Από το ναδίρ... στον δρόμο (ξανά) για τη κορυφή

Εκμεταλλευόμενος τη διακοπή του πρωταθλήματος για τους αγώνες της εθνικής ομάδας και την αγωνιστική απραξία που ως αποτέλεσμα υπάρχει, θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας για τη συνολική εικόνα του Ολυμπιακού μέχρι στιγμής.







Του Στέφανου

Συνεχίζουμε να δημοσιεύουμε κείμενα και απόψεις και άλλων γαύρων, πέρα από τη δική μας παρέα. 

Επαναλαμβάνουμε ότι, σαν biancorossi1925, δεν αντιλαμβανόμαστε το blog με «ιδιοκτησιακούς» όρους, αλλά αντίθετα επιθυμούμε να αποτελέσει ένα βήμα όπου οι Ολυμπιακοί θα συζητάμε για τη μεγάλη μας αγάπη, για την ιστορία του δαφνοστεφανωμένου έφηβου και τις κοινωνικές της προεκτάσεις. Οπότε είναι επιθυμία μας να υπάρχουν και άλλα κείμενα, αλλά και σχόλια/απόψεις/διαφωνίες στην εκάστοτε ανάρτηση. 

Εννοείται οτι σε αυτή τη μικρή ιντερνετική γωνιά δεν χωρούν ρατσιστικές, σεξιστικές και φασιστικές απόψεις. Όσοι λοιπόν πιστοί της ερυθρόλευκης και ριγωτής προσέλθετε... 

Καλή ανάγνωση στο κείμενο του φίλου Στέφανου.


The biancorossi1925 team

Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε με το τέλος της περσινής εφιαλτικής χρονιάς. Παραδεκτό από όλους (θέλω να πιστεύω) είναι το ότι ο περσινός Ολυμπιακός ήταν ο χειρότερος των τελευταίων ετών. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ποιότητα των ποδοσφαιριστών που είχαμε στο δυναμικό μας, αλλά και στη συμπεριφορά τους μέσα και έξω από τα αποδυτήρια. Από εκεί που αρχίζουν τα πάντα για μια ομάδα. Ο κ. Μαρινάκης βλέποντας την περσινή εικόνα, πήρε μια απόφαση. Να τα αλλάξει όλα. Να κάνει τον Ολυμπιακό και πάλι έναν υγιή οργανισμό.

Η πρώτη αλλαγή ήταν αυτή του προπονητή. Ο κ. Μαρτίνς, που ομολογώ πως δεν τον είχα ακουστά, έπιασε δουλειά γύρω στα τέλη του Απρίλη. Ο προπονητής του Ολυμπιακού έκανε την προετοιμασία της ομάδας σε Ζέεφελντ, Έρμελο και Γκένκ, γνωρίζοντας πως έχει ένα δύσκολο έργο μπροστά του. Να φτιάξει μια ομάδα από τα θεμέλιά της. Και όχι μια απλή ομάδα, αλλά τον Ολυμπιακό, που επιβάλλεται να πρωταγωνιστεί. Και προσωπικά, θεωρώ πως κατάλαβε σε ποια ομάδα δουλεύει όταν ήρθαν οι 2 συνεχόμενες φιλικές ήττες από Γκένκ και Αϊντχόφεν, με το βαρύ 4-0. Αυτό ήταν το κομβικό σημείο στο οποίο ταρακουνήθηκε ή τον ταρακούνησαν. Και σε αυτό οφείλουμε την τωρινή αγωνιστική εικόνα της ομάδας, την οποία θα σχολιάσουμε στη συνέχεια.

Όμως,οι ριζικές αλλαγές, όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν αυτές των ποδοσφαιριστών. Για να είμαστε ακριβείς, αφού πριν λίγες μέρες έληξε το μεταγραφικό παζάρι, στον Ολυμπιακό ήρθαν 20(!) παίκτες, και εκτός Ρέντη βρέθηκαν  21(!) ποδοσφαιριστές, οι περισσότεροι από τους οποίους θεωρούνταν ως τα πρώτα βιολιά της περσινής ομάδας. Η φιλοσοφία του Ολυμπιακού φαίνεται να άλλαξε φέτος. Το ελληνικό στοιχείο μέσα στην ομάδα είναι αρκετά έντονο, αφού ενισχύθηκε με τους καλύτερους γηγενείς παίκτες που έπαιζαν πέρσι στη Super League,καθώς και σε άλλα πρωταθλήματα. Αυτοί που παίζουν ποδόσφαιρο στον Ολυμπιακό,είναι απαραίτητο να γνωρίζουν την ιστορία,τις απαιτήσεις,το βάρος της φανέλας αυτού του συλλόγου. Και αυτοί είναι σίγουρα οι Έλληνες παίκτες.

Πάμε τώρα και στους ξένους. Η διοίκηση του Ολυμπιακού προχώρησε σε κάποιες μεταγραφές σε συνεργασία με τον κ. Μαρτίνς. Ο κύριος στόχος, στις μεταγραφές ξένων ποδοσφαιριστών, ήταν να έρθουν παίκτες με κίνητρο στην καριέρα τους, παίκτες διψασμένοι για ποδόσφαιρο. Που δεν θα είναι μισθοφόροι και αδιάφοροι για την αγωνιστική εικόνα τους. Και ήδη φαίνεται πως ορισμένοι ποδοσφαιριστές που βρίσκονται σε μικρή ηλικία έχουν αρχίσει να κάνουν τη διαφορά (Ποντένσε, Καμαρά, Τσιμίκας).

Και τώρα ερχόμαστε στη ταμπακιέρα. Τι έχουμε δει από τον Ολυμπιακό, από τις 9 Αυγούστου που έδωσε το πρώτο του επίσημο παιχνίδι, μέχρι σήμερα; Αριθμητικά μιλώντας, ο Ολυμπιακός έχει δώσει 6 επίσημα ματς, και μετράει 5 νίκες και 1 ισοπαλία. Η μετάφραση αυτών των αριθμών μάς λέει ότι ο Ολυμπιακός πέρασε τους προκριματικούς γύρους για το Europa League και βρίσκεται στους ομίλους της διοργάνωσης. Επίσης, στη Super League,έχουμε το απόλυτο 2 στα 2. 

Το πρόσημο της μέχρι τώρα παρουσίας του Ολυμπιακού; Προφανώς και είναι θετικό. Η ομάδα έχει εκπληρώσει τους μέχρι στιγμής στόχους της και προσφέρει ένα αρκετά ωραίο θέαμα στο χορτάρι. Η μεσοεπιθετική γραμμή του Ολυμπιακού θεωρώ πως είναι η καλύτερη στην Ελλάδα. Φορτούνης, Λάζαρος, Ποντένσε, Γκερέρο προσφέρουν και θέαμα εκτός από ουσία. Το κέντρο με Μπουχαλάκη-Καμαρά έχει δέσει πολύ καλά, ειδικά ανασταλτικά.  Και αυτό μεταφράζεται στο ότι η αμυντική γραμμή του Ολυμπιακού δεν έχει αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα στα ματς που έχει παίξει εκτός αυτού με τη Μπέρνλι στην Αγγλία. Θυμηθείτε πέρσι πόσες αντεπιθέσεις δεχόταν η αμυντική γραμμή ακόμα και με ομάδες που με το ζόρι έμειναν στην κατηγορία. Και αυτό γιατί; Γιατί το κέντρο μας ήταν πολύ αργό,και δεν έκοβε ούτε με βαλέ που λέμε... Τα 2 ακραία μπάκ Ομάρ-Τσιμίκας βρίσκονται σε δαιμονιώδη φόρμα, και οι επιθετικές τους αρετές έχουν φανεί σε μεγάλο βαθμό στα 2 εγχώρια ματς. Όμως, προσωπικά, επιφυλλάσομαι για την άμυνα, αφού περιμένω να τη δω σε παιχνίδια με δυσκολότερους αντιπάλους και με διαφορετική διαχείρηση του παιχνιδιού. 

Ταυτόχρονα, είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον του Ολυμπιακού. Ξέρετε γιατί; Επειδή στον πάγκο, έχουμε μια ντουζίνα αναμφίβολα ποιοτικούς παίκτες  που περιμένουν καρτερικά να μπούνε και αυτοί στον χορό. Το βάθος στο φετινό ρόστερ είναι αρκετά μεγάλο και αποτελείται από πρωτοκλασάτους παίκτες. Ποιος δεν θα ήθελε στον πάγκο της ομάδας του τον Γιάγια Τουρέ ή τον Νάτχο; Το μόνο σίγουρο,ότι όλοι θα παλέψουν για μια θέση στην 11αδα και δεν θα παίξει το «όνομα», αλλά αυτός που πραγματικά το αξίζει. Εξάλλου, το έχει δείξει ο Μαρτίνς. Εμπιστεύεται τους παίκτες που τον έχουν βγάλει ασπροπρόσωπο μέχρι στιγμής και δεν φαίνεται να κάνει τα χατίρια στους οπαδούς, βάζοντας στην 11αδα το «μεγάλο όνομα» και παραγκωνίζοντας αυτόν που πραγματικά τον ικανοποιεί. Είναι δίκαιος στις επιλογές του και αυτό είναι σίγουρο πως θα εκτιμηθεί και από τους παίκτες. Και άμα σε ένα σύνολο ο ένας είναι θετικά προσκείμενος για τον διπλανό του, είναι νομοτελειακό πως αυτό το σύνολο μόνο θα προοδεύσει!!!

* * *

ΥΓ1 Το πιο σημαντικό στοιχείο από το τελευταίο ματς με τον ΠΑΣ δεν είναι ούτε η 5αρα ούτε η άφιξη του Τουρέ. Είναι τα χαμόγελα, οι αγκαλιές, τα τραγούδια των παιχτών μας μαζί με τον κόσμο. Όταν είδα τους ποδοσφαιριστές μας με τα παιδάκια τους να τραγουδάνε «είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό» και όλο το γήπεδο να κάθεται να τους χαζεύει και να τραγουδάει μαζί τους, πραγματικά ανατρίχιασα. Επέστρεψαν και πάλι τα χαμόγελα στο Καραϊσκάκη. Αυτός είναι ο Ολυμπιακός.

ΥΓ2 Όλοι στο γήπεδο μάγκες. Βγάλτε τα λαρρύγγια σας. Το γήπεδο δεν είναι θέατρο. Η ομάδα μας χρειάζεται πιο πολύ από ποτέ.

ΥΓ3 ΘΡΥΛΕ ΓΕΡΑ, ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΞΑΝΑ

Υγεία σε όλους σας..!