Με οδηγό τον «Φαραώ»!

Ο Ολυμπιακός ακολουθώντας για άλλη μια φορά τη συνήθεια που (δεν) έγινε λατρεία, πέταξε στα σκουπίδια το πρώτο ημίχρονο και όταν άρχισαν να στενεύουν τα χρονικά περιθώρια ανέβασε κατά πολύ την απόδοσή του και πήρε ένα σημαντικό εκτός έδρας «τρίποντο» απέναντι στον ΟΦΗ στο Ηράκλειο. Αυτός που ξεκλείδωσε (για άλλη μια φορά) την αντίπαλη άμυνα και σκόραρε το πρώτο γκολ της ομάδας μας ήταν η «κόμπρα του Νείλου», ο «Φαραώ του Καϊρου», ο Αχμέντ Μαγκούμπ Χασάν!

 

 

 

Του RedTerso

Τι και αν ο Ολυμπιακός είχε δύο ταξίδια μέσα στην εβδομάδα; Τι και αν χρειάστηκε η ομάδα να ταξιδέψει στην Αγγλία για το ματς με τη Μάντσεστερ Σίτυ και μετά στην Κρήτη; Ο Θρύλος κατάφερε να περάσει από την έδρα του ΟΦΗ παρόλο που έβαλε δύσκολα στον εαυτό του --για ακόμα μια φορά-- παίζοντας χαλαρά στο 1ο μέρος και πιέζοντας --αναγκαστικά-- στο δεύτερο για να έρθει το γκολ του Χασάν στο 53', που ουσιαστικά άρχισε να σφραγίζει την ιστορία της αναμέτρησης.

Ο Πέδρο Μαρτίνς σε σχέση με τον αγώνα με τους  Άγγλους άλλαξε τον σχηματισμό σε 4-2-3-1 με τον Σα κάτω από τα δοκάρια, τους Ραφίνια, Σεμέδο, Σισέ, Χολέμπας στην άμυνα, αμυντικούς μέσους τους Εμβιλά και Καμαρά, τον Βαλμπουενά (77΄ Φορτούνης) μπροστά τους ως οργανωτή, τους Μπρούμα (69΄ Πέπε) και Μασούρα (83΄ Ραντζέλοβιτς) «στα φτερά» και τον Χασάν (83΄ Αραμπί) στην κορυφή της επίθεσης.

Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός πάτησε το χορτάρι με όρεξη, αλλά από τη στιγμή, που αυτή δεν μετουσιώθηκε σε κάτι περισσότερο στα πρώτα λεπτά, η απόδοση συνολικά των ερυθρόλευκων άρχισε να πέφτει. Μάλιστα σε 2-3 στιγμές κινδυνέψαμε να βρεθούμε και πίσω στο σκορ (όπως στην αντεπίθεση με το δοκάρι του ΟΦΗ). Το βασικό πρόβλημα ήταν η έλλειψη ταχύτητας και αυτοματισμών στο χώρο της επίθεσης. Έχω την αίσθηση ότι λείπουν αρκετά τόσο η κινητικότητα των παιχτών μας --για να δημιουργηθούν ελεύθεροι χώροι-- όσο και οι πρωτοβουλίες για να διασπαστούν κλειστές άμυνες σαν αυτή των κρητικών, οι οποίοι βέβαια σε σχέση με άλλες ομάδες του βεληνεκούς τους προσπάθησαν να παίξουν μπάλα. Παρά τη στατικότητα στην επίθεση οι ερυθρόλευκοι έκαναν 8 τελικές (με πιο κλασσική αυτή του Μπρούμα), απλά καμία από αυτές δεν ήταν η λεγόμενη «κλασσική» και δεν καταφέραμε να εκμεταλλευτούμε έστω μια.

Στο δεύτερο μέρος και από το ξεκίνημα ο Ολυμπιακός μπήκε πολύ πιο δραστήριος στο γήπεδο. Ευτύχησε φυσικά να σκοράρει και σχετικά γρήγορα με την κεφαλιά του Χασάν, ύστερα από εξαιρετική σέντρα του Καμαρά. Από εκείνο το σημείο και μετά ο Θρύλος επέβαλλε πλήρως το ρυθμό του. Σε αυτό συνετέλεσε και η είσοδος του Φορτούνη, ο οποίος έκανε άνω-κάτω την αντίπαλη άμυνα και μετά από δική του ατομική προσπάθεια και ασίστ στον Μασούρα έγινε το τελικό 0-2, που σφράγισε το «διπλό» για τους Πειραιώτες.

Συνολικά ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός στο παιχνίδι, τουλάχιστον μέχρι να μπει το πρώτο γκολ. Δικαιολογίες υπάρχουν: Αγώνας πρωταθλήματος σε ένα γήπεδο-χωράφι μετά από ευρωπαϊκή αναμέτρηση, ίδια σχεδόν ενδεκάδα σε δεύτερο αγώνα μέσα σε 5 μέρες κλπ.. Αυτή όμως η κακή συνήθεια με τα «πεταμένα» ημίχρονα μπορεί να κοστίσει σε κάποιο άλλο επόμενο ματς. Δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε ότι σε 6 παιχνίδια μέχρι στιγμή για το πρωτάθλημα, η ομάδα μας δεν έχει καταφέρει να σκοράρει στο πρώτο μέρος των αναμετρήσεων. Στο δεύτερο μέρος η εικόνα μας βελτιώθηκε κατά πολύ και επιστέγασμα αυτής της βελτίωσης ήταν τα δύο γκολ και η --σχετικά-- άνετη επικράτηση. Ο Μαρτίνς ακολούθησε για ακόμα μια φορά το πλάνο του και δικαιώθηκε. Όμως στα μάτια του γράφοντος θα έπρεπε να «ρισκάρει» περισσότερο τόσο με τους νέους παίχτες (βλ. Ντρέγκερ, Μπρούμα) όσο και «σπάζοντας» τη δική του «comfort zone», χρησιμοποιώντας περισσότερο τον Φορτούνη, για παράδειγμα, στη θέση του Βαλμπουενά.

Λίγα λόγια για τους παίχτες μας: Άλλο ένα «clean sheet»για τον Σα, ο οποίος πρόλαβε κάθε κίνδυνο προς την εστία του. Ξεκινάει το ματς, ο Ραφίνια κάνει 1-2 καλές ενέργειες και λέω «επιτέλους θα κάνει καλό ματς». Αμ δε. Πρόδωσε την ομάδα αμυντικά σε 2-3 φάσεις με αποκορύφωμα το --εν τέλει κατακυρωθέν-- οφσάιντ του ΟΦΗ, που δεν υπήρχε καν στο πλάνο, ενώ και επιθετικά ήταν ανεπαρκής. Ο Χολέμπας είχε και καλές και κακές στιγμές. Στη φάση του πέναλτι που έγινε οφσάιντ χάνει τον παίχτη του και τον γκρεμίζει... Πάντως πρέπει να συμπεριλάβουμε ότι λογικά αν δεν είχε δηλώσει τραυματίας ο Βινάγκρε, σήμερα θα ξεκουραζόταν. Το αμυντικό μας δίδυμο δεν τα πήγε και άριστα, παρόλο που στο τέλος δεν δεχτήκαμε γκολ. Ο Σισέ έκανε 2-3 από τις γνωστές «σισιές», ενώ και ο Σεμέδο στο δοκάρι του ΟΦΗ  χάνει τον προσωπικό του αντίπαλο. Ο Εμβιλά ήταν αψεγάδιαστος και σε αυτό το ματς, παρόλο που δεν ήταν τόσο βοηθητικός στην επίθεση, ενώ ο Καμαρά μάλλον είναι ο καλύτερος του γηπέδου. Ο Βαλμπουενά για άλλο ένα ματς ήταν φλύαρος χωρίς να βοηθήσει πραγματικά την ομάδα και αναρωτιέμαι τι πρέπει να γίνει, έχοντας στα 36 του χρόνια και ένα ματς με την ένταση του Μάντσεστερ στην πλάτη του, για να κάτσει λίγο στον πάγκο; Νομίζω ότι δεν βοηθά ούτε τον ίδιο αυτή η εμμονή του Μαρτίνς... Μπρουμά και Μασούρας ήταν οι πιο κινητικοί παίχτες μας στο πρώτο μέρος. Ο Μασούρας μάλιστα σφραγίζει και τη νίκη με ιδανικό τελείωμα στο 80΄.

Την «κόμπρα του Νείλου» την έχω λοιδωρήσει ουκ ολίγες φορές. Εξαιτίας κυρίως του γεγονότος ότι είναι απελπιστικά αργός αλλά και καθόλου φινετσάτος. Όμως έχει βαλθεί να με κάνει να μασάω το πληκτρολόγιό μου. Όπως και πέρυσι πέτυχε ένα ακόμα κρίσιμο γκολ, που ξεκλείδωσε τον δρόμο για τη νίκη. Ως εκ τούτου μπαίνει αναφανδόν στην κορυφογραμμή των διακριθέντων (παρόλο που δεν έκανε και τίποτα άλλο στο υπόλοιπο παιχνίδι, για να πετάξω και τη σπόντα μου). Ο Φορτούνης μπήκε στο ματς στο 77΄. Και μέσα σε δέκα λεπτά γλύκανε το παιχνίδι της ομάδας, «έφτιαξε» φάσεις και πέρασε την ασίστ για το γκολ του Μασούρα. Συνεχίζω να πιστεύω ότι θα έπρεπε να βρίσκεται πιο συχνά στην αρχική ενδεκάδα από τον Βαλμπουενά. Ο Πέπε ήταν μάλλον μέτριος στο διάστημα που αγωνίστηκε ενώ δεν θα κρίνω τη μικρή συμμετοχή του Αραμπί και του Ραντζέλοβιτς.

Πρώτο εκτός έδρας τρίποντο λοιπόν για τον Ολυμπιακό, που πατάει στην κορυφή της βαθμολογίας, πριν τη διακοπή για τους αγώνες των εθνικών ομάδων. Στην επόμενη αγωνιστική του πρωταθλήματος υποδεχόμαστε τον «αιώνιο αντίπαλο» σε ένα παιχνίδι που ανεξάρτητα την κατάσταση των δύο ομάδων, πρέπει να λογίζεται (τουλάχιστον από παίχτες, προπονητή και παράγοντες) ως ντέρμπυ. Γι’ αυτό λοιπόν από αυτό το βήμα ζητάμε μετ’ επιτάσεως:

Νικήστε τον παναθηναϊκό, θρυλ΄ολέ, σ' αγαπώ!!!

* * *

ΥΓ1 Η λέξη χωράφι δεν περιγράφει επαρκώς το χάλι (και όχι χαλί) του γηπέδου του ΟΦΗ. Κίνδυνος-θάνατος για τους παίχτες και των δύο ομάδων. Βέβαια και στο Καραϊσκάκη το χορτάρι δεν είναι σε τέλεια κατάσταση. Και από ότι θυμάμαι το επάγγελμα των κηπουρών δεν βρίσκεται σε ΚΑΔ υπό αναστολή...

ΥΓ2 Στο χωράφι του Γεντί Κουλέ σε ανύποπτη φάση γλιστράει το πόδι του Σισέ και φαίνεται να τραυματίζεται στο γόνατο. Ακολουθούν επικές στιγμές με τον γιατρό της ομάδας να ζητάει την αλλαγή του και ο Σισέ να αρνείται να βγει. Μαγκιά του και μπράβο στον Σισέ γιατί δείχνει ότι γουστάρει να παίζει και να βοηθά την ομάδα. Το παραδέχτηκε και ο Μαρτίνς λέγοντας «Αυτό είναι το αγωνιστικό πνεύμα της ομάδας. Είμαστε πολύ δυνατοί. Ο γιατρός ανησυχούσε για τον Σισέ, ο οποίος αισθανόταν πολύ δυνατός και ήθελε να συνεχίσει. Αυτό είναι το πνεύμα, για το οποίο μιλάμε εδώ και καιρό». Ωραία όλα αυτά τα ηρωικά, σενιόρ, αλλά αν αύριο ή σε κάποια άλλη στιγμή υπάρξει κάποιος σοβαρός τραυματισμός, να δούμε ποιος θα χρεωθεί την επιλογή της παραμονής του παίχτη στο χορτάρι. Μιλώντας σαν άρρωστος οπαδός όμως σήμερα, ο Σισέ κέρδισε «πόντους» στα μάτια μου!