Εχτές το βράδυ στο ΣΕΦ εμφανίστηκε στο παρκέ η πολεμική μηχανή του Ολυμπιακού και «ρήμαξε» πραγματικά την Εφές. Αν κάναμε την παρομοίωση με αγώνα πυγμαχίας, θα λέγαμε ότι ο Θρύλος στρίμωξε από την αρχή τους Τούρκους στα σχοινιά και με συνεχόμενα και αναπάντητα κροσέ στο πρόσωπο του αντιπάλου πήρε το πρώτο από τα τρια νοκ-ντάουν που χρειάζονται για την πρόκριση στο φάιναλ-φορ της Κωνσταντινούπολης. Η ομάδα παρουσιάστηκε όπως ακριβώς την περιμέναμε και είχαμε αναλύσει πριν την έναρξη της σειράς.
Του RedTerso
Τα play-off είναι μια πολύ δύσκολη και επίπονη διαδικασία και εκεί μόνο οι ομάδες, που είναι πνευματικά και σωματικά έτοιμες μπορούν να ανταποκριθούν. Ο Ολυμπιακός είναι --όπως έχουμε ξαναπεί-- η καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα της τελευταίας επταετίας και έχει φάει με το κουτάλι τέτοιες σειρές. Έχοντας παίκτες, που είναι μπαρουτοκαπνισμένοι σε τέτοια παιχνίδια και έναν προπονητή που είναι μετρ στην ψυχολογική και τακτική προετοιμασία. Έχοντας τέτοιες στέρεες βάσεις, είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό λογικά και αναμενόμενα όσα είδαμε στο ΣΕΦ. Απλά τα είδαμε και σε ακόμα καλύτερη εκδοχή από ό,τι τα φανταζόμασταν!
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είχε προετοιμάσει εξαιρετικά τον Ολυμπιακό και παρότι στις πρώτες κατοχές φαινόταν ότι η ομάδα έχει νευρικότητα, πολύ γρήγορα κατάφερε να ξεμπλοκάρει και να παίξει εξαιρετικό μπάσκετ. Για άλλη μια φορά, ο Θρύλος βασίστηκε στην εξαιρετική του άμυνα, που στραγγάλισε κυριολεκτικά την Εφές. Δεν είναι τυχαίο ότι η άμυνα του Ολυμπιακού περιόρισε την τρίτη καλύτερη επίθεση της φετινής Ευρωλίγκας (84 πόντοι μ.ο.) στους 72 πόντους στον αγώνα. Η Αναντολού, που είναι μια ομάδα με πάρα πολύ μεγάλο ατομικό επιθετικό ταλέντο, δεν κατάφερε να βρει απαντήσεις στους αμυντικούς γρίφους που της έβαλαν οι Πειραιώτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια ομάδα με εξαιρετικό συσχετισμό ασίστ/λαθών όλη τη χρονιά «εξωθήθηκε» χτες να έχει το φτωχό 12/11. Η Εφές χαρακτηρίζεται για την τρομερή αθλητικότητα των παιχτών της, όμως χτες το βράδυ, οι ερυθρόλευκοι ήταν η ομάδα με την αστείρευτη μπασκετική ενέργεια. Πήδαγαν ασταμάτητα για τα σκουπίδια, έκαναν βουτιές στο παρκέ, έκλεβαν μπάλες (8 κλεψ.) και αλλοίωναν επιθέσεις (4 μπλοκ) λες και έπαιζαν με 6 παίχτες στο παρκέ. Τέτοια ήταν η ένταση που έβγαζαν στο παιχνίδι και ταυτόχρονα τη μετέδιδαν και στις εξέδρες. Οι ερυθρόλευκοι πήραν την μάχη των ριμπάουντ έχοντας 47 έναντι μόλις 31 των Τούρκων. Με βάση τα παραπάνω, είναι σαφές ότι εφαρμόστηκε στην εντέλεια το πλάνο του προπονητικού τιμ της ομάδας.
Πέρα όμως από την άμυνα, ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε εξαιρετικός και στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού. Η επίθεση του ήταν απίστευτα πλουραλιστική και πολυφωνική. Δεν είναι τυχαίο ότι, στο τέλος του ματς, πέντε ερυθρόλευκοι είχαν διψήφιο αριθμό πόντων. Στο πρώτο μέρος είχαμε σκοράρει 42 πόντους εκ των οποίων μόνο οι 2 άνηκαν στους δύο αρχηγούς. Με τόσα «κρυφά» επιθετικά όπλα ήταν δεδομένο ότι θα είχε πρόβλημα η ομάδα του Περάσοβιτς. Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλός στην κυκλοφορία της μπάλας και στη δημιουργία, έχοντας συνολικά 16 ασίστ (και μόλις 10 λάθη). Έχοντας ως επιθετική βάση την πολυφωνία και την καλή δημιουργία, δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός είχε εξαιρετικά ποσοστά από το τρίποντο (43,5%) και ικανοποιητικά σε δίποντα (44%, αρκετά χαμηλότερο όμως από τα φετινά στάνταρ του). Ένα τελευταίο στατιστικό, που δείχνει την συγκέντρωση και την προσήλωση στο στόχο που είχε η ομάδα, είναι η ευστοχία στις ελεύθερες βολές (13/15, 86,7%), σε έναν τομέα που σπάνια εμφανιζόμαστε καλοί.
Ο Περάσοβιτς είχε σχεδιάσει συγκεκριμένα και αναμενόμενα πλάνα για να μας αντιμετωπίσει και ο Σφαιρόπουλος τα είχε προβλέψει. Οι Τούρκοι βασίστηκαν στο γρήγορο παιχνίδι και στην μεγάλη αθλητικότητα των παιχτών τους και στο επιθετικό τους ταλέντο. Από τη στιγμή όμως που ο Ολυμπιακός είχε έτοιμες απαντήσεις σε αυτούς τους τομείς, ήταν δεδομένο ότι θα κάνει το έργο της Εφές απίστευτα δύσκολο. Ο Ολυμπιακός «έδωσε» κάποια σουτ στον Ερτέλ (για να του κόψει τις διεισδύσεις και το pick'n'roll παιχνίδι) και τον Γκρέιντζερ, αλλά περιόρισε αισθητά όλους τους άλλους επιθετικούς πόλους της. Χαρακτηριστικά, οι Ντάνστον, Μπράουν, Τόμας, Κερκ είχαν συνολικά 21 πόντους (με άσχημα ποσοστά) και είχε μείνει να παλεύει επιθετικά μόνο ο Χάνεϊκατ με 17 πόντους.
Στα της ομάδας μας τώρα. Το βραβείο του MVP μοιράζονται σίγουρα οι Μάντζαρης, Παπανικολάου και Μιλουτίνοβ. Ο Μάντζαρης έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του. Και όχι μόνο αμυντικά και οργανωτικά, αλλά και επιθετικά και δημιουργικά (δείτε το εξαιρετικό pick'n'roll, που «στήνει» στα μέσα της τρίτης περιόδου με τον Σέρβο) έχοντας 14 πόντους (50% τρίπ.) και 6 ριμπάουντ, όντας ο εγκέφαλος της ομάδας. Ο Μιλουτίνοβ, παρότι θεωρούσαμε λανθασμένα πριν τα ματς ότι δεν ταιριάζει στο αθλητικό πακέτο των αντιπάλων, μας διέψευσε πανηγυρικά και έκανε μια εκπληκτική εμφάνιση «καταπίνοντας» Ντάνστον και Κερκ. Είχε 11 πόντους, 7 ριμπάουντ, 2 μπλοκ και 2 ασίστ (μια εκ των οποίων απίστευτη back door στον Παπαπέτρου). Ο Κώστας Παπανικολάου στο δεύτερο μισό της σεζόν κάνει απίστευτα πράγματα και θυμίζει τον Air-Pap της πρώτης περιόδου του στο λιμάνι. Πραγματικά σε στιγμές νόμιζες ότι ο Παπανικολάου είναι παντού! Αμυνάρες, αστείρευτη ενέργεια, κρίσιμοι πόντοι, αλλά πάνω απ' όλα η ψυχή που καταθέτει σε κάθε παιχνίδι! Μπράβο, ρε Κωστάρα, αλάνι.
Από εκεί και πέρα κανείς δεν υστέρησε αγωνιστικά, εκτός ίσως του Κεμ Μπιρτς, που δεν περνάει καλό φεγγάρι το τελευταίο διάστημα και πρέπει άμεσα να γυρίσει τον διακόπτη και να επαναφέρει τον τρομερό εαυτό του που μας έδειξε στα πρώτα 3/4 της σεζόν. Ο Παπαπέτρου έκανε τρομερή δουλειά ως «στάρτερ» στη θέση τρία παίζοντας πολύ καλά τον Χάνεϊκατ και βοηθώντας απίστευτα στην άμυνα αλλαγών του Σφαιρό. Ο Έρικ Ρεντ έβαλε «σβηστά» 13 πόντους βγάζοντας και καλές άμυνες, που δεν είναι το φόρτε του, αλλά έχει βελτιώσει απίστευτα με τις εντολές του τεχνικού επιτελείου. Γουότερς και Αγραβάνης έκαναν τη δουλειά που τους ανατέθηκε από τον πάγκο. Ο Αμερικάνος μάλιστα στο πρώτο μέρος έβαλε 3 καλάθια-μαχαιριές στους Τούρκους, βοηθώντας την ομάδα να ξεκολλήσει όταν φάνηκε να ζορίζεται λίγο. Οι δύο αρχηγοί Σπανούλης και Πρίντεζης δεν έκαναν την πιο λαμπρή τους βραδιά. Μάλλον θα την χαρακτηρίζαμε μέτρια για τα δεδομένα τους και τις επιθυμίες μας. Παρ’ όλα αυτά, ο Σπανούλης έβαλε 10 πόντους μοιράζοντας και 7 ασίστ στους συμπαίκτες του, ενώ ο υπαρχηγός έκανε ένα σημαντικό double-double με 11 πόντους και 11 ριμπάουντ.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος άκουσε χτες το βράδυ το όνομα του να τραγουδιέται ρυθμικά απ' όλο το γήπεδο, αφού ήχησε η τελευταία κόρνα από τη γραμματεία. Και το άξιζε με το παραπάνω! Ο κόουτς παρουσίασε χτες μια ομάδα απόλυτα διαβασμένη και προετοιμασμένη, με τρομερή συγκέντρωση και ασταμάτητο τρέξιμο. Καθετί που κάνει ο Σφαιρόπουλος φαίνεται διαβασμένο και καθόλου τυχαίο. Χαρακτηριστική είναι η φάση στο τέλος της πρώτης περιόδου. Απομένουν περίπου 20΄΄ και οι Τούρκοι έχουν την κατοχή, με τον Ολυμπιακό να έχει να «δώσει» 2-3 φάουλ για να αποκτήσει ο αντίπαλος μπόνους. Ο κόουτς «πέταξε» στο παρκέ τον Τολιόπουλο με σαφή εντολή να μην αφήσει ούτε εκατοστό στον Ερτέλ και να δώσει φάουλ. Και ο πιτσιρικάς το έκανε στην εντέλεια. Η ομάδα μας έχει την σφραγίδα του κόουτς Σφαιρόπουλου και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και για το εξαιρετικό μπάσκετ που παίξαμε ΚΑΙ χτες.
Το πρώτο βήμα έγινε. Ο Ολυμπιακός έκανε εμφατικά το 1-0. Κανένας πανηγυρισμός. Δεν χρειάζεται καμία επανάπαυση και καμία χαλαρότητα. Μόνο ο Θρύλος να παρουσιαστεί την Παρασκευή όπως χτες. Για αυτά είμαστε σίγουροι ότι το προπονητικό τιμ δεν θα αφήσει τίποτα στην τύχη. Η ομάδα πρέπει να παρουσιαστεί και αύριο με το μαχαίρι στα δόντια. Είναι καθήκον της να κάνει το 2-0 και να «προστατεύσει» το πλεονέκτημα έδρας για το οποίο τόσο μόχθησε μέσα στη χρονιά. Και τολμώ να πω ότι, αν όντως αύριο γίνει το 2-0, τότε η σειρά δεν θα γυρίσει στον Πειραιά για πέμπτο παιχνίδι, μιας και ο Θρύλος θα έχει πάρει μια νίκη στη δική του ερυθρόλευκη Πόλη...
ΥΓ1 Είχαμε ζητήσει το ΣΕΦ να ξαναγίνει η έδρα φόβητρο. Είχαμε ζητήσει από τη σελίδα μας να είναι ο κόσμος όρθιος, με ασταμάτητο τραγούδι για την ομάδα στην επίθεση και εκκωφαντικό σφύριγμα και γιούχα όταν η μπάλα είναι στους αντιπάλους. Και αυτό έγινε χτες. Το ΣΕΦ πραγματικά κόχλαζε και μετέδωσε αυτή την ενέργεια στους παίχτες. Αύριο πρέπει να είμαστε ακόμα πιο φανατισμένοι και να κάνουμε ακόμα περισσότερο θόρυβο. Θέλουμε --και μπορούμε-- ένα ΣΕΦ από τα παλιά!
ΥΓ2 Ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι μια ομάδα-παρέα, με άριστες σχέσεις ανάμεσα στους παίχτες. Δείτε μόνο τους πανηγυρισμούς των αναπληρωματικών στον πάγκο, μετά από κάθε καλάθι, μετά από κάθε άμυνα. Δεν έχει σημασία ποιος βρίσκεται στο παρκέ και ποιος στον πάγκο. Σημασία έχει η ομάδα και η επιτυχία της. Χτες κάθοταν πίσω από το καλάθι οι τραυματίες Χάκετ, Λοτζέσκι και Μαραγκός. Ο τρόπος που πανηγύριζαν δείχνει το απίστευτό δέσιμο της ομάδας. Και αυτό είναι βασικό συστατικό για την επιτυχία.
Του RedTerso
Τα play-off είναι μια πολύ δύσκολη και επίπονη διαδικασία και εκεί μόνο οι ομάδες, που είναι πνευματικά και σωματικά έτοιμες μπορούν να ανταποκριθούν. Ο Ολυμπιακός είναι --όπως έχουμε ξαναπεί-- η καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα της τελευταίας επταετίας και έχει φάει με το κουτάλι τέτοιες σειρές. Έχοντας παίκτες, που είναι μπαρουτοκαπνισμένοι σε τέτοια παιχνίδια και έναν προπονητή που είναι μετρ στην ψυχολογική και τακτική προετοιμασία. Έχοντας τέτοιες στέρεες βάσεις, είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό λογικά και αναμενόμενα όσα είδαμε στο ΣΕΦ. Απλά τα είδαμε και σε ακόμα καλύτερη εκδοχή από ό,τι τα φανταζόμασταν!
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είχε προετοιμάσει εξαιρετικά τον Ολυμπιακό και παρότι στις πρώτες κατοχές φαινόταν ότι η ομάδα έχει νευρικότητα, πολύ γρήγορα κατάφερε να ξεμπλοκάρει και να παίξει εξαιρετικό μπάσκετ. Για άλλη μια φορά, ο Θρύλος βασίστηκε στην εξαιρετική του άμυνα, που στραγγάλισε κυριολεκτικά την Εφές. Δεν είναι τυχαίο ότι η άμυνα του Ολυμπιακού περιόρισε την τρίτη καλύτερη επίθεση της φετινής Ευρωλίγκας (84 πόντοι μ.ο.) στους 72 πόντους στον αγώνα. Η Αναντολού, που είναι μια ομάδα με πάρα πολύ μεγάλο ατομικό επιθετικό ταλέντο, δεν κατάφερε να βρει απαντήσεις στους αμυντικούς γρίφους που της έβαλαν οι Πειραιώτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια ομάδα με εξαιρετικό συσχετισμό ασίστ/λαθών όλη τη χρονιά «εξωθήθηκε» χτες να έχει το φτωχό 12/11. Η Εφές χαρακτηρίζεται για την τρομερή αθλητικότητα των παιχτών της, όμως χτες το βράδυ, οι ερυθρόλευκοι ήταν η ομάδα με την αστείρευτη μπασκετική ενέργεια. Πήδαγαν ασταμάτητα για τα σκουπίδια, έκαναν βουτιές στο παρκέ, έκλεβαν μπάλες (8 κλεψ.) και αλλοίωναν επιθέσεις (4 μπλοκ) λες και έπαιζαν με 6 παίχτες στο παρκέ. Τέτοια ήταν η ένταση που έβγαζαν στο παιχνίδι και ταυτόχρονα τη μετέδιδαν και στις εξέδρες. Οι ερυθρόλευκοι πήραν την μάχη των ριμπάουντ έχοντας 47 έναντι μόλις 31 των Τούρκων. Με βάση τα παραπάνω, είναι σαφές ότι εφαρμόστηκε στην εντέλεια το πλάνο του προπονητικού τιμ της ομάδας.
Πέρα όμως από την άμυνα, ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε εξαιρετικός και στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού. Η επίθεση του ήταν απίστευτα πλουραλιστική και πολυφωνική. Δεν είναι τυχαίο ότι, στο τέλος του ματς, πέντε ερυθρόλευκοι είχαν διψήφιο αριθμό πόντων. Στο πρώτο μέρος είχαμε σκοράρει 42 πόντους εκ των οποίων μόνο οι 2 άνηκαν στους δύο αρχηγούς. Με τόσα «κρυφά» επιθετικά όπλα ήταν δεδομένο ότι θα είχε πρόβλημα η ομάδα του Περάσοβιτς. Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλός στην κυκλοφορία της μπάλας και στη δημιουργία, έχοντας συνολικά 16 ασίστ (και μόλις 10 λάθη). Έχοντας ως επιθετική βάση την πολυφωνία και την καλή δημιουργία, δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός είχε εξαιρετικά ποσοστά από το τρίποντο (43,5%) και ικανοποιητικά σε δίποντα (44%, αρκετά χαμηλότερο όμως από τα φετινά στάνταρ του). Ένα τελευταίο στατιστικό, που δείχνει την συγκέντρωση και την προσήλωση στο στόχο που είχε η ομάδα, είναι η ευστοχία στις ελεύθερες βολές (13/15, 86,7%), σε έναν τομέα που σπάνια εμφανιζόμαστε καλοί.
Ο Περάσοβιτς είχε σχεδιάσει συγκεκριμένα και αναμενόμενα πλάνα για να μας αντιμετωπίσει και ο Σφαιρόπουλος τα είχε προβλέψει. Οι Τούρκοι βασίστηκαν στο γρήγορο παιχνίδι και στην μεγάλη αθλητικότητα των παιχτών τους και στο επιθετικό τους ταλέντο. Από τη στιγμή όμως που ο Ολυμπιακός είχε έτοιμες απαντήσεις σε αυτούς τους τομείς, ήταν δεδομένο ότι θα κάνει το έργο της Εφές απίστευτα δύσκολο. Ο Ολυμπιακός «έδωσε» κάποια σουτ στον Ερτέλ (για να του κόψει τις διεισδύσεις και το pick'n'roll παιχνίδι) και τον Γκρέιντζερ, αλλά περιόρισε αισθητά όλους τους άλλους επιθετικούς πόλους της. Χαρακτηριστικά, οι Ντάνστον, Μπράουν, Τόμας, Κερκ είχαν συνολικά 21 πόντους (με άσχημα ποσοστά) και είχε μείνει να παλεύει επιθετικά μόνο ο Χάνεϊκατ με 17 πόντους.
Στα της ομάδας μας τώρα. Το βραβείο του MVP μοιράζονται σίγουρα οι Μάντζαρης, Παπανικολάου και Μιλουτίνοβ. Ο Μάντζαρης έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του. Και όχι μόνο αμυντικά και οργανωτικά, αλλά και επιθετικά και δημιουργικά (δείτε το εξαιρετικό pick'n'roll, που «στήνει» στα μέσα της τρίτης περιόδου με τον Σέρβο) έχοντας 14 πόντους (50% τρίπ.) και 6 ριμπάουντ, όντας ο εγκέφαλος της ομάδας. Ο Μιλουτίνοβ, παρότι θεωρούσαμε λανθασμένα πριν τα ματς ότι δεν ταιριάζει στο αθλητικό πακέτο των αντιπάλων, μας διέψευσε πανηγυρικά και έκανε μια εκπληκτική εμφάνιση «καταπίνοντας» Ντάνστον και Κερκ. Είχε 11 πόντους, 7 ριμπάουντ, 2 μπλοκ και 2 ασίστ (μια εκ των οποίων απίστευτη back door στον Παπαπέτρου). Ο Κώστας Παπανικολάου στο δεύτερο μισό της σεζόν κάνει απίστευτα πράγματα και θυμίζει τον Air-Pap της πρώτης περιόδου του στο λιμάνι. Πραγματικά σε στιγμές νόμιζες ότι ο Παπανικολάου είναι παντού! Αμυνάρες, αστείρευτη ενέργεια, κρίσιμοι πόντοι, αλλά πάνω απ' όλα η ψυχή που καταθέτει σε κάθε παιχνίδι! Μπράβο, ρε Κωστάρα, αλάνι.
Από εκεί και πέρα κανείς δεν υστέρησε αγωνιστικά, εκτός ίσως του Κεμ Μπιρτς, που δεν περνάει καλό φεγγάρι το τελευταίο διάστημα και πρέπει άμεσα να γυρίσει τον διακόπτη και να επαναφέρει τον τρομερό εαυτό του που μας έδειξε στα πρώτα 3/4 της σεζόν. Ο Παπαπέτρου έκανε τρομερή δουλειά ως «στάρτερ» στη θέση τρία παίζοντας πολύ καλά τον Χάνεϊκατ και βοηθώντας απίστευτα στην άμυνα αλλαγών του Σφαιρό. Ο Έρικ Ρεντ έβαλε «σβηστά» 13 πόντους βγάζοντας και καλές άμυνες, που δεν είναι το φόρτε του, αλλά έχει βελτιώσει απίστευτα με τις εντολές του τεχνικού επιτελείου. Γουότερς και Αγραβάνης έκαναν τη δουλειά που τους ανατέθηκε από τον πάγκο. Ο Αμερικάνος μάλιστα στο πρώτο μέρος έβαλε 3 καλάθια-μαχαιριές στους Τούρκους, βοηθώντας την ομάδα να ξεκολλήσει όταν φάνηκε να ζορίζεται λίγο. Οι δύο αρχηγοί Σπανούλης και Πρίντεζης δεν έκαναν την πιο λαμπρή τους βραδιά. Μάλλον θα την χαρακτηρίζαμε μέτρια για τα δεδομένα τους και τις επιθυμίες μας. Παρ’ όλα αυτά, ο Σπανούλης έβαλε 10 πόντους μοιράζοντας και 7 ασίστ στους συμπαίκτες του, ενώ ο υπαρχηγός έκανε ένα σημαντικό double-double με 11 πόντους και 11 ριμπάουντ.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος άκουσε χτες το βράδυ το όνομα του να τραγουδιέται ρυθμικά απ' όλο το γήπεδο, αφού ήχησε η τελευταία κόρνα από τη γραμματεία. Και το άξιζε με το παραπάνω! Ο κόουτς παρουσίασε χτες μια ομάδα απόλυτα διαβασμένη και προετοιμασμένη, με τρομερή συγκέντρωση και ασταμάτητο τρέξιμο. Καθετί που κάνει ο Σφαιρόπουλος φαίνεται διαβασμένο και καθόλου τυχαίο. Χαρακτηριστική είναι η φάση στο τέλος της πρώτης περιόδου. Απομένουν περίπου 20΄΄ και οι Τούρκοι έχουν την κατοχή, με τον Ολυμπιακό να έχει να «δώσει» 2-3 φάουλ για να αποκτήσει ο αντίπαλος μπόνους. Ο κόουτς «πέταξε» στο παρκέ τον Τολιόπουλο με σαφή εντολή να μην αφήσει ούτε εκατοστό στον Ερτέλ και να δώσει φάουλ. Και ο πιτσιρικάς το έκανε στην εντέλεια. Η ομάδα μας έχει την σφραγίδα του κόουτς Σφαιρόπουλου και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και για το εξαιρετικό μπάσκετ που παίξαμε ΚΑΙ χτες.
Το πρώτο βήμα έγινε. Ο Ολυμπιακός έκανε εμφατικά το 1-0. Κανένας πανηγυρισμός. Δεν χρειάζεται καμία επανάπαυση και καμία χαλαρότητα. Μόνο ο Θρύλος να παρουσιαστεί την Παρασκευή όπως χτες. Για αυτά είμαστε σίγουροι ότι το προπονητικό τιμ δεν θα αφήσει τίποτα στην τύχη. Η ομάδα πρέπει να παρουσιαστεί και αύριο με το μαχαίρι στα δόντια. Είναι καθήκον της να κάνει το 2-0 και να «προστατεύσει» το πλεονέκτημα έδρας για το οποίο τόσο μόχθησε μέσα στη χρονιά. Και τολμώ να πω ότι, αν όντως αύριο γίνει το 2-0, τότε η σειρά δεν θα γυρίσει στον Πειραιά για πέμπτο παιχνίδι, μιας και ο Θρύλος θα έχει πάρει μια νίκη στη δική του ερυθρόλευκη Πόλη...
* * *
ΥΓ1 Είχαμε ζητήσει το ΣΕΦ να ξαναγίνει η έδρα φόβητρο. Είχαμε ζητήσει από τη σελίδα μας να είναι ο κόσμος όρθιος, με ασταμάτητο τραγούδι για την ομάδα στην επίθεση και εκκωφαντικό σφύριγμα και γιούχα όταν η μπάλα είναι στους αντιπάλους. Και αυτό έγινε χτες. Το ΣΕΦ πραγματικά κόχλαζε και μετέδωσε αυτή την ενέργεια στους παίχτες. Αύριο πρέπει να είμαστε ακόμα πιο φανατισμένοι και να κάνουμε ακόμα περισσότερο θόρυβο. Θέλουμε --και μπορούμε-- ένα ΣΕΦ από τα παλιά!
ΥΓ2 Ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι μια ομάδα-παρέα, με άριστες σχέσεις ανάμεσα στους παίχτες. Δείτε μόνο τους πανηγυρισμούς των αναπληρωματικών στον πάγκο, μετά από κάθε καλάθι, μετά από κάθε άμυνα. Δεν έχει σημασία ποιος βρίσκεται στο παρκέ και ποιος στον πάγκο. Σημασία έχει η ομάδα και η επιτυχία της. Χτες κάθοταν πίσω από το καλάθι οι τραυματίες Χάκετ, Λοτζέσκι και Μαραγκός. Ο τρόπος που πανηγύριζαν δείχνει το απίστευτό δέσιμο της ομάδας. Και αυτό είναι βασικό συστατικό για την επιτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου