Πρόκριση με περίπατο

Ο Ολυμπιακός πραγματοποιώντας κατά διαστήματα εξαιρετική εμφάνιση, νίκησε την Πλζεν με τέσσερα γκολ, εξασφάλισε την συμμετοχή του στους ομίλους του Europa και ετοιμάζεται για την επόμενη δοκιμασία στον δύσκολο δρόμο για τους ομίλους του Champions League. Επόμενος σταθμός η τούρκικη Μπασακσεχίρ, με τον πρώτο αγώνα στις 7 Αυγούστου και τον επαναληπτικό, στο Καραϊσκάκης, στις 13 Αυγούστου -- και όσοι θα λείπουν, ας βρουν να αφήσουν το διαρκείας τους.

Πριν από τον πρώτο τελικό

Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τον πρώτο τελικό της χρονιάς (και είναι βέβαιο ότι, όπως κάθε χρόνο, πολλοί τελικοί θα ακολουθήσουν). Με πρόκριση ο Ολυμπιακός εξασφαλίζει --τουλάχιστον-- τη συμμετοχή στους ομίλους του Europa και εξακολουθεί στον δύσβατο δρόμο για την εξασφάλιση ενός εισιτήριου στους ομίλους του Champions League, κερδίζοντας χρόνο και ηρεμία μέχρι την επόμενη δοκιμασία. Σε περίπτωση αποκλεισμού εξακολουθεί να διεκδικεί τη συμμετοχή του στους ομίλους του Europa, αλλά, με βεβαιότητα, θα πρέπει να αντιμετωπίσει εσωστρέφεια, γκρίνια και κατηγορίες από όλους για όλους.

ΝτεΜάρκο Τζόνσον: A tweener before it was cool

Διαβάζοντας το επίθετο Τζόνσον αυτόματα το μυαλό δημιουργεί διάφορους συνειρμούς γύρω από τον Έντι, όμως κι ο συνεπώνυμος του δεν τα πήγε κι άσχημα στο διάστημα που φόρεσε την ερυθρόλευκη. Ο ΝτεΜάρκο μπορεί να μην είχε το βιογραφικό και το ταλέντο του Fast Eddie αλλά κακώς έχουν γραφτεί πολύ λιγότερα πράγματα για έναν παίκτη άκρως εντυπωσιακό. Οπότε ας επιχειρήσουμε να ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν του.

Γιώργος Βασιλακόπουλος: Do you know your enemy? (Part II)

Για να ολοκληρώσω με τον Γ.Β. 

Ο Γ.Β. κόπτεται για την συνέπεια που έχει επιδείξει καθ’ όλη τη διαδρομή του. Υποστηρίζει ότι ποτέ δεν έχει κάνει διακρίσεις και έχει αντιμετωπίσει πάντοτε όλες τις καταστάσεις και υποθέσεις με πνεύμα ισοτιμίας, αμεροληψίας και δικαιοσύνης και σύμφωνα με τις πάγιες αρχές και πεποιθήσεις του, χωρίς συλλογικές εύνοιες, χάρες και προτιμήσεις. Για όσα περί του αντιθέτου του καταλογίζουν επικαλείται αβάσιμες συλλογικές ή προσωπικές συμπάθειες, αντιπάθειες ή εμπάθειες.

Όμως οι δεσμοί του με τον ΠΑΟ είναι τόσο στενοί και πολύχρονοι, ώστε κανέναν, που ξέρει τι έχει συμβεί, δεν μπορεί να πείσει. Τα όσα ισχυρίζεται ο Γ.Β. δεν είναι αληθινά. 

Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος.

Γιώργος Βασιλακόπουλος: Do you know your enemy? (Part I)

Ξεκίνησα από το τραγούδι του συγκροτήματος Green Day, που είναι ίσως το μοναδικό «πράσινο», που γουστάρω.  Αλήθεια τι ξέρουμε για τον Βασιλακόπουλο; Λέμε πολλά, αλλά δεν ξέρουμε πολλά. Και σ’ αυτό έχει φροντίσει πολύ και ο ίδιος. Ας πούμε λοιπόν κάποια πράγματα, από αυτά που δεν γράφονται συνήθως σε διάφορα sites και blogs.

Διαβάστε εδώ το δεύτερο μέρος.

Ανοιχτοί λογαριασμοί

Το καλοκαίρι είναι η περίοδος που τα ποδοσφαιρικά κλισέ έχουν την τιμητική τους: οι μεταγραφές είναι θηρία, λιοντάρια, πύραυλοι και κόμπρες (και στη συνέχεια συχνά αποδεικνύονται γατάκια, μπακατέλες και --ενίοτε-- σκουλήκια), οι «εσωτερικές» μεταγραφές δίνουν λύσεις (μέχρι και τον Αύγουστο) και στα φιλικά βλέπουμε ομαδάρες που πετάνε ή χρήσιμα, για τους προπονητές, μαθήματα. Τιμώντας τα κλισέ, λοιπόν, θα πούμε ότι η λευκή ισοπαλία με τη Πλζεν αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς.

Μια ματιά στην επικαιρότητα του μπασκετικού Ολυμπιακού

Το καλοκαίρι που περνάμε για το τμήμα μπάσκετ του Ολυμπιακού, είναι ίσως το πιο «περίεργο» των τελευταίων ετών. Πρόκειται για ένα καλοκαίρι, που ακολούθησε μια χρονιά, η οποία καθορίστηκε από την απόφαση της διοίκησης να πάει μέχρι τέλους την κόντρα με την ΕΟΚ και τον ΕΣΑΚΕ, αλλά και την κάκιστη αγωνιστική εικόνα, που παρουσίασε η ομάδα στην Ευρωλίγκα από το Δεκέμβρη και ύστερα. Η οικονομική αβεβαιότητα, τα μεταγραφικά σίριαλ (βλ. Σλούκας) και η πιθανότητα να αγωνιζόμαστε στην Α2 δημιούργησαν ένα κλίμα απογοήτευσης σε μεγάλο μέρος του κόσμου. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Χωρίς να θέλουμε να φανούμε υπέρ το δέον αισιόδοξοι, φαίνεται ότι αυτό το κλίμα ανατρέπεται σταδιακά.

Όταν ο Θρύλος δίδαξε στον ΠΑΟ τι σημαίνει να έρχεσαι απ' το Πευκοχώρι

Το κείμενο αυτό αφιερώνεται σ’ όλους τους βάζελους, συμπεριλαμβανομένου του «προέδρου» τους, που πανηγυρίζουν, επειδή η ομάδα μας μπορεί να αγωνίζεται του χρόνου στην Α2, ένα θέμα που δεν παύει να απασχολεί συνεχώς την επικαιρότητα. Αφιερώνεται επίσης και σε κάποιους δικούς μας, που θεωρούν τον πιθανό υποβιβασμό μας περίπου... Χιροσίμα. 

Καλοκαιράκι στο Καραϊσκάκη

Μπορεί να βρισκόμαστε πλέον αρκετά βαθιά μέσα στο καλοκαίρι (άσχετα αν ο καιρός χτες το βράδυ στο Φάληρο ήταν φθινοπωρινός, με τη βροχή να πέφτει σε όλο το δεύτερο ημίχρονο), αλλά είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι ο κόσμος του Θρύλου περίμενε με ανυπομονησία το φιλικό απέναντι στη Νότιγχαμ, για να δει ξανά από κοντά την αρρώστια του. Το χθεσινό παιχνίδι ουσιαστικά σήμανε την έναρξη της οπαδικής σεζόν. Τα «καλή χρονιά να έχουμε», έδιναν και έπαιρναν στο πέταλο και η εμφάνιση της ομάδας βοήθησε στο να υπάρχει ένα πολύ ευχάριστο κλίμα.

Ποιος φοβάται την Α2; Παλιές περιπέτειες του τμήματος μπάσκετ του Θρύλου

Υπάρχουν αρκετοί οπαδοί του Ολυμπιακού, που στενοχωριούνται υπερβολικά επειδή η ομάδα μπάσκετ μπορεί να πέσει στην Α2 και να παίζει με ομαδούλες από όλη τη χώρα. Μερικοί το θεωρούν καταστροφή ή ντροπή, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς μιλάνε για ένα απαράδεκτο μελανό στίγμα στην ιστορία του συλλόγου, που υποβαθμίζει το κύρος του και χαλάει την εικόνα και το γόητρο της ομάδας. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι νέοι σε ηλικία και δεν έχουν διαβάσει όλη την ιστορία του συλλόγου, ακόμη κι αυτή τη συχνά τόσο ελλιπή και διαστρεβλωμένη.

Τσόρι Ντομίνγκες: Ένας σπουδαίος σύγχρονος παίχτης παλιάς κοπής

Τι να γράψω για τον Τσόρι, τώρα που σταμάτησε το ποδόσφαιρο; Είναι ένας παίκτης, που όλοι ξέρετε και θυμάστε. Μπροστά σε αυτούς, για τους οποίους γράφω δεν είναι απλώς χθεσινός. Είναι νεογέννητος. Όλοι θυμάστε πόσα γκολ πέτυχε στην Ευρώπη και σε ντέρμπι, σε όλες τις διοργανώσεις. Όλοι θυμάστε την μπάλα που έπαιξε.

Γ. Γιαννουζάκος: Ένας αδελφός στην κόλαση

Πάντα είναι ωραίο να αναπολούμε τους παικταράδες που έχουν φορέσει την ερυθρόλευκη, τις μεγάλες νίκες, τις αξέχαστες ανατροπές και τους σπουδαίους τίτλους. Δεν πρέπει όμως να λησμονούμε τις ξεχασμένες πίσω σελίδες του τμήματος, τους ανθρώπους που έβαλαν πλάτη στα δύσκολα και στήριξαν όσο μπορούσαν τον Θρύλο. Το παρόν κείμενο είναι αφιερωμένο σε έναν αθλητή που ξεπέρασε αρκετές φορές τον ίδιο του τον εαυτό για να προσφέρει, σε μια περίοδο που ακόμη και ο ίδιος ο κόσμος είχε γυρίσει την πλάτη του στο τμήμα. Η νοοτροπία του θα πρέπει να είναι παράδειγμα προς μίμηση για όποιον παίκτη έρχεται ως ο 11ος – 12ος στο ρόστερ της ομάδας. Ας θυμηθούμε τα πεπραγμένα του Γιώργου Γιαννουζάκου τη διετία που έγινε κάτοικος Πειραιά.

7 Ιουλίου: ημερομηνία-σταθμός για το Βόλεϊ και το Πόλο του Θρύλου

Εθνικές βουλευτικές εκλογές σήμερα. Σημαίνει άραγε τίποτε το σημαντικό για τoν Ολυμπιακό και τους οπαδούς του η 7η Ιουλίου; Ελάχιστοι γνωρίζουν, ώστε να μπορούν να απαντήσουν. Κι όμως την ημερομηνία αυτή, πριν από πολλά χρόνια, δυο ιστορικά και σπουδαία αθλητικά τμήματα του Ολυμπιακού, του βόλεϊ και του πόλο (που και τα δύο μαζί έχουν προσφέρει στην ομάδα μας συνολικά τους περισσότερους ευρωπαϊκούς τίτλους), κατέκτησαν δύο σημαντικά και σημαδιακά πρωταθλήματα.

Ολυμπιακός ΣΦΠ: στο Top-3 του πλανήτη!

Σε διάφορα κείμενα και σε διάφορες αναρτήσεις στο Facebook, έχουμε χρησιμοποιήσει τον συγκεκριμένο τίτλο για να περιγράψουμε το μεγαλείο της ομάδας μας. Έφτασε λοιπόν η ώρα να τεκμηριώσουμε την παραπάνω θέση και με στοιχεία. Ο Ολυμπιακός δεν είναι απλώς μια ομάδα. Δεν είναι απλώς ένας σύλλογος. Είναι ένας πολυαθλητικός οργανισμός, που έχει καταφέρει να δημιουργήσει μοναδικά κατορθώματα, όχι μόνο στον ευρωπαϊκό, αλλά και τον παγκόσμιο αθλητισμό.

Μίλκοβιτς, Αγγελόπουλος, Μαρινάκης και η επιστροφή της ομάδας βόλεϊ στους τίτλους

Ήταν αρχές Ιουλίου 2008 όταν από τον Ολυμπιακό ανακοινώθηκε κάτι το ασύλληπτο. Η απόκτηση του κορυφαίου διαγώνιου του κόσμου, του Σέρβου Ιβάν Μίλκοβιτς, που εκείνη την περίοδο έκανε πράγματα και θαύματα, οδηγώντας τη Σερβία στο τελικό του World League, με ένα μέσο όρο 20,5 πόντων ανά αγώνα και ένα ποσοστό επιτυχημένων επιθέσεων 51,5% στη διοργάνωση. Φρενίτιδα ενθουσιασμού ακολούθησε την εντυπωσιακή είδηση. Σχεδόν όλοι μέχρι τότε πίστευαν ότι το πολύ-πολύ να παίρναμε τον Βενεζουελανό Τεχέδα. 

Αυτοί που έβγαλαν τα πράσινα για την ερυθρόλευκη

Πριν λίγες μέρες ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Αντώνη Κόνιαρη, με τον Έλληνα γκαρντ να γίνεται μ’ αυτό τον τρόπο ο 18ος παίκτης που πρώτα αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό, αλλά τελικά πήρε την πιο σωστή απόφαση της ζωής του (εκτός από τον Οικονόμου), επιλέγοντας να αφήσει τα βόρεια προάστια για να κατηφορίσει στον Πειραιά για χάρη του Θρύλου. Στον χέρι του Κόνιαρη είναι να αποδείξει στον Παο και στους ανθρώπους του πως έκαναν λάθος που τον έδιωξαν έτσι εύκολα από την ομάδα τους. Μέχρι τότε, όμως, μπορούμε να θυμηθούμε τα πεπραγμένα των υπόλοιπων 17 παικτών που έκαναν αυτή τη διαδρομή. Το παρόν κείμενο διαβάζεται μαζί με τα «Τον προδότη ουδείς αγάπησε…» και «Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί…»