Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Είσαι στο μυαλό κάτι πιο μαγικό!

Τα δάκρυα χαράς στεγνώνουν. Οι φωνητικές χορδές δεν λένε να επανέλθουν σε φυσιολογική κατάσταση. Το κουβάρι που γίναμε όλα τα αδέρφια μαζί πανηγυρίζοντας ξεμπερδεύεται. Οι παλμοί πέφτουν με δυσκολία. Και κάθεσαι προσπαθώντας να αναπολήσεις το ματς. Τι ζήσαμε πάλι γαμώτο; Τι είναι αυτά που κάνει αυτή η ΟΜΑΔΑΡΑ; Τι άλλο θα κάνουν αυτοί οι μάγκες ερυθρόλευκοι Πειραιώτες; 




 




Του RedTerso

Ο Ολυμπιακός, ο μπασκετικός Ολυμπιακός κάνει πράξη αυτό που λέμε στα συνθήματα: «...μου ομορφαίνεις πάντα τη ζωή». Είτε χάσει, είτε κερδίσει, ξέρουμε, ξέρω, ΞΕΡΕΙΣ ότι η φανέλα θα ματώσει, το πάθος θα ξεχειλίσει και στο τέλος θα μείνει μόνο περηφάνια για αυτή την παρέα. Για αυτούς τους τύπους, που μας υπενθυμίζουν διαρκώς τι σημαίνει η ερυθρόλευκη ριγωτή με το δαφνοστεφανωμένο στο στήθος στο ύψος της καρδιάς. Η ομάδα, που είναι φτιαγμένη από τα ομορφότερα ολυμπιακά όνειρα!

Χτεςμ ο Θρύλος έγραψε άλλη μια ολόχρυση σελίδα στη δοξασμένη του ιστορία. Κέρδισε την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ με το τριπλάσιο μπάτζετ. Για την ακρίβεια, την πάτησε! Μπορεί να βρεθήκαμε πολλές φορές πίσω στο σκορ και με μεγάλες διαφορές, αλλά για εμένα το χτεσινό παιχνίδι δεν συνιστά άλλη μια ανατροπή. Γιατί ο Ολυμπιακός έπαιξε ένα απίστευτο μπάσκετ, ακριβώς όπως το είχε σχεδιάσει το τεχνικό επιτελείο του. Και η ΤΣΣΚΑ προσπάθησε να το «κλέψει». Με διαιτησία στα όρια της αλητείας, προσπάθησαν να μας κερδίσουν και πάλι δεν τους βγήκε. Ο Ολυμπιακός είχε απίστευτη προσήλωση στο πλάνο και το σχεδιασμό του. Μπορεί ο Τεόντοσιτς και ο Ντε Κολό να έβαλαν κάποια πολύ μεγάλα σουτ, αλλά η ομάδα μας ήταν αυτή, που είχε εγκλωβίσει την αρκούδα στον τρόπο παιχνιδιού της. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η πολυδιαφημισμένη ρωσική επίθεση με τους πραγματικά σπουδαίους αυτοματισμούς, τις εξαιρετικές αποστάσεις στην περιφέρεια και με την ταχύτατη εκτέλεση έμεινε στις 7 ασίστ. Καμία άλλη ομάδα δεν μπορεί να το κάνει αυτό πέρα από τους ερυθρόλευκους.  Τους κερδίσαμε στη μάχη του αέρα παίρνοντας τα ριμπάουντ και βγάζοντας εκτός πλάνου τους ψηλούς της ΤΣΣΚΑ. Ο Ολυμπιακός στην επίθεση είχε τρομερή υπομονή και γύρισε πολύ σωστά την μπάλα και γι’ αυτό το λόγο βρήκε και πολλά σουτ με καλές προϋποθέσεις. Σε επίπεδο σκληράδας ήταν απλά ασυναγώνιστος. Και γι’ αυτούς τους λόγους δεν συνίσταται στο μυαλό μου ανατροπή η έκβαση του παιχνιδιού.

Ο Ολυμπιακός απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι ομάδα/παρέα/οικογένεια. Με αρχιτέκτονα τον μεγάλο Γιάννη Σφαιρόπουλο, που πήρε την προπονητική ταυτότητα του Ιτούδη, αυτή η ομάδα έχει φτιαχτεί από τα πιο σπουδαία ερυθρόλευκα συστατικά. Όλοι οι αθλητές μας ανεξαιρέτως έδωσαν «κάτι» πατώντας στο παρκέ. Μια άμυνα, ένα ριμπάουντ, μια βουτιά στο παρκέ για μια χαμένη μπάλα, μια πάσα στον αμαρκάριστο συμπαίκτη, ένα μεγάλο σουτ. Και αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας. Όλοι για έναν και ένας για όλους. Τι να γράψουμε για τους παίχτες μας χωρίς να τους αδικήσουμε; Για τον Πρίντεζη, που κράτησε μόνος του στο πρώτο ημίχρονο; Για τον Μάντζαρη, που είναι ο εγκέφαλος αυτής της ομάδας; Για την ψυχάρα τον Παπανικολάου, που «βίδωσε» τον εκάστοτε προσωπικό αντίπαλο και έβαλε τρίποντα μαχαιριές; Για τον Αγραβάνη, που παρά τα όσα έχει ακούσει, μπήκε μέσα έπαιξε ξύλο και έβαλε τρομερά κρίσιμα σουτ; Για τους ψηλούς μας που κέρδισαν όλη την ακριβοπληρωμένη front-line της αρκούδας; Ή για τον Έρικ Γκριν, που παρόλο, που είχε νευρικότητα και αστοχία  στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, όταν η ομάδα τον χρειάστηκε στο τέλος πήρε και έβαλε τα κρίσιμα σουτ; Και φυσικά τι να πούμε για αυτόν τον περίεργο τύπο με το 7 στην πλάτη; Για τον αρχηγό του Ολυμπιακού, τον τεράστιο Βασίλη Σπανούλη, που είναι απλά και χωρίς πολλά λόγια ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους στην ιστορία του αθλήματος;

Αν θέλουμε να καταλάβουμε περισσότερα για ποιους λόγους ο Ολυμπιακός είναι η κορυφαία ομάδα της Ευρώπης, πρέπει να δώσουμε πολύ μεγάλη προσοχή στα λόγια των δύο αρχηγών. Νοοτροπία, αφοσοίωση, προσήλωση, Ολυμπιακός! Εκεί βρίσκεται η «συνταγή» για αυτή την ομαδάρα.


Αυτή η ομάδα έχει κάνει τα θαύματα να λέγονται μπασκετικός Ολυμπιακός. Και μπροστά της έχει ένα ακόμα. Αύριο βράδυ. Στη δική του ερυθρόλευκη Πόλη ο Ολυμπιακός δεν έχασε ποτέ! Τα λεπτά περνάνε και φαίνονται αμέτρητα. Οι γροθιές ξανασφίγγουν. Οι παλμοί αρχίζουν πάλι να ανεβαίνουν. Τα συνθήματα δεν λένε να σταματήσουν. Ο-Λ-Υ- ΜΠΙΑΚΟΣ, Ο-Λ-Υ-ΜΠΙΑΚΟΣ.... Ιστορία ερχόμαστε!

Στιγμές της δόξας σου, Χαρές δικές μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου