Είναι αλήθεια στενόχωρο το συναίσθημα να μαθαίνεις ότι η ομάδα μπάσκετ έχει ήδη αποκλειστεί χωρίς καν να παίξει το τελευταίο της ματς…
Ο λαός λέει ότι «όπως στρώσεις, θα κοιμηθείς», και σε αυτό το θέμα επιβεβαιώνεται. Η χρονιά φέτος χαρακτηρίζεται ως τρελή. Ξεκίνημα με μεγάλες ελπίδες: ένας προπονητής καθ’ όλα αναγνωρίσιμος, κορμός γνώριμος εδώ και χρόνια και προσθήκη ξένων που υπήρχε η ελπίδα ότι θα βγουν.
Του Morgan Moschato Club (Τα καλύτερα μας Χρόνια)
Τίποτα δεν έγινε σωστά από τη μεριά μας. Το σύστημα που λυμαίνεται το μπάσκετ έπαιξε κι αυτό τον ρόλο του και βρεθήκαμε εκτός διεκδίκησης τίτλων σε Ελλάδα και Ευρώπη, αν υπολογίσω και τη στάση που θα κρατηθεί στα play off. Στενόχωρο συναίσθημα… Ειδικά όταν νιώθεις ότι οι τίτλοι τέλους μπαίνουν σιγά σιγά για μια ολόκληρη εποχή…
Ταξιδεύω τον νου πολύ πίσω, να βρω το ίδιο συναίσθημα που με κυρίευε, στις εποχές του Γκούλιας, του Αγαδάκου, του Σκλάβου, στις εποχές που ο Σωκράτης Κόκκαλης επαναπαύτηκε στις δάφνες του ποδοσφαίρου και άφησε το τμήμα μπάσκετ να περιφέρεται μεταξύ φθοράς και παρακμής. Στις εποχές του κλειστού του Κορυδαλλού που, με μόνη δύναμη τον κόσμο, προσπαθούσαμε να σώσουμε ό,τι σώζεται… Προφανώς όσοι έπαιξαν τότε, οι περισσότεροι, έκαναν ό,τι μπορούσαν, αλλά έβλεπες πως το τμήμα δεν μπορούσε να προσφέρει τίποτα.
Ευτυχώς δεν κράτησε πολλά χρόνια αυτή η κακοποίηση των ματιών και της ιστορίας μας και η νέα διοίκηση χάρισε ελπίδα στο μέλλον. Το μότο «θέλουμε τη στήριξή σας και πάμε σιγά-σιγά για την επιστροφή στην κορυφή» έπιασε τόπο. Όλοι βοηθήσαμε και τα απογεύματα του 2007-2008 και μετά έδιναν μια προσμονή… Μην ξεχνάμε ότι έπρεπε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας, να ανασυνταχθούμε στον πόλεμο ενάντια σε ένα σύστημα ολόκληρο. Η συνέχεια γνωστή και δεν χρειάζεται να αναφέρω κάτι παραπάνω. Μεγάλες χαρές, υπερηφάνεια, ΑΛΛΑ και πολλές χαμένες ευκαιρίες και επιλογές από μεριάς μας για περισσότερες διακρίσεις.
Όλο αυτό το οικοδόμημα άρχισε να σείεται από πέρσι πολύ δυνατά. Φέτος, δεν άντεξε. Τρομακτικό ντόμινο εξελίξεων και αγωνιστικής κατάρρευσης. Η επιλογή της απόλυτης ρήξης με το μόρφωμα Βασιλακόπουλου τους περισσότερους μάς βρίσκει σύμφωνους, αλλά είναι έτοιμη η ίδια η ομάδα να το αντέξει; Το μέλλον θα δείξει. Το παρόν θέλει ψυχραιμία και, χωρίς παραπάνω απώλειες, να πάμε στο τέλος, ένα τέλος προδιαγεγραμμένο.
Όλοι στο τμήμα πρέπει να πάρουν αποφάσεις. Αποφάσεις νηφάλιες. Να ετοιμάσουν μια νέα εποχή ελπίδας για την ομάδα. Το έχουν ξανακάνει. Δεν ξέρω αν θα φύγουν οι Αγγελόπουλοι από τον σύλλογο, αν υπάρχουν χρήματα για επένδυση, αν έχουμε ήδη ηττηθεί στο παρασκήνιο ή όχι, ΑΛΛΑ πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Θα φύγουμε από το ελληνικό πρωτάθλημα; Θα πρέπει να γίνει αλλαγή έδρας; Θα πρέπει να φύγουν κάποιες παλιές καραβάνες (που το μόνο που έκαναν φέτος ήταν να θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν) και να επενδύσουμε σε ταλέντα; Ας παρθούν γενναίες αποφάσεις! Κατάφεραν πολλά όλα αυτά τα χρόνια. Αν έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν, μπορούν ακόμα περισσότερα. Πρέπει σύντομα να γίνει το πλάνο, γιατί ήδη οι ομάδες της Ευρώπης τρέχουν πολύ.
Σε οτιδήποτε κι αν ακολουθήσει, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΑΣ ΑΞΙΖΕΙ. Ευχαριστώ για τη χαρά που ένιωθα όταν έμπαινα μέσα στο ΣΕΦ εκείνες τις εποχές που ξεκίναγε η άνοδος προς την κορυφή (τρελές κερκίδες στο άνω διάζωμα στο πέταλο). Ευχαριστώ για τα κλάματα χαράς στα Ευρωπαϊκά και την υπερηφάνεια των παρουσιών μας στην Ευρώπη όλα τα χρόνια. Ευχαριστώ για τα εγχώρια τρόπαια. Ευχαριστώ για την ενότητα και την υγεία που έδειξε το τμήμα όλα αυτά τα χρόνια. Ευχαριστώ για τη δημιουργία πολλών μπασκετικών Ολυμπιακών… Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστούμε. Είμαι σίγουρος πως ό,τι και να επακολουθήσει, δεν θα προδώσετε ό,τι δημιουργήσατε.
Από την άλλη μεριά, όλοι εμείς είμαστε έτοιμοι να κατανοήσουμε το τέλος εποχής; Είμαστε έτοιμοι για υπομονή; Η αλήθεια είναι ότι το μέλλον, προς το παρόν, δεν δείχνει ελπιδοφόρο, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε έτοιμοι για να αντέξουμε τους κραδασμούς. Η ενότητα και η ωριμότητα θα μας κρατήσει και θα μας προχωρήσει μπροστά. Άλλωστε, δεν είμαστε τυχαίοι…
Συνοψίζοντας: τίτλοι τέλους κατ’ εμέ και τέλος εποχής. Το 2019 θα αποδειχθεί ιστορικό για το τμήμα. Ας κάνουν οι αρμόδιοι ό,τι είναι αναγκαίο για το νέο ξεκίνημα. Από μεριάς μας, ας διατηρήσουμε την αγάπη και την ενότητα. ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου