Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2020

«Λευκή πετσέτα στο εξοχικό»

Όσο και αν έψαξα, δεν βρήκα τον τρόπο που θα μπορούσε να ηττηθεί ο Ολυμπιακός από μία ομάδα που έχει ως ηγέτη τον Ιωάννη με τα μουστάκια. Σε αυτό θα μπορούσα να συνοψίσω την ανάλυση για τη χθεσινή επικράτηση της ομάδας απέναντι στον βάζελο, που έβλεπε τις προάλλες τον πρώην διοικητικό του ηγέτη να «σπάει τη σιωπή του» σε μια εξομολόγηση για το κυνήγι που έχει υποστεί από τη Euroleague, τον Ολυμπιακό και τον κόσμο της ομάδας του.

Εκεί λοιπόν που ο DPG είχε άλλοτε τοποθετήσει το στρινγκάκι του, μπορεί τώρα το δίδυμο Αλβέρτη – Διαμαντίδη να βάλει μία ωραιότατη λευκή πετσέτα για να θυμίζει τις σκηνές απείρου κάλλους που έχει προσφέρει ο εξαρτημένος σε όλους μας.

 

Του JosuTernera

ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΑΘΕΙ

Στα του αγώνα, ο Ολυμπιακός ήταν – και μάλλον είναι φέτος – γενικώς καλύτερος από τον χθεσινό αντίπαλό του, αν και δεν είναι έτοιμος να παρουσιάσει το μπάσκετ που θέλει ο Μπαρτζώκας. Στο πρώτο ημίχρονο πάντως ήταν εντυπωσιακός για την εποχή, παίζοντας σε ρυθμούς που έχουμε χρόνια να δούμε από την ομάδα και αφήνοντας παράθυρο αισιοδοξίας για το μέλλον.

Οι ερυθρόλευκοι μετά τα πρώτα άγονα λεπτά, πάτησαν γκάζι και κατάφεραν να χτίσουν μια διαφορά μέχρι και 15 πόντους, που τελικά – αν και έπεσε – εξασφάλισε την τελική νίκη. Η ομάδα παρουσίασε και χθες δύο πρόσωπα, όπως στο παιχνίδι με τη Ζαλγκίρις, ωστόσο κατάφερε να προστατεύσει το προβάδισμα που είχε από την αρχή, ακόμη και με τη σύγχυση που εμφάνισε πάλι από την 3η περίοδο.

Ο βάζελος – κυρίως με την επιμονή του Παπαπέτρου και με την πιεστική άμυνα του Σαντ-Ρος – κατάφερε να πλησιάσει επικίνδυνα και να βάλει δύσκολα στον Θρύλο. Ωστόσο οι παίκτες δεν έχασαν την ψυχραιμία τους και έβαλαν δύσκολα καλάθια την ώρα που η μπάλα έκαιγε. Παράλληλα, το μπάχαλο των αντιπάλων και οι ελάχιστες βοήθειες που πήραν από τον πάγκο, καθώς και η ελλειματική δημιουργία τους στην περιφέρεια, συνετέλεσαν ώστε ο Ολυμπιακός να πάρει μία νίκη που χρειαζόταν και που δεν έπρεπε να χάσει, δεδομένης της κατάστασης που βρίσκονται οι δύο ομάδες.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ

Ο Ολυμπιακός έχει την τύχη και την πρόνοια να βρίσκονται στην ομάδα παίκτες με μεγάλες παραστάσεις που έχουν σταθεί στα δύσκολα και έχουν γνωρίσει τεράστιες επιτυχίες. Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου και Σλούκας είναι μεγέθη που ακόμη και σε μια κακή μέρα μπορούν να δώσουν στην ομάδα τον αέρα και τη νοοτροπία μαχητή και να παρασύρουν μαζί τους και τους νεότερους Έλληνες αλλά και τους ξένους, που δεν έχουν εικόνα του τι στην πραγματικότητα σημαίνει Ολυμπιακός.

Ο Πρίντεζης χθες ήταν συγκλονιστικός για τα λίγο παραπάνω από 20΄ λεπτά που έπαιξε και έκανε σμπαράλια τη γραμμή των ψηλών του βάζελου, δίνοντας το έναυσμα και στον αναγεννημένο με Μπαρτζώκα Βεζένκοφ να κάνει πράγματα σε επίθεση και άμυνα που λίγες φορές τα έχουμε δει από τον Βούλγαρο.

Στην περιφέρεια ο Σλούκας φάνηκε να επηρεάστηκε από το χτύπημα που είχε και ήταν μάλλον αποπροσανατολισμένος στο δεύτερο κομμάτι του παιχνιδιού. Ωστόσο ο Σπανούλης που κλήθηκε να αναλάβει τη δημιουργία, έδειξε για μία ακόμη φορά το πώς μπορεί να σπάσει την αντίπαλη άμυνα – είτε τροφοδοτώντας συμπαίκτες είτε με τις δικές του βόμβες. Σημαντική και η συμβολή του Μακ Κίσικ που έδειξε ότι μπορεί να δώσει λύσεις σοβαρές και να τρέξει την ομάδα, ακόμη και τώρα που οι άμυνες έχουν αρχίσει να τον μαθαίνουν. Καλός και ο Χάρισον αν και είχε μερικά σημεία αδράνειας και λαθών που πρέπει να βελτιώσει.

Οι ψηλοί μας, Έλις και Μάρτιν, στάθηκαν αρκετά καλά και έπαιξαν τον δικό τους ρόλο επιθετικά και αμυντικά, με τον δεύτερο να δείχνει πως μπορεί να φτάσει σε πολύ καλό επίπεδο για ένα ακόμη παιχνίδι. Ωστόσο, όπως έχουμε πει επανειλημμένως, το μέγεθος λείπει στη ρακέτα και απέναντι σε σοβαρούς ψηλούς θα έχουμε πρόβλημα. Αρνητικό στοιχείο για δεύτερο παιχνίδι το φόρτωμα των ψηλών με φάουλ, φαντάζομαι όμως σε αυτό θα παίξει ρόλο και ο Λιβιό που χθες ήταν τραυματίας.

Με αυτό το μπάτζετ όμως δεν μπορείς να κάνει μαγικά πράγματα και περιμένεις να βγει το μπάσκετ που έχει στο μυαλό του ο προπονητής για να κρίνεις συνολικά.

FLOPPING ΑΝΤΙ ΤΡΙΩΝ ΒΟΛΩΝ

Αποκορύφωμα του κυνηγητού που τρώει η ομάδα του εξαρτημένου από θεούς και δαίμονες, η φάση με το flopping του Νέντοβιτς, που αν υπήρχε αντίστοιχη φάση στο ελληνικό πρωτάθλημα θα δίνονταν τρεις βολές στον βάζελο και από τις διαμαρτυρίες θα τρώγαμε τεχνική ποινή, θα χάναμε τη διαφορά και θα άλλαζε το momentum.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να καλωσορίσω και εγώ με τη σειρά μου την επάνοδο Αναστόπουλου στα μπασκετικά πράγματα της Ελλάδας μετά από καιρό. Παναγιώτη γερά κάνε τη δουλειά! Ξέρεις εσύ!

Σε κάθε περίπτωση η χθεσινή ήταν μία νίκη που μπορεί να δώσει χρόνο στον Ολυμπιακό και ηρεμία ώστε να δουλέψει για να καλύψει τα σοβαρά κενά που παρουσιάζει. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για θριαμβολογίες, αφού ο αντίπαλος δεν συνιστά καμία σοβαρή απειλή και είναι ίσως στο χειρότερο σημείο του εδώ και χρόνια.

Ωστόσο μια βόλτα στο εξοχικό πάντα σε αναζωογονεί!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου