Του RedTerso
Κάνει παράξενα παιχνίδια η μοίρα κάποιες φορές. Και όσοι αρέσκονται στις αναγωγές δεν μπορεί να μην πέρασε από το μυαλό τους ότι κατά την περσινή σεζόν, η διαδρομή του Ολυμπιακού σταμάτησε στο Μιλάνο. Βέβαια, εκείνη την περίοδο δεν αναβλήθηκε μόνο το ματς των ερυθρόλευκων στη Λομβαρδία, αλλά διακόπηκε συνολικά η διοργάνωση εξαιτίας του ξεσπάσματος της λοίμωξης Covid-19. Φέτος, το Μιλάνο θα μπορούσε να αποτελέσει τον τερματικό σταθμό της προσπάθειας του Ολυμπιακού για επιστροφή στην κορυφαία οκτάδα της Ευρωλίγκας. Η διαφορά της μιας νίκης που χωρίζει του Πειραιώτες από τις 2 τούρκικες ομάδες (Φενέρ, Εφές) που ισοβαθμούν στην 8η θέση δεν είναι χαώδης. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι ο ΟΣΦΠ μειονεκτεί στις ισοβαθμίες με όλους σχεδόν τους αντιπάλους με τους οποίους κοντράρεται για το πλασάρισμα στα play-off. Αυτό μεταφράζεται στο ότι στο τέλος της διαδρομής θα πρέπει να έχει καλύψει διαδρομή 2 νικών παραπάνω. Δεν το λες και εύκολο πράγμα με 12 αγωνιστικές να απομένουν...
Μάλιστα, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός κατάφερε να απωλέσει χτες το βράδυ στο Μιλάνο ακόμα και αυτό το πλεονέκτημα που θα μπορούσε να έχει απέναντι στην Αρμάνι. Πολύ δύσκολα θα πει κάποιος ότι μπορούν να ισοβαθμίσουν οι δύο ομάδες και θα έχει πιθανότατα δίκιο. Όμως μια ομάδα που θέλει να έχει σοβαρές βλέψεις, πρώτα απ' όλα, για την αυτοβελτίωσή της σε σχέση με τις δύο πρηγούμενες καταστροφικές σεζόν, οφείλει να κοιτάζει ακόμα και την πιο μικρή λεπτομέρεια. Χτες στο Μιλάνο λοιπόν στα τελευταία δύο λεπτά οι ερυθρόλευκοι, έχασαν όχι μόνο το ματς αλλά και την λεπτομέρεια της διαφοράς, με τη λογική που σημειώσαμε παραπάνω.
Πώς φθάσαμε όμως σε αυτό το σημείο ώστε να αισθανόμαστε ιδιαίτερα απογοητευμένοι; Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Ο Ολυμπιακός κάνει ένα άθλιο πρώτο ημίχρονο με τη διαφορά να αγγίζει τους 20 πόντους. Τραγική άμυνα, κακές επιθετικές επιλογές και συγκέντρωση στο ναδίρ. Ευτυχώς, στο τελευταίο δίλεπτο του ημιχρόνου οι παίχτες του Μεσίνα νόμιζαν ότι είχαν σφυρίξει οι διαιτητές με αποτέλεσμα να μοιάζει σα να έχουν αποχωρήσει πρόωρα από το παρκέ. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στους παίχτες μας να κάνουν ένα 10-0 σε αυτό το δάστημα και να πάνε στα αποδυτήρια με το «τιμητικό» -10.
Στο δεύτερο μέρος, ο Ολυμπιακός βελτίωσε αισθητά κάποια πράγματα στο παιχνίδι του: Ριμπάουντ, ένταση σε κάποιες άμυνες, βελτίωση του περιφερειακού σουτ, αλλά κυρίως επιθετικές εκλάμψεις των δύο καλύτερων παιχτών μας και χτες (Σλούκας, Βεζένκοφ). Το παιχνίδι έγινε ντέρμπι, αλλά εκεί «μίλησαν» κάποιες λεπτομέρειες και το επιθετικό ταλέντο κάποιων παιχτών όπως ο Ντιλέινι και ο Πάντερ. Αυτό το επιθετικό ταλέντο είτε το πληρώνεις, όπως στην περίπτωση του Ντιλέινι, είτε μαθαίνεις να το αξιοποιείς, όπως στην περίπτωση του Πάντερ...
Το ταλέντο και οι ικανότητες του αντιπάλου είναι όμως το ένα σημείο, που αν μείνει κάποιος σε αυτό (όπως έκανε ο προπονητής μας για το σουτ του Ντιλέινι στις δηλώσεις του), θα έχει χάσει την ανάγνωση της συνολικής εικόνας. Η πραγματικότητα είναι ότι οι ερυθρόλευκοι κατέρρευσαν, όπως ακριβώς το έκαναν την προηγούμενη αγωνιστική κόντρα στη Ζαλγκίρις. Σωρεία λανθασμένων επιλογών από τους παίχτες μας, κακές αμυντικές αντιδράσεις και μηδαμινή βοήθεια από τον πάγκο μας έδωσαν το δικαίωμα στην Αρμάνι να μας κάνει 9-0 σερί σε 1,5 λεπτό! Ενδεικτικά θα ήθελα να αναφέρω ότι στα 31 δευτερόλεπτα ήμασταν στο -7 και ο κόουτς δεν πήρε τάιμ-άουτ, ενώ είχαμε κατοχή. Πήρε όμως στα 12 δεύτερα και ενώ το ματς είχε πάει στο -10! Σα να σου λέει ότ«ι αποδέχτηκα την ήττα, αλλά προσπαθώ για τη διαφορά». Παράξενα πράγματα.
Το παιχνίδι έφθασε να κριθεί πράγματι στις λεπτομέρειες. Όμως αν κρατήσει κάποιος αυτό σαν τελική εικόνα θεωρώ ότι θα έχει υποπέσει σε ολίσθημα. Ο Ολυμπιακός κρατήθηκε στη διεκδίκηση του παιχνιδιού λόγω της απόλυτης κυριαρχίας του στα ριμπάουντ (28-39), που του έδωσαν τη δυνατότητα να ανανεώσει αρκετές κατοχές. Κατά τα άλλα, είχε μια πολύ άσχημη εμφάνιση: Σωρεία λαθών και μηδαμινή δημιουργία στην επίθεση (16 προς 15 ο συσχετισμός ασίστ-λαθών). Αδυναμία να παρουσιάσουμε κάτι επιθετικά πλην του κεντρικού pick'n'roll, όπου ακόμα και αυτό μοιάζει «απενεργοποιημένο» στα τελευταία ματς, εξαιτίας της κακής απόδοσης των σέντερ μας. Ο Ολυμπιακός είχε εναλλακτικό πλάνο κατεύθυνσης της επίθεσης μόνο όταν ακούμπαγε η μπάλα στο low-post στον υπαρχηγό, όταν αυτός βρισκόταν στο παρκέ ή όταν ο Βεζένκοφ εκμεταλλευόταν την ικανότητά του από την αδύναμη πλευρά. Γενικά, ο Ολυμπιακός πήρε πράγματα μόνο από τον Σλούκα, τον Βεζένκοφ, τον Πρίντεζη και τον Τζένκινς. Όλοι οι υπόλοιποι παίρνουν πολύ χαμηλό βαθμό. Και αν για τους ψηλούς υπάρχει η δικαιολογία ότι δεν είναι «αυτόφωτοι» στο παιχνίδι τους, τότε υπάρχει πρόβλημα αξιοποίησης των δυνατοτήτων των περιφερειακών μας. Ο προπονητής μας δεν βοήθησε να υπάρξει μια αντίδραση στην άμυνα πάνω στον ΜακΚίσικ, που του έδινε σταθερά απόσταση για να μην καταφέρει ο Αμερικάνος να αποκτήσει πλεονέκτημα απέναντι στον αμυντικό του και για άλλο ένα ματς δεν είδαμε μια επίθεση που να στοχεύσει πάνω στα πλεονεκτήματα του Χάρισον (βλ. μακρινό σουτ). Η επίθεσή μας, μοιραία λοιπόν γίνεται προβλέψιμη και οι ποιοτικές ομάδες θα την αντιμετωπίσουν σχετικά εύκολα... Και αν ταυτόχρονα στην άμυνα συνεχίζεις να δέχεσαι σταθερά κοντά στους 90 πόντους, τότε η κατάληξη θα είναι αντίστοιχη.
Ο Ολυμπιακός πλέον για να μπορέσει να ελπίζει, θα πρέπει να πάει σε υπερβάσεις. Και αυτές οι υπερβάσεις φαντάζουν ακόμα πιο δύσκολες λόγω της προβληματικής αγωνιστικής εικόνας της ομάδας. Οι ερυθρόλευκοι δυστυχώς φαίνεται να μην μπορούν να βελτιώσουν τα προβληματικά στοιχεία του παιχνιδιού τους και γιαυτό το λόγο το τελευταίο διάστημα φαίνεται να υποχωρούν και βαθμολογικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κρίθηκαν τα πάντα. Η Ευρωλίγκα είναι τόσο απρόβλεπτη, που μπορεί με 2-3 αναπάντεχα αποτελέσματα να αλλάξει προς το καλύτερο η συνθήκη. Όμως για να γίνει αυτό, είναι περιττό να πούμε ότι χρειάζεται νίκη στα δύο ερχόμενα εντός έδρας ματς απέναντι στη Μπαρτσελόνα και το βαζέλα. Οτιδήποτε άλλο απλά θα συρρικνώνει τις ελπίδες για πρόκριση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου