Καβάνι και Ολυμπιακός: ένα αφήγημα με κάποια βάση

Σήμερα θα γράψω για ένα απίθανο ιστορικό σενάριο, που σε πολλούς θα προκαλέσει γέλια ή ειρωνικά σχόλια. Κι όμως, με κίνδυνο να γελοιοποιηθώ, η υπόθεση αυτή μέσα μου δεν μοιάζει με μια ασύλληπτη και αβάσιμη φαντασίωση, αφού θα μπορούσε να εξελιχθεί σοβαρά, ακόμη και να είχε γίνει.

Δεύτερο δείγμα αρνητικό(τατο)

Μετά την φιλική τεσσάρα από την Γκενκ, η ομάδα του Μαρτίνς έδειξε αξιοσημείωτη σταθερότητα και συνέπεια και δέχθηκε τέσσερα γκολ και από την (πιο έτοιμη και πρωταθλήτρια Ολλανδίας, πάντως) PSV. Ο Ολυμπιακός με κακό, αλλά μαζεμένο, ποδόσφαιρο στο πρώτο ημίχρονο, είχε ένα καταστροφικό δεκάλεπτο (70-80), στο οποίο, κάνοντας το ένα αμυντικό λάθος πίσω από το άλλο, δέχτηκε τέσσερα γκολ. 

Πρώτο δείγμα αρνητικό

Αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο ήταν η κακή εμφάνιση κόντρα στην Γκενκ, αλλά και ο μέχρι τώρα μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας. Είναι δεδομένο πως μιλάμε για μια ομάδα που τώρα χτίζεται, με νέο προπονητή και καινούργιους ποδοσφαιριστές που προσπαθούν να δεθούν μέσα από τις προπονήσεις και τα φιλικά παιχνίδια· επιπλέον δεν έχουν ολοκληρωθεί οι μεταγραφές και αναμένουμε και άλλους παίκτες να υπογράψουν στον Ολυμπιακό.

Η πιο λεβεντική κατάκτηση Κυπέλλου: 50 χρόνια πριν

Σαν σήμερα, μες στη Λεωφόρο

Κατ' αρχάς, η πιο λεβέντικη κατάκτηση Κυπέλλου δεν μπορούσε να μην έχει γίνει από τον Ολυμπιακό. Ομολογώ όμως ότι προβληματίστηκα για το αν η πιο λεβέντικη κατάκτηση ήταν αυτή του 2009 σε βάρος της ΑΕΚ (4-4), μετά από ανατροπές στο σκορ, παίζοντας με 9 παίκτες και έπειτα από τόσα πέναλτι ή αυτή του 1968 στον τελικό με τον ΠΑΟ. Τελικά προτίμησα τη δεύτερη για τρεις λόγους: (α) ήταν μια καθαρή νίκη και όχι μια επικράτηση στα πέναλτι· (β) επιτεύχθηκε εναντίον του αιωνίου αντιπάλου· και (γ) μέχρις ότου γίνει, μεσολάβησαν πρωτοφανή και ανεπανάληπτα για την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου γεγονότα. Σε αυτά θα αναφερθώ.

Μετρώντας τις ημέρες... (Θρύλος & Iron Maiden)

Θυμάμαι ακόμα, ήμουν παιδάκι όταν με φέρανε μεσ' το Καραϊσκάκη, στα σκαλοπάτια και τα τσιμέντα... Ήταν οι αρχές της «τρελής» δεκαετίας του '90, που οι δύο συγγραφείς του παρόντος κειμένου επισκέφτηκαν τις πρώτες φορές τα τσιμέντα του «ναού» μας, του παλιού Καραϊσκάκη. Τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις είναι δύσκολο να αποτυπωθούν στην... οθόνη του υπολογιστή.

 

Για τον αρχηγό (και αιώνια σημαία) του Ολυμπιακού Μίλαν Τόμιτς

Δεν υπάρχουν πολλοί παίχτες (σε όλα τα αθλήματα) που να έχουν συνδέσει τόσο άρρηκτα το όνομά τους με την ιστορία του Ολυμπιακού όσο ο Μίλαν Τόμιτς. Ο Μίλαν ήρθε στον Ολυμπιακό το 1991 και για 27 ολόκληρα χρόνια (με μια μικρή χρονικά παρένθεση το 2005) υπηρέτησε το δαφνοστεφανωμένο έφηβο, είτε μέσα στο παρκέ, είτε στην άκρη του πάγκου (για κάποια ματς ως πρώτος προπονητής και τα τελευταία δέκα χρόνια ως ασίσταντ κόουτς). Από την Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018 ο Τόμιτς θα είναι πρώτος προπονητής στα αδέρφια του Ερυθρού Αστέρα. Του οφείλουμε λοιπόν ένα αφιέρωμα.

Οι καλύτεροι όλων (από τη δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα)

Καλοκαίρι, χωρίς αγωνιστικές υποχρεώσεις, αλλά με μεταγραφές, ονόματα που δίνουν και παίρνουν, παίχτες που έρχονται με προσδοκίες ή απορίες, παίχτες που θα αφήσουν εποχή ή θα κρεμαστούν σε κάποια ντουλάπα... Καλή εποχή για να θυμηθούμε μερικούς από τους κορυφαίους. Ο Θεολόγος Μιχαηλίδης φτιάχνει την τέλεια ενδεκάδα από όλες τις ομάδες του Θρύλου που έχει δει με τα μάτια του. Εσείς ποιους ποδοσφαιριστές θα επιλέγατε για την ιδανική ενδεκάδα του Ολυμπιακού;

Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί...

Στις 10 Ιουλίου ο γιαννάκης παπαπέτρου αποφάσισε να προσθέσει το ονοματάκι του στη λίστα με τους μπασκετικούς προδότες που αποφάσισαν να αλλάξουν φανέλα και μετά από την τιμημένη ερυθρόλευκη να φορέσουν αυτή με το σήμα της αλογοτροφής. Με τον γιαννάκη παπαπέτρου δεν θα ασχολούμασταν ιδιαίτερα αν δεν είχε μια άκρως υποκριτική στάση απέναντι στον σύλλογο. Δεν θα άξιζε να ασχοληθούμε περισσότερο με ένα αναπληρωματικό τριάρι, αν ο ίδιος δεν προκαλούσε με τη συμπεριφορά του και τις δηλώσεις του.

  Το παρακάτω κείμενο συμπληρώνει, φυσικά,
  το all time classic Τον προδότη ουδείς αγάπησε...  

Λάκης Γκλέζος: Ένα παλικάρι που αψήφισε ακόμη και τους οπαδούς του Ολυμπιακού

Βλέποντας συχνά την Προοδευτική, που αγωνιζόταν στο Καραϊσκάκη Σάββατα, γνώριζα καλά την αξία του Γκλέζου. Ήταν ένας αμυντικός όχι πολύ ψηλός, αλλά με μυαλό και σωστές τοποθετήσεις, που επιπλέον ήξερε μπάλα. Δεν θα γράψω όμως εδώ για τις αγωνιστικές του αρετές και τη μεγάλη προσφορά του στην ομάδα. Αυτά θα τα έχετε διαβάσει ή ακούσει και αλλού. Θα μιλήσω για την αδάμαστη ψυχή του. Αυτή που τον έκανε τόσο ταιριαστό με αυτό που συμβολίζει η ερυθρόλευκη φανέλα και το σήμα του δαφνοστεφανωμένου έφηβου.

Τμήμα βόλεϊ ανδρών: Ώρα να δημιουργήσει μια νέα αυτοκρατορία

Η περασμένη σεζόν έκλεισε με ιδανικό τρόπο αφού το πολυπόθητο πρωτάθλημα επέστρεψε εκεί που ανήκει, στον αυτοκράτορα του ελληνικού βόλεϊ. Την άποψή μου για όσα συνέβησαν τους προηγούμενους μήνες στο τμήμα την είχα εκφράσει σε προηγούμενο κείμενο. Το βασικότερο μετά από μια επιτυχημένη σεζόν είναι να κοιτάξεις το πώς θα εξελιχθείς και να διορθώσεις τυχόν λάθη του παρελθόντος, για να φτάσεις ακόμη ψηλότερα, κάτι για το οποίο φροντίζει η επιτυχημένη διοίκηση του ερασιτέχνη σε όλα τα τμήματα της ομάδας.

Τμήμα βόλεϊ γυναικών: Να επαναλάβει την περσινή επιτυχία

Δεν έχουν περάσει παρά μόνο λίγοι μήνες από τη μυθική χρονιά που μας πρόσφερε το συγκεκριμένο τμήμα, όπως φαίνεται όμως κανείς δεν επαναπαύεται από την επιτυχία. Η λέξη κορεσμός δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μας και ο στόχος είναι να σηκώνουμε κούπες μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Είναι χαρακτηριστικό εξάλλου πως το ρόστερ είναι έτοιμο και ο προγραμματισμός για την ερχόμενη σεζόν έχει ήδη ολοκληρωθεί, ενώ καλά καλά οι αντίπαλοί μας δεν έχουν ξεκινήσει τα σχέδιά τους.

Ένας (ετεροχρονισμένος) αποχαιρετισμός στον Γιάννη Σφαιρόπουλο

Το δεκαήμερο που πέρασε έκρυβε σημαντικές εξελίξεις για τον μπασκετικό Ολυμπιακό. Περάσαμε και επίσημα στην εποχή του Ντέιβιντ Μπλατ ως προπονητή της ομάδας, ενώ είδαν το φως της δημοσιότητας και φήμες για μετεγκατάσταση της ομάδας σε νέο γήπεδο στο Ελληνικό. Το τελευταίο αποτελεί ένα αρκετά σοβαρό ζήτημα για το οποίο έχουμε κάνει ήδη μια πρώτη τοποθέτηση και θα επανέλθουμε εν ευθέτω χρόνω. Όμως δίπλα σε αυτά είχαμε και την επισημοποίηση της αποχώρησης του Γιάννη Σφαιρόπουλου από το τιμόνι της ομάδας. Του οφείλουμε λοιπόν έναν αποχαιρετισμό με αυτό το κείμενο.

Φιλικά από το παρελθόν

Όποιος νομίζει ότι τα φιλικά ματς δεν αφήνουν ισχυρές αναμνήσεις δεν έχει δίκιο, ιδίως όταν πρόκειται για διεθνείς φιλικούς αγώνες με ξένες ομάδες. Υπάρχουν πολλά διεθνή ματς του Ολυμπιακού που έχω παρακολουθήσει στις δεκαετίες και θυμάμαι έντονα. Άλλωστε ο Ολυμπιακός ιδίως επί Γουλανδρή δεν φειδόταν εξόδων και προσκαλούσε συχνά γνωστές ξένες ομάδες, με μεγάλα ονόματα και αστέρια για φιλικά ματς με τον Ολυμπιακό προκειμένου να ευχαριστήσει τους φιλάθλους του. Αυτό το φαινόμενο δεν γινόταν μόνο στις αρχές της περιόδου, στα ματς προετοιμασίας, αλλά και στο μέσο της περιόδου και γενικά οποτεδήποτε.