Η γεύση, που μας άφησε το προχτεσινό παιχνίδι στην Κων/πολη απέναντι στην Φενέρ ήταν γλυκόπικρη. Ήταν γλυκιά γιατί ο Ολυμπιακός παρά τις απουσίες (αρχηγός, Γιανγκ, αμφίβολος μέχρι πριν 2 μέρες Παπαπέτρου) πήγε μέσα στην έδρα (μια από τις πιο δύσκολες έδρες τις Ευρώπης) της πολυδιαφημισμένης και πανάκριβης Φενέρ και προσπάθησε μέχρι τέλους για τη νίκη αναγκάζοντας τον Ομπράντοβιτς να πάρει το γνωστό μελιτζανί του χρώμα. Πικρή γιατί στο τέλος η ομάδα έμεινε από δυνάμεις και καθαρό μυαλό και έχασε το παιχνίδι. Σημαντικό ήταν ότι κρατήθηκε το +9 του πρώτου παιχνιδιού στο Φάληρο.
Tου RedTerso
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με τη γνωστή --εν τη απουσία Σπανούλη-- πεντάδα με Μάντζαρη, Γκριν, Παπανικολάου, Πρίντεζη και Μπιρτς και από το πρώτο δεκάλεπτο έβαλε –πολύ-- δύσκολα στη Φενέρ επιβάλλοντας ένα γρήγορο τέμπο και εκμεταλευόμενος το «καυτό» ξεκίνημα του Έρικ Γκριν. Στο τέλος του δεκαλέπτου η Φενέρ ισορρόπησε το παιχνίδι και το σκορ της πρώτης περιόδου ήταν 22-22. Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι Τούρκοι παρουσιάστηκαν πολύ βελτιωμένοι και με μπροστάρηδες τους Μπογκντάνοβιτς, Ντατόμε επιβλήθηκαν με επί μέρους σκορ 18-12 για να κλείσει το ημίχρονο 40-34.
Το δεύτερο ημίχρονο είχε την εναλλαγή συναισθημάτων, που προσφέρει ένα roller-coaster. Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός έπαιξε απίστευτο μπάσκετ βγάζοντας ενέργεια και υπερισχύοντας σε κάθε εκατοστό του παρκέ των Τούρκων. Αυτό το δεκάλεπτο ήταν ένα από τα καλύτερα της φετινής σεζόν. Στο διάστημα αυτό με ηγέτη τον Παπανικολάου ο Θρύλος πάτησε τη Φενέρ με σκορ 7-22 και φαινόταν ότι ελέγχει το ματς. Στα 8:30΄ (του 4ου δεκαλέπτου) όμως πριν τη λήξη και ενώ η ομάδα μας ήταν στο +10 με σκορ 50-60, εξαφανίστηκε η συγκέντρωση, που είχαμε, έγιναν απανωτά λάθη στην άμυνα με αποτέλεσμα στο 5:5΄ οι τούρκοι να περάσουν μπροστά 61-60 με τρίποντο του Μπογκντάνοβιτς. Το μομέντουμ είχε αλλάξει, η έδρα είχε πάρει φωτιά και έσπρωξε τους γηπεδούχους και το τελικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε 67-64.
Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα ο Ολυμπιακός έχασε μια χρυσή ευκαιρία να πάρει ένα τεράστιο διπλό και να κλειδώσει ουσιαστικά το πλεονέκτημα έδρας. Η υπεράσπιση στο τέλος της διαφοράς τον φέρνει στην τρίτη θέση και στην +1 νίκη απέναντι στη Φενέρ, 7 στροφές πριν τη λήξη της κανονικής περιόδου.
Ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο ήταν πολύ ανταγωνιστικός απέναντι στην Φενέρμπχτσέ. Στο τρίτο δεκάλεπτο έπαιξε φανταστικά και είχε στα σχοινιά την ομάδα του μελιτζάνα, αλλά στο τέταρτο δεκάλεπτο προδόθηκε από τα δικά του λάθη. Δεν συμμερίζομαι την άποψη οτι ο Ολυμπιακός έχασε ένα δικό του παιχνίδι. Και αυτό γιατί από την πλευρά της ομάδας μας έγιναν τα περισσότερα, που μπορούσαν να γίνουν. Ο κόουτς πήρε σωστά time-out για να ανακόψει τον ρυθμό των αντιπάλων και ανακάτεψε όσο μπορούσε την τράπουλα. Δυστυχώς είχε απέναντι μια πολύ δυνατή ομάδα σε μια πολύ δύσκολη έδρα. Αναμφίβολα δεν υπήρξε και κάποιος παίχτης να ηρεμήσει την κατάσταση όταν οι τούρκοι φαινόταν εκεί στα λεπτά πριν τη λήξη οτι ανατρέπουν την κατάσταση και να δώσει λίγο σκορ, που τόσο πολύ χρειαζόμασταν.
Αν από κάτι προδόθηκε ο Ολυμπιακός ήταν από έλλειψη φρεσκάδας και ενέργειας στο τελευταίο δεκάλεπτο. Στο υπόλοιπο παιχνίδι υπήρξε υπερπροσπάθεια, που φάνηκε στο τέλος, για την ομάδα, που είχε όμως 2 σημαντικές απουσίες. Ήταν ένα από τα παιχνίδια, που οι αντίπαλοί μας υπερίσχυσαν στον αέρα επικρατώντας στα ριμπαόυντ με 38-31, έχοντας και 14 επιθετικά, που τους έδωσαν την ευκαιρία για έξτρα κατοχές. Η ομάδα μας στο κρίσιμο τελευταίο δεκάλεπτο δεν είχε καθαρό μυαλό κάνοντας 6 λάθη με αποτέλεσμα ο συσχετισμός ασίστ/λαθών να είναι συνολικά οριακός (14-12). Αν συνυπολογίσουμε και το 33% που είχαμε στα τρίποντα θα αντιληφθούμε ότι ήταν υπέρβαση με βάση τους αριθμούς ότι φέραμε το παιχνίδι στην κόψη του ξυραφιού. Εξαιρετική απόδοση είχαν οι Πρίντεζης, Παπανικολάου (που έκανε όμως κάποια λάθη στο τέλος) και Γκριν με σχετικά καλή παρουσιά από Μάντζαρη, Γουότερς, Μπιρτς και Μιλουτίνοβ. Υστέρησαν αγωνιστικά Παπαπέτρου, Λοτζέσκι και Αγραβάνης. Με βάση τα παραπάνω θεωρώ ότι η προσπάθεια της ομάδας ήταν τεράστια και αξίζουν συγχαρητήρια στους παίχτες μας και στον κόουτς Σφαιρόπουλο.
Μπορεί στο τέλος να στεναχωρηθήκαμε από την ήττα, αλλά αυτή η παραλίγο απόδραση από την έδρα της Φενέρ μας κάνει αναμφίβολα να αισιοδοξούμε για την εξασφάλιση του πλεονεκτήματος έδρας (χωρίς να είναι απαραίτητα το πλεονέκτημα, πανάκεια) και την παρουσία μας σε τρεις μήνες ξανά στην Πόλη. Μέχρι τότε όμως έχουμε καιρό για να τα συζητήσουμε όλα. Προηγείται το πολύ δύσκολο παιχνίδι στο Τελ-Αβίβ με τη Μακάμπι, που μας κέρδισε στο Σεφ στον πρώτο γύρο και ελπίζουμε σε ανάλογα σοβαρή εμφάνιση για να έρθει άλλο ένα ροζ φύλλο αγώνα στον Πειραιά.
* * *
ΥΓ1 Το πρόγραμμα του Θρύλου μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου είναι «βουνό». Μακάμπι έξω, εντός με Νταρουσάφακα και Γαλατά, εκτός με τον Αστέρα, υποδοχή της Ρεάλ και κλείσιμο με εκτός έδρας αναμετρήσεις με την Εφές και την Τσσκα. Παρά τις δυσκολίες ο Ολυμπιακός με τις εμφανίσεις του μας έχει κάνει να αισιοδοξούμε και να περιμένουμε νίκες παντού. Και αυτό από μόνο του είναι σπουδαίο κατόρθωμα.
ΥΓ2 Ήταν πολύ ωραίο το συναίσθημα όταν βλέπαμε στην οθόνη τον Ομπράντοβιτς να έχει πάρει αυτό το γνωστό μπορντοκόκκινο χρώμα εξαιτίας της απόδοσης του Θρύλου.
ΥΓ3 Ο θρασύς όμως μελιτζάνας δεν σταμάτησε ούτε δευτερόλεπτο να διαμαρτύρεται στους διαιτητές για να επηρεάσει το αποτέλεσμα. Και είχε ανταπόδοση η τακτική του, μιας και στο τέλος όλα τα αμφισβητούμενα σφυρίγματα δόθηκαν στην Φενέρ. Με 30 εκ. μπάτζετ και τη διαιτησία, πολλοί μπορούν να γίνουν «κορυφαίοι» στην Ευρώπη... Κανείς όμως δεν μπορεί να φτάσει στο επίπεδο της μαγείας του Θρύλου των τελευταίων ετών. Θα τα ξαναπούμε, μελιτζάνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου