Καλορίζικος: Εσάν Χατζισαφί

Ο χορός των χειμερινών μεταγραφών άνοιξε, με την απόκτηση του Εσάν Χατζισαφί από τον Πανιώνιο. Ο έτερος Ιρανός, Καρίμ Ανσαριφάρντ, έστω και με έξι μήνες καθυστέρηση, ακολουθώντας το ίδιο δρομολόγιο (Πανιώνιος-Ολυμπιακός) έδειξε ότι άξιζε την ευκαιρία για να φορέσει τη ριγωτή. Ας ευχηθούμε τα ίδια, και καλύτερα ακόμα, για το νέο απόκτημα και ας ρίξουμε μια ματιά στα στατιστικά του.







Του Dr. Jekyll

Πρώτη, λοιπόν, προσθήκη των μεταγραφών είναι, όπως αναμενόταν, ο Εσάν Χατζισαφί (Ehsan Haji Safi), ο οποίος γεννήθηκε στο μακρινό Ιράν, στις 25 Φεβρουαρίου 1990 (27 ετών), αγωνίζεται ως αριστερός αμυντικός και έχει ύψος 1,76. Στη χώρα μας ήρθε στις 8 Ιουλίου 2017, από την Ιρανική Σεπαχάν, ενώ έχει κάνει και ένα σύντομο (και αποτυχημένο, υποθέτω, καθώς επέστρεψε στο Ιράν) πέρασμα από Γερμανία, με τη φανέλα της FSV Frankfurt (τέταρτη κατηγορία σήμερα -σύμφωνα πάντα με το ευαγγέλιο του Transfermarkt), την περίοδο 2015-2016, όταν η Frankfurt αγωνιζόταν στην δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας (με 27 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, 2 γκολ και μία ασίστ).

Με την εθνική ομάδα του Ιράν έχει συμμετοχές από την ομάδα των U17, μέχρι και των ανδρών, της οποίας, μάλιστα, είναι ο αρχηγός (θυμίζουμε ότι το Ιράν θα πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του καλοκαιριού). Τη φετινή χρονιά, με τη φανέλα του Πανιωνίου έχει 14 συμμετοχές στο πρωτάθλημα (1313', με ένα γκολ και δύο ασίστ), 3 στο Κύπελλο (191', ένα γκολ και μια ασίστ) και 3 στα προκριματικά του Europa (270'). Λίγο πιο αναλυτικά τα στατιστικά του στο πρωτάθλημα: έχει σουτάρει 16 φορές (με τις 4 από αυτές να είναι μέσα στη μεγάλη περιοχή του αντιπάλου), έχει δοκιμάσει σέντρες 62 φορές (19 από αυτές, να θεωρούνται καλές -ό,τι και να σημαίνει αυτό), έχει κάνει 81 πάσες, 63 λάθη, 12 κλεψίματα, 9 φάουλ (έχει κερδίσει 19), και έχει δεχτεί μια φορά κίτρινη κάρτα).

Για να γίνει μια σύγκριση, ιδού τα --αντίστοιχα-- στατιστικά του Κούτρη: 11 αγώνες, 1015', 1 γκολ, 1 ασίστ (2 ασίστ δίχως γκολ -ό,τι και να σημαίνει αυτό), 5 σουτ (με τα δύο να είναι μέσα στη μεγάλη περιοχή), 43 σέντρες (με τις 11 να θεωρούνται καλές), 39 πάσες, 40 λάθη, 9 κλεψίματα, 8 φάουλ (του έχουν γίνει 16), και έχει --επίσης-- δεχτεί μία κίτρινη κάρτα.

Ας ξεκινήσουμε με ένα δεδομένο: χωρίς τον Μίλιτς, η απόκτηση αριστερού μπακ ήταν επιβεβλημένη. Έχω την αίσθηση πως ο Χατζισαφί προορίζεται ως βασικός (ή, τουλάχιστον, ξεκινά στην ίδια αφετηρία με τον Κούτρη). Δεν νομίζω ότι παίκτης, εν όψει μουντιάλ, θα επέλεγε να αγωνιστεί κάπου ως παγκίτης, πόσο μάλλον πίσω από έναν νεαρό ποδοσφαιριστή. Δεν είμαι βέβαιος αν αυτό είναι καλό ή κακό. Από τη μία, ο Κούτρης και καλά σημάδια έχει δείξει, και Έλληνας είναι (δηλ. έχει εικόνα σε ποια ομάδα αγωνίζεται), και είναι, λόγω ηλικίας, άκρως εξελίξιμος. Από την άλλη, είναι βέβαιο πως δεν είναι (ακόμα, τουλάχιστον) ο νέος Γεωργάτος, ενώ ούτε η απόδοσή του έχει σταθεροποιηθεί σε υψηλά επίπεδα.

Ο Χατζισαφί είναι ένα επιθετικό μπακ, που, στη θεωρία, μπορεί να καλύψει όλη την πτέρυγα, έρχεται από φουλ αγωνιστικούς ρυθμούς, και έχει, επίσης, αντίληψη του ελληνικού πρωταθλήματος και των ιδιαιτερότητών του. Δεν είναι η περυσινή περίπτωση Παρέδες ή Σισοκό, δηλαδή παικτών που είχαν μήνες να αγωνιστούν και ποτέ δεν μπήκαν σε αγωνιστικό ρυθμό για να μπορέσουν (αν μπορούσαν...) να βοηθήσουν την ομάδα.

Στη σούμα: λόγος πανηγυρισμών δεν υπάρχει, αφού είναι βέβαιο ότι ο Χατζισαφί δεν είναι στην κατηγορία “παίκτης από το πάνω ράφι”. Είναι, όμως, παίκτης, και αυτό το έχουμε δει ακόμα και στον μεταξύ μας αγώνα του πρώτου γύρου. Επίσης, δεν έρχεται να καλύψει μια ορφανή θέση (τέτοια θεωρώ τη θέση και των δύο εξτρέμ -ο Μάριν μπορεί να έχει φανεί πολύτιμος από την αριστερή πτέρυγα, αλλά εξτρέμ δεν είναι, ενώ οι Καρσελά και Σεμπά καλό θα ήταν να φύγουν, όσο δεν βάζει μυαλό ο Σεμπά, και ο Πάρντο είναι ασταθής, με μέτριες, συνολικά, εμφανίσεις).

Η αγωνία είναι για το κάτα πόσο θα καλυφθούν οι θέσεις που η ομάδα έχει ανάγκη, όχι απλά παικτών για μπακ απ, αλλά παίκτες με ποιότητα, ικανούς να κάνουν τη διαφορά. Δεν είμαι αισιόδοξος, καθώς βρίσκω δύσκολο να αποκτήσεις σπουδαίους ποδοσφαιριστές στη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη (άλλωστε, ο Ολυμπιακός δυσκολεύεται να βρει σπουδαίους ποδοσφαιριστές γενικότερα --ή, πιο σωστά, να του βγουν τα μεγάλα ονόματα που αποκτά).

Επίσης: μακάρι να βγω λάθος, αλλά θεωρώ πως ο Ολυμπιακός, μετά και τη διαφαινόμενη αποχώρηση του Μπεν, θα χρειαστεί και επιθετική ενίσχυση (αν όχι ως πρώτο βιολί, έστω και ως τρίτη λύση, πίσω από Καρίμ, Τζούρτζε). Και, φυσικά, να δούμε πόσοι, τελικά, θα μας κουνήσουν μαντίλι...