Τα αρνητικά συναισθήματα βέβαια μεγαλώνουν αυτές τις μέρες εξαιτίας και του γεγονότος ότι παράλληλα διεξάγονται τα play-off της Ευρωλίγκα για την πρόκριση στο Final-4 και ο Ολυμπιακός απουσιάζει από αυτό το ραντεβού. Τουλάχιστον γέλασε λίγο το χειλάκι μας με την σκούπα που έφαγε --για ακόμα μια φορά-- ο βάζελος από την (puta) Ρεάλ. Πέρα όμως από αυτό το προσωρινό χαμόγελο δεν μπορούμε παρά να ασχοληθούμε με τα του οίκου μας και να δούμε πως θα υπάρξει μια καλύτερη μέρα και ο Ολυμπιακός του χρόνου θα βρίσκεται πάλι εκεί που πραγματικά ανήκει: στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν χυθεί τόνοι ηλεκτρονικής «μελάνης» για τις αιτίες της αγωνιστικής κατάρρευσης του μπασκετικού Ολυμπιακού: Ηχητικό, τραυματισμοί, στελέχωση ρόστερ, μη πληρωμές, διοικητική ανεπάρκεια κτλ. Νομίζω ότι περαιτέρω εστίαση αυτή τη στιγμή στα κακώς κείμενα δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο, ειδικά από τη στιγμή, που υπάρχουν πολύ σοβαρά ανοιχτά μέτωπα, που θα κρίνουν εν πολλοίς το μέλλον της ομάδας. Ο γέγονε, γέγονε. Η εσωστρέφεια στον κόσμο του Θρύλου πρέπει να σταματήσει και να κοιτάξουμε πως θα σταθούμε στο πλευρό της ομάδας, όπως επιτάσσει ο ρόλος του οπαδού.
Τις τελευταίες εβδομάδες είχαμε κινητικότητα στο λιμάνι όσον αφορά το έμψυχο δυναμικό της ομάδας, μιας και αποχώρησαν --για διαφορετικούς-- λόγους ο Άξελ Τουπάν και ο Μπριάντε Γουέμπερ και αποκτήθηκε ο Ουίλ Τσέρι, ενώ επισημοποιήθηκε το «παρκάρισμα» του Γιάνις Στρέλνιεκς. Αν έχει κάτι να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο, αυτό είναι ότι και οι τρεις προαναφερθέντες παίχτες ήταν/είναι όλοι επιλογές του κόουτς Μπλατ. Και η δική μου μετάφραση αυτών των αλλαγών, δείχνει ότι ο προπονητής μας δεν έχει διάθεση να πέσει αμαχητί, όχι τόσο φέτος, που μάλλον θα ολοκληρωθούν και τυπικά σε μικρό χρονικό διάστημα οι επίσημες υποχρεώσεις, αλλά με το μάτι στραμμένο στην επόμενη χρονιά. Γιατί δεν φαντάζει λογική η απόκτηση ενός ξένου τη στιγμή, που η διοίκηση έχει δηλώσει ότι με το υπάρχον στάτους κβο στη διαιτησία δεν θα συμμετάσχει στους τελικούς του πρωταθλήματος. Περισσότερο μοιάζει ως μια συμβολική κίνηση, που δείχνει ότι ο Ολυμπιακός, φροντίζει να καλύψει τα κενά του ρόστερ του, ικανοποιώντας τα θέλω του προπονητή ανεξάρτητα από τις εξωαγωνιστικές εξελίξεις. Και αν αυτή η «μετάφραση» είναι σωστή (γιατί η πραγματικότητα μπορεί να μας διαψεύσει) τότε αυτό μπορεί να είναι και το πρώτο αισιόδοξο μήνυμα μετά από καιρό...
Ο Ουίλ Τσέρι αποτελεί προσωπική επιλογή του Μπλατ και αποκτήθηκε για να καλύψει το τεράστιο κενό, που έχει παρουσιαστεί στην περιφέρεια της ομάδας, μετά τους τραυματισμούς και τις αποχωρήσεις, μιας και είχαμε φτάσει στο σημείο η back-court να στελεχώνεται μόνο από τον Μάντζαρη και τον Γκος (που έχασε και αυτός παιχνίδι λόγω θανάτου συγγενικού του προσώπου). Στα γενικά χαρακτηριστικά, είναι ένας παίχτης, που μοιάζει αρκετά με τον Μπριάντε Γουέμπερ, που κλήθηκε να αντικαταστήσει.
Όσον αφορά τις αποχωρήσεις, φαίνεται ότι είναι προμήνυμα για τις αρκετές αλλαγές, που θα γίνουν στο ρόστερ το προσεχές καλοκαίρι. Ο Τουπάν δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες ακόμα και μετά τη αποχώρηση του Τίμμα και σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά του (άρνηση πληρωμής από εγχώρια τράπεζα, άρνηση παρουσίας σε απολογία), ουσιαστικά «διευκόλυνε» την αποχώρησή του από το λιμάνι. Ο Στρέλνιεκς με τη σειρά του έδειξε τεράστια ανευθυνότητα με την απόφασή του να αγωνιστεί τραυματίας σε αγώνα της εθνικής του. Εδώ βέβαια υπάρχει και ένα μερίδιο ευθύνης στη διοίκηση, που επέτρεψε εν μέσω αγωνιστικών υποχρεώσεων σε έναν παίχτη να παίξει στα προκριματικά «παράθυρα» της FIBA. Όμως το κύριο μερίδιο της ευθύνης το φέρει ο ίδιος ο Στρέλνιεκς. Και αν ισχύουν οι φήμες, που θέλουν τον ατζέντη του να μιλάει με τον εθισμένο ιδιοκτήτη του βάζελου, τότε πολύ καλώς η διοίκηση σε συνεννόηση με τον προπονητή, αποφάσισαν την «καρατόμησή» του. Όσον αφορά τον Γουέμπερ τα πράγματα είναι λιγάκι πιο θολά. Ο συμπαθής Μπριάντε μάθαμε ότι έχει υποπέσει σε σωρεία πειθαρχικών παραπτωμάτων, παρόλο, που η αγωνιστική του εικόνα στα παιχνίδια ήταν --τουλάχιστον-- ικανοποιητική. Μέσα στο παρκέ έβγαλε δέσιμο με την ομάδα και καλώς εννοούμενη αγωνιστική τρέλα και διάθεση και ξεχώρισε εμφατικά μέσα σε ένα σύνολο με βαλτωμένη ψυχολογία. Τέτοια χαρακτηριστικά και διάθεση χρειάζονται στην ομάδα της επόμενης σεζόν.
Βέβαια το αγωνιστικό κομμάτι μικρή σημασία έχει, μιας και δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα καμία πραγματική και ουσιαστική αλλαγή στην ΕΟΚ του «σωλήνα» και στην ΚΕΔ. Αντίθετα υπάρχει έντονη φημολογία ότι το σάπιο σύστημα, που λυμαίνεται το εγχώριο μπάσκετ ετοιμάζεται να κάνει άλλη μια επίδειξη δύναμης, ορίζοντας κάποιον από τους τρεις αμαρτωλούς διαιτητές (Αναστόπουλος, Μάνος, Παναγιώτου) σε κάποιον από τους προσεχείς αγώνες των ερυθρόλευκων επισπεύδοντας τις εξελίξεις. Είναι γνωστό ότι στα αιτήματα του Ολυμπιακού μετά την αποχώρηση από την φαρσοκωμωδία του κυπέλλου απέναντι στο βάζελο, είναι ο μη ορισμός των τριών φυντανιών του βαζελακόπουλου και παράλληλα ο ορισμός αποκλειστικά ξένων διαιτητών σε αγώνες με την ομάδα της αλογοτροφής. Αν λοιπόν οριστεί κάποιος από αυτούς, τότε ο Ολυμπιακός δεν θα αγωνιστεί και θα τιμωρηθεί με υποβιβασμό μιας και θα είναι η δεύτερη άρνηση συμμετοχής στην ίδια εγχώρια διοργάνωση. Αυτή είναι μια εξέλιξη, που δεν πρέπει να μας φοβίζει. Το αντίθετο. Θα είναι απλά το κύκνειο άσμα της πιο βρωμερής παράγκας στην ιστορία του ευρωπαϊκού αθλητισμού και ταυτόχρονα θα αποτελέσει την αφετηρία για να αγωνιστεί ο Θρύλος σε μια διοργάνωση, που το παιχνίδι θα παίζεται στο παρκέ και όχι στη μεσοτοιχία, που χωρίζει τα γραφεία της ΕΟΚ και της ΚΑΕ του βάζελου...
Την ίδια στιγμή βέβαια από την πλευρά του κράτους δεν υπάρχει η αντίστοιχη «ευαισθησία» και πυγμή, που παρουσιάστηκε με το ποδόσφαιρο. Να θυμίσουμε ότι στο ποδόσφαιρο άργησε ένα μήνα --μετά από την απόφαση του Κοντονή-- να διεξαχθεί ο τελικός Κυπέλλου με την ΑΕΚ, μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα της «εξυγίανσης». Στην περίπτωση του μπάσκετ δεν υπάρχει η ίδια επίδειξη πυγμής παρόλο, που η μπόχα από το σάπιο σύστημα έχει φτάσει μέχρι τη μύτη του ανεκδιήγητου υπουργού αθλητισμού Βασιλειάδη, όταν ο Βασιλακόπουλος αρνήθηκε τη συμμετοχή του στη σύσκεψη στο υπουργικό γραφείο.
Ο Βασιλειάδης χτες έκανε πάλι δηλώσεις, που «φωτογραφίζει» ξεκάθαρα τον βαζελακόπουλο ως υπεύθυνο για την πιθανή κατάρρευση του ελληνικού μπάσκετ: «Υπάρχει ένα πρόβλημα δεδομένο, αναγνωρισμένο από όλους που ζητάνε κάποιους κανόνες για τη νέα χρονιά στο πρωτάθλημα, αναφορικά και με την διαιτησία. Αυτό μπορεί να γίνει και είχε συμφωνηθεί και στην σύσκεψη που είχαμε στο γραφείο μου, ακόμα και αν χρειαστεί νομοθέτηση, σε κάτι που πρώτα θα αποφασίσουν τα όργανα του μπάσκετ, εάν θέλουν να φύγει η διαιτησία από την δικαιοδοσία της ΕΟΚ, όπως συμβαίνει στην Ισπανία.
Ο κ. Βασιλακόπουλος οφείλει, από την πλευρά της Ομοσπονδίας, να πάρει άμεσα πρωτοβουλία, αλλιώς αυτός που έστησε το ελληνικό μπάσκετ, θα το δει να καταρρέει. Διαφωνώ με την στάση του Ολυμπιακού που θέλει να αποχωρήσει, παρόλα αυτά υπάρχει η ανάγκη ενός νέου πλαισίου λειτουργίας. Έχει περάσει ένας μήνας από την συνάντηση που είχαμε και δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Τι περιμένουμε; Εάν φύγει ο Ολυμπιακός από την Λίγκα, ποιο θα είναι το πρωτάθλημα την επόμενη σεζόν για τους υπόλοιπους; Πρέπει η Ομοσπονδία να βρει μία λύση, χωρίς να υποκύψει ενδεχομένους σε εκβιασμούς. Ο μόνος που θα χάσει θα είναι το άθλημα. Ολοι έχουν ευθύνες. Η Ομοσπονδία οφείλει «χθες» να πάρει πρωτοβουλίες. Θα είμαστε μάρτυρες του θανάτου του ελληνικού μπάσκετ».
Βέβαια το πρόβλημα έχει αναγνωριστεί από τον υπουργό και στο πρόσφατο παρελθόν, παρόλο, που αναγκάστηκε να κάνει κωλοτούμπα σε σχέση με την αρχική «διάγνωση», που είχε κάνει μετά τον ημιτελικό Kυπέλλου και αναφερόταν σε «τσακωμούς κακομαθημένων παραγόντων» κρατώντας την επαίσχυντη θέση των ίσων αποστάσεων. Αυτή τη στιγμή βέβαια απαιτούνται πράξεις για να καθαρίσει η σαπίλα και φυσικά όχι άλλες «διαγνώσεις» και λόγια. Τα ίδια φυσικά --και χειρότερα, μιας και από την πλευρά της υπάρχει πλήρης σιωπή-- ισχύουν και για την αξιωματική αντιπολίτευση, που δεν έχει βγάλει ούτε κουβέντα για τα προβλήματα του ελληνικού αθλητισμού και συγκεκριμένα για το μπάσκετ. Το κράτος είτε με δεξιά είτε με αριστερή διαχείριση έχει συνέχεια...
Αν η κατάσταση λοιπόν παραμείνει ως έχει, τότε είναι βέβαιο ότι η οριστική ρήξη, που έχει προαναγγείλει ο Ολυμπιακός θα γίνει επίσημα και πράξη. Η διοίκηση του Ολυμπιακού, φαίνεται ότι προετοιμάζεται για αυτό το ενδεχόμενο μιας και έχει κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για να «μετακομίσει» στην Αδριατική Λίγκα. Αυτό είναι ένα σενάριο, που μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους, μιας και η ομάδα θα αγωνίζεται σε ένα πολύ πιο ποιοτικό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, μακριά από τη μπόχα του συστήματος του κωλόγερου και ταυτόχρονη παρουσία στην Ευρωλίγκα. Ας σκεφτούμε λίγο πρόχειρα, πόσο περισσότερο θελκτικό και για εμάς τους οπαδούς/φιλάθλους θα είναι να βλέπουμε τους ερυθρόλευκους απέναντι σε ομάδες της Αδριατικής (π.χ. Ερυθρός Αστέρας, Ολύμπια Λιουμπλιάνας, Παρτιζάν, Τσεντεβίτα, Μπούντουτσνοστ κτλ) σε σχέση με τις ομάδες του εγχώριου πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει από μια τέτοια εξέλιξη. Θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε αυτή τη συνθήκη, όταν θα έχουμε και πιο «χειροπιαστά» δεδομένα.
Όπως είπαμε και στην αρχή η περίοδος είναι αρκετά στενάχωρη για τον κόσμο του Ολυμπιακού σε σχέση με την μπασκετική ομάδα. Αυτό όμως δεν μπορεί να μας πτοεί, αλλά αντίθετα να δυναμώνει τη σχέση μας με το τμήμα. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε περάσει τα μπασκετικά «πέτρινα χρόνια» δίπλα στην ομάδα, ακόμα και στον Κορυδαλλό και από αυτά βγήκαμε ακόμα πιο δυνατοί. Ξανά και ξανά λοιπόν: Ολυμπιακός στα εύκολα, Θρύλος στα δύσκολα!
* * *
ΥΓ Συμπληρώνονται 22 χρόνια σήμερα, από εκείνη τη μαγική βραδιά της 24ης Απρίλη 1997, τότε που ο Θρύλος άφησε άφωνη όλη τη μπασκετική Ευρώπη και κατέκτησε τον πρώτο του ευρωπαϊκό τίτλο. «Στη Ρώμη και στον τελικό, σηκώσαμε ευρωπαϊκό, θεούλη μου θα τρελαθώ...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου