Πολλοί θα πουν ότι ο Ολυμπιακός έχασε με το αξιοπρεπές 2-0 στην έδρα της πανίσχυρης Μπάγερν Μονάχου. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι ερυθρόλευκοι έκαναν μια από τις χειρότερες, ηττοπαθείς και παθητικές εμφανίσεις τους, στη διαδρομή τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Χτες στο Μόναχο παρουσιάστηκε μια ομάδα, που ήταν συμφιλιωμένη με την ήττα και απλώς περίμενε στωικά να έρθει το μοιραίο. Αυτός δεν ήταν ο Ολυμπιακός, που έχουμε μάθει από παιδιά και έχει κάνει καλές εμφανίσεις στην Ευρώπη, ακόμα και όταν έχει ηττηθεί.
Ο Πέδρο Μαρτίνς για άλλο ένα παιχνίδι επέλεξε μια διάταξη 4-3-3 με τον Σα στα γκολπόστ, τους Τσιμίκα, Μεριά, Σεμέδο και Ομάρ στην άμυνα, τους Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκη (Βαλμπουενά, 71΄) και Καμαρά στη μεσαία γραμμή, τους Ραντζέλοβιτς (Μασούρας, 61΄) και Ποντένσε (Ελ Αραμπί, 80΄) και τον Γκερέρο στην κορυφή της επίθεσης. Ο στόχος του προπονητή του Ολυμπιακού ήταν να περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο τη δημιουργία της Μπάγερν από τον άξονα και πιθανόν να κυνηγήσει κάποια ευκαιρία σε κάποια αντεπίθεση. Το σχέδιο όμως απέτυχε παταγωδώς (ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο) και ο Ολυμπιακός περιορίστηκε σε απολύτως παθητικό ρόλο, προσπαθώντας να αναχαιτίσει τις επιθέσεις των Βαυαρών. Όταν όμως αντιμετωπίζεις μια ομάδα με παίχτες τόσο υψηλής ποιότητας, είναι θέμα χρόνου να αξιοποιήσουν την παραμικρή ευκαιρία (όπως έγινε και στο προηγούμενο ματς στο Καραϊσκάκη) και να έρθει το γκολ, που θα λήξει ουσιαστικά το ματσάκι.
Οι υπερασπιστές της τιμητικής χθεσινής ήττας φαντάζομαι ότι δεν θα είχαν την ίδια άποψη, αν δεν είχε κάνει τόσο σπουδαία εμφάνιση ο Ζοσέ Σα. Ο Πορτογάλος πορτιέρο ήταν ο βασικός υπεύθυνος, που ο Ολυμπιακός δεν διασύρθηκε --τουλάχιστον στο σκορ-- στο Μόναχο, κάνοντας κάποιες πολύ μεγάλες επεμβάσεις και κρατώντας μόνος του ουσιαστικά τις όποιες ελπίδες για κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Το έχουμε ξαναγράψει: Κάθε καλή ομάδα και κάθε αποτελεσματική άμυνα, οφείλει να έχει έναν πολύ καλό τερματοφύλακα και ο Σα στον 1,5 χρόνο που βρίσκεται στην ομάδα έχει αποδείξει ότι είναι ένας γκολκίπερ, που μπορούμε να βασιστούμε πάνω του και εδώ αξίζουν τα εύσημα στη διοίκηση, που τον αγόρασε το καλοκαίρι.
Ο Ολυμπιακός αδυνατούσε παντελώς να κρατήσει την μπάλα και να αλλάξει κάποιες πάσες για να αναχαιτίσει το ρυθμό των Γερμανών. Το παιχνίδι ουσιαστικά παίχτηκε σε όλη τη διάρκειά του στο 1/3 του γηπέδου στην περιοχή μας. Η Μπάγερν δεν έκανε κάποια εξωπραγματική εμφάνιση, αλλά εκμεταλλεύτηκε την κακή εικόνα της ομάδας μας και δημιούργησε πολλές ευκαιρίες για γκολ. Οι μόνες φορές που καταφέραμε να «απειλήσουμε» ήταν οι 2 φάσεις με τον Ραντζέλοβιτς στην αρχή του παιχνιδιού, που προήλθαν από λάθη της άμυνας των Γερμανών. Από εκεί και πέρα, οι ερυθρόλευκοι δεν έκαναν ούτε υποψία ευκαιρίας. Οι αριθμοί και τα στατιστικά του παιχνιδιού λένε την ακριβή αλήθεια για την ιστορία της αναμέτρησης: 65%-35% κατοχή μπάλας, 27-3 (ο θεός να τις κάνει) τελικές, 714-320 πάσες. Το στατιστικό όμως που δείχνει εξόφθαλμα την παθητικότητα που προσέγγισε ο Ολυμπιακός το παιχνίδι ήταν ότι η Μπάγερν είχε περισσότερα φάουλ (12-10) από εμάς!
Από αυτό εδώ το βήμα έχουμε υποστηρίξει τον Πέδρο Μαρτίνς (όταν διάφοροι ΑΡΔ του έχουν πριονίσει την καρέκλα) και έχουμε επαινέσει τη δουλειά του. Όμως δεν μπορούμε να μην του ασκήσουμε κριτική για την προσέγγιση, που είχε στο παιχνίδι. Μπορεί να έχει λογική και η διάταξη και η τακτική του, όμως η εφαρμογή του αγωνιστικού πλάνου απέτυχε. Και είναι ακόμα χειρότερη η σκέψη ότι η διάταξη απέναντι στη Μπάγερν ήταν ακριβώς η ίδια, που είχε η ομάδα μας απέναντι στην Ξάνθη το περασμένο Σάββατο, απέναντι σε μια ομάδα, που δεν είχε απολύτως καμία διάθεση να περάσει τη μεσαία γραμμή. Και η αλληλουχία των δύο αυτών παιχνιδιών, μοιραία στρέφει την κριτική στο πρόσωπο του Πορτογάλου προπονητή. Προσοχή όμως! Η κριτική από την πλευρά μας δεν είναι σίγουρα πρόσκληση σε περίεργες (πιθανόν) σκέψεις για αντικατάστασή του, αλλά ένα «κάλεσμα» προς αυτόν για να διορθώσει τις ανορθογραφίες και κάποιες λανθασμένες επιλογές του.
Οι παίχτες μας φάνηκαν πολύ κουρασμένοι και αδυνατούσαν να κάνουν κάτι ευχάριστο στο μάτι, πέρα από το να διώχνουν όπως-όπως τη μπάλα. Και αυτό οφείλεται είτε στις καλοκαιρινές επιλογές, όπου η διοίκηση αποφάσισε ότι είμαστε πλήρεις στα χαφ με αποτέλεσμα οι Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκης και εσχάτως ο Καμαρά να παίζουν ακόμα και στα φιλικά με την ομάδα νέων, είτε λόγω του προβληματικού μέχρι τώρα rotation, που έχει επιλέξει ο Μαρτίνς. Το ξαναγράφω μπας και το χωνέψω και εγώ: Ο Ολυμπιακός έπαιξε με το ίδιο σύστημα και τους ίδιους χαφ και με τη Μπάγερν και με την Ξάνθη!
Από την χθεσινή τραγική εμφάνιση της ομάδας μας οι μόνοι που παίρνουν θετικό βαθμό ήταν ο Σα και ο Τσιμίκας και αυτό λέει πολλά για την εικόνα της ομάδας. Από εκεί και πέρα αρκετά μέτριοι ήταν οι τρεις χαφ, οι οποίοι εμφανώς όμως έμειναν από δυνάμεις. Ο Γκερέρο προσπάθησε με τα τρεξίματά του να βάλει πίεση στην άμυνα της Μπάγερν. Τραγική εμφάνιση από τον Ποντένσε, που δεν κράτησε καθόλου την μπάλα και δεν βοήθησε ούτε στην κάλυψη του Τσιμίκα . Κακή εμφάνιση και από τον Ομάρ στα δεξιά, ενώ ο Σεμέδο και ο Μεριά άφησαν σε διάφορες στιγμές εκτεθειμένο τον Σα.
Ο Ολυμπιακός έχει αντιμετωπίσει και άλλες φορές στο παρελθόν ποδοσφαιρικά μεγαθήρια και έχει γνωρίσει ήττες ή ακόμα και συντριβές. Θυμάμαι να χάνουμε με 3-0 πχ από τη Ρεάλ (με το χέρι του Ρομπέρτο Κάρλος) αλλά ο Ολυμπιακός είχε παίξει «στα ίσια» τη βασίλισσα, η οποία χρειάστηκε τη διαιτητική εύνοια για να κερδίσει. Προτιμώ τον Ολυμπιακό να παίζει ως... Ολυμπιακός και να χάνει, παρά μια (γελάω και που το γράφω) «τιμητική» ήττα με 2-0.
Το χθεσινό παιχνίδι ανήκει ήδη στο παρελθόν και μάλλον θα θέλουμε πάρα πολύ να το ξεχάσουμε γρήγορα. Ακολουθούν πολύ σημαντικά και κρίσιμα παιχνίδια μέχρι τα Χριστούγεννα, που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της ομάδας και στην Ευρώπη, αλλά και στο πρωτάθλημα. Το μόνο θετικό της χθεσινής βραδιάς είναι ότι η Τότεναμ έκανε το «χρέος» της και κέρδισε τον Αστέρα στο Βελιγράδι και όλα δείχνουν ότι θα πάμε για τελικό απέναντι στα αδέρφια στις 11 Δεκέμβρη στο Καραϊσκάκη. Πριν όμως από αυτό προέχει το παιχνίδι απέναντι στον Ατρόμητο την Κυριακή το απογευματάκι στο ναό. Ο Θρύλος οφείλει μια καλή εμφάνιση και νίκη στον κόσμο του και φυσικά χρειάζονται κάποιες αλλαγές για να ξεκουραστούν και κάποιοι ποδοσφαιριστές, που κοντεύουν να σκάσουν, όπως ο Γκιγιέρμε. Το πρόγραμμα και τα ιδιαίτερα κρίσιμα ματς, που ακολουθούν χρειάζεται να βρουν την ομάδα έτοιμη και φρέσκια. Ραντεβού λοιπόν την Κυριακή στο Καραϊσκάκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου