96+21 Gone but not forgotten: 28 χρόνια απ' το Χίλσμπορο

Συμπληρώντονται φέτος 28 χρόνια από τη μαύρη 15η Απρίλη του 1989, όπου στον ημιτελικό του κυπέλλου Αγγλίας στο Χίλσμπορο του Σέφιλντ, σκοτώθηκαν 96 οπαδοί της Λίβερπουλ. Μια μαύρη μέρα που έδεσε για πάντα το λιμάνι του Λίβερπουλ με αυτό του Πειραιά.











Των RedTerso και red1925white

   You ’ll never walk alone  

Πώς μπορούν να πανηγυρίζουν για έναν θάνατο; Μα καλά είναι τόσο κτήνη οι οπαδοί της Λίβερπουλ; Αυτές τις απορίες θα μπορούσε να έχει κάποιος βλέποντας τα βίντεο με τους οπαδούς της Λίβερπουλ να πανηγυρίζουν στην ανακοίνωση του θανάτου της Μάργκαρετ Θάτσερ. Της σιδηράς κυρίας που η αλήθεια είναι πως αντιμετώπισε όλους τους οπαδούς ως επικίνδυνους για τη δημόσια ζωή.

Η ιστορία του μίσους μεταξύ των οπαδών της Λίβερπουλ και της Θάτσερ ξεκίνησε με αφορμή τα τραγικά γεγονότα στο Χίλσμπορο. Στις 15 Απριλίου του 1989, το Χίλσμπορο φιλοξενεί τον ημιτελικό του κυπέλλου Αγγλίας ανάμεσα στη Νότιγχαμ Φόρεστ και τη Λίβερπουλ, τα εγκληματικά λάθη της αστυνομίας, η λάθος κατανομή των οπαδών και φυσικά η ανύπαρκτη αντίδραση την κρίσιμη στιγμή, είχαν ως αποτέλεσμα την είσοδο υπεράριθμων οπαδών της Λίβερπουλ στην βόρεια κερκίδα. Τελικός απολογισμός: 96 νεκροί και 776 τραυματίες.

Αυτό που ακολούθησε την τραγωδία ήταν ένας πραγματικός κανιβαλισμός. Αν η ευθύνη του κράτους ήταν τεράστια για το γεγονός, αυτό, που ακολούθησε ήταν πραγματικά αδιανόητο. Η Θάτσερ, σε αγαστή συνεργασία με την αστυνομία και την εφημερίδα Sun, κατασυκοφάντησαν τους νεκρούς οπαδούς με ασύστολα ψεύδη και τόνους λάσπης. Παρουσίασαν τους οπαδούς της Λίβερπουλ ως μεθυσμένους χούλιγκανς που, με τη βιαιότητα και την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά τους, ήταν εκείνοι οι υπεύθυνοι της τραγωδίας. Δεν δίστασαν μάλιστα να γράψουν πως, ενώ κόσμος ήταν τραυματισμένος, εκείνοι ορμούσαν για να τους κλέψουν τα πορτοφόλια.

Για τη Θάτσερ, το Χίλσμπορο ήταν η αφορμή για να «ξεράσει» το μένος της απέναντι στους οπαδούς που τόσο σιχαινόταν. Η σιδηρά κυρία απεχθανόταν το ποδόσφαιρο και φυσικά τους οπαδούς του. Στο πρόσωπό τους έβλεπε όσα δεν ήταν ανεκτά για τη δική της κοινωνία. Μια κοινωνία πειθαρχίας και απόλυτου ελέγχου. Μια κοινωνία χωρίς πάθη, αποστειρωμένη και φυσικά απόλυτα υπάκουη.

Ο διευθυντής της Αγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Τεντ Κρόκερ, της είχε πει: «Οι χούλιγκαν είναι πρόβλημα της κοινωνίας. Δεν θέλουμε τους χούλιγκάν σας στο ποδόσφαιρο μας, κυρία Πρωθυπουργέ».

Μετά την τραγωδία και τη συκοφάντηση που ακολούθησαν το Χίλσμπορο, ο Λόρδος Τέιλορ ανέλαβε τη σύνταξη μιας έρευνας σχετικά με το τι συνέβη εκείνο το απόγευμα και φυσικά μια συνολική έκθεση για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Μαντέψτε... Καμία ευθύνη της πολιτείας και της αστυνομίας, μοναδικοί υπεύθυνοι οι οπαδοί. Η έκθεσή του οδήγησε στη ριζική αναμόρφωση των γηπέδων, στον έλεγχο των χούλιγκαν, στην καθιέρωση μέτρων όπως το ηλεκτρονικό εισιτήριο, οι κάμερες, τα τουρνικέ, η κατάργηση των θέσεων ορθίων. Η Θάτσερ βρήκε την αφορμή να ολοκληρώσει το κατασταλτικό της έργο, επιτιθέμενη στους οπαδούς όλων των αγγλικών ομάδων. Απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα, παρουσία στα αστυνομικά τμήματα για «σεσημασμένους» οπαδούς την ώρα του αγώνα, φακέλωμα και ηλεκτρονικά εισιτήρια, ήρθαν να προστεθούν στην απαγόρευση συμμετοχής των αγγλικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που είχε επιβάλλει η ξεφτιλισμένη Θάτσερ μετά από άλλη μια ποδοσφαιρική τραγωδία στο Χέιζελ. Και τα μέτρα αυτά σίγουρα θα πρέπει να θυμίζουν σε όλους τις αντίστοιχες κατασταλτικές κινήσεις που γίνονται από το ελληνικό κράτος και τους κατά καιρούς υπουργούς αθλητισμού, που ζήλεψαν τη δόξα της Θάτσερ, όπως ο Ορφανός και ο Κοντονής κ.ά. Χέρι-χέρι με το κράτος, στάθηκαν οι αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι της Sun (και άλλων εφημερίδων), που κατηγόρησαν ως υπαίτιους τους «χούλιγκαν» της Λίβερπουλ. Και γι’ αυτό τον λόγο, οι οπαδοί της ξεκίνησαν μια καμπάνια για να φανεί η αλήθεια και να αποδοθούν οι αντίστοιχες ευθύνες.

Όταν η έκθεση Τέιλορ ολοκληρώθηκε, ένα χρόνο μετά, η Θάτσερ καθαίρεσε μέχρι και τον γραμματέα της κυβέρνησης, Ντάγκλας Χαρντ, που παραδέχθηκε την «αντιπαθητική» αλήθεια.

Οι οικογένειες των θυμάτων έπρεπε να περιμένουν στωικά μέχρι το 2012 για να δικαιωθούν έστω κι ηθικά για τους δικούς τους ανθρώπους, που ανάγκασαν τη Sun να βγάλει πρωτοσέλιδο που θα ζητούσε συγνώμη για τις αθλιότητες που αναπαρήγαγε. Το μίσος των οπαδών της Λίβερπουλ, αλλά και άλλων ομάδων, απέναντι στη Θάτσερ είχε να κάνει με τις ακραίες θέσεις που πήρε ή προσπάθησε να πάρει απέναντί τους. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως η σιδηρά κυρία είχε προτείνει την τοποθέτηση ηλεκτροφόρων συρμάτων περιμετρικά των γηπέδων που θεωρούνταν «επικίνδυνα» για επεισόδια. Η ακραία καταστολή, σε συνδυασμό με την ανεργία που μάστιζε τότε την εργατική τάξη της Αγγλίας (απεργία ανθρακωρυχείων στο Νιουκάσλ), είχαν συνθέσει ένα εκρηκτικό μείγμα αντιπαράθεσης.

   96+21 Gone but not forgotten...  

Στις 15 Απριλίου 1989, το μαύρο νήμα της μοίρας ένωσε το λιμάνι του Λίβερπουλ με αυτό του Πειραιά. Ένωσε τους οπαδούς του Θρύλου με αυτούς των Reds. Η τραγωδία του Χίλσμπορο «σύναντησε» την τραγωδία της Θύρας 7 και τα παιδιά, που έφυγαν και από τις δύο πλευρές δημιούργησαν ένα ανεξίτηλο δέσιμο ανάμεσα στους δύο συλλόγους.

Εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα της 15ης Απρίλη σκοτείνιασε απότομα... Η προκλητική αδιαφορία της αστυνομίας και το απόλυτα ακατάλληλο σιδερόφραχτο γήπεδο του Σέφιλντ οδήγησαν στον χαμό 96 οπαδούς της Λίβερπουλ.

Η ανάμνηση της τραγωδίας του Χίλσμπορο και της Θύρας 7 έφερε όπως αναφέραμε και παραπάνω πολύ κοντά τους δύο συλλόγους και τους οπαδούς τους. Το 2004 για τη φάση των ομίλων οι δύο ομάδες διασταυρώθηκαν στη φάση των ομίλων του Champions League και οι οπαδοί της Λίβερπουλ, στο θρυλικό πέταλο του Kop, πρόσφεραν μια στιγμή που δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ, κάνοντας ένα απίστευτο και συγκινητικό κορέο για τα χαμένα αδέρφια μας...

Το 2007 η Λίβερπουλ έπαιξε στον τελικό του Ch. League στην Αθήνα (ΟΑΚΑ) και αντιπροσωπεία των οπαδών της Λίβερπουλ βρέθηκε στο Στ. Καραϊσκάκης και επισκέφτηκε το μνημείο της Θύρας 7 καταθέτοντας στεφάνι. Αντίστοιχες κινήσεις έχουμε κάνει και εμείς κρεμώντας πανό στον ναό

Ως επιστέγασμα αυτής της σχέσης ανάμεσα στους δύο συλλόγους, η διοίκηση της Λίβερπουλ κάλεσε τον Ολυμπιακό ως αντίπαλο στο φιλικό προς τιμήν του εμβληματικού και τεράστιου αρχηγού Στίβεν Τζέραρντ, ο οποίος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: 

Ήταν πολύ συναισθηματική ημέρα. Οφείλω να πω σε όλους στον Ολυμπιακό ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Ήταν ένα πολύ καλό παιχνίδι, ένα πολύ καλό τεστ και για τις δυο ομάδες. Ένα παιχνίδι στο σωστό πνεύμα. Όταν αρχίσαμε να μιλάμε με τον Ολυμπιακό, ήταν πολύ εύκολο να διοργανώσουμε αυτή την εκδήλωση και το παιχνίδι, αλλά και το δείπνο, εδώ απόψε. Οπότε, ο Ολυμπιακός θα έχει πάντα μια θέση στην καρδιά μου και αν υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω για να ανταποδώσω αυτή την τεράστια χάρη, θα το κάνω με χαρά. (...) Οι φίλοι του Ολυμπιακού είναι φανταστικοί φίλαθλοι, υποστηρίζουν ένα τεράστιο κλαμπ και δεν μπορώ να τους ευχαριστήσω αρκετά!

Μια τέτοια μέρα λοιπόν σαν την σημερινή θα πρέπει να θυμόμαστε και να μην ξεχάσουμε ποτέ τα θύματα της τραγωδίας του Χίλσμπορο. Να θυμόμαστε τα παιδιά, που χάθηκαν για την ομάδα τους και συνάντησαν στους ουρανούς τα αδέρφια μας της Θύρας 7 και τραγουδούν από κοινού στο πέταλο του παραδείσου.

  21 + 96, You'll never walk alone!