Ο Ολυμπιακός επέστρεψε, μετά από το περσινό διάλειμμα, στην ελίτ της Ευρώπης, και θα διεκδικήσει με όλες του τις δυνάμεις τις πιθανότητες που έχει για να πατήσει την κορυφή. Η ομάδα μας βρίσκεται στο φάιναλ-φορ απέναντι σε 3 ομάδες, που έχουν όλες τριπλάσιο μπάτζετ. So fucking what? Καμία δεν είναι φτιαγμένη από τα υλικά που είναι χτισμένος ο μπασκετικός Ολυμπιακός.
Του RedTerso
Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα/παρέα/οικογένεια, που ξέρουμε ότι θα ματώσει τη φανέλα και θα «πεθάνει» στο γήπεδο. «Κουβαλάει» μέσα της τα καλύτερα χαρακτηριστικά, της ολυμπιακής παράδοσης όπως έχουν σφυρηλατηθεί μέσα στις δεκαετίες. Πάθος, αφοσίωση, πείσμα, τσαμπουκάς, ομαδικότητα και προσήλωση. Όλοι για έναν και ένας για όλους. Μπορεί και φέτος η ομάδα να χτυπήθηκε από την κακοτυχία (μην ξεχνάμε ότι παίζει χωρίς δύο πολύ βασικά γρανάζια του μηχανισμού, τους Χάκετ και Λοτζέσκι), αλλά όσοι πατήσουν το παρκέ του «Σινάν Ερντέμ» είμαστε σίγουροι ότι θα κάνουν τα πάντα για να έρθει η πρόκριση.
Σήμερα λοιπόν αντιμετωπίζουμε την ΤΣΣΚΑ. Σήμερα, ο καλύτερος στρατός, όπως πολύ σωστά τον χαρακτήρισε ο κόουτς Σφαιρόπουλος αντιμετωπίζει την πανίσχυρη ρωσική αρκούδα.
Σήμερα συγκρούονται δύο διαφορετικές μπασκετικές φιλοσοφίες. Από τη μια, η ομάδα που έχει μαζέψει ό,τι καλύτερο υπάρχει στην αγορά για να στελεχώσει το ρόστερ της (μην ξεχνάμε ότι αγόρασε τον Χάινς μετά το back-to-back), σκορπώντας εκατομμύρια, και από την άλλη, η ομάδα που χτίζει το ρόστερ της αναζητώντας τα κατάλληλα κομμάτια, που θα κολλήσουν στο παζλ, αναδεικνύοντας, τους παίχτες και τα πλεονεκτήματά τους μέσα από το σύνολο.
Αντιμετωπίζουμε την ομάδα, της οποίας ο προπονητής, γαλουχημένος στα μελιτζανί mind-games, παρουσίαζε μέχρι χτες τον Τεόντοσιτς ως τραυματία. Την τελευταία φορά, που παίξαμε σε φάιναλ-φορ στη Μαδρίτη, του υπενθυμίσαμε τι σημαίνει Ολυμπιακός.
Σήμερα, ο Ολυμπιακός επιστρέφει στο γήπεδο που έγραψε ιστορία το 2012, έτοιμος να το ξανακάνει.
Σήμερα, επιστρέφει η ομάδα των ανατροπών. Ο Ολυμπιακός έχανε στη σειρά των πλέι-οφ από την Εφές με 1-2, έχοντας χάσει το πλεονέκτημα, και στο τέταρτο παιχνίδι, που ήταν «win or go home» ανέτρεψε μια διαφορά 12 πόντων, επανέφερε τη σειρά στον Πειραιά και πήρε το εισιτήριο για την Κωνσταντινούπολη.
Σήμερα, δεν παίζουν μόνο οι δώδεκα ερυθρόλευκοι στο παρκέ. Παίζουν οι 2.000 άρρωστοι γαύροι, που θα βρεθούν στις εξέδρες και θα αφήσουν τα λαρύγγια τους εκεί. και ταυτόχρονα οι εκατομμύρια πιστοί του, που θα παρακολουθούν χωρίς ανάσα τις προσπάθειες της ομάδας, κάνοντας κάθε σπίτι και καφενείο ένα μικρό ΣΕΦ.
Σήμερα, παίζει στον ημιτελικό η ομάδα που, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, θα είμαστε σίγουροι ότι θα έχει κάνει το παν για να μας κάνει υπερήφανους. Πόσο μάλλον όταν μας έχουν κλείσει ήδη το μάτι ότι θα κάνουν το κάτι παραπάνω...
Σήμερα παίζουμε στη δική μας ερυθρόλευκη Πόλη!
Δεν χρειάζονται πολλά παραπάνω λόγια. Χρειάζεται μόνο πίστη στην ομάδα. Γιατί είμαστε σίγουροι ότι στο τέλος θα μας κάνει πάλι να χάσουμε το μυαλό μας...
...όπως το '97 στη Ρώμη, που μ' έκανες να τρελαθώ!
... όπως το '12 μεσά στην Πόλη, που μ' έκανες να τρελαθώ!
...όπως το '12+1 στο Λονδίνο, που μ' έκανες να τρελαθώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου