Η χαλάρωση είναι πολυτέλεια

Ο Ολυμπιακός δεν εμφανίστηκε στο παρκέ του ΣΕΦ με «το μαχαίρι στα δόντια», αλλά πολύ περισσότερο με ένα πνεύμα χαλαρότητας, που είχε ως συνέπεια να μείνει από νωρίς πίσω στο σκορ, να επιτρέψει στη Βαλένθια να χτίσει ψυχολογία και να συνδεθεί με το καλάθι και εν τέλει να απωλέσει στην πραγματικότητα τη δυνατότητα να κυνηγήσει τη νίκη. Αυτή η συνθήκη ουσιαστικά δεν επέτρεψε στους ερυθρόλευκους να «κεφαλαιοποιήσουν» τις δύο σπουδαίες εκτός έδρας νίκες της περασμένης εβδομάδας και να εδραιώσουν τη θέση τους στη βαθμολογία.

Του RedTerso 

Η... κακή μέρα φαίνεται από το ξεκίνημα. Ο Ολυμπιακός μπήκε υπέρ το δέον χαλαρός στο ματς και χωρίς ιδιαίτερη ένταση στην άμυνα, έδωσε τη δυνατότητα στους αντιπάλους τους να χτίσουν ψυχολογία και διαφορά. Το άσχημο είναι ότι έχουμε δει και άλλες φορές το συγκεκριμένο έργο και τρέχουμε να μαζέψουμε τη διαφορά στο δεύτερο ημίχρονο. Αυτή τη φορά φάνηκε ότι δεν υπήρχαν οι λύσεις --και η δυνατότητα στην πραγματικότητα-- για να έρθει η ανατροπή. Σε διάφορα παιχνίδια μπορεί να μην «βγαίνουν» πράγματα στο επιθετικό κομμάτι, όμως η άμυνα είναι καθαρά ζήτημα διάθεσης, θέλησης και συγκέντρωσης. Και ο Ολυμπιακός αποδείχθηκε λειψός και στα τρία παραπάνω στοιχεία του παιχνιδιού του.

Η Βαλένθια δεν είναι καθόλου αστεία ομάδα για να την υποτιμήσει κάποιος και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τον ράθυμο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν οι παίχτες μας το παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο ότι στο ημίχρονο η ομάδα μας δέχτηκε 52 πόντους με τους Ισπανούς να έχουν τρομερά ποσοστά και παράλληλα να παίζουν βόλεϊ κάτω από τα δύο καλάθια. Η έλλειψη ένταση στην άμυνα από την πλευρά μας ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για να μπορέσουν οι Ισπανοί να ενισχύσουν την «παράσταση νίκης» τους.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι ερυθρόλευκοι έκαναν προσπάθεια να ξαναμπούν στο ματς ανεβάζοντας την αμυντική προσπάθεια, αλλά αυτό δεν μεταφράστηκε σε κάτι παραπάνω από ένα «ροκάνισμα» της διαφοράς σε μονοψήφιο νούμερο και αμέσως μετά κάποια καθοριστικά καλάθια από τους αντιπάλους, που επανέφεραν τη διαφορά σε μεγάλα επίπεδα. Αυτή η «σισύφεια τελετουργία» επαναλήφθηκε 3 φορές στο δεύτερο μέρος και αυτό που απέδειξε είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν ικανός να κερδίσει χθες τη Βαλένθια.

Δικαιολογίες υπάρχουν: Η απουσία του Παπανικολάου, ο τραυματισμός του Πρίντεζη, το κακό βράδυ στο οποίο βρέθηκαν αρκετοί παίχτες μας (Έλις, Τζένκινς, Χάρισον, κυρίως, και δευτερευόντως Λαρεντζάκης, Χαραλαμπόπουλος), όταν στον αντίποδα οι Ισπανοί σούταραν με «ασύλληπτα» ποσοστά σε εκτός έδρας ματς (47,5% στο τρίποντο και 65,5% στο δίποντο). Ειδικά η απουσία του Παπ, αποδείχθηκε καταλυτική στην έλλειψη ενέργειας και στην επικοινωνία της front-line με το back-court στην άμυνα. 

Αμέσως μετά το τέλος του ματς, συζητώντας με τον JosuTernera εντοπίσαμε και κάποιες δομικές αδυναμίες του ρόστερ, που έχουν να κάνουν με το ταβάνι που έχουν κάποιοι παίχτες μας, όπως ο Έλις και ενδεχομένως ο Τζένκινς. Το σίγουρο είναι πάντως ότι όταν σε τέτοια βράδια, που φαίνεται να μην πηγαίνει τίποτα καλά, δεν προσφέρουν ούτε παίχτες, που είναι κομβικοί για τη λειτουργία της επίθεσης της ομάδας μας, όπως ο Χάρισον (που θεωρητικά στο σχεδιασμό έχει ρόλο-κλειδί για το spacing της ομάδας, λόγω του καλού μακρινού σουτ που διαθέτει), τότε τα πράγματα γίνονται αυτόματα πολύ δύσκολα...

Ο Μπαρτζώκας μετά το τέλος του παιχνιδιού στάθηκε στη «λάθος συμπεριφορά» και στην απογοήτευση από την προσπάθεια κάποιων παιχτών του. Δεν μπορώ όμως να μην παρατηρήσω ότι και ο ίδιος είχε μάλλον μικρή συμβολή για να αλλάξει η κατάσταση, ενώ στο πνευματικό επίπεδο στο οποίο υστερήσαμε αδιανόητα χτες, είναι μάλλον ο βασικός υπαίτιος. Αγωνιστικά επίσης δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε ότι δεχτήκαμε τέσσερις φορές το ίδιο καλάθι από τον Κάλανιτς (που πόσταρε τον προσωπικό του αντίπαλο μετά από εντολή να «πάει» στο miss-match) χωρίς να καταφέρουμε να βρούμε απάντηση. Το ξαναλέω: Όπως σημειώνουμε τα θετικά που προσφέρει ο προπονητής στην ομάδα, δεν γίνεται να μην κάνουμε κριτική στα κακώς κείμενα και φυσικά αυτή η κριτική δεν σημαίνει ούτε επίθεση στον προπονητή και ακόμα περισσότερο «ανθρωποφαγία».

Ο Ολυμπιακός λοιπόν φάνηκε κατώτερος των περιστάσεων απέναντι στη Βαλένθια και ηττήθηκε δίκαια. Το επίπεδο της Ευρωλίγκας είναι τόσο υψηλό και οι ομάδες τόσο σκληρές, που αν δεν παρουσιαστούμε έτοιμοι σε πνευματικό και με απόλυτη ένταση σε αγωνιστικό κομμάτι, τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα. Η ήττα από τις «νυχτερίδες» δεν φέρνει προφανώς καμία απολύτως καταστροφή, απλά υπογραμμίζει τη χαμένη ευκαιρία να φθάσουμε στο +3 στις νίκες και να εδραιώσουμε βαθμολογικά τη θέση μας. Τώρα δυστυχώς το αυριανό παιχνίδι με τη Ρεάλ καθιστά ακόμα περισσότερο επιτακτική την ανάγκη της νίκης...