Του RedTerso
Την περασμένη εβδομάδα, ο Ολυμπιακός φιλοδώρησε με 25άρα τη Μπασκόνια, που όμως αυτή τη στιγμή φαντάζει ως η χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης. Παρ’ όλα αυτά, η εμφάνιση που συνόδευσε τη νίκη ήταν άκρως ενθαρρυντική. Το πρώτο όμως μεγάλο στοίχημα ήταν το παιχνίδι με τη μισητή Puta στο ΣΕΦ. Οι Μαδριλένοι έχουν φτιάξει μια ομάδα που μπορεί να πνίξει τον οποιονδήποτε αντίπαλο και είναι πληρέστατη σε κάθε θέση (με ερωτηματικό μόνο στους γκαρντ, όπου βέβαια το βαθύ πορτοφόλι της τής επιτρέπει να βελτιώσει μέσα στη σεζόν). Το κρας-τεστ απέναντι στη Βασίλισσα θα μπορούσε να μας βοηθήσει να βγάλουμε κάποια πρώτα συμπεράσματα για το πού βρίσκονται οι ερυθρόλευκοι απέναντι στον --υψηλότερο-- ανταγωνισμό. Και η ομάδα μας πήρε σχεδόν άριστα!
Όπως φάνηκε και στην πρώτη αγωνιστική η βασική στόχευση του Ολυμπιακού (σε αυτό το σημείο της σεζόν τουλάχιστον) είναι να μπορεί σε κάθε παιχνίδι να υψώνει ένα αμυντικό τείχος απέναντι στους αντιπάλους του, που θα τον βοηθά να παίρνει τον ρόλο του οδηγού στους αγώνες. Και αυτή η λογική υπηρετήθηκε άψογα απέναντι στους Μαδριλένους: Οι παίχτες μας έδειξαν τρομερή διάθεση στον αμυντικό τομέα και καταθέτοντας άπειρη ενέργεια στο παρκέ, πέτυχαν να αποδιοργανώσουν το παιχνίδι των αντιπάλων τους. Συγκεκριμένα, ήταν ιδιαιτέρως αποτελεσματική η αντιμετώπιση του pick'n'roll της Ρεάλ αλλά και οι αλλαγές στις αμυντικές περιστροφές, όπου φαίνεται να υπάρχει έμφαση στη συγκέντρωση και προσήλωση στο συλλογικό αμυντικό έργο. Κάπως έτσι αναγκάσαμε τους αντίπαλους παίχτες να ρίξουν άπειρα τούβλα (είχαν το «εντυπωσιακό» 12,5% στα τρίποντα) και στη λήξη της αναμέτρησης μόνο οι Ταβάρες και Γκος σκόραραν πάνω από 10 πόντους!
Ο βασικός προσανατολισμός του κόουτς Μπαρτζώκα, λοιπόν, πέτυχε σε σχεδόν απόλυτο βαθμό, με αποτέλεσμα να μπουν οι βάσεις για την επικράτηση. Το επόμενο ερώτημα ήταν πώς οι παίχτες μας θα μπορούσαν να πληγώσουν επιθετικά μια ομάδα που τρομάζει με το μέγεθος και την αθλητικότητά της. Στο επιθετικό κομμάτι είδαμε πάλι μια προσπάθεια να υπάρχει πολύ περισσότερη κίνηση από όλους για να αναζητηθεί η πιο εύκολη εκτέλεση. Στην αρχή του ματς, φάνηκε να υπάρχει και μια εντολή να πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες ο Ντόρσεϋ για να χτυπήσει πάνω στους Ερτέλ ή Κοζέρ. Αυτό λειτούργησε σε κάποιες φάσεις, αλλά και από την πλευρά των Μαδριλένων υπήρχε σοβαρός αμυντικός προσανατολισμός, ενώ ο Ταβάρες συνεχίζει να αποτελεί τον πιο επιδραστικό αμυντικά παίχτη στην Ευρώπη. Αυτό είχε ως συνέπεια να δυσκολευτούμε αρκετά να διασπάσουμε την άμυνα των αντιπάλων μας και να έχουμε για δεύτερο σερί παιχνίδι ποσοστό κάτω από 30% στο τρίποντο. Αυτό το ποσοστό όμως θα βελτιωθεί, συν τω χρόνω, γιατί οι συνεργασίες λειτουργούν και τα plays βγαίνουν.
Στο δεύτερο ημίχρονο και μέχρι το τέλος της τρίτης περιόδου, το ματς εξελισσόταν σε μια τιτανομαχία για γερά νεύρα, που θα κρινόταν στις λεπτομέρειες. Ο Ολυμπιακός όμως διέψευσε αυτή την πρόβλεψη και στο τελευταίο δεκάλεπτο πάτησε γκάζι και θα μπορούσε να είχε επικρατήσει πολύ εύκολα αν είχε λίγο μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης σε κάποιες συγκεκριμένες φάσεις. Οκ όμως, απέναντι του είχε και μια από τις πιο δυνατές ομάδες της διοργάνωσης.
Η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τα δύο προηγούμενα χρόνια είναι ότι η ομάδα μας έχει παραπάνω σημεία αναφοράς στο παιχνίδι της και υπάρχουν στο ρόστερ παίχτες που μπορούν να φέρουν το στοιχείο του απρόβλεπτου και να τραβήξουν μπροστά το σύνολο όταν υπάρχει δυστοκία. Τέτοιοι παίχτες είναι ο Βεζένκοφ και ο Ντόρσεϋ, που πέτυχαν μεγάλα καλάθια στο τέλος τους ματς (και στο ρόστερ υπάρχουν φυσικά και Σλούκας, ΜακΚίσικ που μπορούν να πάρουν τη σκυτάλη σε άλλους αγώνες), ενώ εύφημος μνεία πρέπει να δοθεί και για τον Λαρεντζάκη, που πραγματικά είναι υπερπολύτιμος και έχει βαλθεί να αποστομώσει όλους (μας) τους αμφισβητίες του. Πλάι σε αυτούς δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε την πρώτη πολύ καλή εμφάνιση του Παπανικολάου μετά την επιστροφή του. Ο Γουόκαπ ήταν απίστευτα επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας, αλλά αδικείται μέχρι στιγμής από τα νούμερα που «γράφει» επιθετικά (μόλις 1 στις 6 προσπάθειες), αλλά δεδομένα θα βελτιωθεί και σε αυτόν τον τομέα. Ο Σλούκας έβαλε σημαντικούς πόντους κυρίως με σουτ από μέση απόσταση, αλλά σαφέστατα περιμένουμε περισσότερα. Ο ΜακΚίσικ πρόσφερε ενέργεια στην άμυνα και βοηθεια στην επίθεση, ενώ ο Πρίντεζης έβαλε κρίσιμους πόντους στην δύσκολη για εμάς τρίτη περίοδο. Σε ρηχά νερά οι υπόλοιποι ψηλοί μας (Φαλ, Μάρτιν και Λιβιό), που έχουν όμως ως δικαιολογία ότι είχαν απέναντί τους τα τέρατα της Ρεάλ.
Εξαιρετικός λοιπόν ο Ολυμπιακός στο πρώτο πολύ δυνατό τεστ της χρονιάς. Με εμφάνιση που αφήνει πολλές υποσχέσεις, ενώ ταυτόχρονα χτίζεται εκ νέου ο χαρακτήρας αυτής της ομάδας! Ακολουθεί εβδομάδα διπλής αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα, όπου ταξιδεύουμε στη Βαρκελώνη την Τετάρτη και υποδεχόμαστε τη Ζαλγκίρις την Παρασκευή, ενώ πριν από αυτά τα παιχνίδια έχουμε το παιχνίδι στο Λαύριο την Κυριακή. Στην πραγματικότητα΅, μιλάμε για τέσσερα παιχνίδια (συμπεριλαμβάνοντας τη Ρεάλ) μέσα σε μια εβδομάδα! Θα είναι μια καλή ευκαιρία να κριθεί το βάθος του ρόστερ και πώς θα ανταποκριθεί η ομάδα μας σε συνεχόμενα παιχνίδια. Μέχρι στιγμής όμως τα μηνύματα είναι απολύτως ενθαρρυντικά και αυτό είναι που κρατάμε! Παμε γερά ρε Θρύλε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου