Το τμήμα πόλο θεωρείται εδώ και χρόνια --από οργανωμένο κομμάτι του κόσμου και μη-- ως «το πιο Ολυμπιακό τμήμα του συλλόγου». Δίχως διαχωρισμούς και άχρηστες ταμπέλες και διχόνοια. Με σεβασμό. Κάτι παράξενο, αν σκεφτεί κανείς ότι δεν είχε ποτέ τη λάμψη της μπάλας, του μπάσκετ, ούτε καν του βόλεϊ, ούτε μεταγραφές αεροδρομίου, ούτε Τζιοβάνι, ούτε Καρεμπέ, ούτε 1-4, ούτε ήταν το πρώτο τμήμα που κατέκτησε διεθνείς τίτλους, ούτε καν είχε περάσει σε τίτλους τον συντοπίτη Εθνικό. Πώς εξηγείται κάτι τέτοιο;
Του Frunze
Σίγουρα το ερυθρόλευκο πόλο χαρακτηρίζεται από μια εκπληκτική αγωνιστική συνέπεια. Από το 1999 έως σήμερα, έχει χάσει μόνο δύο πρωταθλήματα, χωρίς γκρίνιες και μα μου. Κατά δεύτερον, ξεχωρίζει ο τρόπος. Αυτό το πετυχαίνει με παίχτες που προέρχονται κυρίως από την εγχώρια δεξαμενή ή τα πειραϊκά τσικό, με ελληνικό κορμό και πάντα λίγους ποιοτικούς ξένους, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται ισχυρό δέσιμο με τον κόσμο. Φυσικά το πόλο υπάγεται στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Ερασιτεχνικός αθλητισμός στη χώρα αυτή ισοδυναμεί με μάχη για επιβίωση αν δεν υπάρχουν χρήματα μαικήνων. Για χρόνια υπήρχαν παράγοντες που ασχολούνταν με το άθλημα επειδή ήταν σάρκα από τη σάρκα του συλλόγου (Θεοδωρακάκης), αλλά όταν υποχώρησαν αυτοί και ανέλαβαν άλλοι, το πόλο, όπως και γενικά ο μη επαγγελματικός Ολυμπιακός, ήλθε αντιμέτωπος με την καταστροφή (Συγγελίδης). Τότε αυτός που μίλησε πρωτίστως ήταν ο απλός κόσμος ο οποίος, μέσω της τωρινής διοίκησης, συγκέντρωσε εκατομμύρια ευρώ με τις προσφορές στον ερασιτέχνη και έσωσε τα τμήματα από το χάος. Χρονιά με τη χρονιά, σταδιακά και σταθερά, για να φτάσουν σήμερα να παίζουν 4 ευρωπαϊκούς τελικούς σε μια σεζόν. Για να μπορούν τα γυναικεία τμήματα να είναι στο ίδιο ή και σε υψηλότερο επίπεδο από τα ανδρικά. Κι αυτό είναι κάτι για το οποίο όσοι και όσες έχουμε συνεισφέρει έστω και λίγο, δικαιούμαστε να χαιρόμαστε.
Όλα αυτά εξηγούν πολλά, αλλά όχι την ιδιαιτερότητα που (συνεχίζει να) απολαμβάνει το άθλημα. Η αδιόρατη συνθήκη που προστίθεται στα προηγούμενα είναι η έδρα. Το Παπαστράτειο είναι ο πιο ιστορικός κλειστός αθλητικός χώρος της περιοχής. Βρίσκεται στην Αγία Σοφία, στον πυρήνα του πειραϊκού αστικού ιστού, σε μια γειτονιά που ακόμα το κυρίαρχο στοιχείο είναι μηχανουργεία και παρατημένες βιοτεχνίες, σκουριασμένες σιδερόπορτες και αδέσποτα σκυλιά. Την ημέρα, μια ιδρωμένη εργατιά και γράσα. Το βράδυ, τοπίο από ένα παρακμιακό σπαγκέτι γουέστερν φιλοτεχνημένο από τσίγκο. Αν περπατήσεις στα στενά του δεν αντικρίζεις το σήμερα, αλλά μια διαθλασμένη ρέπλικα από τον Πειραιά του 1930. Στο Παπαστράτειο, η συλλογική ταυτότητα του Ολυμπιακού εδαφικοποιείται όπως σε κανένα άλλο γήπεδο, ούτε στο ΟΑΚΑ ούτε στο ΣΕΦ ούτε στο μοντέρνο Καραϊσκάκης. Αντίθετα, για ένα δίωρο, μετασχηματίζεται από μια κοινή αθλητική αγάπη εκατομμυρίων, ξανά σε έναν σύλλογο πόλης, όπου η μοριακή σύσταση της κοινωνίας της προσαρμόζει τις αναπνοές της μαζί του. Από μια κερκίδα με μέλη από όλη την Αθήνα και τη χώρα, σε μερικές εκατοντάδες, μικρές παρέες και ομάδες από τις γύρω γειτονιές. Οι περισσότεροι και περισσότερες γνωστοί και γνωστές. Το πόλο του Ολυμπιακού είναι μια διαρκής αφορμή για να θυμίζει στον κόσμο τις αδιάσπαστες λαϊκές ρίζες του σωματείου και το δέσιμο με την κοινότητα. Και ότι στην εποχή του σήμερα, των περαστικών μισθοφόρων, των μανατζαρέων και του ξεπουλήματος, ο ερασιτέχνης διαφυλάσσει κομμάτια από την αυθεντική παράδοση κάθε συλλόγου.
Το ΣΚ που μας πέρασε, το τμήμα πόλο των ανδρών κατέκτησε και γιόρτασε το δεύτερο Champions League στην ιστορία του, το διασυλλογικό Έβερεστ της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης. Και το πέτυχε μέσα στην Ιταλία, μέσα στο σπίτι της «Ρεάλ του πόλο», Προ Ρέκο. Φέτος, που το γυναικείο τμήμα, οι υπερπρωταθλήτριες Ευρώπης του 2015 έφτασαν (ξανά) στον τελικό του LEN Trophy.
12+1 διεθνείς τίτλοι-ρεκόρ για ελληνικό αθλητικό οργανισμό. Όλοι, πλην του μπάσκετ, κερδισμένοι από τον Ερασιτέχνη.
Γι' αυτά και άλλα τόσα που νιώθει όποιος έχει βρεθεί στα γεμάτα υγρασία τσιμέντα του Παπαστράτειου, στην εποχή της μεταμοντέρνας επέλασης, το πόλο θα είναι πάντα το πιο Ολυμπιακό τμήμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου