Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Πέμπτη 8.12.2016: ΑΠΟΕΛ - Ολυμπιακός 2-0

Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων και έχασε στη Κύπρο 2-0, χάνοντας και τη πρώτη θέση του ομίλου. Τα λάθη της άμυνας και η προβληματική ανάπτυξη καθόρισαν το αποτέλεσμα. Το κείμενο που ακολουθεί, βαδίζει στα χνάρια της χθεσινής μας εμφάνισης: είναι χαοτικό, αφού δεν στέκεται τόσο στο χθεσινό παιχνίδι, αλλά, κυρίως, στα φετινά μας προβλήματα.






Του Dr. Jekyll

Λίγα λόγια για το παιχνίδι

Ο Μπέντο επέλεξε τους Ντε Λα Μπέγια και Φιγκέιρας για αριστερό και δεξί μπακ, τους Βιανά και Ντα Κόστα για κεντρικούς αμυντικούς, τους Μάρτινς και Ρομαό στα χαφ, τους Σεμπά και Ελιονούσι αριστερό και δεξί χαφ, τον Φορτούνη πίσω από τον επιθετικό και τον Ιντέγιε στην κορυφή της επίθεσης. Ο Ολυμπιακός για έναν ακόμα αγώνα έκανε φανερές τις αδυναμίες του: κάκιστη αμυντική λειτουργία, προβληματική ανάπτυξη και έλλειψη πλάνου στο γήπεδο.

Ο Ντα Κόστα (ως δεξί στόπερ) έκανε ένα από τα χειρότερά του παιχνίδια με τη φανέλα του Ολυμπιακού (στην άμυνα, τουλάχιστον). Σε μία φάση που συναγωνίζονται με τον Βιανά και τον Λεάλι για το βραβείο γκάφας, άνοιξε το σκορ για τον ΑΠΟΕΛ. Μακρινή μπαλιά, ο Σωτηρίου του ΑΠΟΕΛ παει προς τη μπάλα, μαζί με τον Βιανά, τον Ντα Κόστα και τον Λεάλι (σε μια έξοδο του Μεσολογγίου). Ο Σωτηρίου είναι ο μόνος που κάνει άλμα, η μπάλα βρίσκει τον Ντα Κόστα και καταλήγει, στο 19΄, στο τέρμα του Ολυμπιακού. Το δεύτερο τέρμα του ΑΠΟΕΛ ήρθε στο 83΄ όταν σε αντεπίθεση και από παράλληλη μπαλιά του Γιαννιώτα, ο Ντε Καμπάργκο έσπρωξε ανενόχλητος τη μπάλα στα δίχτυα του Λεάλι.

Με τον Μάρτινς σε πολύ κακή ημέρα (και γι' αυτόν ήταν η χειρότερη εμφάνισή του με την ομάδα μας), τον Μίλι στα πιτς και τον Ρομαό να χρειάζεται μισή ώρα για να βρει, λίγο, τα πατήματά του, η ανάπτυξη του Ολυμπιακού ήταν για κλάματα. Σε αυτό πρέπει κανείς να προσθέσει και την κακή μέρα του Ελιονούσι. Τα στατιστικά, τα οποία, πάντως, δεν λένε πάντα την αλήθεια, δείχνουν έναν Ολυμπιακό κυρίαρχο: 59% κατοχή, 13(5) φάσεις έναντι 6(1) του ΑΠΟΕΛ και 9-2 κόρνερ. Όμως για όποιον παρακολουθούσε τον αγώνα ήταν φανερό πως ο Ολυμπιακός πελαγοδρομούσε.

Και πάμε στο σημαντικότερο: Ο Ολυμπιακός για έναν ακόμα αγώνα δεν είχε πλάνο μέσα στο γήπεδο. Στον αγώνα με τη Μπερ Σεβά, γράφαμε ότι, βγαίνοντας από το Καραϊσκάκη, όταν οι περισσότεροι οπαδοί μας γκρίνιαζαν για τις αδυναμίες παικτών και τις μεταγραφές (που δεν είχαν γίνει), εμείς σχολιάζαμε πως η ομάδα μας δεν είχε πλάνο. Δεν μπορούσες να καταλάβεις με ποια λογική προσπαθούσε να αναπτυχθεί στο γήπεδο. Ο χθεσινός Ολυμπιακός είχε πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση από τον καλοκαιρινό Ολυμπιακό, πολύ περισσότερο πείσμα (για να μην κρίνονται όλα μόνο εκ του αποτελέσματος, πρέπει να αναφερθεί ότι η ομάδα κυνήγησε λυσσασμένα το γκολ, ακόμα και μετά το --καταδικαστικό-- 2-0), αλλά λογική στην ανάπτυξη δεν είχε.

Αν ανατρέξει κανείς στα γκολ που έχει πετύχει φέτος ο Ολυμπιακός, θα διαπιστώσει πως αρκετά από αυτά είναι αποτέλεσμα άψογης ομαδικής συνεργασίας (αυτό που λέμε «πόσο απλό είναι το ποδόσφαιρο»). Εδώ και αρκετό καιρό, όμως, η ομάδα παρουσιάζεται ασύνδετη, και (φαίνεται) να στηρίζεται μόνο σε ατομικές εκλάμψεις. Έχουμε εμπεδώσει πως το σύστημα του Μπέντο προβλέπει τους ακραίους αμυντικούς να αγωνίζονται ως φουλ μπακ για να δημιουργούν αριθμητικό πλεονέκτημα στις πτέρυγες (ένα σύστημα, όμως, που αδυνατείς να εξυπηρετήσεις από τα αριστερά με τον --αργό-- Ντε Λα Μπέγια ή τον --εκτός θέσης-- Ρέτσο). Έχουμε δει την άμυνα να πιέζει ψηλά (επίσης ένα σύστημα που αδυνατείς να αποδώσεις αποτελεσματικά με δύο αργά στόπερ, όπως ο Μποτία και ο Ντα Κόστα). Έχουμε διαπιστώσει, από πέρσι, ότι ο Ιντέγιε δεν είναι ο κίλλερ επιθετικός περιοχής (αν και φέτος είναι πολύ πιο αποτελεσματικός στο σκοράρισμα), αλλά ένας παίκτης που κινείται ασταμάτητα για να ανοίγει διαδρόμους για τους συμπαίκτες του (και να πιέζει την αντίπαλη άμυνα).

Όμως: εξακολουθώ να μην έχω καταλάβει πώς ακριβώς κινούνται και τι θέλει ο προπονητής από τους πλάγιους μέσους. Επίσης: ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του (βασικού στο σύστημα) οργανωτή σου, Φορτούνη; Ποιο είναι το εναλλακτικό πλάνο στην περίπτωση που οι παίκτες που αγωνίζονται ως 6 ή 8, δηλαδή κυρίως ο Μάρτινς, ο Μίλι, ο Καμπιάσο και (πρόσφατα) ο Ρομαό, δεν θα μπορέσουν να βγάλουν μπαλιές για να ταΐσουν τα «εξτρέμ» και τους προωθημένους συμπαίκτες, δηλαδή (συνήθως) τους Φορτούνη και Ιντέγιε;

Και για να επιστρέψουμε λίγο στο χθεσινό αγώνα: η είσοδος του Τσόρι στο 75΄ έδωσε μια λογική στην ανάπτυξη του Ολυμπιακού. Ο έμπειρος Αργεντίνος έκανε τα βασικά: κράτησε λίγο μπάλα, μοίρασε δεξιά και αριστερά, δοκίμασε μακρινά σουτ. Δεν θα μπω στη διαδικασία αν εξέθεσε ή όχι τον Μπέντο, αφού, ειδικά στο χθεσινό παιχνίδι, ο χωρίς αρχή και τέλος Ολυμπιακός δεδομένα εκθέτει τον άνθρωπο που κάθεται στον πάγκο.

Υπήρχαν θετικά στο χθεσινό αγώνα; Αν δεν θέλουμε να είμαστε άδικοι, ναι (τα θετικά, όμως, κάνουν ακόμα χειρότερη την πραγματικότητα). Αρχικά, και κυρίως, το πάθος που έβγαλαν οι παίκτες (ακόμα και ο πανκάκιστος αμυντικά Ντα Κόστα είχε πεισμώσει και δύο φορές --τη μία, μάλιστα, με καταπληκτικό ψηλοκρεμαστό σουτ-- προσπάθησε να σκοράρει -- στο αντίπαλο, αυτή τη φορά, τέρμα). Αυτό, όμως, στα μάτια μου είναι περισσότερο προβληματικό: αν ο Ολυμπιακός είχε κατέβει πράγματι ως τουρίστας --όπως, διαβάζω, πως αναφέρουν οι περισσότεροι δημοσιογράφοι-- θα έριχνες καντήλια στους αδιάφορους παίκτες και θα ήλπιζες πως αυτό δεν θα επαναλαμβανόταν στα πιο σημαντικά παιχνίδια. Ακόμα: ο Σεμπά κάνει ακόμα μια πολύ καλή εμφάνιση, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο (και το κακό: με τον Σεμπά καλύτερο παίκτη σου έχεις χαμηλό ταβάνι).

Και λίγα ακόμα σχόλια για τον χθεσινό αγώνα
-- Ο Βιάνα συνεχίζει να αποδεικνύει το περιττό της απόκτησής του.

-- Οι αλλαγές από τον Μπέντο εξακολουθούν να γίνονται αργά. Σε αγώνες που η ομάδα παίζει καλά, αυτό είναι αρνητικό, γιατί δεν ξεκουράζονται παίκτες και δεν δοκιμάζεις εναλλακτικές. Σε αγώνα που η ομάδα δεν αποδίδει, αυτό είναι απαράδεκτο.

-- Ο Ντα Κόστα ως δεξί στόπερ είναι χειρότερος και από αριστερό.

-- Η απόκτηση του Λεάλι (δανεικός και σε ηλικία που θέλει αγώνες) σε εμένα εξακολουθεί να φαίνεται παράλογη. Και, φυσικά, δεν μιλάμε για τον νέο Μπουφόν. Αν ήταν πράγματι αυτός, τότε θα καθόταν στον πάγκο της Γιουβέντους έτοιμος για να αντικαταστήσει τον παλιό Μπουφόν, σε περίπτωση τραυματισμού ή για να πάρει παιχνίδια με την ομάδα.

-- Ο Ρομαό μπορεί να γίνει αξιόπιστη λύση σε μια θέση που ο Ολυμπιακός έχει, περισσότερους από ό,τι επιβάλει η ορθολογική διαχείριση του ρόστερ, αξιόλογους παίκτες.

-- Λίγο το ένα, λίγο το άλλο, πάλι με μοναδικό επιθετικό τον Ιντέγιε ξεμείναμε.

-- Θεωρώ πως στην ανάπτυξη του παιχνιδιού ο Καμπιάσο είναι πολύ πιο χρήσιμος, ακόμα και από τον Μίλι (ο οποίος, ειδικά φέτος, είναι πιο πολύτιμος σε πολλούς τομείς). Προφανώς την άποψή μου, δεν συμμερίζεται ο Πορτογάλος.

-- Αν πράγματι δήλωσε ο Μπέντο πως είναι εντάξει η δεύτερη θέση σε αυτόν τον όμιλο (του Europa, για να μην ξεχνιόμαστε) έχουμε ένα ακόμα θέμα. Και αυτό όχι επειδή ως οπαδοί θεωρούμε τον Ολυμπιακό καλύτερη ομάδα στον κόσμο, αλλά επειδή η πρόσφατη (και όχι πριν ανακαλυφθεί ο τροχός) ιστορία του συλλόγου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (το Champions League, για να μην ξεχνιόμαστε) δεν συνάδει με τέτοιες αντιλήψεις.

-- Ο Στήβεν Τζέραρντ αναζητεί ομάδα για να ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα. Για τον Στήβεν, προσωπικά, θα έδινα πίστωση χρόνου... ;-)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου