Η Μόσχα των στεναγμών

Η επίσκεψη στη ρωσική πρωτεύουσα μόνο ευχάριστες αναμνήσεις δεν μας αφήνει, αφού ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να σταθεί ανταγωνιστικός απέναντι στην ΤΣΣΚΑ παρά μόνο για μία περίοδο. Η ομάδα δεν διανύει την καλύτερη περίοδό της και μετά την ήττα από την Μπασκόνια στο ΣΕΦ συνέχισε με ένα αναμενόμενο, αλλά βαρύ αποτέλεσμα απέναντι στους Ρώσους των παλιόφιλων Μιλουτίνοφ και Χάκετ.

Του JosuTernera

Η εικόνα του Ολυμπιακού μόνο γοητευτική δεν ήταν, καθώς η επικράτηση της ΤΣΣΚΑ ήταν καθολική και η τελική διαφορά των 19 πόντων μάλλον δεν απεικονίζει τις πραγματικές διαστάσεις του αγώνα. Ο κόουτς Μπαρτζώκας ξεκίνησε το παιχνίδι με Σλούκα-Σπανούλη για να δώσει προφανώς ποιότητα και επιλογές στην επίθεση και πραγματικά η εκκίνηση --τουλάχιστον για 7.30΄-- ήταν ιδανική. Αν και στην πραγματικότητα χάνονταν ευκαιρίες στην επίθεση που δεν θα έπρεπε, θα έλεγε κανείς ότι δεν μπορούν να μπουν όλα και ότι βάζουμε τις βάσεις για μία ακόμη επικράτηση απέναντι στον Μοσχοβίτη πελάτη μας.

ΤΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕ

Βλέποντας το βάθος του ρόστερ της ΤΣΣΚΑ, μόνο δέος μπορείς να νιώσεις και τρανή απόδειξη για την ποιότητά του αυτό που συνέβη στη δεύτερη περίοδο. Όταν ο Μπαρτζώκας έβαλε στο παρκέ τη δεύτερη πεντάδα, την «αμερικάνικη», το γήπεδο έγινε κατηφορικό. Εκεί που περίμενες η ομάδα να παλέψει με σκληράδα στην άμυνα και να γίνει αθλητική, φάνηκε να ξεμένει από δυνάμεις και ποιότητα. Επιπλέον, στην επίθεση η εικόνα ήταν τραγική.

Ο Βεζένκοφ χαμένος και ο συνήθης λυτρωτής ΜακΚίσικ με χειροπέδες και ο Ολυμπιακός πελαγοδρομούσε, με οποιαδήποτε λύση που προσπάθησε να δώσει ο κόουτς από τον πάγκο να μην αποδίσει καρπούς. Οι Ρώσοι έβρισκαν σκορ από πολλές μεριές και ο Τζέιμς που ανέλαβε δράση --χωρίς να είναι εξαιρετικός-- έβαλε την μπάλα στο καλάθι με διάφορους αφάνταστους τρόπους συνολικά στο παιχνίδι.

Η τρίτη περίοδος ολοκλήρωσε το δράμα του Ολυμπιακού, αφού το τέλος της τον βρήκε με 38 μόλις πόντους και τον Μπαρτζώκα στα αποδυτήρια με δύο απανωτές τεχνικές ποινές. Η φάση που προκάλεσε την αποβολή: ο Έλληνας τεχνικός διαμαρτυρήθηκε έντονα --κατά την προσφιλή του συνήθεια-- για ένα φάουλ στον Βεζένκοφ σε διεκδίκηση αμυντικού ριμπάουντ από τον Τζέιμς. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο αν στη θέση του διαμαρτυρόμενου ήταν ο Μελιτζάνας, δεν θα είχε δοθεί αποβολή.

Άποψή μου ότι τα νεύρα του Μπαρτζώκα ήταν δικαιολογημένα για την απόδοση της ομάδας, την ένδεια λύσεων και τη δική του αδυναμία αντίδρασης. Για το φάουλ δεν είμαι σίγουρος γιατί δεν το είδα καλά, αλλά στη φάση πάνω εγώ νευρίασα με τον Βεζένκοφ που έχασε ριμπάουντ, χωρίς να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση, από τον σαφώς κοντύτερο Τζέιμς. Λεπτομέρεια ότι μετά το ριμπάουντ ακολούθησε ένα τρίποντο του Αμερικάνου.

Το τέταρτο δεκάλεπτο ήταν διαδικαστικό και η μπάλα έμπαινε από παντού καθώς η ΤΣΣΚΑ είχε χαλαρώσει και άμυνες δεν υπήρχαν.

ΤΙ ΚΡΑΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Βασικά, από το παιχνίδι μπορούμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας γιατί στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να αποκομίσουμε τίποτα ιδιαίτερο. Οι μόνοι ας πούμε διακριθέντες είναι ο Μάρτιν, ο οποίος πάλεψε, ο Λιβιό που – αν και άγουρος επιθετικά – έκανε μία τολμηρή εμφάνιση και φυσικά ο Σπανούλης που ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν το μοναδικό σημείο αναφοράς και απέδειξε γιατί το μέγεθός του και η ποιότητά του τον έχουν κατατάξει σε ένα επίπεδο πάνω από τους υπόλοιπους. Στην πραγματικότητα ήταν ο μόνος που φαινόταν ότι είχε το επίπεδο να αντέξει και να αντιπαρατεθεί στους Ρώσους όταν όλα είχαν καταρρεύσει και ο μόνος που μπορούσε να δώσει κάποιες λύσεις.

Η αποβολή του Μπαρτζώκα στα δικά μου μάτια θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί και την ευθύνη την είχε ο ίδιος ο προπονητής. Τη στιγμή που έγινε η ομάδα ήδη παράπαιε, αλλά με τη δική του καθοδήγηση έπρεπε να προσπαθήσει να κάνει την όποια αντεπίθεση μπορούσε.

Στο μπάσκετ έτσι όπως έχει εξελιχθεί, το τρίποντο είναι βασικό κομμάτι του επιθετικού παιχνιδιού και αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο ο Ολυμπιακός υστερεί. Ο Χάρισον, ο οποίος είναι ο κατ’ εξοχήν σουτέρ της ομάδας, βρίσκεται στα πιτς και ο Ολυμπιακός δεν έχει τρόπο να απειλήσει συστηματικά έξω από τη γραμμή. Αυτό το γνώριζαν οι Ρώσοι, που άφησαν σε περιπτώσεις τον Μακ Κίσικ να δοκιμάσει το χέρι του αλλά και άλλους παίκτες, κλείνοντας μέσα τις διόδους. 

Παρεπιμπτόντως ο Αμερικάνος δεν βρήκε χθες διαδρόμους και όταν κλήθηκε να σουτάρει από το τρίποντο δεν ήταν εύστοχος. Αν δε ο Ολυμπιακός περιμένει από τον Λιβιό να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά στο τρίποντο, τότε θα υποφέρει. Προσθέτοντας και την παροιμιώδη διστακτικότητα και αστοχία σε λέι απ! μπορούμε να έχουμε μία ολοκληρωμένη εικόνα της αποτυχίας του Ολυμπιακού στην επίθεση. Αυτό ήταν κάτι που το παρατήρησε και ο Μπαρτζώκας στις δηλώσεις του στο ημίχρονο.

Ήταν χαρακτηριστικός ο τρόπος που οι παίκτες απέφευγαν ή έχαναν τα λέι απ μπροστά στους αντιπάλους τους και αυτό φαίνεται να είναι στοιχείο ψυχολογίας που πρέπει να δουλευτεί. Ειδικά ο Έλλις ο οποίος φαίνεται να μην έχει βρει ακόμη πατήματα για να σταθεί στην Ευρωλίγκα, τόσο αμυντικά με τα πολλά φάουλ όσο και επιθετικά, όπου φοβάται να πατήσει και να κάνει την προσπάθεια. Οι πολύ καλές εμφανίσεις του Λιβιό, με τα προβλήματα του, δεν είναι αρκετές σε όλα τα παιχνίδια, καθώς ο Γάλλος αποκτήθηκε για τρίτη λύση. Πολύ καλό που βγαίνει η επιλογή του παίκτη αλλά σε αυτό το επίπεδο τους χρειαζόμαστε όλους.

Ακολουθούν δύο εκτός έδρας παιχνίδια με Μπαρτσελόνα και Ερυθρό Αστέρα. Δυστυχώς στην Ευρωλίγκα δεν υπάρχουν δικαιολογίες και οι ήττες από Ζαλγκίρις και Μπασκόνια – αν και μπορούν να εξηγηθούν – φαίνεται ότι θα στοιχίσουν στην προσπάθεια για την οκτάδα. Εκτός και αν ο Ολυμπιακός επιστρέψει σε μεγάλες νίκες.