Για το καπνογόνο και την υπεράσπισή του απέναντι στους ηθικολόγους και τη διγλωσσία τους

Είναι πάρα πολύ μεγάλη η κουβέντα, που έχει αναπτυχθεί από χθες το βράδυ με αφορμή τα καπνογόνα και τα βαρελάκια που άναψαν στο πέταλο των οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού. Και είναι φοβερό πως γίνεται προσπάθεια από διάφορες πλευρές να παρουσιαστεί μια άλλη πραγματικότητα από αυτή που υπήρξε και να εγκαθιδρυθεί στα μυαλά του κόσμου αυτή η αλλοιωμένη πραγματικότητα ως θέσφατο. Προς υπεράσπιση του καπνογόνου λοιπόν...

Του RedTerso

Τα καπνογόνα άρχισαν να αποτελούν αναπόσπαστο «αξεσουάρ» των πιο «ζωηρών» υποστηρικτών των ομάδων στην Ιταλία τη δεκαετία του ’60 όταν και γιγαντώθηκε το κίνημα των ultras  στη γειτονική χώρα (τα πρώτα γκρουπ είχαν σχηματιστεί τη δεκαετία του ’50). Το συγκεκριμένο κίνημα ουσιαστικά αναδείκνυε μέσα από την οργάνωση των οπαδών σε ομάδες μικρές ή μεγαλύτερες αριθμητικά (τα λεγόμενα ultras groups) την προσπάθεια για πιο ενεργή και ένθερμη υποστήριξη της αγαπημένης ποδοσφαιρικής ομάδας του καθενός. Από εκείνη την περίοδο το κίνημα των ultras γιγαντώθηκε και πήρε διεθνείς διαστάσεις. Στον ελλαδικό χώρο το φαινόμενο άρχισε να εμφανίζεται με μια σχετική καθυστέρηση την δεκαετία  του '80. Έκτοτε αποτελεί απαραίτητο συστατικό της «υποδοχής» των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο και μόνιμο «συνοδευτικό» των πανηγυρισμών.

Ας περάσουμε όμως στο χτεσινό ντέρμπι και τον ντόρο που ακολούθησε σχετικά με τη χρήση των καπνογόνων από εχθρούς, φίλους και «φίλους». Αν κάτσουμε και δούμε ψύχραιμα –και όχι «αντικειμενικά», όπως διατρανώνουν ότι μιλάνε οι ΑΡΔ– το χθεσινό παιχνίδι, θα διαπιστώσουμε ότι ήταν ένα από τα πιο ήσυχα ντέρμπι τόσο εντός αγωνιστικού χώρου όσο και στην εξέδρα. Έπρεπε όμως να εφευρεθεί ένας λόγος, που θα μπορούσε να τινάξει το ματσάκι στον αέρα. Διάφοροι παράγοντες του ποδοσφαίρου λοιπόν ακόμα και αν δεν υπήρχε τέτοιος λόγος, ως γνήσιοι συνεχιστές του Βολταίρου, θα έπρεπε να τον ανακαλύψουν. Και αυτός ο λόγος ήταν τα καπνογόνα.

Ας δούμε λοιπόν ποιο ήταν το τόσο προβληματικό σημείο αναφορικά με τα καπνογόνα. Το συγκεκριμένο μέσο χρησιμοποιήθηκε στις εξής στιγμές. Στην είσοδο των ομάδων στον χορτάρι του Καραϊσκάκης, στο γκολ της ισοφάρισης του Ολυμπιακού, στην έναρξη του β΄ ημιχρόνου και στο γκολ που έδωσε τελικά τη νίκη στην ομάδα μας. Καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα δεν έπεσε μέσα στον αγωνιστικό χώρο τίποτα. Όχι μόνο καπνογόνο, αλλά ούτε αποτσίγαρο. Καμία απολύτως σχέση δηλαδή με αυτά που αντιμετωπίζει ο Ολυμπιακός όταν επισκέπτεται την Τούμπα, τη Λεωφόρο ή το ΟΑΚΑ. Εκεί οι δημοσιογράφοι εχθροί και «φίλοι» μιλάνε συνήθως για την εκπληκτική ατμόσφαιρα, που δημιουργούν οι αντίπαλοι οπαδοί. Και δεν βλέπουν φυσικά ούτε ιπτάμενα κομμάτια τσιμέντου ούτε φωτοβολίδες με στυλό σε ευθεία βολή και ανθρωποκτόνο πρόθεση ούτε δυναμίτες ούτε τα άλλα υλικά που χρησιμοποιούν οι αλλόθρησκοι. Προσοχή σε αυτό το σημείο. Δεν λέμε ότι εμείς οι οπαδοί του Ολυμπιακού είμαστε καλά παιδιά, που δεν κάνουν ασχήμιες. Ίσα ίσα αποδεχόμαστε με χαρά τον τίτλο επιστήμονες. Από την άλλη όμως δεν μπορεί να μπει σε σύγκριση η ατμόσφαιρα που υπήρχε χτες στο Φάληρο με αυτά που αντιμετωπίζει ο Ολυμπιακός στα περισσότερα γήπεδα της χώρας και ιδίως στα ντέρμπι. Και στα περισσότερα από αυτά τα γήπεδα-κοτέτσια ο Ολυμπιακός παίζει και κερδίζει.

Από τη στιγμή λοιπόν που το ανέκδοτο για σφάξιμο από τη διαιτησία θα είχε πολύ μικρή πιθανότητα εφαρμογής, μιας και δεν υπήρχε εύνοια του Ολυμπιακού (όσο οφσάιντ ήταν του Ιντέγε τόσο οφσάιντ ήταν η χαμένη ευκαιρία του Ροντρίγκες και σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει κόκκινη του Μίλι) χρησιμοποιήθηκε από τον προπονητή και την ομάδα του μπαοκ η «αφορμή» των καπνογόνων. Αυτή η κίνηση των παραγόντων της μπουγάτσας βασίστηκε στις προειδοποιήσεις του διαιτητή Αρετόπουλου και τις συνεχόμενες εκκλήσεις από τα μεγάφωνα. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι θεωρώ λάθος από την πλευρά της διοίκησης την εντολή να γίνονται κάθε λίγο συστάσεις, από τη στιγμή, που δεν προβλέπεται από τους κανονισμούς οριστική διακοπή του παιχνιδιού και τιμωρία της έδρας. Αυτό ήταν μικρή παρένθεση για τα «εν οίκω», τη στιγμή που η καταφρονεμένη από το κράτος της Αθήνας παοκάρα, βουτηγμένη εδώ και χρόνια στο αντιολυμπιακό μένος, επέλεξε να αποχωρήσει από το γήπεδο, όπως και πέρυσι, που χωρίς κανένα λόγο δεν τόλμησε να εμφανιστεί για τον επαναληπτικό του Κυπέλλου. Οι μεγάλοι όμως μπουγατσομάχοι, μόλις συνειδητοποίησαν οτι κινδυνεύουν με βαριά καμπάνα και αφαίρεση 10 βαθμών, έκαναν επιτόπια ανάποδη κωλοτούμπα και γύρισαν στο χορτάρι για να παιχτούν τα τελευταία 3 λεπτά. Η δικέφαλη κότα του βορρά για άλλη μια φορά τίμησε το όνομα και την ιστορία της...

Επιστρέφουμε για λίγο ακόμα στα καπνογόνα. Δεν έχει ξαναγίνει τέτοιος χαμός για πανηγυρισμό οπαδών όσο έγινε χτες. Γιατί ακριβώς για αυτό μιλάμε. Για άναμμα πυρσών --και όχι ρίψη-- στην είσοδο των ομάδων και στους πανηγυρισμούς στα γκολ της ομάδας μας. Κανένας παράγοντας --είτε παίχτης είτε ο προπονητής του μπαοκ-- δεν απειλήθηκε από τους καπνούς. Βέβαια ανακαλύφθηκε το σωτήριον έτος 2016 από «φίλους» δημοσιογράφους ότι τα καπνογόνα  είναι καρκινογόνα και πρέπει να σταματήσουν να χρησιμοποιούνται. Και βρήκαν την αφορμή να το πουν πάνω στον κόσμο του Ολυμπιακού οι διπρόσωποι...

Ως τελευταία παρατήρηση αφήσαμε το γεγονός  της ανταλλαγής μπινελικίων ανάμεσα στους οπαδούς, που κάθονταν στο πέταλο και στους φιλάθλους του Ολυμπιακού, που κάθονται στις κεντρικές θύρες με αφορμή τη διακοπή του παιχνιδιού. Οι τελευταίοι λοιπόν επιτέθηκαν λεκτικά προς το πέταλο, παραγνωρίζοντας ότι οι ηρωικές μπουγάτσες έφυγαν μόνες τους από το γήπεδο. Ξέχασαν οτι στα παιχνίδια ο ρόλος του οπαδού είναι να στηρίζει την ομάδα του, φωνάζοντας συνθήματα και αποδοκιμάζοντας τον αντίπαλο και όχι να κάθεται στο καρεκλάκι του και ενίοτε να βρίζει παίχτες του Ολυμπιακού όπως τον Ντα Κόστα --όπως έκαναν  το καλοκαίρι αλλά και σε επίσημα παιχνίδια-- και --πέρυσι-- τον Μαζουακού. Ή ακόμα χειρότερα να χειροκροτάει σιχαμένες ομάδες όπως το αποελ και οι ακόμα πιο σιχαμένοι οπαδοί του. Βέβαια σε αυτή την κατάσταση έχει οδηγήσει το γεγονός οτι αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως πελάτες και την ομάδα ως προϊόν προς πώληση. Για αυτά όμως θα έχουμε χρόνο να μιλήσουμε στο μέλλον.

Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε εν θερμώ εξαιτίας των νεύρων, που αποκόμισε ο συντάκτης του από όσα έγιναν χτες στο γήπεδο και βίωσε από το πέταλο. Και επειδή δεν μας αρέσουν καθόλου οι ηθικολόγοι και η διγλωσσία, που χρησιμοποιούν, σε πείσμα των καιρών θα συνεχίσουμε να φωνάζουμε...

ΤΑ ΚΑΠΝΟΓΟΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝΕ ΦΩΤΙΑ
ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΒΑΡΑΝΕ ΔΥΝΑΤΑ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΩ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΟΝΟ ΖΩ...

* * *

ΥΓ1 Προφανώς και δεν είναι επιδίωξη του blog μας να υπάρχει καθολική συμφωνία με αυτά, που γράφτηκαν. Μας ενδιαφέρει και ο αντίλογος. Οπότε όποιος ενδιαφέρεται θα θέλαμε  να ανοίξει ή να συμμετάσχει στον διάλογο για το θέμα, από κάτω στα σχόλια

ΥΓ2 Δεν παραγνωρίζουμε τα λάθη, που κάνουμε ή έχουμε κάνει ως οπαδοί. Προφανώς και δεν έχει γίνει πάντα σωστή χρήση των καπνογόνων. Προφανώς και το πέταλο πολλές φορές είναι εκτός παιχνιδιού και πετάει χαρταετό. Προφανώς και υπάρχουν περιπτώσεις, που έχουμε ανακόψει με λάθος τρόπο το ρυθμό των ομάδων μας είτε στο Καραϊσκάκης είτε στο Σεφ. Αυτό που είναι όμως σίγουρο είναι ότι τουλάχιστον αυτοί που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως οπαδοί, προσπαθούν να βοηθήσουν την ομάδα μας. Ακόμα και αν κάνουν λάθη...