Του RedTerso
Ο Άγιος Άνθρωπος, ο κόουτς Μεντιλίμπαρ (που αποθεώθηκε για άλλη μια φορά από τον κόσμο) παρέταξε την ομάδα με το γνώριμο σχηματισμό 4-2-3-1. Την ενδεκάδα απάρτιζαν ο Τζολάκης στα γκολπόστ, στην άμυνα από αριστερά ο Ορτέγκα, ο Μπιανκόν, ο Ρέτσος και ο Kοστίνια. Στις θέσεις «6» και «8» έπαιξαν οι Έσε (75΄ Σιπιόνι) και Μουζακίτης, μπροστά τους από αριστερά οι Καμπελά (68΄ Ποντένσε), Τσικίνιο (75΄ Γιαζίτζι) και Ζέλσον Μαρτίνς (που έγινε αλλαγή στο 18΄ λόγω τραυματισμού με τον Στρεφέτσα να τον αντικαθιστά). Στην κορυφή της επίθεσης βρέθηκε ο τιτάνας Ελ Κααμπί.
Δεν υπάρχει λόγος για διθυράμβους, γράφτηκε στην αρχή αυτού του κειμένου, και το υπερασπίζομαι, παρά το κλίμα υπέρμετρης ευφορίας που διαμορφώνεται στον δημόσιο λόγο. Και αυτό γιατί και η χθεσινή ποδοσφαιρική αναμέτρηση είχε δύο ημίχρονα. Στο πρώτο μέρος, ο Ολυμπιακός δεν ήταν πειστικός. Είχε μεν την απόλυτη πρωτοβουλία, με τις Σέρρες να στήνουν το πουλμανάκι τους, όμως αυτό μεταφράστηκε σε μια φλύαρη υπεροχή. Οι αντίπαλοί μας μάλιστα βρέθηκαν στην εστία μας με καλές προϋποθέσεις σε δύο φάσεις. Όλα αυτά μέχρι το τέλος σχεδόν του ημιχρόνου (35ο λεπτό), όταν αποβλήθηκε με απευθείας κόκκινη (μετά την αλλαγή του αρχικού κίτρινου χρώματος της κάρτας του διαιτητή στο var) ο Γκριν, νομίζοντας ότι μετέχει σε αγώνα πολεμικών τεχνών, με εναέριο λάκτισμα στο ύψος σχεδόν του κεφαλιού. Παρά την αδιαμφισβήτητη υπεροχή του Θρύλου σε αυτό το διάστημα, δεν καταφέραμε να ξεκλειδώσουμε την αντίπαλη άμυνα και να σκοράρουμε.
Αυτή η συνθήκη ευτυχώς, ανατράπηκε άμεσα με την έναρξη σχεδόν του δεύτερου μέρους, όταν ο Κααμπί (στο 48΄) μετά από άψογη σέντρα του Ορτέγκα, πήδηξε στον θεό, πήρε καρφωτή κεφαλιά και άνοιξε το σκορ, ξεκλειδώνοντας την άμυνα των αντιπάλων μας. Από εκεί και πέρα, όντως είδαμε να ξεσπάει η ερυθρόλευκη καταιγίδα με άλλα τέσσερα γκολ (68΄ Ορτέγκα, 71΄ Ποντένσε, 88΄ και 93΄ Ταρεμί). Απολαύσαμε γκολ και θέαμα, αλλά εγώ σκεφτόμουν ότι για την καλύτερη προετοιμασία της ομάδας, ίσως ήταν καλύτερο να μην είχε παραστήσει τον καρατέκα ο παίχτης του Πανσερραϊκού. Γιατί υποψιάζομαι ότι με ανάλογο τρόπο θα εμφανιστεί και η προσεχής μας αντίπαλος Πάφος την Τετάρτη. Μετά το γκολ του Κααμπί, οι Σερραίοι (που είχαν χάσει τα δύο πρώτα τους φετινά παιχνίδια...) έχασαν τα αυγά και τα πασχάλια και ο Θρύλος τελείωσε το ματς σχεδόν με 30 τελικές.
Καλύτεροι παίχτες της ομάδας ήταν κατά τη γνώμη μου ο Κααμπί, που χρειάστηκε τρεις ευκαιρίες για να σκοράρει και να δημιουργήσει την παράσταση νίκης, ο Ορτέγκα (που ξεκίνησε καλά το ματς, «έπεσε» μετά το 15΄, αλλά ήταν εξαιρετικός στο β΄ μέρος, με γκολ και ασίστ), ο Τζολάκης που έκανε δύο επεμβάσεις στο πρώτο μέρος όταν το ματς ήταν ακόμα «παιζούμενο», ο Μπιανκόν που στον ρόλο του αριστερού κεντρικού μπακ τα πήγε πολύ καλά (και θα χρειαστεί να επαναλάβει τέτοια εμφάνιση σε αυτή τη θέση) και ο Έσε που δεν άφησε τους αντιπάλους του να πάρουν ανάσα στο κέντρο. Τρομερό ντεμπούτο από τον επαναπατρισθέντα Ποντένσε (ήταν τρομερή στιγμή ο κοντός να μπαίνει στο γήπεδο εν μέσω αποθέωσης και με την πρώτη του ουσιαστικά ενέργεια να βάζει γκολάρα στην επανεμφάνισή του -- τέτοια στιγμιότυπα φτιάχνουν μικρούς μύθους της ερυθρολευκης ιστορίας) και τον νεοφερμένο Ταρεμί. Και αν ο πρώτος ξέρουμε πολύ καλά τι μπορεί να προσφέρει, ο Ιρανός μας έδωσε ένα πρώτο δείγμα της μεγάλης του ποιότητας και της εκτελεστικής του δεινότητας, με δύο άψογα τελειώματα.
Ο Ολυμπιακός στο δεύτερο μέρος ήταν καταιγιστικός και ενθουσίασε τον κόσμο του. Δικαίως. Απλά θα πρέπει να κρατήσουμε τον αστερίσκο του αντιπάλου με τους δέκα παίχτες. Και να περιμένουμε την ομάδα να χτίσει μομέντουμ ενθουσιασμού μέσα από σημαντικά αποτελέσματα το επόμενο διάστημα. Αυτό που μετράει αυτή την περίοδο είναι τα νικηφόρα αποτελέσματα πρωτίστως. Ήδη αυτή η εβδομάδα έχει δύο πολύ κρίσιμα παιχνίδια, αρχής γενομένης με την Πάφο, όπου όπως διαμορφώθηκε το πρόγραμμα του Champions League, αποκτάει χαρακτήρα επιβεβλημένης νίκης για να έχουμε ελπίδες στη συνέχεια της διοργάνωσης, και η εβδομάδα κλείνει με το ντέρμπι απέναντι στον βάζελο στη Λεωφόρο.
Πρώτη γραπτή ενασχόλη με την ομάδα ποδοσφαίρου για φέτος. Περιορίστηκα σχεδόν αποκλειστικά στο αγωνιστικό σκέλος, όπως το βίωσα μέσα στον γεμάτο ενθουσιασμό και προσμονή Ναό μας. Επιφυλλάσομαι για κάποιες σκέψεις αναφορικά με τον σχεδιασμό της ομάδας και την καλοκαιρινή off-season. Θα τα πούμε αυτά όμως μετά τα δύο σούπερ-κρίσιμα παιχνίδια της εβδομάδας που ξεκινάει. Καλή επιτυχία στην ομαδάρα μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου