Ο oργανισμός νοσεί επικίνδυνα...
Ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός έχει σοβαρό πρόβλημα ως οργανισμός. Και όταν λέμε οργανισμός εννοούμε όλο το οικοδόμημα, που περιλαμβάνει τη διοίκηση, τους προπονητές, τους παίχτες και τον κόσμο. Είναι αναμενόμενο ότι το τραγικό χτίσιμο του καλοκαιριού θα έχει αυτά τα αποτελέσματα, σε αθλητικό επίπεδο, αλλά εδώ μιλάμε για μια κατάσταση, που υπερβαίνει το αθλητικό και τείνει να αποτελέσει από τις πιο μελανές συνολικά σελίδες της ιστορίας του συλλόγου. Και όχι φυσικά μόνο για το αποτέλεσμα, που έδειξε ως τελικό σκορ ο ηλεκτρονικός πίνακας...
Του RedTerso
Ο Ολυμπιακός κατέβηκε στο γήπεδο με πιο ορθολογικό τρόπο απ' ότι με τη Λάρισα και με διάταξη 4-2-3-1. Κάτω από τα δοκάρια ήταν ο Λεάλι. Την τετράδα της άμυνας από τα αριστερά προς τα δεξιά αποτελούσαν οι Ντε Λα Μπέγια, Ντα Κόστα, Μποτία, Φιγκέιρας. Μπροστά τους ως αμυντικά χαφ ήταν οι Καμπιάσο, Μιλιβόγεβιτς. Αριστερό εξτρέμ ξεκίνησε ο Μαρίν και δεξί ο Σεμπά. Στην κορυφή της επίθεσης ήταν ο Ιντέγε και πίσω του σε πιο ελεύθερο και δημιουργικό ρόλο ήταν ο Φορτούνης.
Για άλλο ένα παιχνίδι η ομάδα μπήκε νωθρά στο γήπεδο, αντί να μπει με διάθεση να πνίξει τον αντίπαλο και αυτό το πλήρωσε δεχόμενη γκολ στο 8΄ σε αντεπίθεση του Αποελ. Το πιο ορθολογικό σύστημα και η παρουσία παιχτών, που μπορούν να τσουλήσουν το τόπι (Φορτούνης, Μάριν) βοήθησαν στο να αποδώσει η ομάδα πολύ καλύτερα από προηγούμενους αγώνες, να δημιουργήσει ευκαιρίες και να επιτεθεί καλύτερα προς την εστία των Κυπρίων. Πράγματι στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός έπαιξε αρκετά συμπαθητικά βγάζοντας φάσεις και ευκαιρίες και παρουσίασε πολύ καλύτερη εικόνα από προηγούμενα ματς. Πρέπει όμως να λάβουμε υπ' όψιν ότι παίζαμε με τον Αποελ και όχι με τη Γιουβέντους. Αυτό που έλειπε για ακόμα μια φορά ήταν το πάθος και ο τσαμπουκάς, που αν υπήρχαν κάποιος παίχτης θα την έσπρωχνε με το ζόρι στα δίχτυα τη μπάλα. Αυτή η έλλειψη όμως είναι δομική στην ομάδα τα τελευταία χρόνια...
Και αν στο πρώτο ημίχρονο υπήρξαν λίγη κυκλοφορία και ευκαιρίες, στο δεύτερο ημίχρονο δεν παρουσιάστηκε Ολυμπιακός στο γήπεδο. Και όσο περνούσε η ώρα σου δινόταν η εντύπωση ότι ο Αποελ εύκολα ή δύσκολα θα πάρει το διπλό. Η φυσική κατάσταση της ομάδας είναι άθλια με αποτέλεσμα ακόμα και παίχτες, που έπαιζαν καλά στο πρώτο ημίχρονο να περπατάνε ασθμαίνοντας. Βοήθεια από τον πάγκο δεν ερχόταν ή ερχόταν αλλοπρόσαλλα και αργοπορημένα (βλέπε αλλαγή Φορτούνη). Έχουμε και το καινούργιο φετινό ανέκδοτο να κάνει τον playmaker ο Ντα Κόστα, που σε συνδυασμό με τις ατελείωτες γιόμες σου έδιναν την αίσθηση οτι δεν πρόκειται να βάλουμε γκολ ποτέ. Το ξαναγράφω. Ομάδα Ολυμπιακός δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο στο δεύτερο μέρος.
Το κακό είναι ότι δεν φαίνεται στο βάθος του τούνελ και ιδιαίτερο φως. Δεν φάνηκε να υπάρχει κάτι να σε κάνει να πεις ότι το κρατάω ως θετικό. Το γεγονός ότι ο Θρύλος είχε 21 τελικές εμένα δε μου λέει απολύτως τίποτα από τη στιγμή, που απέναντί του είχε το Αποελ. Ακόμα και η πλειοψηφία αυτών των ευκαιριών δεν ήρθε ως αποτέλεσμα ορθολογικής ανάπτυξης και σχεδίου της ομάδας, αλλά προέκυψαν εξαιτίας των εμπνεύσεων και των ατομικών ικανοτήτων ορισμένων παιχτών (Φορτούνης, Μάριν, Ιντεγε).
Υπάρχει και το μεγάλο πρόβλημα, που έχει δημιουργηθεί με τον προπονητή και δε νομίζω ότι θα έχει ευτυχή κατάληξη. Στα μάτια μου ο Μπέντο φαίνεται να έχει χάσει την κατάσταση από τα χέρια του. Η φάση με την αλλαγή του Μαρίν, που αναβλήθηκε λόγω αντίδρασης του παίχτη και λόγω γιούχας και έγινε μετά από λίγο αλλαγή του Φορτούνη με τον Ελιονούσι είναι χαρακτηριστική της συνθήκης. Εξίσου χαρακτηριστικό είναι το τρολάρισμα, που του ρίχνει ο Φορτούνης με τον Τσόρι στον πάγκο. Αν ένας προπονητής έχει χάσει την εμπιστοσύνη των παιχτών του (αυτό που λένε αποδυτήρια) μάλλον η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Και η φυσικά αυτή η κατάσταση «χτίστηκε» με τη βοήθεια των ΑΡΔ και των ΜΜΕ, που απαξίωσαν την όποια δουλειά του πορτογάλου, κάνοντας κριτική από το rotation μέχρι και την όποια επιλογή του προπονητή.
Η ομάδα επίσης φαίνεται να πάσχει από δύναμη, τσαμπουκά και ψυχολογία. Το γκολ το έφαγε από τους Κύπριους στο 8. Είχε μπροστά της έναν ολόκληρο αγώνα να κάνει την ανατροπή αλλά δεν... Στο πρώτο ημίχρονο έκανε ευκαιρίες και προσπάθησε. Στο δεύτερο, που στένευαν και τα χρονικά περιθώρια και έπρεπε να αυξηθεί η πίεση δεν έπνιξε τον αντίπαλο. Οι παίχτες δεν έριξαν κλωτσιές και δεν είχαν "λύσσα" για να γυρίσουν το ματς. Σε αυτό μερίδιο ευθύνης δεν έχει μόνο ο προπονητής αλλά και η διοίκηση, που δεν έχει βάλει έναν άνθρωπο (όπως ήταν ο Γεωργάτος) για να εξηγεί τις ειδικές συνθήκες του κάθε παιχνιδιού.
Και μιας και είπαμε ειδικές συνθήκες την Κυριακή έχουμε ντέρμπι με το Αεκάκι. Είναι απαραίτητο να καταλάβουν όλοι στην ομάδα οτι το ματς αυτό είναι πολύ ιδιαίτερο. Τόσο επειδή είναι απέναντι σε έναν από τους ανταγωνιστές μας, αλλά και για το γεγονός ότι έχουμε κάτι χρωστούμενα για την κούλα από πέρυσι. Ο κόουτς πρέπει να γνωρίζει επίσης τι σημαίνει να έχει απέναντί του ομάδα του χολέρα-Κετσπάγια. Θα έχουμε απέναντί μας μια ομάδα ταμπουρωμένη πίσω, που θα ψάχνει την αντεπίθεση. Με χαλαρό στιλάκι και γιόμες από τους αμυντικούς θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα... Πάμε ρε θρύλε και ρίξε 3 μπαλάκια στην κακόμοιρη αεκούλα.
Κριτική των παιχτών
Φιγκέιρας : Πολλά τρεξίματα από τον Πορτογάλο αλλά ως εκεί. Δεν πέρασε σέντρα. Δεν έκοβε τους αντιπάλους. Άνευρη και άοσμη εμφάνιση.
Μποτία-Ντα Κόστα: Είναι σαφές ότι εδώ υπάρχει τεράστιο πρόβλημα. Πρόβλημα, που υπάρχει εδώ και 2 χρόνια βέβαια, αλλά φέτος έχει πάρει απίστευτες διαστάσεις και μεγεθύνεται εξαιτίας του τρόπου παιχνιδιού της ομάδας, που τα πλάγια μπακ έχουν εντολή να "ανεβαίνουν" διαρκώς. Στο χθεσινό παιχνίδι ο ένας ήταν χειρότερος από τον άλλο. Ο Μποτία είδε ανούσια κάρτα στο 10' και θα μπορούσε να είχε αποβληθεί σε 1-2 φάσεις. Ο Ντα Κόστα είναι εμφανές οτι πέρα από τις περιορισμένες του δυνατότητες έχει και ψυχολογικό πρόβλημα μετά από αυτά που έγιναν το καλοκαίρι με τη Μπερ Σεβά. Θα ήταν πολύ καλύτερο να κάτσει πάγκο για ένα διάστημα για να προστατευτεί. Το γράψαμε και μετά το ματς με τη Λάρισα. Πόσο χειρότεροι μπορεί να είναι ο Ρέτσος με το Βούρο;
Ντε Λα Μπέγια: Συνολικά μέτρια εμφάνιση. Το γκολ ξεκινάει από τον τομέα ευθύνης του. Σε άλλες στιγμές στάθηκε αξιοπρεπώς και πέρασε 1-2 σέντρες.
Μιλιβόγεβιτς : Μέτριος και ο Μίλι χωρίς να έχει κάτι ιδιαίτερα άσχημο να του πιστωθεί πέρα από τις γνωστές 2-3 λάθος μεταβιβάσεις του. Οι αντίπαλοι ήταν διαβασμένοι και τον πίεζαν διαρκώς με αποτέλεσμα να μη μπορεί να υποδεχτεί και να μοιράσει τη μπάλα.
Καμπιάσο: Για εμένα ο καλύτερος του Ολυμπιακού, όχι τόσο για αυτά, που έκανε στον αγωνιστικό χώρο, όσο για τη νοοτροπία του και των κατευθύνσεων, που έδινε στους συμπαίχτες του. Είναι χαρακτηριστική η φάση στο 1ο ημίχρονο, που πέφτει κάτω αφού του ήρθε η μπάλα στο πρόσωπο. Δέχεται τις πρώτες βοήθειες και κάνει σπριντ για να βγει από το γήπεδο για να μην ροκανίζεται ο χρόνος για την ομάδα. Αγωνιστικά είχε μια απλώς μεστή εμφάνιση.
Μάριν: Στο πρώτο ημίχρονο ήταν σαφώς ο καλύτερος της ομάδας. Έτρεξε, κουβάλησε τη μπάλα, μοίρασε παιχνίδι και πήρε πρωτοβουλίες, που δεν του βγήκαν για να εκτελέσει. Στο δεύτερο ημίχρονο όσο έπαιξε παρασύρθηκε από τη συνολική μετριότητα και σχεδόν δε φάνηκε. Λάθος του που αντέδρασε στην υποτιθέμενη αλλαγή του Μπέντο.
Φορτούνης: Ήταν από τους καλύτερους χωρίς να κάνει το κάτι παραπάνω. Είναι σαφές ότι είναι από τους πιο ποιοτικούς μας παίχτες, αλλά ακόμα δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό Φορτούνη. Από φυσική κατάσταση πάσχει και πρέπει να ανέβει πολύ για να βοηθήσει στη συνέχεια.
Σεμπά: Ο γνωστός Σεμπά. Έτρεξε, πρέσαρε και πέραν αυτού τίποτα. Στη φάση του γκολ βρίσκεται δίπλα στη μπάλα, χάνει τον αντίπαλο και μετά πετάει χαρταετό κινούμενος προς το κέντρο χωρίς να ακολουθήσει. Κατά τα άλλα ο Μπέντο τον ξεκίνησε και ως δεξί εξτρέμ και τον άλλαζε και θέση με τον Μάριν. Μάλλον έχουμε στην ομάδα τον Ρόμπεν – που παίζει εξίσου δεξιά και αριστερά- και δεν το ξέρουμε.
Ιντέγε: Αγωνιστικά ήταν από τους καλύτερους της ομάδας. Δημιούργησε, προσπάθησε να εκτελέσει, έτρεξε ακατάπαυστα, αλλά του έλειψε και αυτού το γκολ. Έπαιξε χωρίς κάποιο ψεγάδι πάντως.
Ελιονούσι: Δεν τον βοήθησε καθόλου ο τρόπος παιχνιδιού στο δεύτερο ημίχρονο, που μπήκε με αποτέλεσμα να μη φανεί ιδιαίτερα, πέρα από το τετ α τετ, που έβγαλε ο αντίπαλος τερματοφύλακας.
Μαρτινς: Έδωσε πνοή και τρεξίματα στο κέντρο μόλις μπήκε. Πέρασε και την εξαιρετική μπαλιά στον Ελιονούσι. Αν είχε περισσότερο χρόνο (μπήκε στο 79΄) μπορεί να είχε βοηθήσει περισσότερο.
Καρντόσο: Έπαιξε το ίδιο με τον Μάρτινς και δεν φάνηκε καθόλου. Σε κάθε ματς μου δίνει την εντύπωση ότι δεν μπορεί να βοηθήσει. Ελπίζουμε σε ΑΜΕΣΗ βελτίωση, γιατί μέχρι τώρα φαίνεται παλαίμαχος.
* * *
ΥΓ1 Ακόμα και διάθεση να έχουμε να υπερασπιστούμε τον Μπέντο, δε μας βοηθάει και ο ίδιος. Δεν μπορεί να μη βλέπει ότι το σύστημα, που ακολουθεί ενώ φαντάζει επιθετικό, αφού ανεβαίνουν διαρκώς οι ακραίοι μπακ και δημιουργεί αριθμητική υπεροχή στην επίθεση δεν είναι παραγωγικό, μιας και στα τελευταία 4 παιχνίδια έχουμε βάλει συνολικά 3 γκολ. Και παράλληλα δημιουργείται και το χαντάκι της άμυνας, όπου μας βγάζει φάση και γκολ ο κάθε πικραμένος.
ΥΓ2 Χτες πόνεσαν τα μάτια μας στο γήπεδο να βλέπουμε τον Ντα Κόστα να κάνει τον playmaker κουβαλώντας τη μπάλα για 30 μέτρα και μετά να προσπαθεί να περάσει τη μπάλα με γιόμα στην πλάτη της άμυνας και μετά να ακούμε τον κόουτς να υπερασπίζεται αυτό τον τρόπο παιχνιδιού λέγοντας «Σε κάποιες στιγμές του παιχνιδιού μας όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα για να περάσουμε τις αντίπαλες άμυνες, μία από τις λύσεις είναι να πηγαίνει απευθείας πιο μπροστά και όχι να περνάει από το κέντρο η μπάλα. Στο πρώτο μέρος προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον τρόπο, αλλά στο ημίχρονο το συζητήσαμε και αποφασίσαμε ότι έπρεπε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο, χρησιμοποιώντας τους χαφ. Όταν αντιμετωπίζει πρόβλημα σε αυτό χρησιμοποιούμε άλλους τρόπους. Όταν η ομάδα μας στήνεται σωστά και ο αντίπαλος μας δίνει τα κενά που χρειαζόμαστε προσπαθούμε να το εκμεταλλευτούμε με άλλους τρόπους». Συγγνώμη αλλά διαφορετικά ξέρουμε το επιθετικό ποδόσφαιρό. Αν θέλει να πάρει καμιά ιδέα ο Πορτογάλος ας δει σε βίντεο παιχνίδια από τις 2 χρονιές του Βαλβέρδε.
ΥΓ3 Είναι σαφές ότι τις μεγαλύτερες ευθύνες και για το χθεσινό χάλι τις έχει η διοίκηση. Περιμένουμε να περάσει ελπίζουμε νικητήρια το παιχνίδι με το αεκάκι και θα τα δούμε αναλυτικά.
ΥΓ4 Μιλήσαμε στην αρχή για το πρόβλημα, που έχει συνολικά ο οργανισμός του Ολυμπιακού. Πάμε να δούμε και το κομμάτι του κόσμου μας. Πάλι είχαμε το φαινόμενο ο κόσμος να μουρμουράει και να γκρινιάζει από το 30΄. Στο 60' η γκρίνια είχε αρχίσει να γίνεται γιούχα. Συγγνώμη αλλά έτσι δε βοηθάς την ομάδα να ανακάμψει και να γυρίσει το ματς. Ακόμα όμως και αν είσαι κολλημένος και το πιστεύεις ότι κάνεις κάτι μπορείς να το ξανασκεφτείς κοιτώντας πίσω μόλις 1,5 μήνα πριν τα ματς με τη Μπερ Σεβά. Εννοείται ότι από φωνή και στήριξη τίποτα, πέρα από το μισό πέταλο.
ΥΓ5 Θυμηθήκαμε πόσο ωραίο πράγμα είναι να έχεις απέναντι σου τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας. Αυτό είναι κάτι που μας λείπει πολύ και καλό θα ήταν να σκεφτούμε και το δικό μας μερίδιο ευθύνης οι οπαδοί πέρα από τα σχέδια των κρατούντων. Το κακό χτες ήταν ότι είχαμε απέναντί μας τα σκουπίδια του Αποελ.
ΥΓ6 Στο Καραϊσκάκης έχουμε βρίσει τον κάθε ταλαίπωρο αντίπαλο. Από τη Λιβαδειά και την Τρίπολη (ως προαιώνιους εχθρούς) μέχρι και τους 100 «αιμοβόρους χούλιγκαν» (κάτι μεσήλικες και φίλαθλοι) της Αρούκα. Χτες δεν βρίζαμε στην αρχή το Αποελ, παρά μόνο στο β΄ μέρος. Στο τέλος δε αρκετά σημαντικό κομμάτι του κόσμου χειροκρότησε το Αποέλ και τους οπαδούς του. Για εμένα όποιος χειροκρότησε θα έπρεπε να ντρέπεται. Γιατί χειροκρότησαν; Επειδή τους μάγεψε η μπάλα του Αποελ; Επειδή οι αντίπαλοι παίκτες είχαν αρχίσει να κάνουν θέατρο και καθυστερήσεις από το 35'; Επειδή κάθε φορά που ερχόντουσαν οι παίκτες τους σε επαφή με τους δικούς μας έκαναν λες και τους χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα; ΄Η μήπως δεν άκουσαν ότι στη διάρκεια του ματς οι οπαδοί του Αποέλ έβριζαν τον Πειραιά; Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να χαρακτηρίζεται ή από ηλιθιότητα ή από πολιτική επιλογή, και τα δύο προβληματικά για την εξέδρα του Ολυμπιακού.
ΥΓ7 Από τον οργανωτή της Θύρας 7 ακούσαμε και το να «μη βρίζουμε τη κατακόκκινη Κύπρο, αυτοί τους Τούρκους βρίζουν». Ανεξάρτητα από το αν είναι ή δεν είναι κατακόκκινη η Κύπρος, από τα τσιμέντα του Καραϊσκάκης, έχουμε βρίσει την --επίσης κόκκινη στο μεγαλύτερο κομμάτι-- Κρήτη Όλη, την --παραδοσιακή μας αντίπαλο-- Τενερίφη, και, σε μέσες άκρες, κάθε χαρούμενο ή πικραμένο αντίπαλο. Επίσης: ο Πειραιάς όντως περιλαμβάνει και το Τουρκολίμανο, αλλά το «Γαμώ τον Πειραιά» των οπαδών του Αποέλ, πιθανότατα δεν αναφέρεται σε αυτό...
ΥΓ8 Την Κυριακή απέναντι στην ΑΕΚ απαιτούμε πάθος, τσαμπουκά και μόνο νίκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου