Ολυμπιακός και καλές τέχνες

Σήμερα είπα να σας κουφάνω λίγο, με κάτι διαφορετικό. Θα μιλήσουμε για τη σχέση Ολυμπιακού και Τέχνης. Άλλωστε ο Απρίλης είναι ο μήνας, μέσα στον οποίο γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα τέχνης. Είναι η 15η Απριλίου, ημερομηνία γέννησης του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Και μόνο από τον λόγο αυτό γίνεται φανερό ότι την πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στις διάφορες μορφές τέχνης διεκδικεί η εικαστική.

1978/79: Μπασκετικές αναμνήσεις από μια έντονη χρονιά

Η περίοδος 1978/79 ήταν μια ιδιαίτερη περίοδος για το μπάσκετ του Ολυμπιακού. Μια χρονιά γεμάτη από σημαντικά γεγονότα, κάποια ευχάριστα και κάποια (τα περισσότερα) δυσάρεστα, που προκάλεσαν πολύ ισχυρά συναισθήματα και δημιούργησαν έντονες αναμνήσεις και για τον λόγο αυτό μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στη μνήμη. Το χαρακτηριστικό τους ότι δεν ήταν απλώς ξεχωριστά και ασυνήθιστα, αλλά κυριολεκτικά μοναδικά. Πάμε να τα δούμε:

Μια πασχαλινή ιστορία Κυπέλλου: παραλίγο κάζο από έναν άλλον Ολυμπιακό

1. Ο Ολυμπιακός στο Κύπελλο Ελλάδας. Μια ιστορία γεμάτη ρεκόρ

Η ιστορία του Ολυμπιακού στο Κύπελλο Ελλάδας είναι γεμάτη επιτυχίες. Δεν είναι μόνο ότι έχει το ρεκόρ κατακτήσεων κυπέλλων (27), αλλά και διάφορες άλλες εντυπωσιακές και απλησίαστες επιδόσεις, στον εν λόγω θεσμό. Μεταξύ άλλων έχουμε το ρεκόρ συνεχόμενων κατακτήσεων Κυπέλλων (5), το ρεκόρ παρουσίας σε τελικούς (39), ενώ στο πρόσωπο του Γ. Σιδέρη έχουμε τον πρώτο σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία του θεσμού τόσο σε σύνολο γκολ (60) όσο και σε γκολ που σημειώθηκαν σε τελικούς (6). Επίσης στο πρόσωπο του Μπέμπη έχουμε τον ρέκορντμαν των νικηφόρων παρουσιών σε τελικούς κυπέλλου (9),αφού ο Θανάσης έχασε μόνο σε ένα τελικό από τους 10 που αγωνίστηκε. Βέβαια το απόλυτο αήττητο ρεκόρ ανήκει και πάλι στον Σιδέρη, που δεν έχασε σε κανένα από τους λιγότερους πάντως (6) τελικούς που έπαιξε.

Μ. Γκόρενς: Ο παίκτης που ήταν παρών στις 2 χειρότερες σεζόν

Πέρσι το καλοκαίρι, εξαιτίας της αγωνιστικής απραξίας, είχα ξεκινήσει μερικά αφιερώματα σε παλιούς μπασκετμπολίστες της ομάδας. Κάπως έτσι είχα υπολογίσει πως θα περάσουμε και τη φετινή χρονιά, αλλά δυστυχώς λόγω της γνωστής κατάστασης τίποτα δεν πήγε όπως είχαμε υπολογίσει. Οπότε αυτά τα αφιερώματα αρχίζουν λίγο νωρίτερα. Καλά να είμαστε, λογικά θα ακολουθήσουν κι άλλα μέχρι να δούμε ξανά τον Θρύλο στο παρκέ.

Covid-19 και «παύλα»: Είναι το φετινό πρωτάθλημα ο απόλυτος αυτοσκοπός;

Η μεγάλη ανησυχία που διακατέχει σήμερα τη διοίκηση του Ολυμπιακού είναι η «παύλα», δηλαδή η διακοπή του πρωταθλήματος χωρίς ανάδειξη πρωταθλητή. Για τον λόγο αυτό, καταβάλλει κάθε προσπάθεια να συνεχιστεί το πρωτάθλημα ακόμη και μέσα σε φουλ καλοκαιρινή περίοδο, προκειμένου να μη χαθεί ο τίτλος του πρωταθλητή. Ένας τίτλος που δεν είναι μόνο σίγουρος, αλλά το κυριότερο, είναι και δίκαιος, σύμφωνα με τη διαδρομή της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος.

Ένα συχνό δρομολόγιο: από τον Ηρακλή στον Ολυμπιακό

Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης είναι η ομάδα, που, ιστορικά και διαχρονικά, έχει δώσει στον Ολυμπιακό τους περισσότερους και καλύτερους ποδοσφαιριστές. Και άλλες ομάδες έχουν δώσει πολλούς και καλούς παίκτες στον Ολυμπιακό, αλλά ένας συνδυασμός κριτηρίων αριθμού και αξίας παικτών βγάζει μάλλον πρώτο τον Ηρακλή. Ακόμη και οι παίκτες που δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα στον Ολυμπιακό ήταν παίκτες μεγάλης ποιότητας, των οποίων οι μεταγραφές προκάλεσαν πάταγο. Το χαρακτηριστικό τους ότι όλοι όσοι πήγαν στον Ολυμπιακό, πλην ενός, κατέκτησαν τίτλους, που δεν θα κατακτούσαν ποτέ.