Είπα στον εαυτό μου πριν από τον τελικό πως, αν κερδίσει η Φλαμένγκο το φετινό Κόπα Λιμπερταδόρες, θα έγραφα κάποια πράγματα, κάνοντας βέβαια αναφορές και συσχετισμούς με τον Ολυμπιακό. Όλα έδειχναν, σύμφωνα με την εξέλιξη του αγώνα, ότι δεν θα έγραφα, αλλά τελικά έγινε η ανατροπή και τώρα πρέπει να γράψω.
Τι είναι εκείνο που είναι κοινό ανάμεσα στην Φλαμένγκο και στον Ολυμπιακό;
Δύο πράγματα κυρίως, αλλά και μερικά άλλα συμπληρωματικώς.
Το ένα βασικό κοινό γνώρισμα είναι ότι και οι δύο είναι οι μακράν λαοφιλέστερες ομάδα της χώρας τους και το άλλο ότι και οι δύο είναι πολυαθλητικοί οργανισμοί, που διατηρούν πολλά τμήματα και καλλιεργούν με επιτυχία πολλά αθλήματα, έχοντας κατακτήσει εθνικούς τίτλους και λοιπές διακρίσεις.
Η Φλαμένγκο δραστηριοποιείται σε μπάσκετ, πόλο, βόλεϊ (κυρίως γυναικών) κ.λπ. Έχει μάλιστα και κάποιες διεθνείς διακρίσεις, καθώς έχει κατακτήσει το 2014 το διηπειρωτικό της FIBA στο μπάσκετ, νικώντας τη Μακάμπι. Βέβαια οι επιδόσεις και διακρίσεις της Φλα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο δεν είναι τόσο πολλές, υψηλές και αξιόλογες όσο αυτές του Ολυμπιακού.
Ακόμη οι δύο ομάδες μοιάζουν αρκετά όσον αφορά τον τρόπο δημιουργίας τους.
Η Φλαμένγκο, που αρχικά είχε ιδρυθεί ως κωπηλατικός όμιλος το 1895, έγινε ποδοσφαιρική ομάδα το 1911, αποκτώντας ως πρώτους ποδοσφαιριστές της παίκτες που προέρχονταν από τη αιώνια αντίπαλό της, τη Φλουμινένσε, η οποία ήταν ήδη γνωστή και δυνατή ποδοσφαιρική ομάδα. Ο Ολυμπιακός, όταν ίδρυσε ποδοσφαιρική ομάδα το 1925, απέκτησε ποδοσφαιριστές από τον Πειραϊκό, που είχε ποδοσφαιρική ομάδα και μάλιστα πρωταθλήτρια.
Το βασικό όμως χαρακτηριστικό της Φλα, πάνω και από τους τίτλους και τις διακρίσεις της είναι ο λαός της. Βέβαια και ο Ολυμπιακός φημίζεται για τους πολυπληθείς οπαδούς του, που πλειοψηφούν άνετα στη χώρα μας.
Ωστόσο τα μεγέθη της Φλα είναι απλησίαστα. Η Φλα θεωρείται η ομάδα με τους περισσότερους γηγενείς φιλάθλους (φιλάθλους στην ίδια τη χώρα, τη Βραζιλία) σε ολόκληρο τον κόσμο.
Έχουν γίνει και γίνονται διάφορες έρευνες, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των οποίων οι οπαδοί της ομάδας στη Βραζιλία κυμαίνονται ανάμεσα σε 35.000.000 και 40.000.000 (!) άτομα. Όλοι παραδέχονται ότι η Φλα είναι η ασυναγώνιστη πρώτη ομάδα σε αριθμό οπαδών. Τα δεδομένα αυτά έχουν επιβεβαιωθεί και από υπολογισμούς και μετρήσεις όχι μόνο δημοσιογραφικών, αλλά και επιστημονικών ιδρυμάτων και ερευνητικών ινστιτούτων της Βραζιλίας όπως του IBOPE. Σημειωτέον ότι η καθιέρωση της Φλαμένγκο ως της πιο δημοφιλούς ομάδας στη χώρα προέκυψε για πρώτη φορά το 1927 από έρευνα της εφημερίδας Jornal do Brasil.
Φυσικά στο Ρίο ντε Τζανέιρο η οπαδική υπεροχή της Φλα είναι συντριπτική. Οι οπαδοί των άλλων μεγάλων ομάδων του Ρίο (της Βάσκο Ντα Γκάμα, της Φλουμινένσε και της Μποταφόγκο), καίτοι αριθμούν αρκετά εκατομμύρια, είναι ασύγκριτα λιγότεροι. Αλλά ακόμη και οι φίλαθλοι της Κορίνθιανς του Σάο Πάολο, η οποία θεωρείται η δεύτερη πιο λαοφιλής ομάδα της χώρας, απέχουν πάρα πολύ από τον προαναφερόμενο αριθμό. Τουλάχιστον η Μποταφόγκο έχει την παρηγοριά να έχει άλλες διακρίσεις αναφορικά με το φίλαθλο κοινό της. Έτσι θεωρείται η ομάδα που αγαπούν περισσότερο οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι. Κι αυτό όχι μόνο για ιστορικούς η παραδοσιακούς λόγους, αλλά και λόγω των θρυλικών μορφών των ποδοσφαιριστών-αρτιστών της ομάδας αυτής όπως οι Γκαρίντσα, Ζαϊρζίνιο, Ντίντι κ.λπ.
Οι Φλαμενγκίστας αποτελούν το λεγόμενο «μελανέρυθρο έθνος». Στη πλειοψηφία τους είτε βρίσκονται στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα είτε προέρχονται από αυτά. Οι οπαδοί τους αποκαλούνταν για δεκαετίες «mulambos», δηλαδή ρακένδυτοι. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, όταν έχανε η Φλαμέγκο οι αντίπαλοί της τραγουδούσαν σκωπτικούς στίχους όπως περίπου σε ελεύθερη ρίμα: «έλα, έλα, έλα, σκασμός μες στη φαβέλα!»
Η Φλαμένγκο ανέκαθεν θεωρείτο η ομάδα του λαού και των μαζών. Σήμερα, πάντως, που τα πάντα τελούν σε σύγχυση, η Φλαμένγκο έχει εξελιχθεί στην πιο πλούσια ομάδα, με ετήσια έσοδα της τάξης των 170.000.000 ευρώ ετησίως και με αξία περίπου 500.000.000 ευρώ. Ως πιο δημοφιλής ομάδα, ήταν και πρώτη ομάδα της Βραζιλίας που απέκτησε χορηγό.
Για να γίνει αντιληπτή η απήχηση που έχει η ομάδα θα αναφερθώ σε ένα ασυνήθιστο πραγματικό γεγονός του παρελθόντος.
Το 2000, σε έρευνα που είχε γίνει μέσα στο κοινοβούλιο της χώρας για τις φίλαθλες προτιμήσεις των βουλευτών, η Φλαμένγκο βρέθηκε να έχει φιλάθλους της 157 βουλευτές, δηλαδή τριπλάσιους και πλέον από τη δεύτερη κατά σειρά στην έρευνα βραζιλιάνικη ομάδα. Μάλιστα η Βουλή όχι μόνο υιοθέτησε το αποτέλεσμα της έρευνας, αλλά βράβευσε την ομάδα σε ειδική εκδήλωση στην οποία κάλεσε τους εκπροσώπους της Φλα. Φαντασθείτε να συνέβαινε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα !
Αξίζει να παραθέσουμε και κάποιους πρόσθετους εντυπωσιακούς αριθμούς.
Το 1963, τον τελικό του πρωταθλήματος του Ρίο με τη Φλουμινένσε στο Μαρακανά παρακολούθησαν 195.000 περίπου θεατές (!!). Κάποιοι πάντως αντιτείνουν ότι ο συγκεκριμένος τελικός ήταν τοπικό ντέρμπι μεταξύ δύο ομάδων της ίδιας πόλης και ως εκ τούτου δεν προσφέρεται για εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων ως προς την προέλευση και υποστήριξη των οπαδών.
Ωστόσο και το δεύτερο εθνικό ρεκόρ προσέλευσης σε συλλογικό επίπεδο, που ήταν περίπου 155.000 θεατές, έχει γίνει πάλι σε αγώνα της Φλα στο Μαρακανά, στον τελικό του εθνικού πρωταθλήματος της χώρας με τη Σάντος το 1983.
Επίσης η Φλαμένγκο είχε στην έδρα της μέσο όρο που κυμαινόταν από 50.000-56.000 εισιτήρια για πάρα πολλά χρόνια, με αποκορύφωμα τη σεζόν 1968/69, όταν ο μέσος όρος εισιτηρίων της ήταν 61.500 περίπου.
Τα προαναφερόμενα ρεκόρ είναι πολύ δύσκολο, αν όχι απίθανο, να ξεπεραστούν τώρα ή στο μέλλον, καθώς η χωρητικότητα του Μαρακανά έχει περιοριστεί πλέον σε 90.000 θέσεις.
Ένα ακόμη σημείο στο οποίο υπάρχει μια ομοιότητα μεταξύ Φλα και Ολυμπιακού είναι η --τηρουμένων βέβαια των αναλογιών-- μέχρι τώρα αδυναμία επιτυχίας διεθνών διακρίσεων ανάλογων της δυναμικότητας και του βεληνεκούς των δύο ομάδων.
Ενώ αμφότερες αναγνωρίζονται, λόγω του κόσμου τους και των εθνικών επιτυχιών τους κ.λπ., ως τα κυρίαρχα μεγέθη στη χώρα τους, δεν έχουν τις αντίστοιχες διεθνείς επιτυχίες που θα έπρεπε ή θα μπορούσαν να έχουν.
Ο Ολυμπιακός δεν έχει μπορέσει να φτάσει πέρα από τη φάση των οκτώ σε μια διοργάνωση της Ευρώπης, ενώ η Φλαμένγκο έχει κατορθώσει να πάρει μόλις δύο Κόπα Λιμπερταδόρες (συνυπολογιζομένου και το φετινού του 2019) και ένα Κύπελλο Μερκοσούρ το 1999.
Ο απολογισμός δεν είναι ικανοποιητικός για μια ομάδα όπως η Φλαμένγκο. Η Φλα μετά βίας βρίσκεται στη 14η θέση του σχετικού πίνακα νικητών του Κόπα Λιμπερταδόρες, γεγονός που δεν θεωρείται ιδιαίτερα τιμητικό και κολακευτικό για το συγκεκριμένο τεράστιο κλαμπ, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι την ξεπερνούν σε τίτλους τρεις βραζιλιάνικες ομάδες, που θεωρούνται μάλλον υποδεέστερα μεγέθη.
Βέβαια η Φλαμένγκο έχει κατακτήσει το 1981 και το διηπειρωτικό, που δεν είναι μικρό πράγμα, ιδίως αν σκεφτεί κανείς ότι αντίπαλός της στον τελικό ήταν η Λίβερπουλ, την οποία η Φλα κατανίκησε με 3-0.
Παρ’ όλα αυτά, είναι αναμφισβήτητο ότι υπάρχει σχετικό έλλειμμα διεθνών τίτλων και διακρίσεων για τη Φλαμένγκο.
Αντίθετα, σε επίπεδο εθνικών επιτυχιών και οι δύο ομάδες τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα. Ο Ολυμπιακός είναι μακράν πρώτος σε κατακτήσεις πρωταθλημάτων και κυπέλλων, ενώ η Φλαμένγκο έχει κατακτήσει 35 πρωταθλήματα Ρίο (Campeonato Carioca) και 6 εθνικά πρωταθλήματα Campeonato Brazileiro.
Σημειωτέον ότι λόγω αχανούς έκτασης της χώρας, των τεραστίων αποστάσεων και αυξημένων εξόδων δεν είχε καταστεί δυνατό να γίνει για πολλά χρόνια ένα κανονικό, αντιπροσωπευτικό και ισότιμο εθνικό πρωτάθλημα Βραζιλίας, παρά μόνο από τη δεκαετία του 1970 και πέρα.
Ένα ακόμη κοινό σημείο των δύο ομάδων είναι ότι αμφότερες έγιναν θρυλικές λόγω των επιτυχιών τους, αυξάνοντας γεωμετρικά τους οπαδούς τους κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, που για τον μεν Ολυμπιακό ήταν στη δεκαετία του 1950, για τη δε Φλαμένγκο στη δεκαετία του 1940, καθώς η Βραζιλία δεν αναμίχθηκε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ένα ακόμη σημείο στο οποίο μοιάζουν οι δύο ομάδες είναι ότι δεν έχουν υποβιβαστεί ποτέ. Στην Ελλάδα αυτό ισχύει για τον Ολυμπιακό και άλλες δύο ομάδες (ΠΑΟ και ΠΑΟΚ), ενώ στη Βραζιλία για τη Φλαμένγκο και άλλες 3 ομάδες (Σάντος, Κρουζέιρο, Σάο Πάολο). Επίσης και οι δύο έχουν συμμετάσχει σε όλα τα πρωταθλήματα των χωρών τους. Στη Βραζιλία αυτό το έχει καταφέρει εκτός από τη Φλαμένγκο και η Κρουζέιρο.
Θεωρούμε περιττό να αναφερθούμε στους μεγάλους και διάσημους παίκτες της Φλαμένγκο -- π.χ. Ζίκο, Ρομάριο, Ροναλντίνιο κ.λπ.
Δεν θα μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε χωρίς να αναφέρουμε τις μεταξύ τους συναντήσεις.
Ολυμπιακός και Φλαμένγκο αναμετρήθηκαν ποδοσφαιρικά τρεις φορές σε φιλικά ματς, τα οποία όλα διεξήχθησαν στην Ελλάδα, σε διαφορετικά γήπεδα και σε διαφορετικές δεκαετίες, ωστόσο όλα είχαν ένα κοινό αποτέλεσμα: τη νίκη του Ολυμπιακού και στα τρία ματς.
Ο πρώτος αγώνας έγινε την 8.6.1960 στη Λεωφόρο και ο Ολυμπιακός νίκησε 3-0 με γκολ των Μπέμπη (31΄και 88΄) και Γ. Σιδέρη (72΄)
Ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε με την εξής σύνθεση: Θεοδωρίδης, Ρωσίδης, Στεφανάκος, Λαιμός, Πολυχρονίου, Κοτρίδης, Κ. Παπάζογλου, Σιδέρης, Υφαντής, Μπέμπης, Γκαβέτσος. Προπονητής ήταν ο Σιμονόφσκι και Πρόεδρος ο Γ. Ανδριανόπουλος.
Η Φλαμένγκο είχε τότε ως μεγάλα αστέρια της τους μεγάλους παίκτες Μοασίρ, Ντίντα (δεύτερο σκόρερ στην ιστορία της ομάδας με 257 γκολ στην καριέρα του) Μπάμπα, Ενρίκουε (τρίτο σκόρερ στην ιστορία της ομάδας με 214 γκολ), Ζαντίρ κλπ.
Ο δεύτερος αγώνας έγινε την 27.2.1974 στο Καραϊσκάκη και ο Ολυμπιακός νίκησε 2-1, με δύο κεφαλιές του Περσίδη (61΄και 72΄) ενώ έχανε 0-1.
Η σύνθεση της ομάδας ήταν: Πουπάκης, Γκαιτατζής, Γκλέζος, Συνετόπουλος, Αγγελής, Περσίδης, Βιέρα, Δεληκάρης, Παμπουλής, Τριαντάφυλλος, Γαλάκος. Αλλαγή αγωνίστηκε ο Κουρέας. Προπονητής ήταν ο Πετρόπουλος και Πρόεδρος ο Γουλανδρής.
Τα αστέρια της Φλαμένγκο, πρωταθλήτριας Ρίο εκείνη τη χρονιά, ήταν οι Πάολο Σέζαρ, Ζίκο, Αντράντε, Ροντινέλλι, Ροτζέριο κ.λπ.
Ο τρίτος αγώνας έγινε την 19.8.1988 στο ΟΑΚΑ και ο Ολυμπιακός νίκησε πάλι 3-1 με γκολ των Τσαλουχίδη (6΄) Μητρόπουλου (14΄) και Χαντζίδη (66΄).
Η σύνθεση της ομάδας ήταν Ταληκριάδης, Παχατουρίδης, Νεντίδης, Μπανιώτης, Αλεξίου, Τσαλουχίδης, Τσιαντάκης, Κωφίδης, Χαντζίδης, Μουστακίδης Μητρόπουλος. Στο β΄ ημίχρονο έπαιξαν και οι Μαυρομμάτης, Σοφιανόπουλος και ένας ποδοσφαιριστής-φάντασμα, που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πώς βρέθηκε στον Ολυμπιακό και ο οποίος αγωνίστηκε, όλα κι όλα, στον Ολυμπιακό μόλις 12 λεπτά σε ένα αγώνα Κυπέλλου. Το όνομα του; Τσαλαφούτας. Προπονητής ήταν ο Γκμοχ και Πρόεδρος ο Κοσκωτάς.
Τα αστέρια της Φλα στο ματς εκείνο ήταν οι Ζίκο, Ζίνιο, Εντίνιο, Λεονάρντο, Λουίς Καρλος, Αλνταΐρ κ.λπ.
Ήμουν μέσα στο συγκεκριμένο ματς, που είχε ως πρωταγωνιστή τον Μηνά Χαντζίδη.
Τις δύο ομάδες συνδέει η παρουσία του Ζίκο στον πάγκο του Ολυμπιακού, παρά την αποτυχημένη του θητεία στην ομάδα μας. Ο Ζίκο --ο αποκαλούμενος «λευκός Πελέ»-- παραμένει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας με 504 γκολ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου