Ξέρω πως πολλοί θα περίμεναν από ένα τέτοιο κείμενο να κάνει ανάλυση του αγώνα. Να
μιλήσουμε για το airball σε βολή από τον Μπιρτς, για το χαμένο
ριμπάουντ στη συνέχεια, για τον σεληνιασμένο στο τέλος Βασίλη Σπανούλη. Δεν θα γράψω τίποτα από όλα αυτά.
Του red1925white
Νομίζω πως δεν με αφορά καμία ανάλυση του αγώνα. Για τον μπασκετικό Ολυμπιακό έχω μια πολύ παγιωμένη προσωπική άποψη. Δεν είναι αντικειμενική και δεν με ενδιαφέρει να γίνω αντικειμενικός. Χαρίζω αυτό το προνόμιο στους δημοσιογράφους που θέλουν να το ευαγγελίζονται.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, από το 2012 και μέχρι απόψε, στην Eυρωλιγκά δεν έχει χάσει κανένα ματς. Κανένα. Υπήρξαν απλώς παιχνίδια που δεν πρόλαβε να τα κερδίσει. Ένα τέτοιο παιχνίδι ήταν και το αποψινό. Ο Θρύλος απλώς δεν πρόλαβε να το κερδίσει. Αν υπάρχει έστω κι ένας Ολυμπιακός που να πιστεύει πως, αν είχαμε ένα ακόμη λεπτό να παίξουμε, δεν θα φεύγαμε με τη νίκη από το παρκέ, θα τον καλούσα να ανατρέξει στη πλούσια ιστορία ανατροπών αυτής της ομαδάρας.
Ναι, αργήσαμε να μπούμε στο ματς. Ναι, υστερήσαμε σε συγκέντρωση. Ναι, κάναμε παιδικά λάθη. Και; Μας έφτασαν πέντε λεπτά για να τρομοκρατήσουμε και πάλι την μπασκετική Ευρώπη.
Το παιχνίδι της Παρασκευής είναι από αυτά που η ομάδα λατρεύει να παίζει. Παιχνίδι με την πλάτη στο τοίχο.
Ξέρουμε πολύ καλά ποιοι είστε. Το ξέρετε κι εσείς καλύτερα από εμάς.
MΠΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΟΠΩΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ ΧΘΕΣ!
Μας έχετε κάνει τόσα όνειρα πραγματικότητα, σας παρακαλούμε φέρτε τη σειρά και πάλι στο ΣΕΦ.
Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουμε εμείς.
Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουμε εμείς.
Εμείς για εσάς-Εσείς για εμάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου