Η μπαλάντα του κυρ-Μπέντο

Ήταν 26.9.1996 όταν ο Ολυμπιακός ερχόταν ισόπαλος (2-2) με την ουγγρική Φερεντσβάρος για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ στο Καραϊσκάκη. Έτσι βιώσαμε έναν ευρωπαϊκό αποκλεισμό, που τότε δεν ήταν μεγάλη αποτυχία για την ομάδα, αν και οι μεταγραφές που είχαν γίνει, σε συνδυασμό με την έλευση του Μπάγεβιτς, είχαν δημιουργήσει στον κόσμο μεγάλες προσδοκίες. Ήμουν στην 7 και θυμάμαι την έντονη απογοήτευση που είχα νιώσει, καθώς η δίψα για διάκριση στην Ευρώπη πάντα υπήρχε, χωρίς να ξεχνάμε τη δεκαετία που είχε περάσει χωρίς πρωτάθλημα. Στις συζητήσεις με τους άλλους γαύρους, εμφανιζόταν πάντα η προοπτική του πρωταθλήματος ως κυρίαρχη. Συνεπώς υπήρχε μία ανοχή στο ατυχές αποτέλεσμα, η οποία βασιζόταν στην ελπίδα μίας χρονιάς αναδιοργάνωσης σε όλα τα επίπεδα, χωρίς ευρωπαϊκά παιχνίδια, με καθαρό στόχο το πολυπόθητο ελληνικό πρωτάθλημα.

Του JosuTernera

Ο Θρύλος είχε πίσω του τον Κόκκαλη, στο αγωνιστικό τιμόνι τον καλύτερο τότε προπονητή της Ελλάδας, και παιχταράδες για να στηρίξουν τη νέα προσπάθεια. Και βέβαια τον πύρινο κόσμο που ήταν πιο διψασμένος από ποτέ για επιτυχίες και επαναφορά του Θρύλου στη θέση που του άρμοζε. Σε αυτό το κλίμα, φαινόταν ότι υπήρχε ένα όραμα, ένα πλάνο για το μέλλον. Αυτά τα γενικά, έτσι λίγο για να ξαναθυμηθούμε την εποχή.

Ας έρθουμε στο τώρα. Πάντα λέω ότι έναν προπονητή για να τον κρίνεις πρέπει να τον αφήσεις έναν χρόνο να μάθει την ομάδα, μετά να την προετοιμάσει και να κάνει τις μεταγραφές του, και τον δεύτερο χρόνο να τον κρίνεις.

Εντούτοις τα δείγματα της δουλειάς του φαίνονται σχεδόν από την αρχή. Δεν είναι πολύ δύσκολο να καταλάβεις τι σόι προπονητής είναι ο Μίτσελ ή ο Κετσπάγια, για παράδειγμα! Ή αν το στυλ παιχνιδιού είναι επιθετικό ή αμυντικό. Το θέμα βέβαια είναι να υπάρχει στο μυαλό του προπονητή μία κατεύθυνση παιχνιδιού, όπως και ένα οργανόγραμμα για την ομάδα! Και ο τωρινός προπονητής έχει βαλθεί να μας πείσει ότι δεν έχει τίποτα απ' τα δύο. 

Ο Μπέντο ήρθε το καλοκαίρι ως λύση ανάγκης, για να υπάρχει ένας κανονικός προπονητής να συμμαζέψει το μπάχαλο που άφησαν οι επιλογές της διοίκησης και το πέρα δώθε των προηγούμενων προπονητών. Σε κάποιο βαθμό το κατάφερε, έχοντας μάλιστα ως ελαφρυντικό ότι η πλειονότητα των παιχτών δεν ήταν δική του επιλογή, καθώς και ότι μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου η ομάδα άλλαζε συνεχώς πρόσωπα. Γενικώς ήμασταν σε μία κατάσταση που δεν είχε πιο κάτω. Ειδικά μετά τις επιτυχίες των προηγούμενων ετών στο Champions League. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε και αυτή τη χρονιά με τρεις «ισάξιες ενδεκάδες» (ας είναι καλά οι ρεπόρτερ μας) και ένα κάρο παίχτες στο ρόστερ.

Αυτή τη στιγμή η ομάδα έχει ολοκληρώσει τον όμιλο στην Ευρώπη και σχεδόν το πρώτο μισό του Ελληνικού Πρωταθλήματος. Και από μπάλα ουδέν! Εξαιρώντας βέβαια τα παρτάκια με τα βαζελοχάνουμα! Αλλά αυτά ούτως ή άλλως δεν πρέπει να τα θεωρούμε και κατορθώματα! Η πορεία στο Europa League, κατά την άποψή μου, μάλλον μέτρια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Δεύτεροι σε έναν όμιλο εύκολο, χωρίς αντίπαλο μεγαθήριο, με δύο ήττες από το ΑΠΟΕΛ και προβληματική εικόνα σχεδόν σε όλα τα ματς. Εκτός αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι ο τωρινός Ολυμπιακός δεν είναι για περισσότερα. Ίσως αυτό να έχει στο μυαλό του και ο Μπέντο, αφού φαίνεται ευχαριστημένος με την πορεία. Το να κερδίζεις όμως εκτός κάποια Young Boys έχει πάψει να αποτελεί διάκριση για τον Ολυμπιακό εδώ και χρόνια!

Ας περάσουμε λίγο και στην καθαρά αγωνιστική εικόνα. Ο Πορτογάλος έχει καταφέρει μέσα σε λίγους μήνες να συρρικνώσει το ρόστερ της ομάδας και να το χωρίσει σε παίχτες που παίζουν και σε παίχτες που καίγονται στο ζέσταμα ή βλέπουν τα ματς σχεδόν συστηματικά από την εξέδρα. Εκτός αν αυτά είναι επιταγές της διοίκησης για δικούς της λόγους (φερ' ειπείν οικονομικούς;) κι εμείς βλέπουμε τη μισή αλήθεια. Παίχτες όπως ο Τσόρι, ο Ρομαό, ο Σιόβας, ακόμη και ο περίεργος Μαρίν δε χωράνε στην ομάδα, ακόμη και με την απόδοση που έχουν; Ή τουλάχιστον ως αλλαγές για να δώσουν κάτι ποιοτικό, όταν το ματς δεν πηγαίνει όπως το περιμένουμε; Και πώς να αποδώσει ο Ρομαό όταν μπαίνει στο κρίσιμο ματς στην Κύπρο, αφού έχει σκουπίσει όλες τις εξέδρες προηγουμένως; Σημειωτέον ότι έρχεται από 7 γεμάτες σεζόν στη Γαλλία! Και τουλάχιστον στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Και βέβαια στο ίδιο παιχνίδι ο Τσόρι εξέθεσε ανεπανόρθωτα τον Μπέντο. Πράγμα αναμενόμενο! Και τι παίζει με τη διαχείριση του Καμπιάσο; Έχεις πιο έμπειρο παίχτη να καθοδηγήσει το κέντρο;

Και ας μην αρχίσω με την άμυνα. Γίνονται μαγικά πράγματα! Η διοίκηση δεν μπορεί να βρει έναν στόπερ της προκοπής εδώ και χρόνια. Για το Ντα Κόστα τι να πει κανείς; Τον Ντε λα Μπέγια κάποιος φαντάζομαι τον ονειρεύτηκε βασικό αριστερό μπακ! Ο Φιγκέιρας, στην κατάσταση που είναι η ομάδα, φαίνεται κανονικός ποδοσφαιριστής! Τον Ρέτσο τον βάζει ο Μπέντο αριστερό μπακ και τον εκθέτει! Και βέβαια η απόλυτη έμπνευση του προπονητή όταν κλήθηκε να αγοράσει στόπερ για να ενισχύσει την προβληματική άμυνα ήταν ο Βιάνα! Ένας παίκτης 21 χρονών από τη Βραζιλία για μία νευραλγική θέση που χρειάζεται εμπειρία! Και εδώ που τα λέμε το παιδί είναι μία ταχύτητα πίσω, χάνει φάσεις, δεν στρίβει, αλλά έχει και πάνω από μία θέσεις, καθώς ο Κύρος Γρανάζης του έχει εμπιστευθεί και το ρόλο του αριστερού μπακ! Πού να το πεις και να σε πιστέψουν!

Σε όλα αυτά προστίθεται και ο τρόπος παιχνιδιού του Μπέντο. Ψηλά η άμυνα, φουλ μπακ για να δίνουν βοήθειες μπροστά και δεν συμμαζεύεται. Έτσι τρώμε μπαλιές στην πλάτη της άμυνας και αναρωτιόμαστε πού είναι τα αμυντικά χαφ! Από πού να πρωτομαζέψουν; Και καλά. Το έπαθες στην Ελβετία. Είπες είναι ο τρόπος παιχνιδιού των Ελβετών. ΟΚ! Αλλά σε πήραν χαμπάρι οι προπονηταράδες στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και σου βγάζουν φάσεις καρμπόν! Στην πλάτη της άμυνας, από το κέντρο, πλάγια, και τρέχουν οι αργοί οπισθοφύλακες να μαζέψουν. Βάλε και το διάδοχο του Μπουφόν! Παρεμπιπτόντως, κάτι τρέχει με τους τερματοφύλακες και τους προπονητές τους στου Ρέντη; Ή ιδέα μου είναι; Ο Ράντος που τον παραδέχτηκε ακόμη και ο Ρομπέρτο πού βρίσκεται;

Επιπλέον μάλλον δεν πολυσκίζονται και για τον προπονητή οι παίχτες. Χωρίς αυτό να τους τιμά βεβαίως σε καμία περίπτωση! Μία νωχελικότητα, μία αδιαφορία ψιλοφαίνεται. Δείγμα, μαζί με τους παραγκωνισμούς και τις αξέχαστες αντιδράσεις (Μάριν, Τσόρι, Φορτούνη), ότι τα αποδυτήρια έχουν χαθεί. 

Και να δεχτώ ότι μπορείς να κάνεις λάθος επιλογές στο ξεκίνημα αγώνων. Αλλά να μην έχεις μάτι να τις διορθώσεις;... Ή να μην κάνεις αλλαγές παρά μόνο μετά το 75΄ ακόμη και σε ματς που έχουν στραβώσει;... Αν σκεφτούμε βέβαια ότι έχεις τελειώσει ματς και με μία αλλαγή...

Στα χαφ έχεις καλύτερο παίχτη τον Σεμπά. Ο οποίος έχει δεδομένες ικανότητες. Ούτε καλή ντρίπλα, ούτε τελείωμα. Και κάποιες περιόδους έχεις καλό Ελιουνούσι. Που φαίνεται να μπορεί να προσφέρει, αλλά θα ήταν καλύτερος σε μία στρωμένη ομάδα. Αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει πλάνο στην ανάπτυξη, ούτε εμπεδωμένος τρόπος παιχνιδιού από τους παίχτες. Κυρίως ατομικές ενέργειες και βέβαια γιόμες (αυτό άραγε είναι εντολή του προπονητή;). Ο Φορτούνης δεν θυμίζει τον περσινό του εαυτό. Μόνο ο βιονικός Μίλι και ο Μάρτινς, που και αυτός με τον ΑΠΟΕΛ έκανε κακό παιχνίδι. Αλλά αναμενόμενο να υπάρχουν και αυτά. Γενικώς ο Ολυμπιακός δεν δείχνει ενθαρρυντικά σημάδια. Και απορώ πώς μπορούμε να περάσουμε την Οσμανλίσπορ, που φαίνεται πωρωμένη και με ρυθμό.

Για να μην είμαι όμως εμμονικός με τον Μπέντο πρέπει για ακόμη μια φορά να τονίσω τις ευθύνες που έχει η διοίκηση. Άλλωστε δικό της δημιούργημα είναι όλο αυτό! Και δικό της το budget. Καθώς επίσης και ο σχεδιασμός. Αλλά, ρε φίλε, δεν νομίζω ότι ο Μπέντο μπορεί να δώσει κάτι στον Ολυμπιακό. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να αντικατασταθεί τώρα και αν έχει κάποιος όρεξη να πάρει προπονητή καλό, να δώσει λεφτά για παίχτες και να δώσει όραμα στην ομάδα. Αλλά σίγουρα κάτι πρέπει να γίνει!

Ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα καινούργιο αφήγημα! Όπως τότε που ξεκίνησε η κυριαρχία του! Γιατί, όπως είπε και ένας φίλος, είναι σαν να έχουμε γυρίσει 20 χρόνια πίσω. Τότε που ήμασταν ανυπόληπτοι στην Ευρώπη και μας χτυπούσαν από παντού οι τωρινοί εξυγιαντές. Τουλάχιστον ας είναι αυτή μια αρχή. Και όχι η πρώτη περίοδος της παρακμής. 

Και θυμηθείτε: ο Ολυμπιακός μας ενώνει. Δεν μας φιμώνει! 

* * *

ΥΓ1 Με τον Παναιτωλικό τα ίδια χάλια! Ο Φορτούνης σαν να μην πολυψήνεται να παίξει. Σημειωτέον ότι ο Μπέντο έκανε αλλαγές, εμπιστεύτηκε τους μικρούς που δώσαν τρεξίματα και πνοή στο παιχνίδι!

ΥΓ2 Πολλά νεύρα ο Μπέντο!

ΥΓ3 Ξανά… Βιανά!

ΥΓ4 Ομάδα με τρεξίματα χωρίς πλάνο, με αδιάφορους παίχτες(απαράδεκτο), με ταβάνι στην απόδοση, με παροπλισμένους παίχτες, που χρειάζεται τους μικρούς και βέβαια τον Τσόρι για να αλλάξει την πορεία του παιχνιδιού! Αυτός θα είναι ο φετινός Ολυμπιακός και έτσι θα συνεχίσει στην Ευρώπη; Ή η διοίκηση είναι ικανοποιημένη με το πρωτάθλημα απέναντι στους ανύπαρκτους;