Τελείωσε λοιπόν άδοξα η φετινή πορεία του Ολυμπιακού στο Champions League και καλό θα ήταν να συνειδητοποιήσουμε ότι μεγάλο ποσοστό ευθύνης για την πολύ κακή αγωνιστική εικόνα της ομάδας, έχει η άνωθεν πίεση για πρόκριση πάση θυσία στους ομίλους. Από εδώ και πέρα πρέπει να καταλάβουν άπαντες ότι δεν υπάρχει άλλος στόχος από το πρωτάθλημα (και το κύπελλο φυσικά). Όποιος από τις «βεντέτες» μας δεν θέλει να παλέψει για αυτούς τους στόχους, να σηκωθεί να φύγει μόνος του για να μην αναγκαστούμε να τον βγάλουμε εμείς σηκωτό.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Με δεδομένο τον τεράστιο βαθμό δυσκολίας που είχε ο συγκεκριμένος όμιλος, θα ήταν εξαρχής άθλος να διεκδικήσει κάτι καλό Ολυμπιακός. Αν συνυπολογίσουμε ότι κάθε ελπίδα χάθηκε στο πρώτο παιχνίδι με τη Σπόρτινγκ και λάβουμε υπ' όψιν την πολύ κακή αγωνιστική εικόνα της ομάδας, είναι απόλυτα λογικό ότι τερματίσαμε τελευταίοι στον όμιλο κερδίζοντας μόλις ένα βαθμό και με συγκομιδή γκολ 4-13. Ο πίνακας του ομίλου λέει δυστυχώς όλη την αλήθεια για την κατάσταση του Ολυμπιακού και φέρνει άπαντες προ των ευθυνών τους. Η διοίκηση να αναγνωρίσει τις ευθύνες της για τις επιλογές της τα τελευταία χρόνια. Τον προπονητή για την αγωνιστική εικόνα που δεν βελτιώνεται και τους παίχτες (όχι όλους) για το στυλάκι που έχουν και την ποιότητα που δεν έχουν.
Ο Λεμονής κατέβασε τον Ολυμπιακό με ένα σύστημα 4-2-3-1 που περιλάμβανε τους Προτό (τέρμα), Κούτρη, Νικολάου, Ένγκελς, Ομάρ (στην άμυνα από τα αριστερά προς τα δεξιά), Ρομαό, Ταχτσίδη (στις θέσεις των αμυντικών χαφ) Σεμπά, Οτζίτζα, Πάρντο (στις θέσεις πίσω από τον επιθετικό) και προωθημένο τον Τζούρτζεβιτς. Η ομάδα μπήκε δυνατά στο γήπεδο με τη βοήθεια του κόσμου και πίεσε ψηλά την άμυνα της Γιουβέντους ελπίζοντας ότι μπορεί από κάποιο λάθος να βρει μια ευκαιρία για να σκοράρει. Η εμπειρία της Γιουβέντους σε συνδυασμό με την τρομερή ποιότητα των παιχτών της, βοήθησαν να ξεπεραστεί αυτή η πίεση και σχετικά εύκολα να γίνει το 0-1 στο 15΄. Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν τη φυσιολογική τους ροή.
Από εκεί και πέρα είχαμε την απόλυτα λογική εικόνα. Ο Ολυμπιακός να προσπαθεί να κλείνει τους χώρους για τους Ιταλούς, που έχοντας ως «προίκα» το 0-1 δεν «τρελάθηκαν» κιόλας στο τρέξιμο. Στην επίθεση ελπίδα μπας και γίνει κανένα «τσαφ» και καταφέρουμε να βγούμε στην κόντρα και μπορέσουμε να πετύχουμε με αντεπίθεση κάποιο γκολ. Όταν δεν έχεις --ως ομάδα-- τη δυνατότητα να φτιάχνεις παιχνίδι με την Κέρκυρα, τον Απόλλωνα και τον Κισσαμικό ακόμα, δεν μπορεί να περιμένεις να το κάνεις με αντίπαλο τη Γιουβέντους.
Ο Ολυμπιακός προσπάθησε τηρουμένων των αναλογιών περισσότερο στο δεύτερο ημίχρονο αλλά ήταν και άτυχος στην κεφαλιά του Μπεν, ενώ μπορεί να μη βρήκε απέναντί του τον τεράστιο Μπουφόν (που σωστά τιμήθηκε πριν το παιχνίδι από τη διοίκηση) αλλά έπεσε πάνω σε έναν πολύ καλό τερματοφύλακα τον Στσέσνι, που στις δύο καλύτερες ευκαιρίες μας (Τζούρτζεβιτς και Μάριν) κατέβασε τα ρολά. Η Γιουβέντους στην πραγματικότητα δεν πάτησε ποτέ γκάζι στο παιχνίδι προσπαθώντας να διαχειριστεί τις δυνάμεις της εν όψει των δικών της επόμενων υποχρεώσεων. Ήρθε και το δεύτερο γκολ στο 89΄ και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Ο Λεμονής παρέταξε τον πιο «ορθολογικό» Ολυμπιακό που είδαμε φέτος στους αγώνες του Ch. League. Έκανε και τις σωστές αλλαγές στον σωστό χρόνο (Μάριν στο ημίχρονο, Φορτούνης στο 62΄ και Μπεν στο 70΄), αλλά είναι σαφές για εμένα οτι δεν μπορεί να αποτελεί τον προπονητή που θα χτίσει την ομάδα της επόμενης χρονιάς. Έχουν περάσει 2,5 μήνες (και όχι 2,5 βδομάδες) από τότε που ανέλαβε (ξανά) την ομάδα και σε αυτό το διάστημα δεν έχουμε δει καμία βελτίωση της ομάδας είτε επιθετικά είτε αμυντικά (το «ρεκόρ» συνεχίζεται: 21 από τα 26 φετινά επίσημα που έχουμε δεχτεί γκολ), παρά μόνο ένα νεφελώδες «σουλούπωμα».
Από τους παίχτες μας θεωρώ ότι καλή απόδοση (πάντα τηρουμένων των γενικών συνθηκών που αναφέραμε) είχαν ο Προτό (που σώζει δύο φορές την εστία), ο Ένγκελς (που συνεχίζει τις καλές εμφανίσεις), ο Ομάρ (παρόλο που κοιμάται στο πρώτο γκολ), ο Ρομαό, ο Τζούρτζεβιτς (που προσπαθεί πάρα πολύ αλλά είναι και άτυχος) και οι τρεις αλλαγές (Φορτούνης, Μπεν, Μάριν). Μια μικρή σημείωση. Πολλοί είναι αυτοί που βρίζουν το Φορτούνη, όμως ο συγκεκριμένος είναι ο μόνος που θα βγάλει κάποια κάθετη μπαλιά και θα προσπαθήσει να «ομορφύνει» κάπως το πολύ κακό πρόσωπο της ομάδας.
Πάμε τώρα και σε αυτούς που δεν είχαν καλή εικόνα. Ο Οτζίτζα περισσότερο είχε στο μυαλό του να διαμαρτυρηθεί στους συμπαίχτες του παρά να παίξει μπάλα. Ο Πάρντο μια απ' τα ίδια παρόλο που προσπαθούσε να βοηθήσει και πίσω. Ο Ταχτσίδης είναι μάλλον αργός για αυτό το επίπεδο ενώ είχε και κάποιες λάθος μεταβιβάσεις. Το χρυσό βατόμουρο όμως το παίρνει ο Σεμπά. Η εικόνα του στο γήπεδο ήταν τραγική και το στυλάκι του μπλαζέ. Ολόσωστα αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο. Και όπως διαβάσαμε αργότερα έφυγε από Καραϊσκάκη πριν τελειώσει το ματς. Όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο αδερφός Dr. Jekyll, έφυγε μεν ο Σεμπά αλλά το ζήτημα είναι να μην ξαναγυρίσει...
Ο κόσμος του Ολυμπιακού απαίτησε χτες το πρωτάθλημα. «Θρύλε γερά, πρωτάθλημα ξανά» ακούστηκε από όλο το γήπεδο. Είναι καθήκον όλων είναι στην ομάδα να κυνηγήσουν με όλες τους τις δυνάμεις το βασικό μας στόχο. Όποιος παίχτης δεν θέλει να παλέψει ας μας αδειάσει τη γωνιά το γρηγορότερο. Η διοίκηση έκανε --σωστά-- την αρχή με την αποπομπή των Καπίνο, Ζντίελαρ, Καρσελά και Μίλιτς, αλλά έχει πολύ ξεσκαρτάρισμα ακόμα να κάνει για να διορθώσει τα δικά της λάθη. Και χρειάζεται οπωσδήποτε πραγματική ενίσχυση στις μεταγραφές του Γενάρη. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του το πολύ κρίσιμο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο και πρέπει να το πάρει για να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες του για τον τίτλο.
Θρύλε γερά, πρωτάθλημα ξανά!
* * *
ΥΓ1 Διαβάσαμε στη σημερινή «ψώρα των σπορ» ειρωνεία για τον ένα βαθμό συγκομιδή του Ολυμπιακού στο φετινό Ch. League και η αλήθεια είναι ότι μετά τον αρχικό εκνευρισμό μας ήρθε ένα χαμόγελο. Στη συνέχεια κοιτώντας τον πίνακα της UEFA στον οποίο ο Ολυμπιακός είναι 24ος και αφού πόνεσε το δάχτυλό μας από το scroll-down, βρήκαμε το αεκάκι στη θέση νούμερο 152. Και το χαμόγελο μετατράπηκε σε ασταμάτητο γέλιο.
ΥΓ2 Συμπληρώνονται σήμερα 9 χρόνια από τη δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Μπάτσοι-Γουρούνια-Δολοφόνοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου