Του RedTerso
Μου είναι αδιανόητα δύσκολο να μπορέσω να γράψω ψύχραιμα και να κάνω ανάλυση του παιχνιδιού. Στη διάρκεια του αγώνα στο ΣΕΦ, «έπιασα» τον εαυτό μου να «θολώνει» και να μην λειτουργεί ορθολογικά. Επίσης ένιωσα και ένα σφίξιμο στο στήθος. Καταραμένα γεράματα! Μπορείτε να αντιληφθείτε ότι αυτό πολλαπλασιάστηκε αργότερα στο ναό. Οπότε θα προσπαθήσω όσο πιο νηφάλια μπορώ να παρουσιάσω αυτά που είδα στον αγώνα μπάσκετ.
Στο πρώτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός μπήκε για ακόμα μια φορά ονειρικά στο παρκέ, παίζοντας εκπληκτικό μπάσκετ, που αποδεικνύει την πολύ σοβαρή δουλειά, που γίνεται από τον Μπλατ. Από την αρχή του παιχνιδιού, ήταν σαφέστατη η εντολή του κόουτς να περάσει η μπάλα στο low post για να εκμεταλεύτουμε την πολύ καλή κατάσταση στην οποία βρίσκονται ο Πρίντεζης με τον Μιλουτίνοφ. Πράγματι έτσι έγινε και από τους πρώτους 16 πόντους της ομάδας, οι 14 προήλθαν από στοχευμένες επιθέσεις των δύο ψηλών μας. Το σχέδιο αυτό είχε ως συνέπεια να επικεντρώσει η Εφές στο μαρκάρισμα μέσα στο ζωγραφιστό και έτσι «άνοιξαν» οι αποστάσεις και ήρθαν και τα μακρινά σουτ, για να κλείσει η πρώτη περίοδος με σκορ 25-12.
Η Εφές είναι μια πολύ καλή ομάδα, που δεν έχει καμία σχέση με το περσινό τσίρκο και το δείχνει σε κάθε αγωνιστική. Μια εβδομάδα μόλις πριν είχε καταφέρει να καθηλώσει τη Ρεάλ, αλλά αυτοκτόνησε στο τέλος. Αυτό το γράφω για να δείξω ότι ήταν πάρα πολύ λογικό μια τέτοια ποιοτική ομάδα να βγάλει αντίδραση. Η άμυνα της άρχισε να γίνεται πολύ πιεστική με συνέπεια να δυσκολευόμαστε να βρούμε διαδρόμους προς το καλάθι ή ελεύθερα σουτ. Από την άλλη ξεκίνησε το κρεσέντο του Μίσιτς και του Λάρκιν (που δείχνει στα τελευταία πανχίδια πόσο καλός παίχτης είναι) και η διαφορά ροκανίστηκε γρήγορα. Επίσης η Εφές βρήκε σκορ και από τα τρίποντα του πολύ καλού πλάγιου σουτέρ Μόερμαν και δημιούργησε ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στην άμυνά μας. Ευτυχώς πήρε πρωτοβουλίες και μεγάλα σουτ ο Τουπάν και τελειώσαμε το ημίχρονο προηγούμενοι με 48-46.
Για ακόμα μια φορά ο Ολυμπιακός ήταν --τουλάχιστον-- μουδιασμένος στο τρίτο δεκάλεπτο. Η επίθεση δεν λειτουργούσε καθόλου καλά και ήταν διάφορες οι στιγμές, που φαινόταν η μπάλα να «κολλάει» στα χέρια των ερυθρόλευκων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Εφές να προσπεράσει στο σκορ στο 22' και να μη χάσει το προβάδισμα μέχρι και τη λήξη της τρίτης περιόδου (με τη διαφορά να φτάνει μέχρι και το -6 για την ομάδα μας), με τον Μίσιτς να κάνει ότι θέλει πάνω στο παρκέ σε αυτό το διάστημα. Καταφέραμε και μείναμε μέσα στο παιχνίδι λόγω της σωστής επιλογής να παίξουν μαζί ο Μιλουτίνοφ με τον Λεντέι στο «4», με τον Αμερικάνο να δίνει σκορ και ενέργεια.
Η κατάσταση διαφοροποιήθηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο. Η άμυνα έγινε πολύ σκληρή απέναντι στους Τούρκους, το ΣΕΦ αγρίεψε και παρόλο, που η διαφορά είχε φτάσει στη μέγιστη τιμή της (-7 με 8 λεπτά να απομένουν), η ομάδα έβγαλε αντίδραση και πάθος, κυριαρχώντας κάτω από τα δύο καλάθια και κατάφερε γρήγορα να «μαζέψει» το σκορ και να προσπεράσει με φοβερό τρίποντο του Τουπάν (74-73 στο 34΄). Σε αυτό το σημείο ο Μπλατ πήρε το ρίσκο να αφήσει τον Σπανούλη (που ήταν εμφανώς κουρασμένος και μπλοκαρισμένος) στον πάγκο και να εμπιστευτεί τον Στρέλνιεκς στον άσσο, με τον Τουπάν να δίνει μέγεθος, σκορ και καλές άμυνες από τη θέση του σούτινγκ γκάρντ. Στον Λετονό πιστώνεται και η φοβερή ασίστ για το κάρφωμα του Λεντέι που ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο για να έρθει η νίκη (83-79). Στα 2 λεπτά που απέμεναν ο Ολυμπιακός διαχειρίστηκε πολύ σωστά το χρόνο και τις κατοχές του και ήρθε μια πολύ σπουδαία νίκη με τελικό σκορ 88-81!
Ο Ολυμπιακός πήρε το παιχνίδι γιατί κυριάρχησε κάτω από τα καλάθια απέναντι σε μια ομάδα με πολύ δυνατή front-line. Ο έλεγχος των ριμπάουντ (41-26) έδωσε τη δυνατότητα στους παίχτες μας να ανανεώνουν τις κατοχές τους. Παράλληλα οι ερυθρόλευκοι ήταν για ακόμα ένα παιχνίδι πολύ καλοί στη δημιουργία (20/13 ο συσχετισμός ασίστ/λαθών). Αυτό που φάνηκε σε ακόμα ένα παιχνίδι είναι ότι χρειάζεται οπωσδήποτε ένας ακόμα παίχτης στην περιφέρεια, που να μπορεί να δώσει τα στοιχεία που χρειαζόμαστε. Για ακόμα ένα ματς οι αντίπαλοι περιφερειακοί έκαναν πάρτυ: Λάρκιν και Μίσιτς (που είναι τρομερά ποιοτικοί όμως παίχτες) είχαν μαζί 44 πόντους. Η άμυνα μας όμως κατάφερε να περιορίσει όλα τα υπόλοιπα ατού των Τούρκων και έτσι φτάσαμε στην πολύ μεγάλη νίκη.
Ο Ολυμπιακός πήρε ένα πολύ σημαντικό «ροζ φύλλο» βγάζοντας πάθος και αυταπάρνηση, καταφέρνοντας να κάνει την ανατροπή απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα, η οποία θα είναι μια βασική ανταγωνίστρια στην προσπάθεια για όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα στα play-off. Απέδειξε ότι η φανέλα του είναι ακόμα πολύ πιο βαριά από της Εφές. Για να έχει ουσιαστικό αντίκρυσμα αυτή η νίκη, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να εκμεταλεύτει το αρκετά καλό πρόγραμμα που έχει τις επόμενες εβδομάδες (Μπάρτσα έξω, Γκραν Κανάρια μέσα, Νταρουσάφακα έξω και βάζελο μέσα) για να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τη βαθμολογική του θέση. Η ομάδα φαίνεται ότι βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο και σίγουρα θα μπορεί να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο.
ΥΓ1 Το ΣΕΦ είχε προχτές 9-10.000 κόσμο, ο οποίος σε πολλές φάσεις «έβγαλε άμυνες» μαζί με τους παίχτες μας και βοήθησε με την ομάδα με τη φωνή του. Αυτή πρέπει να είναι η εικόνα σε κάθε ματς από εδώ και πέρα. Και ήταν και δύσκολη ώρα έτσι; 7 παρά τέταρτο δεν πρέπει να έχουμε ξαναπαίξει στην Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια.
ΥΓ2 Τα έχουμε πει πολλές φορές: Το ΣΕΦ είναι ίσως το χειρότερο γήπεδο της Ευρωλίγκας. Μάλιστα έχουμε καταθέσει και κάποιους μήνες πριν την άποψή μας για το ζήτημα της πιθανότητας νέου γηπέδου της ομάδας. Μετά το προχτεσινό βράδυ είμαι πλέον κάθετος στην άποψή μου. Ο Ολυμπιακός πρέπει να ζητήσει επίσημα να του παραχωρηθεί το ΣΕΦ και να το ανακατασκευάσει. Όποιος προχτές το βράδυ έκανε τη διαδρομή από το κλειστό στο Καραϊσκάκη μπορεί να καταλάβει ξεκάθαρα αυτό που λέω. Είναι μαγικό να μπορείς να κάνεις 5 λεπτά δρόμο για να δεις την μεγάλη σου αγάπη σε διαφορετικά τμήματα. Δεν υπάρχει για εμένα κανένα Ελληνικό ως επιλογή.
ΥΓ3 Το κράτος παραχώρησε στην Κούλα τη δυνατότητα να κόψει δέντρα από το άλσος στη Φιλαδέλφεια, ξεπουλάει το ΟΑΚΑ στον εθισμένο πρόεδρο του βάζελου, ενώ στη Θεσ/νίκη γίνεται ένα πάρτυ με τον Σαββίδη και την Τούμπα. Οι Αγγελόπουλοι οφείλουν κατά τη γνώμη μου να απαιτήσουν από το κράτος να παραχωρηθεί το ΣΕΦ στην ομάδα που το έχει κρατήσει όρθιο τόσα χρόνια. Και όλοι οι Ολυμπιακοί θα σταθούμε στο πλευρό τους σε αυτή τη μάχη.
ΥΓ4 Οι ώρες έχουν περάσει και οι πάλμοι έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν. Πιάνω όμως τον εαυτό μου, να σιγοτραγουδά ασταμάτητα: Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου συμβαίνει και μ' αρρωσταίνει και μου χει πάρει το μυαλό....
Στο πρώτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός μπήκε για ακόμα μια φορά ονειρικά στο παρκέ, παίζοντας εκπληκτικό μπάσκετ, που αποδεικνύει την πολύ σοβαρή δουλειά, που γίνεται από τον Μπλατ. Από την αρχή του παιχνιδιού, ήταν σαφέστατη η εντολή του κόουτς να περάσει η μπάλα στο low post για να εκμεταλεύτουμε την πολύ καλή κατάσταση στην οποία βρίσκονται ο Πρίντεζης με τον Μιλουτίνοφ. Πράγματι έτσι έγινε και από τους πρώτους 16 πόντους της ομάδας, οι 14 προήλθαν από στοχευμένες επιθέσεις των δύο ψηλών μας. Το σχέδιο αυτό είχε ως συνέπεια να επικεντρώσει η Εφές στο μαρκάρισμα μέσα στο ζωγραφιστό και έτσι «άνοιξαν» οι αποστάσεις και ήρθαν και τα μακρινά σουτ, για να κλείσει η πρώτη περίοδος με σκορ 25-12.
Η Εφές είναι μια πολύ καλή ομάδα, που δεν έχει καμία σχέση με το περσινό τσίρκο και το δείχνει σε κάθε αγωνιστική. Μια εβδομάδα μόλις πριν είχε καταφέρει να καθηλώσει τη Ρεάλ, αλλά αυτοκτόνησε στο τέλος. Αυτό το γράφω για να δείξω ότι ήταν πάρα πολύ λογικό μια τέτοια ποιοτική ομάδα να βγάλει αντίδραση. Η άμυνα της άρχισε να γίνεται πολύ πιεστική με συνέπεια να δυσκολευόμαστε να βρούμε διαδρόμους προς το καλάθι ή ελεύθερα σουτ. Από την άλλη ξεκίνησε το κρεσέντο του Μίσιτς και του Λάρκιν (που δείχνει στα τελευταία πανχίδια πόσο καλός παίχτης είναι) και η διαφορά ροκανίστηκε γρήγορα. Επίσης η Εφές βρήκε σκορ και από τα τρίποντα του πολύ καλού πλάγιου σουτέρ Μόερμαν και δημιούργησε ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στην άμυνά μας. Ευτυχώς πήρε πρωτοβουλίες και μεγάλα σουτ ο Τουπάν και τελειώσαμε το ημίχρονο προηγούμενοι με 48-46.
Για ακόμα μια φορά ο Ολυμπιακός ήταν --τουλάχιστον-- μουδιασμένος στο τρίτο δεκάλεπτο. Η επίθεση δεν λειτουργούσε καθόλου καλά και ήταν διάφορες οι στιγμές, που φαινόταν η μπάλα να «κολλάει» στα χέρια των ερυθρόλευκων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Εφές να προσπεράσει στο σκορ στο 22' και να μη χάσει το προβάδισμα μέχρι και τη λήξη της τρίτης περιόδου (με τη διαφορά να φτάνει μέχρι και το -6 για την ομάδα μας), με τον Μίσιτς να κάνει ότι θέλει πάνω στο παρκέ σε αυτό το διάστημα. Καταφέραμε και μείναμε μέσα στο παιχνίδι λόγω της σωστής επιλογής να παίξουν μαζί ο Μιλουτίνοφ με τον Λεντέι στο «4», με τον Αμερικάνο να δίνει σκορ και ενέργεια.
Η κατάσταση διαφοροποιήθηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο. Η άμυνα έγινε πολύ σκληρή απέναντι στους Τούρκους, το ΣΕΦ αγρίεψε και παρόλο, που η διαφορά είχε φτάσει στη μέγιστη τιμή της (-7 με 8 λεπτά να απομένουν), η ομάδα έβγαλε αντίδραση και πάθος, κυριαρχώντας κάτω από τα δύο καλάθια και κατάφερε γρήγορα να «μαζέψει» το σκορ και να προσπεράσει με φοβερό τρίποντο του Τουπάν (74-73 στο 34΄). Σε αυτό το σημείο ο Μπλατ πήρε το ρίσκο να αφήσει τον Σπανούλη (που ήταν εμφανώς κουρασμένος και μπλοκαρισμένος) στον πάγκο και να εμπιστευτεί τον Στρέλνιεκς στον άσσο, με τον Τουπάν να δίνει μέγεθος, σκορ και καλές άμυνες από τη θέση του σούτινγκ γκάρντ. Στον Λετονό πιστώνεται και η φοβερή ασίστ για το κάρφωμα του Λεντέι που ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο για να έρθει η νίκη (83-79). Στα 2 λεπτά που απέμεναν ο Ολυμπιακός διαχειρίστηκε πολύ σωστά το χρόνο και τις κατοχές του και ήρθε μια πολύ σπουδαία νίκη με τελικό σκορ 88-81!
Ο Ολυμπιακός πήρε το παιχνίδι γιατί κυριάρχησε κάτω από τα καλάθια απέναντι σε μια ομάδα με πολύ δυνατή front-line. Ο έλεγχος των ριμπάουντ (41-26) έδωσε τη δυνατότητα στους παίχτες μας να ανανεώνουν τις κατοχές τους. Παράλληλα οι ερυθρόλευκοι ήταν για ακόμα ένα παιχνίδι πολύ καλοί στη δημιουργία (20/13 ο συσχετισμός ασίστ/λαθών). Αυτό που φάνηκε σε ακόμα ένα παιχνίδι είναι ότι χρειάζεται οπωσδήποτε ένας ακόμα παίχτης στην περιφέρεια, που να μπορεί να δώσει τα στοιχεία που χρειαζόμαστε. Για ακόμα ένα ματς οι αντίπαλοι περιφερειακοί έκαναν πάρτυ: Λάρκιν και Μίσιτς (που είναι τρομερά ποιοτικοί όμως παίχτες) είχαν μαζί 44 πόντους. Η άμυνα μας όμως κατάφερε να περιορίσει όλα τα υπόλοιπα ατού των Τούρκων και έτσι φτάσαμε στην πολύ μεγάλη νίκη.
Ο Ολυμπιακός πήρε ένα πολύ σημαντικό «ροζ φύλλο» βγάζοντας πάθος και αυταπάρνηση, καταφέρνοντας να κάνει την ανατροπή απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα, η οποία θα είναι μια βασική ανταγωνίστρια στην προσπάθεια για όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα στα play-off. Απέδειξε ότι η φανέλα του είναι ακόμα πολύ πιο βαριά από της Εφές. Για να έχει ουσιαστικό αντίκρυσμα αυτή η νίκη, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να εκμεταλεύτει το αρκετά καλό πρόγραμμα που έχει τις επόμενες εβδομάδες (Μπάρτσα έξω, Γκραν Κανάρια μέσα, Νταρουσάφακα έξω και βάζελο μέσα) για να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τη βαθμολογική του θέση. Η ομάδα φαίνεται ότι βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο και σίγουρα θα μπορεί να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο.
Πάντα άρρωστοι με τον Ολυμπιακό!
* * *
ΥΓ1 Το ΣΕΦ είχε προχτές 9-10.000 κόσμο, ο οποίος σε πολλές φάσεις «έβγαλε άμυνες» μαζί με τους παίχτες μας και βοήθησε με την ομάδα με τη φωνή του. Αυτή πρέπει να είναι η εικόνα σε κάθε ματς από εδώ και πέρα. Και ήταν και δύσκολη ώρα έτσι; 7 παρά τέταρτο δεν πρέπει να έχουμε ξαναπαίξει στην Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια.
ΥΓ2 Τα έχουμε πει πολλές φορές: Το ΣΕΦ είναι ίσως το χειρότερο γήπεδο της Ευρωλίγκας. Μάλιστα έχουμε καταθέσει και κάποιους μήνες πριν την άποψή μας για το ζήτημα της πιθανότητας νέου γηπέδου της ομάδας. Μετά το προχτεσινό βράδυ είμαι πλέον κάθετος στην άποψή μου. Ο Ολυμπιακός πρέπει να ζητήσει επίσημα να του παραχωρηθεί το ΣΕΦ και να το ανακατασκευάσει. Όποιος προχτές το βράδυ έκανε τη διαδρομή από το κλειστό στο Καραϊσκάκη μπορεί να καταλάβει ξεκάθαρα αυτό που λέω. Είναι μαγικό να μπορείς να κάνεις 5 λεπτά δρόμο για να δεις την μεγάλη σου αγάπη σε διαφορετικά τμήματα. Δεν υπάρχει για εμένα κανένα Ελληνικό ως επιλογή.
ΥΓ3 Το κράτος παραχώρησε στην Κούλα τη δυνατότητα να κόψει δέντρα από το άλσος στη Φιλαδέλφεια, ξεπουλάει το ΟΑΚΑ στον εθισμένο πρόεδρο του βάζελου, ενώ στη Θεσ/νίκη γίνεται ένα πάρτυ με τον Σαββίδη και την Τούμπα. Οι Αγγελόπουλοι οφείλουν κατά τη γνώμη μου να απαιτήσουν από το κράτος να παραχωρηθεί το ΣΕΦ στην ομάδα που το έχει κρατήσει όρθιο τόσα χρόνια. Και όλοι οι Ολυμπιακοί θα σταθούμε στο πλευρό τους σε αυτή τη μάχη.
ΥΓ4 Οι ώρες έχουν περάσει και οι πάλμοι έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν. Πιάνω όμως τον εαυτό μου, να σιγοτραγουδά ασταμάτητα: Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου συμβαίνει και μ' αρρωσταίνει και μου χει πάρει το μυαλό....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου