Η 12η Απριλίου είναι η μέρα που γεννήθηκε ο Μπόμπυ Μούρ, ο οποίος ακόμη και σήμερα θεωρείται ο καλύτερος Άγγλος αμυντικός όλων των εποχών.
Το τέλος του υπήρξε πολύ θλιβερό, καθώς βασανίστηκε πολύ, προτού πεθάνει σε σχετικά νέα ηλικία (51 ετών), χωρίς να αποκαλύψει σε κανένα μέχρι τις τελευταίες του στιγμές την ασθένεια του, η οποία, σημειωτέον, τον είχε ξανακτυπήσει σε νεαρή ηλικία (μόλις 23 ετών) σε άλλο σημείο του σώματός του. Υπήρξε κι αυτή μια άγνωστη, σχεδόν σε όλους, περιπέτεια της υγείας του, την οποία ο Μουρ είχε κατορθώσει να ξεπεράσει με επιτυχία.
Πολλοί ξέρουν ότι ο Μουρ αγωνίστηκε και μάλιστα τιμής ένεκεν (λόγω της μεγάλης παγκόσμιας αξίας του) ως αρχηγός του Ολυμπιακού στον φιλικό αγώνα της ομάδας μας με τη βραζιλιάνικη Κορίνθιανς του Σάο Πάολο στις 12.6.1972 στο Καραϊσκάκη. Έχουν γραφτεί επανειλημμένα γύρω από το γεγονός αυτό πολλά πράγματα από πολλούς. Δεν θα μιλήσουμε λοιπόν γι’ αυτά.
Εξάλλου η συμμετοχή του Μουρ στον αγώνα αυτόν δεν επιδέχεται ιδιαίτερη αγωνιστική αξιολόγηση, πολύ δε περισσότερο κριτική, αφού ο Μουρ ήταν η ατραξιόν του αγώνα.
Μάλιστα στο δεύτερο ημίχρονο έπαιξε στην άγνωστη γι’ αυτόν θέση του επιθετικού χαφ, μήπως και σκοράρει και ενθουσιάσει τα πλήθη, που είχαν κατακλύσει το φαληρικό στάδιο για να τον δουν να παίζει με τον Ολυμπιακό.
Λίγες κουβέντες θα πούμε μόνο για το άγνωστο παρασκήνιο της συμφωνίας προκειμένου να έρθει να παίξει.
Τον Μουρ είχε προσκαλέσει ο Γουλανδρής που τον θαύμαζε, αφού ήταν μια από τις μεγαλύτερες μορφές του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, και ήθελε να τον δει να φορά τα χρώματα του Ολυμπιακού, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, στο συγκεκριμένο φιλικό ματς αγωνίστηκε με ολοκόκκινη και όχι με τη συνηθισμένη ερυθρόλευκη εμφάνιση.
Την εποχή εκείνη, ο διάσημος Μουρ, που έπαιζε ακόμη στην Γουέστ Χαμ, συνήθιζε να κάνει ανάλογες συμμετοχές σε invitation events, αποδεχόμενος προσκλήσεις από διάσημες σημαντικές προσωπικότητες.
Για παράδειγμα πριν από τον συγκεκριμένο αγώνα είχε αποδεχτεί την πρόσκληση του Κόμη του Σάφφολκ (Earl of Suffolk) να κατέβει ως αρχηγός της τοπικής ομάδας σε κάποιον φιλικό αγώνα της κομητείας.
Η πρόσκληση του Γουλανδρή θεωρήθηκε από τον Μουρ τιμητική, αφού ο Πρόεδρος του Ολυμπιακού ήταν μια γνωστή προσωπικότητα στον εφοπλιστικό και ναυτιλιακό κόσμο του Λονδίνου και είχε υψηλές γνωριμίες.
Ο Matt Dickinson στο βιογραφικό βιβλίο που έγραψε για τον Μουρ με τίτλο A Man in Ful», που εκδόθηκε το 2014, αναφέρεται στο συγκεκριμένο γεγονός, χαρακτηρίζοντας τον Γουλανδρή ως «Greek shipping magnate».
Βέβαια ο Μουρ δεν ήθελε να χάσει άσκοπα τον χρόνο του και δεν θα πήγαινε στην Ελλάδα «για τη ψυχή του πατέρα του».
Το αντάλλαγμα για τη συμμετοχή του ήταν ένα πρόγραμμα ολιγοήμερων πολυτελών θερινών διακοπών, με επιμέλεια Γουλανδρή, για τον ίδιο και για τη γυναίκα του Τίνα, στη μαγευτική για τους ξένους Ελλάδα.
Το πρόγραμμα περιλάμβανε μια κρουαζιέρα στα ελληνικά νησιά με το κότερο του Γουλανδρή «Cinderella» («Σταχτοπούτα»), διαμονή στις ακριβότερες σουίτες των καλύτερων ξενοδοχείων (π.χ. στην πρωτεύουσα, στο Αστήρ Παλάς), φιλοξενία στο ιδιωτικό νησάκι της οικογένειας Γουλανδρή κοντά στην Αντίπαρο, νύχτες γλεντιού, διασκέδασης και ψυχαγωγίας κ.λπ.
Φυσικά όλα τα έξοδα ήταν πληρωμένα, ενώ τα δώρα, τα «ρεγάλα» και εν γένει τα «τυχερά» για το ζεύγος ήταν άφθονα, αφού ο Γουλανδρής διακρινόταν για τη γαλαντομία και την αρχοντιά του.
Θα μπορούσε πάντως να πει κανείς ότι την επίσκεψη του στην Ελλάδα ο Μουρ δεν την αντιμετώπισε ως μια έστω αξιοπρεπή «περίπου αρπαχτή», αλλά περισσότερο ως μια κίνηση ιδεωδών δημοσίων σχέσεων, που συνδύαζε για τον ίδιο το «τερπνόν μετά του ωφελίμου».
Στην Ελλάδα ήρθε μόνο το ζεύγος Μουρ, που άφησαν προσωρινά τα παιδιά τους στην Ισπανία, όπου παραθέριζαν προηγουμένως. Είχαν άλλωστε ανάγκη από διακοπές, γιατί είχαν ήδη αρχίσει τα πρώτα οικονομικά προβλήματα, λόγω των διαφόρων επιχειρηματικών ανοιγμάτων του Μουρ.
Σημειωτέον ότι, μεταξύ άλλων, ο Μουρ θεωρούσε τον εαυτό του γκουρού της μόδας και του άρεσε να ασχολείται με επιχειρήσεις ένδυσης, κοσμημάτων και αξεσουάρ, ακόμη και να σχεδιάζει. Στην αναμέτρηση της εποχής, που πρωταγωνιστούσαν οι δύο κουλτούρες --από τη μια πλευρά η (Punk) Rock και από την άλλη η Mod--, ήταν πάντοτε με την δεύτερη, την οποία ήθελε να την εξελίξει και να την κάνει ακόμη πιο ραφινάτη.
Στα πρώτα χρόνια των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του μάλιστα, εκμεταλλευόμενος το όνομα και τη φήμη του, είχε φτάσει να τροφοδοτεί με πολλά και ακριβά ρούχα όλα τα μεγάλα καταστήματα Austin Reed, Liberty, Harrods, Selfridges, αλλά και να τα διαθέτει και από δικό του show room στην Percy Street κοντά στο Tottenham Court Road του Λονδίνου.
Τα επόμενα χρόνια όμως, και μιλάμε κυρίως για χρονικό διάστημα μεταγενέστερο από την επίσκεψη του στην Ελλάδα, οι επιχειρηματικές του επιλογές και κινήσεις θα τον οδηγούσαν σε καταστροφή, δημιουργώντας τεράστια χρέη και δυσθεώρητες ζημίες.
Έπαιξαν όμως τον ρόλο τους και κάποιες ατυχίες, που είχαν μάλιστα και σχέση με τη χώρα μας.
Για παράδειγμα, η απόφαση του να ακολουθήσει την προτροπή του συμβούλου του ονόματι Harrison και να μεταφέρει το εργοστάσιο παραγωγής των φημισμένων δερμάτινων ειδών ένδυσης (κυρίως πανωφοριών και τζάκετ) από την Αγγλία στην Βόρεια Κύπρο συνέπεσε με την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο και επέφερε την πλήρη οικονομική καταστροφή και διάλυση της επιχείρησης.
Στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 1972 το ζεύγος Μουρ πέρασε αξέχαστες διακοπές και λάτρεψε πάνω από όλα τα μέρη που επισκέφθηκε την Μύκονο. Σε κάθε ευκαιρία δεν δίσταζε να εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες του στον αμφιτρύωνα του Γουλανδρή και φυσικά να δηλώνει ξεκάθαρα οπαδός του Ολυμπιακού (ακόμη ένας).
Ο Γουλανδρής μάλιστα δεν έχασε την ευκαιρία να ζητήσει από τον Μουρ να ξανάρθει στη χώρα μας και να παίξει ανάλογο αγώνα στη Μύκονο, εφόσον γινόταν στο νησί ένα πιο αξιοπρεπές γήπεδο.
Όσο για τον αγώνα με την Κορίνθιανς, εντάξει, άφησε πολλές και καλές φωτογραφίες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου