕ Ολυμπιακός, όπως προβλέπεται από το καταστατικό της εταιρίας. Σε αυτή τη γενική συνέλευση πέρα από κάποια τυπικά και συνήθη ζητήματα, που απασχολούν τις ανώνυμες εταιρείες, διαπιστώσαμε, μετά τη δημοσιοποίηση της πρόσκλησης για γενική συνέλευση από την ΠΑΕ, ότι ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης είναι η μείωση μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, κάτι που μας προξένησε αρκετούς προβληματισμούς. Θα προσπαθήσουμε να «αποκωδικοποιήσουμε» αυτή την επιλογή.
 

Μπούκοβι: η αρχή του τέλους

15.11.1967, Στάδιο Καραϊσκάκη: Ο Ολυμπιακός κερδίζει στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, μετά από δραματικό αγώνα, που φαινόταν χαμένος, τον Πανιώνιο 4-3. Μετά τον αγώνα ο Μπούκοβι δηλώνει ότι η ομάδα κέρδισε τον αγώνα αποκλειστικά και μόνο χάρις στον Γιώργο Σιδέρη, ο οποίος αν έλειπε, ο Ολυμπιακός θα έχανε, αφού οι περισσότεροι παίκτες είχαν απογοητευτική απόδοση. 

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση

Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να κερδίσει τον βάζελο στο Καραϊσκάκη και ο κόσμος άφησε το γήπεδο με μια πικρή γεύση εξαιτίας του αποτελέσματος. Και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά. Μετά τα παιχνίδια με τον μπαογκ, την Αεκ και τον Οφη, ήρθε και το χτεσινό ντέρμπι με το βάζελο να δείξει ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στο ρόστερ, και ακόμα και αν είσαι συνολικά καλύτερος, αν δεν έχεις παίχτες που να μπορούν να «κουβαλήσουν» την ομάδα στα δύσκολα και να μπορούν να βάλουν τη μπάλα στο πλεχτό, δυστυχώς δεν μπορείς να κερδίσεις. Τόσο απλά...

Αναμνήσεις από την εποχή του Αττίλιο

«Δεν είναι ο Εουσέμπιο, δεν είναι ο Ματσόλα ! Είναι ο Αττίλιο, που μοιάζει με φραντζόλα !» Αυτό τραγουδούσαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970 οι νεαροί οπαδοί του Ολυμπιακού που περιστοίχιζαν τον σαλπιγκτή ηγέτη της κερκίδας του Ολυμπιακού Βασίλη Δουρίδα, για να τον πειράξουν.

Για το ντέρμπι της Ευρωλίγκας

Η πρώτη συνάντηση με τον φάρο του ελληνικού μπάσκετ πέρασε στην ιστορία, με τον Ολυμπιακό δυστυχώς να μην μπορεί να σταθεί στο ύψος του και να φεύγει ηττημένος. Η ομάδα έδειξε δύο πρόσωπα, καθώς στο πρώτο ημίχρονο έκανε μία αρχοντική εμφάνιση, διαβασμένη και δημιούργησε προβλήματα στους τριφυλλοφόρους που δεν έβρισκαν λύσεις.

Ένας Ολυμπιακός όπως θέλουμε να τον βλέπουμε!

Ο Ολυμπιακός ήταν καταιγιστικός χτες το βράδυ στο Καραϊσκάκη και φιλοδώρησε την Ντουντελάνζ με πέντε γκολ (5-1 τελικό). Έβγαλε έτσι την «υποχρέωση» με το απόλυτο των νικών στις δύο αναμετρήσεις με την ομάδα του Λουξεμβούργου. Και λέμε υποχρέσωση, γιατί ήταν απαραίτητο να πάρει τις νίκες για να διατηρήσει ακέραιες τις ελπίδες πρόκρισης στην επόμενη φάση του Europa League, αλλά και επειδή ακολουθεί το ντέρμπι απέναντι στην ομάδα της αλογοτροφής!

Διπλό στο Χαριλάου και συνεχίζουμε

Πήρε το διπλό ο Θρύλος σε μια, παραδοσιακά, δύσκολη έδρα, απέναντι στα σκουλήκια που έβγαλαν, φυσικά, όλο τους το πάθος και τη χολή για να κερδίσουν τον Ολυμπιακό. Μια νίκη που τη χρειαζόταν η ομάδα, και ψυχολογικά και βαθμολογικά, σ’ αυτή την κρίσιμη καμπή της φετινής χρονιάς. Μια νίκη που χτίζει χαρακτήρα στα εκτός έδρας ματς, αλλά και ενόψει του ντέρμπι με τον βάζελο.

Τα ρεκόρ υπάρχουν για να τα σπάει ο αυτοκράτορας

Ο Ολυμπιακός κόντρα σε ένα σκληροτράχηλο Ηρακλή κατάφερε και έσπασε το ρεκόρ των συνεχόμενων νικών στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, έχοντας πλέον 33 σερί νίκες και βάζει πλώρη για να το αυξήσει περαιτέρω στη συνέχεια. Οι Θεσσαλονικείς που κατείχαν το προηγούμενο ρεκόρ, με 32 νίκες, έβαλαν δύσκολα στους ερυθρόλευκους και έφτασαν το παιχνίδι μέχρι το τάι μπρέικ, εκεί όμως μίλησε η κλάση του Σμιτ και ο Θρύλος επιβλήθηκε με 2-3 σετ στη Μίκρα, όπως έγινε και πέρσι.

Οι σχέσεις Ολυμπιακού και Άρη μες στα χρόνια

Τα παλιά χρόνια οι σχέσεις μεταξύ Ολυμπιακού και Άρη Θεσσαλονίκης ήταν περισσότερο από άριστες. Για τον φιλικό αγώνα εγκαινίων του γηπέδου του Άρη, που έγιναν την 4.11.1951, επιλέχθηκε να προσκληθεί ως αντίπαλος ο Ολυμπιακός, ο οποίος αποδέχθηκε πρόθυμα, με τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων στις σχετικές αναμνηστικές φωτογραφίες να εμφανίζονται όλοι μαζί, ανακατεμένοι, ως έκφραση των φιλικών αισθημάτων μεταξύ των δύο ομάδων.

Λίγα λόγια για τον λαό του Ολυμπιακού

«Έχεις δύναμή σου, Ολυμπιακέ, τον πύρινό σου κόσμο, που δεν λυγά ποτέ». Στιγμές της ιστορίας του ανεπανάληπτου λαού του Θρύλου, όπως τις σταχυολογεί ο Θεολόγος Μιχαηλίδης.

Κρίμα: μπορούσε να πάρει το διπλό

Ο Ολυμπιακός έχασε μια πολύ καλή ευκαιρία να αποδράσει με το διπλό από τη Μόσχα μετά από δέκα χρόνια, μιας και είχε φέρει το ρυθμό στα μέτρα του στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Σε γενικές γραμμές η ομάδα δεν έπαιξε κάποιο τρομερό μπάσκετ, αλλά είχε πολύ μεγάλη τακτική προσήλωση και καλή αμυντική λειτουργία. Δυστυχώς όμως στο τρίτο δεκάλεπτο υπήρξε έλλειψη συγκέντρωσης με αποτέλεσμα να αποκτήσει η ΤΣΣΚΑ ψυχολογικό και αγωνιστικό προβάδισμα. Ο Ολυμπιακός έδειξε για άλλη μια φορά το σπουδαίο «μέταλλο» που έχει ως οργανισμός, αντιδρώντας στην τελευταία περίοδο και φτάνοντας μια ανάσα από το να πάρει τη νίκη. 

Πόνεσαν τα μάτια μας από τα δακρυγόνα (και από την μπάλα που ΔΕΝ παίξαμε)

Ο Ολυμπιακός έκανε το χρέος του και πήρε τη νίκη στην Πάτρα απέναντι στην Παναχαϊκή στο πλαίσιο των ομίλων του Κυπέλλου και προκρίθηκε στην επόμενη φάση. Σε ένα γήπεδο που η λέξη χωράφι είναι λίγη για να το περιγράψει (το Παμπελοποννησιακό, αυτή είναι η σπουδαία «κληρονομιά» των Ολυμπιακών αγώνων, που κάποιοι πανηγύριζαν που τους πήραμε και μας έχουν φεσώσει για 2 ζωές) παίχτηκε πολύ μέτριο ποδόσφαιρο. Αυτό όμως που πρέπει να κρατήσουμε είναι η προβοκάτσια που έστησε η ελλ. αστυνομία (μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι) απέναντι στον κόσμο του Ολυμπιακού, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε με σοβαρή τιμωρία.

Η Α΄ Εθνική και οι Μπέμπηδες του Ολυμπιακού

Στο τέλος της δεκαετίας του 1950, η μέχρι τότε αναμφισβήτητη πλήρης κυριαρχία του Ολυμπιακού στο ελληνικό ποδόσφαιρο κινδύνευε. Πολλοί μεγάλοι παίκτες της ομάδας είχαν μεγαλώσει ηλικιακά και δεν ήταν στα ίδια υψηλά επίπεδα απόδοσης. Έπρεπε λοιπόν να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις στην ομάδα, ώστε η πρωτοκαθεδρία να συνεχιστεί. Έπρεπε να αντικατασταθούν ή να πλαισιωθούν --και μάλιστα έγκαιρα-- αρκετοί παίκτες από αυτούς που είχαν διαπρέψει και κατακτήσει τα πάντα τη θρυλική δεκαετία του 1950. Όμως κάτι τέτοιο τελικά δεν έγινε, όπως θα δούμε, γεγονός που συνέβαλλε πολύ στην απώλεια πρωταθλημάτων κατά τη δεκαετία του 1960. Έτσι ο ΠΑΟ κυριάρχησε από τις αρχές μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960, κατά την οποία συνέβη να ξεκινήσει ο θεσμός της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας.

Η κούρσα ενός κουτσού (Γρηγόρης Αγανιάν)

Ας αρχίσουμε κάπως περίεργα. Ο μεγαλύτερος παίκτης του ΠΑΟ ήταν ο Δομάζος. Για μένα που έχω δει τόσους είναι απίθανο να βρεθεί ποτέ κάποιος να τον ξεπεράσει. Ο Δομάζος έμεινε στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου ως «ο Στρατηγός». Ήταν αφάνταστα δύσκολο να βρεθεί παίκτης, που να μπορέσει να τον μαρκάρει διαρκώς μέσα στο παιχνίδι και να περιορίσει την δράση του μέσα στο γήπεδο. Όμως στον Ολυμπιακό της δεκαετίας του 1960 υπήρξε ο παίκτης που προσπάθησε και τα κατάφερε -- τουλάχιστον καλύτερα από κάθε άλλο. Ήταν ο Αγανιάν. Γι’ αυτό τον λόγο οι οπαδοί του Ολυμπιακού είχαν σκαρώσει ένα σχετικό δίστιχο που τραγουδούσαν εν χορώ:  Ποιος είναι αυτός που έκανε τον Στρατηγό λοχία; Είναι ο Γρηγόρης Αγανιάν από την Αρμενία.