Του RedTerso
Ο Ολυμπιακός ακολούθησε για άλλο ένα εντός έδρας ματς τη συνήθεια που (δεν) έγινε λατρεία: Ξέχασε να παρουσιαστεί στο παρκέ του ΣΕΦ στο ξεκίνημα της αναμέτρησης και είδε πολύ γρήγορα τη Φενέρ να κάνει ένα σερί 0-8, που την έβαλε για τα καλά σε θέση οδηγού στο παιχνίδι. Για όλο το πρώτο μέρος η αγωνιστική εικόνα δεν διαφοροποιήθηκε ιδιαίτερα. Οι Τούρκοι υπερίσχυσαν σε αθλητικό επίπεδο κερδίζοντας κατά κράτος τη μάχη των ριμπάουντ ανανεώνοντας τις επιθέσεις τους, ανάγκασαν τους ερυθρόλευκους σε πολλά λάθη και η διαφορά του -16 που πήγαμε στα αποδυτήρια σε έκανε να λες «πάλι καλά» με βάση το αγωνιστικό πρόσωπο των αντιπάλων.
Στο δεύτερο μέρος παρουσιάστηκε ένας σαφώς βελτιωμένος Ολυμπιακός. Σε αυτό βοήθησε η «επιστράτευση» ενός ψηλού σχήματος με τον Βεζένκοφ στο «τρία» τον Λιβιό στο «τέσσερα» και τον Έλις ως σέντερ. Το σχήμα αυτό μπόρεσε να αντιπαραβάλλει ένταση και αθλητικότητα απέναντι στη Φενέρ και επιτέλους ελέγχθηκε το... FIR Φαλήρου, βγήκαν κάμποσες άμυνες μέσω αλλαγών και αυτό έδωσε ώθηση και αυτοπεποίθηση στο επιθετικό κομμάτι. Η διαφορά «μαζεύτηκε» δύο φορές στο -6 αλλά η προσπάθεια για ανατροπή δεν ολοκληρώθηκε. Βλέπετε η Φενέρ κάνει δεύτερο γύρο πρωταθλητισμού με 14 νίκες σε 16 παιχνίδια και δεν θέλησε να ρισκάρει τις πιθανότητές της για απόκτηση του πλεονεκτήματος έδρας ενόψει των play-off.
Δύο λόγια για τους παίχτες μας. Καλή εμφάνιση από τον Λιβιό (ο καλύτερος παίχτης μας χτες και στις δύο πλευρές του παρκέ), από τον Βεζένκοφ (έκανε κακό πρώτο μέρος όπως όλη η ομάδα και ανέβηκε αισθητά στο δεύτερο), από τον Λαρεντζάκη (και έχω βαρεθεί να γράφω ότι με έχει υποχρεώσει να κάνω επική κωλοτούμπα ο συγκεκριμένος αθλητής και με την αγωνιστική του εικόνα και με το πάθος του) και τον Σλούκα (μόνο στο δεύτερο μέρος όμως, όταν κατάφερε να «απελευθερωθεί»από το ξύλο που έτρωγε στην αρχή με τα hedge out των Τούρκων). Συμπαθητική εμφάνιση από τον Έλις (που δείχνει να έχει «σφυγμό» στα τελευταία ματς, αλλά μάλλον το τρένο έχει περάσει), τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη. Κακή εμφάνιση επιθετικά από τον ΜακΚίσικ, που βοήθησε αισθητά όμως με την έντασή του στο αμυντικό κομμάτι. Σταθερά απαράδεκτοι οι Τζένκινς και Χάρισον και κακή εμφάνιση από τον Κουφό στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε.
Εκτιμώ οτι δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος να σταθούμε περισσότερο στα αγωνιστικά πεπραγμένα της αναμέτρησης, αλλά να προσπαθήσουμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα (όπως τα συζητούσαμε με τον RoD και τον JosuTernera βλέποντας το ματς), μιας και επισφραγίστηκε και τυπικά ο αποκλεισμός της ομάδας μας από την οκτάδα.
- Ο Ολυμπιακός στην πιο δύσκολη ίσως Ευρωλίγκα --μέχρι την επόμενη-- αποκλείστηκε γιατί ήταν μια ομάδα, που το επίπεδό της δεν έφθανε αυτό των ομάδων που θα αποτελέσουν τις κορυφαίες οκτώ. Ήταν ένας δίκαιος αποκλεισμός, με βάση την εικόνα που παρουσιάσαμε συνολικά στη διοργάνωση.
- Οι ερυθρόλευκοι έπαιξαν συνολικά άσχημο και μονότονο μπάσκετ: Στην επίθεση κεντρικό pick'n'roll και... άγιος ο θεός. Λίγες στιγμές είδαμε κάποιες εμπνεύσεις και λιγότερες γενικά κάποια κίνηση στην επίθεση, που να ισοσκελίζει έστω στο μάτι τα άσχημα αποτελέσματα. Στην άμυνα δε, υπήρξε μια εμμονική σχεδόν επιμονή στις αλλαγές χωρίς παίχτες που να μπορούν απαραίτητα να τις υποστηρίξουν, χωρίς να παρουσιαστούν εναλλακτικές επιλογές.
- Ο Ολυμπιακός, για ένα ακόμα εντός έδρας παιχνίδι, ξεκίνησε νωχελικά και βρέθηκε από νωρίς να κυνηγά στο σκορ. Αυτό δείχνει, κατά τη γνώμη μου, ελλιπή προετοιμασία του εκάστοτε αγώνα και σαφή ανετοιμότητα στο πνευματικό κομμάτι. Η ομάδα παρουσιάστηκε πολύ περισσότερο προετοιμασμένη εκτός έδρας.
- Δεν είχαμε σταθερά σημεία αναφοράς στη φετινή αγωνιστική διαδρομή. Ο Σλούκας έκανε έναν απίστευτο Δεκέμβρη, αλλά οι αντίπαλοι προπονητές, βλέποντας την ένδεια που είχαμε περιφερειακά, από κάποιο σημείο και μετά τον πίεσαν πάρα πολύ. Ο Βεζένκοφ είναι ο πιο βελτιωμένος παίχτης μας, ανεβαίνοντας επίπεδο, και ο ΜακΚίσικ δείχνει να μπορεί να αποτελέσει σοβαρή και αξιόπιστη λύση. Από εκεί και πέρα ο Μάρτιν ήταν πολύ καλός στο πρώτο δίμηνο και στη συνέχεια --που τον διάβασαν-- έπεσε αρκετά, μέχρι να τραυματιστεί.
- Μιας και αναφέραμε τους τραυματισμούς. Ως γνωστόν, οι Πειραιώτες είναι άτυχοι στον συγκεκριμένο τομέα. Όταν, δε, τραυματίστηκε ο Παπανικολάου, έπαψε να υπάρχει συνεκτικός ιστός ανάμεσα στην περιφέρεια και στην front-line. Ήταν το κομβικό σημείο, που αποτέλεσε και την απαρχή της αγωνιστικής πτώσης όταν μπήκε η καινούργια ημερολογιακή χρονιά. Το τραγικό της υπόθεσης ήταν η για-άλλη-μια-φορά προβληματική διάγνωση του χρόνου αποθεραπείας και ο ένας μήνας έγινε μισή χρονιά. Αν σε αυτό προσθέσουμε τον τραυματισμό --με υποτροπή επίσης-- του Μάρτιν (και την Covid που χτύπησε στο ξεκίνημα), βλέπουμε ότι υπήρχαν και κάποιες δικαιολογίες που μπορούν να αποδοθούν στην κακή μας τύχη.
- Ο Μπαρτζώκας είδε το ποτήρι μισογεμάτο, λέγοντας ότι η ομάδα δεν ξεκινάει από το μηδέν, έχοντας 3 ξένους ενόψει της επόμενης σεζόν. Εγώ θα το δω μισοάδειο. Γιατί όταν έχεις τόσο περιορισμένο μπάτζετ και το ποσοστό επιτυχίας σε μεταγραφές ξένων αγγίζει μετά βίας το 50%, τότε οι πιθανότητες για να πετύχουμε κάτι μειώνονται αισθητά. Οι επιλογές είναι του κόουτς και αυτός είναι υπεύθυνος που δεν έγιναν βελτιωτικές κινήσεις.
- Και μιας και πιάσαμε τον κόουτς, καλό θα ήταν να σκεφτεί και ο ίδιος ότι δεν πρόσφερε αυτά που ενδεχομένως ο ίδιος ήθελε. Αναφέραμε την κακή εικόνα, την ελλιπή προετοιμασία των παιχνιδιών και τα μεταγραφικά λάθη. Σε αυτά τα σημεία δεν είδαμε καμία απολύτως αυτοκριτική, παρά μόνο μετατόπιση των ευθυνών. Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει ο ίδιος να αλλάξει αρκετά την προσέγγισή του, γιατί αλλιώς μπορεί εύκολα να υποθηκεύσει την προσπάθειά του.
Προφανώς και όλα τα παραπάνω θα έχουμε άφθονο χρόνο να τα συζητήσουμε μιας και οι υποχρεώσεις μας ολοκληρώνονται στις 9 Απρίλη και ακολουθεί μια μακράς διάρκειας μεταγραφική περίοδος. Μας μένουν τρία ακόμα παιχνίδια (στη Βαλένθια, στη Ρεάλ και με τη Χίμκι στο ΣΕΦ), που έχουν διαδικαστικό χαρακτήρα. Με βάση το συμπέρασμα του «50% στους ξένους», καλό θα ήταν να μην ξαναδούμε τους Χάρισον και Τζένκινς (ο Έλις αναγκαστικά λόγω «προβλημάτων» στους ψηλούς) και να πάρουν χρόνο αυτοί που τον έχουν κερδίσει (Λαρεντζάκης) και παίχτες από την αναπτυξιακή (Νικολαίδης, Χρηστίδης) για να δούμε σε ποιους μπορούμε να υπολογίζουμε ενόψει της νέας σεζόν. Ας ελπίσουμε να μην παραμείνει ευσεβής πόθος του γράφοντος και να μπορέσουμε να κερδίσουμε κάτι έστω στο τέλος της φετινής διαδρομής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου