Κάθε χρόνο τέτοια εποχή έρχεται στο προσκήνιο η συζήτηση για ενίσχυση της ομάδας μπάσκετ. Είτε λόγω σοβαρού τραυματισμού, είτε λανθασμένων καλοκαιρινών επιλογών είτε κακή πορεία της ομάδας. Φέτος μπορεί να μην έχουμε το γνωστό «πάρτε τεσσάρι» αλλά από πολύ νωρίς γίνεται λόγος για ενίσχυση στον άσσο και στο πέντε. Λογικά θα κάνουμε τουλάχιστον μια μεταγραφή οπότε είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε όλους τους παίκτες που ήρθαν στον Ολυμπιακό ενώ είχαν αρχίσει οι επίσημες υποχρεώσεις της ομάδας.
Του Mad Prophet
1992/93
Ό,τι και να γράψω για τον συγκεκριμένο θα φαντάζει λίγο μπροστά στο ταλέντο του. Εκείνα τα χρόνια στο κύπελλο Πρωταθλητριών δεν επιτρεπόταν οι μεταγραφές μεσούσης της σεζόν κι έτσι ήρθε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή για να αντικαταστήσει τον Ροντ Χίγκινς. Αναμφίβολα από τις πιο επιτυχημένες αλλαγές της λίστας, μαζί του θα ζήσουμε σπουδαίες στιγμές και στις 2 θητείες του με την ομάδα. Μεγάλος αθλητής και μεγάλος μαχητής αφού διαγνώσθηκε με ηπατίτιδα Β στα τέλη του '95, δεν τα παράτησε όμως και συνέχισε να παίζει κανονικά μπάσκετ.
1996/97
Έβρικ Γκρέι
Κοσμοπολίτης, μόνο έτσι μπορείς να τον χαρακτηρίσεις αφού γύρισε κυριολεκτικά όλο τον κόσμο για να παίξει μπάσκετ μέχρι τα 40 του. Πήρε την θέση του Άντερσον, δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο όσο αγωνίστηκε, πιάστηκε ντοπέ και έτσι δεν μπόρεσε να είναι στο ιστορικό Final Four της Ρώμης. Πρόλαβε όμως να σημειώσει μερικά εντυπωσιακά καρφώματα εναντίον του Παο στο 49-69.
Μπλου Έντουαρντς
Έχει γραφτεί αρκετές φορές και θα γραφτεί και τώρα γιατί κάτι τέτοιες στιγμές δεν πρέπει να ξεχνιούνται. Ο Έντουαρντς έχει πετύχει το καλύτερο πρώτο καλάθι από οποιονδήποτε άλλον παίκτη στην ιστορία της ομάδας, φυσικά μιλάω για το κάρφωμα μες τη μούρη του Ρέμπρατσα στο αξέχαστο 68-69. Κατά τα άλλα δεν υπάρχουν πολλά να θυμόμαστε από τον Μπλου, με μόνη εξαίρεση την απίστευτη εμφάνιση του κόντρα στην Αεκ όπου σημείωσε 25 πόντους.
Μόρις Έβανς
Παικταράς, συνέθεσε ένα τρομερό δίδυμο με τον ΝτεΜάρκο Τζόνσον που κοίταξε στα μάτια την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα. Ήταν μια πραγματική καλαθομηχανή κι έβαζε την μπάλα με όποιο τρόπο ήθελε στο καλάθι. Το μόνο του αρνητικό πως αποχώρησε λίγο πριν τελειώσει η σεζόν χωρίς να υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος. Στη συνέχεια αγωνίστηκε για χρόνια στο NBA, καταγράφοντας 562 συμμετοχές με 6,7 πόντους μ.ο. για τη regular season και 56 συμμετοχές με 5 πόντους μ.ο. στα playoffs.
Χουάν Αντόνιο Μοράλες
Μπορεί ο Ζεβροσένκο να κρέμασε την ομάδα για χάρη της ΤΣΣΚΑ, όμως σταθήκαμε τυχεροί αφού οι Τζόνσον και Ντε Μιγκέλ έκαναν τρομερή χρονιά. Το μόνο που χρειαζόμασταν ήταν να βρεθεί ένας παίκτης από πίσω τους και να προσφέρει τα βασικά ξεκουράζοντας τους όσο μπορεί. Πάνω κάτω το πετύχαμε αυτό με την μεταγραφή του συμπαθούς Ισπανού.
Κένι Μίλερ
Πιο πολύ παλαίμαχο θύμιζε παρά ενεργό αθλητή, αρκετά βαρύς με παραπανίσια κιλά, ήταν ξεκάθαρο από νωρίς πως δεν μπορεί να προσφέρει πολλά και γι’ αυτό αποχώρησε άρον άρον.
Σάβο Τζικάνοβιτς
Τον θυμάται κανείς να αγωνίζεται με την φανέλα του Ολυμπιακού; Εγώ πάλι όχι, πιο πολύ μου έχει μείνει στη μνήμη ως ένας καλός σέντερ για ομάδες τύπου Ολύμπιας Λάρισας και Κολοσσού που έπαιξε στη συνέχεια. Ήρθε στα τελειώματα της σεζόν ως ένας ακόμη ρολίστας για να συμπληρώσει τις θέσεις των ψηλών, τίποτα παραπάνω.
Ρούμπεν Βολκοβίτσκι
Όταν ανακοινώθηκε κάναμε μεγάλα όνειρα και πιστεύαμε πως μαζί με τον Μπάγκαριτς θα έχουμε μια από τις πιο ισχυρές φροντ λάιν στην Ευρώπη. Μιλάμε για ένα παίκτη που είχε θητεία σε NBA, ΤΣΣΚΑ και αργυρό μετάλλιο με την Εθνική Αργεντινής στο παγκόσμιο του 2002, πριν κατηφορίσει στον Πειραιά. Τελικά οι ελπίδες μας αποδείχθηκαν φρούδες, μπορεί τα νούμερα του Αργεντινού να ήταν καλά αλλά δεν λένε όλη την αλήθεια, αρκετά σοφτ, απέφευγε τις επαφές και σίγουρα δεν ήταν ο παίκτης που χρειαζόμασταν εκείνη τη στιγμή.
Μαρκί Πέρι
Ίσως το πιο εντυπωσιακό ντεμπούτο της λίστας αν αναλογιστούμε πως ο παίκτης έφτασε στην Ελλάδα την Παρασκευή και το Σάββατο αγωνίστηκε ενάντια στον Παναθηναϊκό, σημειώνοντας 16 πόντους, με τον Ολυμπιακό να κερδίζει 81-74. Ηγήθηκε εκείνη τη σεζόν, την χειρότερη της σύγχρονης ιστορίας μας, ήταν μια όαση σε σχέση με το υπόλοιπο ρόστερ. Την καλύτερη εμφανισή του την έκανε κόντρα στην Τσιμπόνα με 36 πόντους και 41 PIR, το οποίο μέχρι πρότινος ήταν ρεκόρ για τους ερυθρόλευκους και μοιράζονταν την σχετική πρωτιά μαζί με τους Ματσιγιάουσκας και Ζίζιτς. Το οποίο έσπασε φέτος από τον Ζακ Λεντέι με 42 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης στον αγώνα με την Μπουντούτσνοστ.
Άγγελος Κορωνιός
Ακόμη και σ’ αυτή την ηλικία και έστω κάτω από τις χειρότερες συνθήκες είδαμε στα ερυθρόλευκα ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μπασκετμπολίστες των 90’s. Συνολικά αγωνίστηκε σε 11 παιχνίδια, 7 στην Α1, 4 στην Ευρωλίγκα και στο τέλος της σεζόν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Τζεφ Νόρντγκααρντ
Όταν ανακοινώθηκε η απόκτηση του Γουίλτζερ αμέσως το μυαλό μου πήγε στον συγκεκριμένο, αφού κι αυτός ήρθε με την περιγραφή ως 4αρι με καλό περιφερειακό σουτ. Το οποίο βέβαια δεν είδαμε ποτέ στο σύντομο χρονικό διάστημα που παρέμεινε ο Πολωνός στον Πειραιά.
Ρότζερ Μέισον
Πιθανότατα η καλύτερη μεταγραφή εκείνης της σεζόν, έχει σημαντικό μερίδιο στο ότι σουλουπώθηκε σε σημαντικό βαθμό η αισχρή εικόνα μας. Άλλωστε δεν ήταν τυχαίο που μετά τον Ολυμπιακό έπαιξε για 8 σεζόν στο NBA. Ήταν πρωταγωνιστής σε σημαντικές νίκες στην Α1, όπως αυτή στην Πάτρα κόντρα στον Απόλλωνα που μας έβαλε στα πλέι οφ του πρωταθλήματος.
Ρόμπερτ Γκούλιας
Μια γύρα να κάνεις στο διαδίκτυο θα τον βρεις σε όλες τις λίστες με τους καλτ παίκτες που πέρασαν από το ελληνικό πρωτάθλημα. Σίγουρα ήρθε με παραπανίσια κιλά, όμως για τα δεδομένα της εποχής που ήρθε ήταν αξιοπρεπέστατος. Ειδικά στην επίθεση ήταν οδοστρωτήρας, στην άμυνα είχε το πρόβλημα καθώς ήταν βασανιστικά αργός και αδυνατούσε να ακολουθήσει τους αντιπάλους του.
Μπόρις Γκόρενς
Πιστεύω πως το πρόβλημα που είχε και στις 2 θητείες του στον Ολυμπιακό ήταν η αστάθεια που τον χαρακτήριζε, υπήρχαν παιχνίδια που τραβούσε στο σκορ και παιχνίδια που εξαφανιζόταν. Ήταν καλύτερος στην επιστροφή του, ίσως σ’ αυτό έπαιξε ρόλο και το πιο σωστά δομημένο ρόστερ που κατάφερε να φτιάξει ο Καζλάουσκας, με τον Σλοβένο να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει στο παρκέ σε αντίθεση με την χρονιά που έπαιξε επί Σούμποτιτς, όταν ο Πίξι είχε φέρει ένα σωρό παρόμοιους παίκτες και χρειαζόμασταν 3 μπάλες στην επίθεση για να βγάλουμε άκρη.
Χρήστος Χαρίσης
Αν και ξεκίνησε την σεζόν στον Απόλλωνα Πάτρας, μόλις ο Ολυμπιακός κινήθηκε για να τον αποκτήσει δεν το πολυσκέφτηκε για να ξαναφορέσει τα ερυθρόλευκα, παρόλο που γνώριζε πως δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί καθόλου στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σαν back up του Έντνι στην Ευρωλίγκα ήταν αρκετά χρήσιμος, αξίζει να σημειωθεί πως τα καλύτερα παιχνίδια του τα έκανε στην κρίσιμη σειρά με την Μακάμπι.
Ματ Φρίτζι
Ήρθε, έπαιξε σε 2 αγώνες και ξαφνικά ένα πρωί έφυγε κρυφά από την Ελλάδα, χωρίς ποτέ να αναφέρει σε κανέναν από την ομάδα τον λόγο που αποχώρησε. Ακόμα κι έτσι κατάφερε να αγωνιστεί περισσότερο από τους Τζέρι ΜακΝαμάρα και Εμρέ Εκίμ, οι οποίοι πρέπει να κατέχουν το ρεκόρ με τις λιγότερες επίσημες συμμετοχές στον Ολυμπιακό, 1 τον αριθμό.
Ιβάν Κόλιεβιτς
Ως μεγάλο ταλέντο παρουσιάστηκε και αγωνίστηκε κυρίως στο ελληνικό πρωτάθλημα ελέω της αδυναμίας του Χαρίση. Η τρέλα και η αλητεία ήταν τα δυο πράγματα που χαρακτήριζαν τον Μαυροβούνιο, αυτά όμως πολλές φορές σε συνδυασμό με την απειρία του τον οδηγούσαν σε αρκετά λάθη. Πρόλαβε όμως και έκανε ένα καλό ματς στο Οακα, παρά την ήττα μας σε εκείνον τον αγώνα.
Βρίμπιτσα Στεφάνοφ
Άοσμη, άχρωμη και άγευστη, έτσι θα χαρακτήριζα την παρουσία του, ενώ τον ακολουθούσε ένα καλό βιογραφικό. Τόσο αδιάφορος ήταν που δεν υπάρχει τίποτα άξιο σχολιασμού για τον Σκοπιανό.
Σαμ Χόσκιν
Παρότι έπαιξε ελάχιστα τον θυμάμαι ακόμη και σήμερα με συμπάθεια. Τεσσάρι με καλό σουτ από τα 4-5 μέτρα, είχε δικαίωμα να αγωνιστεί μονάχα στην Ευρωλίγκα και η παρουσία του κρίνεται θετική. Καλύτερος του αγώνα ενάντια στην Μπανταλόνα των Ρούμπιο και Ρούντι, όπου σημείωσε 10 πόντους και πήρε 13 ριμπάουντ.
Τζανίρο Πάργκο
Άλλες προσδοκίες είχαμε και άλλα πράγματα είδαμε τελικά από τον συγκεκριμένο. Ένας παίκτης με επιθετικό ταλέντο, που τις 2 προηγούμενες χρονιές πριν έρθει στον Πειραιά είχε στο NBA 9,2 και 8,1 πόντους μ.ο. αντίστοιχα. Με τα ερυθρόλευκα όμως δεν μπορούσε να ξεπεράσει τους 10 πόντους, βέβαια υπάρχουν και οι φωνές που υποστηρίζουν πως έφταιγε ο Γιαννάκης για τον τρόπο που χειρίστηκε τον παίκτη.
Σκούνι Πεν
Δυστυχώς έχει ταυτιστεί με την περιβόητη φάση του non call, όμως ο Αμερικανός ήταν αρκετά συμπαθής και τα έδωσε όλα και στις 2 θητείες του με τα ερυθρόλευκα. Μπαίνει και αυτός στη μακρά λίστα με τους μπασκετμπολίστες του Ολυμπιακού που έπρεπε να έχουν κατακτήσει ένα πρωτάθλημα. Στην επιστροφή του στο λιμάνι είχε τον ρόλο του back up των Παπαλουκά και Τεόντοσιτς, βοηθώντας με την άμυνα του, καταφέρνοντας να προσφέρει μερικά ποιοτικά λεπτά.
Γιώργος Πρίντεζης
Ο Γιώργος ήταν, είναι και θα είναι ένας από εμάς, που κατάφερε να κάνει το όνειρο του πράξη φορώντας την φανέλα με τον έφηβο. Κάποια στιγμή και μετά από διάφορες συγκυρίες θα αποφασίσει να δοκιμάσει την τύχη του στη Μάλαγα, εκεί θα πάνε όλα στραβά μετά τον σοβαρό του τραυματισμό, ώσπου οι Ισπανοί τον αποδέσμευσαν. Ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να συνέλθει από τον τραυματισμό του Νεστέροβιτς και αποφάσισε να ενισχυθεί με τον Πριντ για τα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Το πρωτάθλημα θα χαθεί, ο ερυθρόλευκος άσος θα δουλέψει σκληρά για την ερχόμενη σεζόν, στην οποία θα σημειώσει το σπουδαιότερο καλάθι στην ιστορία μας.
Έισι Λο
Ο Ντούντα δεν είναι ικανοποιημένος με τον Λούκας και ψάχνει τον αντικαταστάτη του, ο εκλεκτός είναι ο Αλεξάνταρ Ράσιτς που τα έχει βρει σε όλα με τους ερυθρόλευκους και μένει μονάχα το ok από την Λιέτουβος Ρίτας στην οποία αγωνιζόταν ο Σέρβος. Όμως την ίδια περίοδο η Παρτιζάν δίνει κρίσιμο αγώνα με την Αρμάνι για την πρόκριση στο Top 16 της Ευρωλίγκας όπου τους αρκούσε και ήττα με 3 πόντους, όμως ο Λο στα τελευταία κρίσιμα λεπτά θα πετύχει 2/4 βολές και οι Ιταλοί θα επικρατήσουν με 66-72, παίρνοντας αυτοί την πρόκριση. Η Παρτιζάν όντας αποκλεισμένη θα αφήσει ελεύθερο τον Λο, ο Ολυμπιακός θα κινηθεί αστραπιαία να τον αποκτήσει, το τι ακολούθησε στην συνέχεια είναι γνωστό σε όλους μας.
Τζόι Ντόρσεϊ
Ο Ντόρσεϊ τα βρίσκει σκούρα με τον κόουτς Ιβάνοβιτς στην Βιτόρια, αδυνατεί να προσαρμοστεί και η Μπασκόνια θα τον αφήσει ελεύθερο με το τέλος της regular season της Ευρωλίγκας. Με το που έγινε αυτό, την αμέσως επόμενη μέρα ανακοινώθηκε από τον Ολυμπιακό, δείγμα του ότι ο Ίβκοβιτς γνώριζε τι είδους παίκτη φέρνει στο λιμάνι. Ταίριαξε αμέσως στην ομάδα, εξαιρετικός αμυντικός και ριμπάουντερ, ήταν από τους παίκτες που βοήθησαν να ζήσουμε αυτή την ονειρική χρονιά.
Τζος Πάουελ
Ο ράθυμος Πάουελ δεν θύμιζε σε τίποτα τον προκάτοχο του Ντόρσεϊ όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του ως παίκτης, ο οποίος φημιζόταν για το καλό του σουτ από μέση απόσταση. Ο Μπαρτζώκας συνήθιζε να τον έχει στην βασική πεντάδα, σπάνια όμως τελείωνε τους αγώνες. Έβαλε το λιθαράκι του για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας και θα έχει να λέει πως στο παλμαρέ του εκτός από τον συγκεκριμένο τίτλο, υπάρχουν ακόμη 2 πρωταθλήματα με τους Λέικερς.
Γκιόργκι Σερμαντίνι
Σε εκείνο το γεμάτο ρόστερ έλειπε ένας 7footer και ο Γεωργιανός ήταν το ιδανικό fit ώστε να μοιραστεί την θέση με τους Χάινς και Πάουελ. Ήταν εξαιρετικός στο Top 16 της Euroleague και αρκετά χρήσιμος στη συνέχεια της διοργάνωσης. Ακόμη θυμάμαι το παλικαρίσιο καλάθι του στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ, όπου χρειάστηκε να πάρει τρία συνεχόμενα επιθετικά ριμπάουντ ενάντια στη μισή πεντάδα των Ρώσων.
Ντορόν Πέρκινς
Μια από τις πιο αποτυχημένες μεταγραφές της συγκεκριμένης λίστας, κλήθηκε να αντικαταστήσει τον τραυματία Μάντζαρη αλλά τελικά κατάφερε να πάρει την θέση του στη 12αδα ο Κατσίβελης.
Γκιόργκι Σερμαντίνι
Από τις πιο ανεξήγητες κινήσεις του κόουτς Μπαρτζώκα, αφού δεν ανανέωσε το συμβόλαιο του Γεωργιανού το καλοκαίρι, αποφάσισε λίγους μήνες αργότερα να πληρώσει buy out στην Σαραγόσα ώστε να τον φέρει πίσω. Άρχισε πολύ καλά την 2η θητεία του με τα ερυθρόλευκα, όμως στα κρίσιμα παιχνίδια πήρε ελάχιστο χρόνο, όπως στους τελικούς του πρωταθλήματος που εξαφανίστηκε από το rotation.
Μάρντι Κόλλινς
Ξεκίνησε αρνητικά την καριέρα του με τα ερυθρόλευκα, σε σημείο να αποδοκιμαστεί στο Σεφ από τον κόσμο σε ένα παιχνίδι. Όμως στη σειρά με την Ρεάλ και μέσα από την μονομαχία του με τον Ρούντι εξιλεώθηκε και άρχισε να κερδίζει την εκτίμηση όλων. Συνέχισε να δίνει τις μάχες του και στη μοιραία σειρά τελικών του πρωταθλήματος με τον Παο. Σε ορισμένα από τα επόμενα ρόστερ του Ολυμπιακού που είδαμε ο Μάρντι ίσως να είχε θέση.
Βασίλης Καββαδάς
Μόνο και μόνο για τη συγκεκριμένη φωτογραφία έχει μπει στο πάνθεον της ιστορίας. Πέρα από την πλάκα για τον συγκεκριμένο παίκτη ένα καλοκαίρι οι 2 αιώνιοι είχαν δώσει μεγάλη μάχη για να τον αποκτήσουν από τον Πανιώνιο, αλλά δε κατέληξε πουθενά. Τελικά λίγο αργότερα ο Καββαδάς έπιασε λιμάνι όμως δεν μπόρεσε να προσφέρει κάτι παραπάνω από τον ρόλο του 3ο-4ου σέντερ, highlight στη θητεία του με τα ερυθρόλευκα, ένα Ολυμπιακός – Αεκ, όπου ο Μενσά-Μπονσού δεν αντιμετωπιζόταν από κανένα ψηλό της ομάδας, μέχρι την στιγμή που τον ανέλαβε ο Καββαδάς και πήραμε δύσκολα τη νίκη.
Τζαμάριο Μουν
Ένας παίκτης με «βαρύ» βιογραφικό που ήρθε να καλύψει την θέση του Πέτγουεϊ, oο οποίος είχε θέματα με την μέση του. Φόρεσε για 6 αγώνες την ερυθρόλευκη, 5 στην Α1 και 1 για την Ευρωλίγκα. Η εικόνα στα παιχνίδια του πρωταθλήματος ήταν εντυπωσιακή, έδωσε και ένα σημαντικό διπλό μέσα στην Πυλαία, όμως έμοιαζε στον κόσμο του και σκεφτόταν πως και πότε θα επιστρέψει στο NBA. Ο Ολυμπιακός δεν το πολυσκέφτηκε, τον αποδέσμευσε γρήγορα και πορεύτηκε με τον Πέτγουεϊ που επανήλθε υγιής.
Μιχάλης Τσαϊρέλης
Σε μια σεζόν που σημαδεύτηκε από αρκετούς τραυματισμού, ήρθε για να ενισχύσει την γραμμή των ψηλών και ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη μεταγραφή του Σφαιρόπουλου στον Ολυμπιακό. Από την αρχή όμως στάθηκε ιδιαίτερα άτυχος αφού τραυματίστηκε στο ντεμπούτο του κόντρα στην Μάλαγα, μπήκε στο χειρουργείο για επέμβαση στους κοιλιακούς προσαγωγούς και ουσιαστικά έχασε την υπόλοιπη σεζόν.
Κώστας Παπανικολάου
Μια επιστροφή που την ήθελαν όλοι και έγινε πράξη, μόλις βρέθηκε η ευκαιρία η ομάδα έκανε την κίνηση και ο Κώστας δεν το πολυσκέφτηκε για να ξαναφορέσει την φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο. Υγεία να έχει, να συνεχίσει την δουλειά και στο μέλλον θα είναι αυτός που θα σηκώνει τις κούπες.
Ντάριους Τζόνσον-Όντομ
Ήρθε να ενισχύσει την ομάδα στο πιο καταστροφικό Top 16 του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα, καθώς έμεινε εκτός 8αδας για πρώτη φορά μετά την σεζόν 2004-05. Λίγα πράγματα από τον Αμερικανό, ο οποίος είχε ορισμένες εκλάμψεις μέσα στη σεζόν αλλά δεν μπόρεσε να κάνει την διαφορά.
Σον Τζέιμς
Μονάχα 48 μέρες διήρκησε η παρουσία του στο λιμάνι, ο Ολυμπιακός τον επέλεξε για να αντικαταστήσει τον τραυματία Γιανγκ αλλά ο Αμερικανός σέντερ με βεβαρημένο ιστορικό τραυματισμών δεν κατάφερε επ’ ουδενί να πάρει φανέλα βασικού, με την απόδοση του να κρίνεται τουλάχιστον αδιάφορη.
Χακίμ Γουόρικ
Ο αντικαταστάτης του Τζέιμς μας ήρθε από την Αυστραλία, βέβαια ο Γουόρικ είχε μια αξιοπρεπή πορεία στο NBA. Καλός παίκτης, με καλύτερη παρουσία από τον παίκτη που διαδέχθηκε. Ήταν καταλυτικός σε παιχνίδια της Α1 σαν αυτό με την Αεκ, επίσης μας χάρισε μερικά εντυπωσιακά καρφώματα όπως εκείνο κόντρα στην Ρεάλ.
Ντομινίκ Γουότερς
Ο Αμερικανός γκαρντ, γνωστός από το πέρασμα του στον Άρη, ήρθε στον Πειραιά για να καλύψει το κενό του Ντάνιελ Χάκετ. Στα 2 πρώτα του παιχνίδια με Παναθηναϊκό και Μπαρτσελόνα ήταν θετικός, είδαμε το περιβόητο mid-range σουτ του για το οποίο φημιζόταν. Όσο όμως προχωρούσε η σεζόν και έφτασαν τα κρίσιμα παιχνίδια έδειξε πως αδυνατούσε να ανταποκριθεί και να ακολουθήσει την ομάδα στο συγκεκριμένο επίπεδο.
Κάιλ Γουίλτζερ
Ανακοινώθηκε ξαφνικά ένα πρωί με τους περισσότερους να γνωρίζουν μονάχα πως πρόκειται για τον γιό του παλιού μπασκετμπολίστα Γκρεγκ Γουίλτζερ. Ο Καναδός τηρουμένων των αναλογιών, στάθηκε καλά, υπήρξαν βραδιές που ξεχώρισε και γενικά βοήθησε όσο μπορούσε, ιδιαίτερα με το εξαιρετικό μακρινό του σουτ, αφού πέρσι σούταρε στην Ευρωλίγκα με 42% από το τρίποντο.
Μπόμπι Μπράουν
Το όνομα του είχε ακουστεί και παλιότερα για τον Ολυμπιακό, τελικά στα 33 του ήρθε για να φορέσει τα ερυθρόλευκα. Έκανε ντεμπούτο μέσα στον Οακα, όπου ξάφνιασε τους πάντες με την εμφάνιση του, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, αγωνίστηκε ελάχιστα και σίγουρα δεν είχε καμία σχέση με τον παίκτη που είχε βγει πρώτος σκόρερ στην Ευρωλίγκα με την φανέλα της Σιένα.
1999/00
Έχει γραφτεί αρκετές φορές και θα γραφτεί και τώρα γιατί κάτι τέτοιες στιγμές δεν πρέπει να ξεχνιούνται. Ο Έντουαρντς έχει πετύχει το καλύτερο πρώτο καλάθι από οποιονδήποτε άλλον παίκτη στην ιστορία της ομάδας, φυσικά μιλάω για το κάρφωμα μες τη μούρη του Ρέμπρατσα στο αξέχαστο 68-69. Κατά τα άλλα δεν υπάρχουν πολλά να θυμόμαστε από τον Μπλου, με μόνη εξαίρεση την απίστευτη εμφάνιση του κόντρα στην Αεκ όπου σημείωσε 25 πόντους.
2002/03
Παικταράς, συνέθεσε ένα τρομερό δίδυμο με τον ΝτεΜάρκο Τζόνσον που κοίταξε στα μάτια την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα. Ήταν μια πραγματική καλαθομηχανή κι έβαζε την μπάλα με όποιο τρόπο ήθελε στο καλάθι. Το μόνο του αρνητικό πως αποχώρησε λίγο πριν τελειώσει η σεζόν χωρίς να υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος. Στη συνέχεια αγωνίστηκε για χρόνια στο NBA, καταγράφοντας 562 συμμετοχές με 6,7 πόντους μ.ο. για τη regular season και 56 συμμετοχές με 5 πόντους μ.ο. στα playoffs.
Μπορεί ο Ζεβροσένκο να κρέμασε την ομάδα για χάρη της ΤΣΣΚΑ, όμως σταθήκαμε τυχεροί αφού οι Τζόνσον και Ντε Μιγκέλ έκαναν τρομερή χρονιά. Το μόνο που χρειαζόμασταν ήταν να βρεθεί ένας παίκτης από πίσω τους και να προσφέρει τα βασικά ξεκουράζοντας τους όσο μπορεί. Πάνω κάτω το πετύχαμε αυτό με την μεταγραφή του συμπαθούς Ισπανού.
Πιο πολύ παλαίμαχο θύμιζε παρά ενεργό αθλητή, αρκετά βαρύς με παραπανίσια κιλά, ήταν ξεκάθαρο από νωρίς πως δεν μπορεί να προσφέρει πολλά και γι’ αυτό αποχώρησε άρον άρον.
Τον θυμάται κανείς να αγωνίζεται με την φανέλα του Ολυμπιακού; Εγώ πάλι όχι, πιο πολύ μου έχει μείνει στη μνήμη ως ένας καλός σέντερ για ομάδες τύπου Ολύμπιας Λάρισας και Κολοσσού που έπαιξε στη συνέχεια. Ήρθε στα τελειώματα της σεζόν ως ένας ακόμη ρολίστας για να συμπληρώσει τις θέσεις των ψηλών, τίποτα παραπάνω.
2003/04
Όταν ανακοινώθηκε κάναμε μεγάλα όνειρα και πιστεύαμε πως μαζί με τον Μπάγκαριτς θα έχουμε μια από τις πιο ισχυρές φροντ λάιν στην Ευρώπη. Μιλάμε για ένα παίκτη που είχε θητεία σε NBA, ΤΣΣΚΑ και αργυρό μετάλλιο με την Εθνική Αργεντινής στο παγκόσμιο του 2002, πριν κατηφορίσει στον Πειραιά. Τελικά οι ελπίδες μας αποδείχθηκαν φρούδες, μπορεί τα νούμερα του Αργεντινού να ήταν καλά αλλά δεν λένε όλη την αλήθεια, αρκετά σοφτ, απέφευγε τις επαφές και σίγουρα δεν ήταν ο παίκτης που χρειαζόμασταν εκείνη τη στιγμή.
2004/05
Ίσως το πιο εντυπωσιακό ντεμπούτο της λίστας αν αναλογιστούμε πως ο παίκτης έφτασε στην Ελλάδα την Παρασκευή και το Σάββατο αγωνίστηκε ενάντια στον Παναθηναϊκό, σημειώνοντας 16 πόντους, με τον Ολυμπιακό να κερδίζει 81-74. Ηγήθηκε εκείνη τη σεζόν, την χειρότερη της σύγχρονης ιστορίας μας, ήταν μια όαση σε σχέση με το υπόλοιπο ρόστερ. Την καλύτερη εμφανισή του την έκανε κόντρα στην Τσιμπόνα με 36 πόντους και 41 PIR, το οποίο μέχρι πρότινος ήταν ρεκόρ για τους ερυθρόλευκους και μοιράζονταν την σχετική πρωτιά μαζί με τους Ματσιγιάουσκας και Ζίζιτς. Το οποίο έσπασε φέτος από τον Ζακ Λεντέι με 42 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης στον αγώνα με την Μπουντούτσνοστ.
Ακόμη και σ’ αυτή την ηλικία και έστω κάτω από τις χειρότερες συνθήκες είδαμε στα ερυθρόλευκα ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μπασκετμπολίστες των 90’s. Συνολικά αγωνίστηκε σε 11 παιχνίδια, 7 στην Α1, 4 στην Ευρωλίγκα και στο τέλος της σεζόν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Όταν ανακοινώθηκε η απόκτηση του Γουίλτζερ αμέσως το μυαλό μου πήγε στον συγκεκριμένο, αφού κι αυτός ήρθε με την περιγραφή ως 4αρι με καλό περιφερειακό σουτ. Το οποίο βέβαια δεν είδαμε ποτέ στο σύντομο χρονικό διάστημα που παρέμεινε ο Πολωνός στον Πειραιά.
Πιθανότατα η καλύτερη μεταγραφή εκείνης της σεζόν, έχει σημαντικό μερίδιο στο ότι σουλουπώθηκε σε σημαντικό βαθμό η αισχρή εικόνα μας. Άλλωστε δεν ήταν τυχαίο που μετά τον Ολυμπιακό έπαιξε για 8 σεζόν στο NBA. Ήταν πρωταγωνιστής σε σημαντικές νίκες στην Α1, όπως αυτή στην Πάτρα κόντρα στον Απόλλωνα που μας έβαλε στα πλέι οφ του πρωταθλήματος.
Μια γύρα να κάνεις στο διαδίκτυο θα τον βρεις σε όλες τις λίστες με τους καλτ παίκτες που πέρασαν από το ελληνικό πρωτάθλημα. Σίγουρα ήρθε με παραπανίσια κιλά, όμως για τα δεδομένα της εποχής που ήρθε ήταν αξιοπρεπέστατος. Ειδικά στην επίθεση ήταν οδοστρωτήρας, στην άμυνα είχε το πρόβλημα καθώς ήταν βασανιστικά αργός και αδυνατούσε να ακολουθήσει τους αντιπάλους του.
Πιστεύω πως το πρόβλημα που είχε και στις 2 θητείες του στον Ολυμπιακό ήταν η αστάθεια που τον χαρακτήριζε, υπήρχαν παιχνίδια που τραβούσε στο σκορ και παιχνίδια που εξαφανιζόταν. Ήταν καλύτερος στην επιστροφή του, ίσως σ’ αυτό έπαιξε ρόλο και το πιο σωστά δομημένο ρόστερ που κατάφερε να φτιάξει ο Καζλάουσκας, με τον Σλοβένο να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει στο παρκέ σε αντίθεση με την χρονιά που έπαιξε επί Σούμποτιτς, όταν ο Πίξι είχε φέρει ένα σωρό παρόμοιους παίκτες και χρειαζόμασταν 3 μπάλες στην επίθεση για να βγάλουμε άκρη.
2005/06
Αν και ξεκίνησε την σεζόν στον Απόλλωνα Πάτρας, μόλις ο Ολυμπιακός κινήθηκε για να τον αποκτήσει δεν το πολυσκέφτηκε για να ξαναφορέσει τα ερυθρόλευκα, παρόλο που γνώριζε πως δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί καθόλου στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σαν back up του Έντνι στην Ευρωλίγκα ήταν αρκετά χρήσιμος, αξίζει να σημειωθεί πως τα καλύτερα παιχνίδια του τα έκανε στην κρίσιμη σειρά με την Μακάμπι.
Ήρθε, έπαιξε σε 2 αγώνες και ξαφνικά ένα πρωί έφυγε κρυφά από την Ελλάδα, χωρίς ποτέ να αναφέρει σε κανέναν από την ομάδα τον λόγο που αποχώρησε. Ακόμα κι έτσι κατάφερε να αγωνιστεί περισσότερο από τους Τζέρι ΜακΝαμάρα και Εμρέ Εκίμ, οι οποίοι πρέπει να κατέχουν το ρεκόρ με τις λιγότερες επίσημες συμμετοχές στον Ολυμπιακό, 1 τον αριθμό.
Ως μεγάλο ταλέντο παρουσιάστηκε και αγωνίστηκε κυρίως στο ελληνικό πρωτάθλημα ελέω της αδυναμίας του Χαρίση. Η τρέλα και η αλητεία ήταν τα δυο πράγματα που χαρακτήριζαν τον Μαυροβούνιο, αυτά όμως πολλές φορές σε συνδυασμό με την απειρία του τον οδηγούσαν σε αρκετά λάθη. Πρόλαβε όμως και έκανε ένα καλό ματς στο Οακα, παρά την ήττα μας σε εκείνον τον αγώνα.
2006/07
Άοσμη, άχρωμη και άγευστη, έτσι θα χαρακτήριζα την παρουσία του, ενώ τον ακολουθούσε ένα καλό βιογραφικό. Τόσο αδιάφορος ήταν που δεν υπάρχει τίποτα άξιο σχολιασμού για τον Σκοπιανό.
Παρότι έπαιξε ελάχιστα τον θυμάμαι ακόμη και σήμερα με συμπάθεια. Τεσσάρι με καλό σουτ από τα 4-5 μέτρα, είχε δικαίωμα να αγωνιστεί μονάχα στην Ευρωλίγκα και η παρουσία του κρίνεται θετική. Καλύτερος του αγώνα ενάντια στην Μπανταλόνα των Ρούμπιο και Ρούντι, όπου σημείωσε 10 πόντους και πήρε 13 ριμπάουντ.
2008/09
Άλλες προσδοκίες είχαμε και άλλα πράγματα είδαμε τελικά από τον συγκεκριμένο. Ένας παίκτης με επιθετικό ταλέντο, που τις 2 προηγούμενες χρονιές πριν έρθει στον Πειραιά είχε στο NBA 9,2 και 8,1 πόντους μ.ο. αντίστοιχα. Με τα ερυθρόλευκα όμως δεν μπορούσε να ξεπεράσει τους 10 πόντους, βέβαια υπάρχουν και οι φωνές που υποστηρίζουν πως έφταιγε ο Γιαννάκης για τον τρόπο που χειρίστηκε τον παίκτη.
2009/10
Δυστυχώς έχει ταυτιστεί με την περιβόητη φάση του non call, όμως ο Αμερικανός ήταν αρκετά συμπαθής και τα έδωσε όλα και στις 2 θητείες του με τα ερυθρόλευκα. Μπαίνει και αυτός στη μακρά λίστα με τους μπασκετμπολίστες του Ολυμπιακού που έπρεπε να έχουν κατακτήσει ένα πρωτάθλημα. Στην επιστροφή του στο λιμάνι είχε τον ρόλο του back up των Παπαλουκά και Τεόντοσιτς, βοηθώντας με την άμυνα του, καταφέρνοντας να προσφέρει μερικά ποιοτικά λεπτά.
2010/2011
Ο Γιώργος ήταν, είναι και θα είναι ένας από εμάς, που κατάφερε να κάνει το όνειρο του πράξη φορώντας την φανέλα με τον έφηβο. Κάποια στιγμή και μετά από διάφορες συγκυρίες θα αποφασίσει να δοκιμάσει την τύχη του στη Μάλαγα, εκεί θα πάνε όλα στραβά μετά τον σοβαρό του τραυματισμό, ώσπου οι Ισπανοί τον αποδέσμευσαν. Ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να συνέλθει από τον τραυματισμό του Νεστέροβιτς και αποφάσισε να ενισχυθεί με τον Πριντ για τα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Το πρωτάθλημα θα χαθεί, ο ερυθρόλευκος άσος θα δουλέψει σκληρά για την ερχόμενη σεζόν, στην οποία θα σημειώσει το σπουδαιότερο καλάθι στην ιστορία μας.
2011/12
Ο Ντούντα δεν είναι ικανοποιημένος με τον Λούκας και ψάχνει τον αντικαταστάτη του, ο εκλεκτός είναι ο Αλεξάνταρ Ράσιτς που τα έχει βρει σε όλα με τους ερυθρόλευκους και μένει μονάχα το ok από την Λιέτουβος Ρίτας στην οποία αγωνιζόταν ο Σέρβος. Όμως την ίδια περίοδο η Παρτιζάν δίνει κρίσιμο αγώνα με την Αρμάνι για την πρόκριση στο Top 16 της Ευρωλίγκας όπου τους αρκούσε και ήττα με 3 πόντους, όμως ο Λο στα τελευταία κρίσιμα λεπτά θα πετύχει 2/4 βολές και οι Ιταλοί θα επικρατήσουν με 66-72, παίρνοντας αυτοί την πρόκριση. Η Παρτιζάν όντας αποκλεισμένη θα αφήσει ελεύθερο τον Λο, ο Ολυμπιακός θα κινηθεί αστραπιαία να τον αποκτήσει, το τι ακολούθησε στην συνέχεια είναι γνωστό σε όλους μας.
Ο Ντόρσεϊ τα βρίσκει σκούρα με τον κόουτς Ιβάνοβιτς στην Βιτόρια, αδυνατεί να προσαρμοστεί και η Μπασκόνια θα τον αφήσει ελεύθερο με το τέλος της regular season της Ευρωλίγκας. Με το που έγινε αυτό, την αμέσως επόμενη μέρα ανακοινώθηκε από τον Ολυμπιακό, δείγμα του ότι ο Ίβκοβιτς γνώριζε τι είδους παίκτη φέρνει στο λιμάνι. Ταίριαξε αμέσως στην ομάδα, εξαιρετικός αμυντικός και ριμπάουντερ, ήταν από τους παίκτες που βοήθησαν να ζήσουμε αυτή την ονειρική χρονιά.
2012/13
Ο ράθυμος Πάουελ δεν θύμιζε σε τίποτα τον προκάτοχο του Ντόρσεϊ όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του ως παίκτης, ο οποίος φημιζόταν για το καλό του σουτ από μέση απόσταση. Ο Μπαρτζώκας συνήθιζε να τον έχει στην βασική πεντάδα, σπάνια όμως τελείωνε τους αγώνες. Έβαλε το λιθαράκι του για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας και θα έχει να λέει πως στο παλμαρέ του εκτός από τον συγκεκριμένο τίτλο, υπάρχουν ακόμη 2 πρωταθλήματα με τους Λέικερς.
Σε εκείνο το γεμάτο ρόστερ έλειπε ένας 7footer και ο Γεωργιανός ήταν το ιδανικό fit ώστε να μοιραστεί την θέση με τους Χάινς και Πάουελ. Ήταν εξαιρετικός στο Top 16 της Euroleague και αρκετά χρήσιμος στη συνέχεια της διοργάνωσης. Ακόμη θυμάμαι το παλικαρίσιο καλάθι του στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ, όπου χρειάστηκε να πάρει τρία συνεχόμενα επιθετικά ριμπάουντ ενάντια στη μισή πεντάδα των Ρώσων.
Μια από τις πιο αποτυχημένες μεταγραφές της συγκεκριμένης λίστας, κλήθηκε να αντικαταστήσει τον τραυματία Μάντζαρη αλλά τελικά κατάφερε να πάρει την θέση του στη 12αδα ο Κατσίβελης.
2013/14
Από τις πιο ανεξήγητες κινήσεις του κόουτς Μπαρτζώκα, αφού δεν ανανέωσε το συμβόλαιο του Γεωργιανού το καλοκαίρι, αποφάσισε λίγους μήνες αργότερα να πληρώσει buy out στην Σαραγόσα ώστε να τον φέρει πίσω. Άρχισε πολύ καλά την 2η θητεία του με τα ερυθρόλευκα, όμως στα κρίσιμα παιχνίδια πήρε ελάχιστο χρόνο, όπως στους τελικούς του πρωταθλήματος που εξαφανίστηκε από το rotation.
Ξεκίνησε αρνητικά την καριέρα του με τα ερυθρόλευκα, σε σημείο να αποδοκιμαστεί στο Σεφ από τον κόσμο σε ένα παιχνίδι. Όμως στη σειρά με την Ρεάλ και μέσα από την μονομαχία του με τον Ρούντι εξιλεώθηκε και άρχισε να κερδίζει την εκτίμηση όλων. Συνέχισε να δίνει τις μάχες του και στη μοιραία σειρά τελικών του πρωταθλήματος με τον Παο. Σε ορισμένα από τα επόμενα ρόστερ του Ολυμπιακού που είδαμε ο Μάρντι ίσως να είχε θέση.
Μόνο και μόνο για τη συγκεκριμένη φωτογραφία έχει μπει στο πάνθεον της ιστορίας. Πέρα από την πλάκα για τον συγκεκριμένο παίκτη ένα καλοκαίρι οι 2 αιώνιοι είχαν δώσει μεγάλη μάχη για να τον αποκτήσουν από τον Πανιώνιο, αλλά δε κατέληξε πουθενά. Τελικά λίγο αργότερα ο Καββαδάς έπιασε λιμάνι όμως δεν μπόρεσε να προσφέρει κάτι παραπάνω από τον ρόλο του 3ο-4ου σέντερ, highlight στη θητεία του με τα ερυθρόλευκα, ένα Ολυμπιακός – Αεκ, όπου ο Μενσά-Μπονσού δεν αντιμετωπιζόταν από κανένα ψηλό της ομάδας, μέχρι την στιγμή που τον ανέλαβε ο Καββαδάς και πήραμε δύσκολα τη νίκη.
Ένας παίκτης με «βαρύ» βιογραφικό που ήρθε να καλύψει την θέση του Πέτγουεϊ, oο οποίος είχε θέματα με την μέση του. Φόρεσε για 6 αγώνες την ερυθρόλευκη, 5 στην Α1 και 1 για την Ευρωλίγκα. Η εικόνα στα παιχνίδια του πρωταθλήματος ήταν εντυπωσιακή, έδωσε και ένα σημαντικό διπλό μέσα στην Πυλαία, όμως έμοιαζε στον κόσμο του και σκεφτόταν πως και πότε θα επιστρέψει στο NBA. Ο Ολυμπιακός δεν το πολυσκέφτηκε, τον αποδέσμευσε γρήγορα και πορεύτηκε με τον Πέτγουεϊ που επανήλθε υγιής.
2014/15
Σε μια σεζόν που σημαδεύτηκε από αρκετούς τραυματισμού, ήρθε για να ενισχύσει την γραμμή των ψηλών και ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη μεταγραφή του Σφαιρόπουλου στον Ολυμπιακό. Από την αρχή όμως στάθηκε ιδιαίτερα άτυχος αφού τραυματίστηκε στο ντεμπούτο του κόντρα στην Μάλαγα, μπήκε στο χειρουργείο για επέμβαση στους κοιλιακούς προσαγωγούς και ουσιαστικά έχασε την υπόλοιπη σεζόν.
2015/16
Μια επιστροφή που την ήθελαν όλοι και έγινε πράξη, μόλις βρέθηκε η ευκαιρία η ομάδα έκανε την κίνηση και ο Κώστας δεν το πολυσκέφτηκε για να ξαναφορέσει την φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο. Υγεία να έχει, να συνεχίσει την δουλειά και στο μέλλον θα είναι αυτός που θα σηκώνει τις κούπες.
Ήρθε να ενισχύσει την ομάδα στο πιο καταστροφικό Top 16 του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα, καθώς έμεινε εκτός 8αδας για πρώτη φορά μετά την σεζόν 2004-05. Λίγα πράγματα από τον Αμερικανό, ο οποίος είχε ορισμένες εκλάμψεις μέσα στη σεζόν αλλά δεν μπόρεσε να κάνει την διαφορά.
Μονάχα 48 μέρες διήρκησε η παρουσία του στο λιμάνι, ο Ολυμπιακός τον επέλεξε για να αντικαταστήσει τον τραυματία Γιανγκ αλλά ο Αμερικανός σέντερ με βεβαρημένο ιστορικό τραυματισμών δεν κατάφερε επ’ ουδενί να πάρει φανέλα βασικού, με την απόδοση του να κρίνεται τουλάχιστον αδιάφορη.
Ο αντικαταστάτης του Τζέιμς μας ήρθε από την Αυστραλία, βέβαια ο Γουόρικ είχε μια αξιοπρεπή πορεία στο NBA. Καλός παίκτης, με καλύτερη παρουσία από τον παίκτη που διαδέχθηκε. Ήταν καταλυτικός σε παιχνίδια της Α1 σαν αυτό με την Αεκ, επίσης μας χάρισε μερικά εντυπωσιακά καρφώματα όπως εκείνο κόντρα στην Ρεάλ.
2016/17
Ο Αμερικανός γκαρντ, γνωστός από το πέρασμα του στον Άρη, ήρθε στον Πειραιά για να καλύψει το κενό του Ντάνιελ Χάκετ. Στα 2 πρώτα του παιχνίδια με Παναθηναϊκό και Μπαρτσελόνα ήταν θετικός, είδαμε το περιβόητο mid-range σουτ του για το οποίο φημιζόταν. Όσο όμως προχωρούσε η σεζόν και έφτασαν τα κρίσιμα παιχνίδια έδειξε πως αδυνατούσε να ανταποκριθεί και να ακολουθήσει την ομάδα στο συγκεκριμένο επίπεδο.
2017/18
Ανακοινώθηκε ξαφνικά ένα πρωί με τους περισσότερους να γνωρίζουν μονάχα πως πρόκειται για τον γιό του παλιού μπασκετμπολίστα Γκρεγκ Γουίλτζερ. Ο Καναδός τηρουμένων των αναλογιών, στάθηκε καλά, υπήρξαν βραδιές που ξεχώρισε και γενικά βοήθησε όσο μπορούσε, ιδιαίτερα με το εξαιρετικό μακρινό του σουτ, αφού πέρσι σούταρε στην Ευρωλίγκα με 42% από το τρίποντο.
Το όνομα του είχε ακουστεί και παλιότερα για τον Ολυμπιακό, τελικά στα 33 του ήρθε για να φορέσει τα ερυθρόλευκα. Έκανε ντεμπούτο μέσα στον Οακα, όπου ξάφνιασε τους πάντες με την εμφάνιση του, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, αγωνίστηκε ελάχιστα και σίγουρα δεν είχε καμία σχέση με τον παίκτη που είχε βγει πρώτος σκόρερ στην Ευρωλίγκα με την φανέλα της Σιένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου