Το δεκαήμερο που πέρασε έκρυβε σημαντικές εξελίξεις για τον μπασκετικό Ολυμπιακό. Περάσαμε και επίσημα στην εποχή του Ντέιβιντ Μπλατ ως προπονητή της ομάδας, ενώ είδαν το φως της δημοσιότητας και φήμες για μετεγκατάσταση της ομάδας σε νέο γήπεδο στο Ελληνικό. Το τελευταίο αποτελεί ένα αρκετά σοβαρό ζήτημα για το οποίο έχουμε κάνει ήδη μια πρώτη τοποθέτηση και θα επανέλθουμε εν ευθέτω χρόνω. Όμως δίπλα σε αυτά είχαμε και την επισημοποίηση της αποχώρησης του Γιάννη Σφαιρόπουλου από το τιμόνι της ομάδας. Του οφείλουμε λοιπόν έναν αποχαιρετισμό με αυτό το κείμενο.
Του RedTerso
Το καλοκαίρι του 2011 ο Ολυμπιακός βάδισε σε τεντωμένο σκοινί με τους αδελφούς Αγγελόπουλους να ανακοινώνουν την αποχώρησή τους από τον Ολυμπιακό, που ευτυχώς την ανακάλεσαν γρήγορα. Αφού αποφάσισαν να παραμείνουν ως διοικητικοί ηγέτες της ομάδας συζήτησαν με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και αποφάσισαν να χτίσουν την ομάδα με αισθητά χαμηλότερο μπάτζετ και να τη στελεχώσουν γύρω από τον Βασίλη Σπανούλη και τον Γιώργο Πρίντεζη, μαζί με κάποιους νεαρούς (Παπανικολάου, Σλούκας, Μάντζαρης, Κατσίβελης), πλαισιώνοντάς τους με καλούς κοινοτικούς (Άντιτς, Κέσελ) και ξένους, που ήταν στοιχήματα τότε (Χάινς, Λούκας, Χάουαρντ). Στο μέσο της χρονιάς είχαμε τις προσθήκες του Λο και του Ντόρσεϊ. Και στη συνέχεια ήρθε ο ανεπανάληπτος θρίαμβος της Κων/πολης που ουσιαστικά «οριοθέτησε» το νέο και επιτυχημένο μοντέλο που παρουσίασε στην Ευρώπη ο Ολυμπιακός.
Το καλοκαίρι του 2012 αποχώρησε ο μεγάλος Ντούντα και οι Αγγελόπουλοι αποφάσισαν να πάνε ακόμα «πιο μακριά» το δικό τους μοντέλο αποφασίζοντας να κρατήσουν την ομάδα στην κορυφή της Ηπείρου, με έναν Έλληνα προπονητή. Έτσι έδωσαν το «χρίσμα» του πρώτου προπονητή στον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε την Ευρωλίγκα με εμφατικό τρόπο, παίζοντας σπουδαίο μπάσκετ στο φάιναλ-φορ, με αποτέλεσμα να γίνουν μόλις η τρίτη ομάδα (μαζί με Γιουγκοπλάστιγκα και Μακάμπι) που κατάφερε να πετύχει το περίφημο back-to-back το 2012+1. Εντός των τειχών όμως η ομάδα έχασε το πρωτάθλημα με κάτω τα χέρια από το βάζελο. Στο ξεκίνημα της επόμενης χρονιάς η ομάδα μας αποκλείστηκε από τους ακατονόμαστους και στο κύπελλο, με αποτέλεσμα ο κόσμος --κακώς για τον τρόπο-- να εκραγεί και ο Μπαρτζώκας να αποτελέσει παρελθόν. Οι Αγγελόπουλοι ήταν αποφασισμένοι να συνεχίσουν την προσπάθεια για να παραμείνει η ομάδα στο υψηλότερο επίπεδο με έναν ακόμα νέο --και άσημο στο επίπεδο της Ευρωλίγκας-- προπονητή: Από την 1η Νοέμβρη του 2014 μέχρι και τα μέσα Ιούνη του 2018, προπονητής της ομάδας μας ήταν ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.
Ο κόουτς Σφαιρόπουλος έμεινε για τέσσερα χρόνια στον πάγκο της ομάδας μας καταφέρνοντας να πάρει δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα (2015, 2016) και να φτάσει σε δύο φάιναλ-φορ της Ευρωλίγκας (2015, 2017), φτάνοντας μάλιστα μέχρι τον τελικό τόσο στη Μαδρίτη όσο και στην Κων/πολη, στους οποίους όμως ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από τους διοργανωτές και γηπεδούχους.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι ένας προπονητής, ο οποίος στα τέσσερα χρόνια που έμεινε στο λιμάνι εργαζόταν νυχθημερόν για τον Ολυμπιακό. Ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία της ομάδας --ειδικά στα ντέρμπι-- τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε αγωνιστικό επίπεδο «διαβάζοντας» τα δυνατά αλλά και τα τρωτά σημεία του παιχνιδιού του κάθε αντιπάλου. Αυτό του έδινε τη δυνατότητα να παρουσιάζει την ομάδα μας ικανή να μπορεί να απενεργοποιήσει τα ατού του εκάστοτε αντιπάλου και να χτυπήσει τις αδυναμίες της. Το μεγάλο ατού και συνάμα το σήμα κατατεθέν της αγωνιστικής του φιλοσοφίας υπήρξε η μεγάλη προσήλωση στην άμυνα. Ειδικά τις δύο τελευταίες σεζόν που άλλαξε το σύστημα της Ευρωλίγκας και το επίπεδο έγινε πολύ απαιτητικό και ανταγωνιστικό ο Ολυμπιακός είχε την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης. Στην επίθεση ο Ολυμπιακός βασίστηκε πολύ στην παραγωγή σωστών αποστάσεων ανάμεσα στους παίχτες και πολύ λιγότερο στην κίνηση των παιχτών χωρίς τη μπάλα. Αυτό είχε ως συνέπεια το παιχνίδι της ομάδας να μην είναι ιδιαίτερα «θελκτικό» στο μάτι, αλλά σίγουρα ήταν αποτελεσματικό. Με αυτά τα στοιχεία ως βασικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού της ομάδας, ο Ολυμπιακός έχει αναγορευτεί τα τελευταία χρόνια από τους general manager των ομάδων της Ευρωλίγκα ως το σκληρότερο και πιο δυσκολοκατάβλητο σύνολο της διοργάνωσης.
Πέρα όμως από την αγωνιστική φιλοσοφία, ο Σφαιρόπουλος αποτέλεσε έναν προπονητή, που όσο βρέθηκε στον πάγκο της ομάδας, ξυπνούσε και κοιμόταν με τον Ολυμπιακό στο μυαλό του. Ήταν παράδειγμα εργατικότητας και αφοσίωσης στη δουλειά του. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ακόμα και τη μέρα που πέθανε ο πατέρας του, ο Σφαιρόπουλος βρέθηκε στο ΣΕΦ για να προπονήσει την ομάδα εν όψει του ερχόμενου αγώνα στην Ευρωλίγκα. Ο κόουτς ήταν απόλυτα πιστός στη δική του φιλοσοφία, που βασιζόταν στην πειθαρχία, στην ομαδική λειτουργία και την τοποθέτηση του συνόλου πάνω από τον οποιονδήποτε (βλ. Χαρακτηριστικά την «αποπομπή» του Παπανικολάου στο πρώτο φετινό ντέρμπι).
Το κείμενο αυτό δεν έχει σκοπό να αποτελέσει μια «αγιογραφία». Ο Σφαιρόπουλος έκανε και σημαντικά λάθη στην πορεία του. Δεν υπήρξε ποτέ ένας σπουδαίος recruiter με αποτέλεσμα να προβεί σε μέτριες επιλογές ξένων ή να μην μπορέσει να «κουμπώσει» τα ιδιαίτερα (επιθετικά) χαρακτηριστικά παιχτών στο σύνολο (βλ. Γκριν πέρυσι και Στρέλνιεκς φέτος). Επίσης φέρει ευθύνη για το χτίσιμο της ομάδας και την κακή παρουσία στο τοπ-16 της Ευρωλίγκας του 2016. Το σημαντικότερο λάθος του όμως είναι οτι στην χρονιά που πέρασε προσπάθησε να αλλάξει τη δική του φιλοσοφία και να αποκτήσει πιο «επιθετικογενείς» αθλητές, χωρίς όμως να καταφέρει να αλλάξει και συνολικά την αγωνιστική λογική της ομάδας. Επίσης στάθηκε και πολύ άτυχος με τους τραυματισμούς (στους οποίους όμως λόγω της σκληρής προπόνησης μπορεί να φέρει ευθύνη) αλλά και για το γεγονός ότι αγωνίστηκε σε δύο ευρωπαϊκούς τελικούς, ουσιαστικά, στην έδρα του αντιπάλου.
Συνολικά όμως θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Σφαιρόπουλος στην τετραετή παρουσία του στο λιμάνι ήταν επιτυχημένος. Και γι’ αυτό το λόγο παρέμεινε στην «ηλεκτρική καρέκλα» της ομάδας για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, αποτελώντας τον μακροβιότερο προπονητή μετά τον Ιωαννίδη και τον Ίβκοβιτς.
Τα highlights της παρουσίας του «Σφαιρό» στον Ολυμπιακό
Αν έπρεπε να διαλέξουμε τρία παιχνίδια που σαφέστατα αποτελούν τις κορυφαίες στιγμές του Σφαιρόπουλου στον πάγκο του Ολυμπιακού αυτά θα ήταν σαφέστατα οι δύο νίκες στους ημιτελικούς των φάιναλ-φορ της Μαδρίτης και της Πόλης απέναντι στην ΤΣΣΚΑ και φυσικά το πρωτάθλημα με τα buzzer-beater του Σπανούλη στην έδρα του βάζελου.
- Μαδρίτη 2015, ΤΣΣΚΑ-Ολυμπιακός 68-70
- Τελικοί πρωταθλήματος 2016
- Κων/πολη 2017, ΤΣΣΚΑ-Ολυμπιακός 78-82
Το τέλος της διαδρομής
Για τη φετινή χρονιά, τα προβλήματα και τις ανεπάρκειες της ομάδας έχουμε γράψει αρκετά κείμενα κατά τη διάρκειά της. Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να πάρει κανένα τίτλο, χάνοντας το κύπελλο από την ΑΕΚ, το πρωτάθλημα από το βάζελο, ενώ αποκλείστηκε και στους προημιτελικούς της Ευρωλίγκα από τη Ζαλγκίρις, χάνοντας την πολύ μεγάλη ευκαιρία να παίξει στο φάιναλ-φορ του Βελιγραδίου. Αναμφίβολα αυτό είχε ως συνέπεια να κλείσει ο κύκλος του Γιάννη Σφαιρόπουλου ως προπονητής του Ολυμπιακού. Στις 26 Ιούνη πραγματοποιήθηκε η συνάντηση ανάμεσα στους διοικητικούς ηγέτες της ομάδας και τον προπονητή, όπου επισημοποιήθηκε η διαφαινόμενη αποχώρηση του τελευταίου μέσα σε ένα απόλυτα συναινετικό και φιλικό κλίμα. Αμέσως μετά τη συνάντηση οι αδελφοί Αγγελόπουλοι δήλωσαν:
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος οδήγησε τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση δυο συνεχόμενων πρωταθλημάτων (2015, 2016) και δυο φορές στον τελικό του Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας σε Μαδρίτη (2015) και Κωνσταντινούπολη (2017) στα τέσσερα χρόνια της παρουσίας του στον πάγκο της ομάδα μας.Τέσσερα χρόνια συνεργασίας με έναν ακέραιο άνθρωπο και σπουδαίο επαγγελματία ο οποίος καθημερινά έδινε τον καλύτερο του εαυτό για τον Ολυμπιακό.Μαζί με τον κόουτς ζήσαμε μαγικές και ιστορικές στιγμές που θα μας μείνουν αξέχαστες.Κόουτς, σε ευχαριστούμε για όλα και σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έκανε μια συναισθηματική δήλωση, που έδειξε το δέσιμο που έχει με την ομάδα και τον κόσμο της:
Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού.Κάθε τέλος ενός κύκλου, είναι έναυσμα για μια νέα αρχή και για νέους στόχους.Αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή που εκπροσώπησα έναν τόσο μεγάλο σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός Πειραιώς. Το έπραξα με αξιοπρέπεια και ευθύνη.Θέλω να ευχαριστήσω τους προέδρους κ.κ. Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο, για την τιμή, την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία.Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες μου, το διοικητικό προσωπικό και βέβαια όλους τους παίκτες, τον καθέναν ξεχωριστά, για τα τέσσερα χρόνια που δουλέψαμε μαζί. Κάναμε πάντα το καλύτερο που μπορούσαμε, δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό, μέχρι το τέλος της προσπάθειας.Τέλος, να ευχαριστήσω τον κόσμο του Ολυμπιακού και τη Θύρα 7, που με στήριξαν και με αγάπησαν.Ο Ολυμπιακός θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου. Καλή επιτυχία.
Μετά από αυτή τη δήλωση δεν μένει τίποτα άλλο από την πλευρά μας, παρά να υπενθυμίσουμε ότι μέσα στις δεκαετίες, έχουν υπάρξει αρκετοί αθλητές και προπονητές, οι οποίοι έχουν δώσει και την ψυχή τους για να είναι ο Ολυμπιακός ο μεγαλύτερος σύλλογος του πλανήτη. Και ένας τέτοιος υπήρξε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, ο οποίος αποτέλεσε έναν άνθρωπο-κόσμημα, που υπηρέτησε τον Ολυμπιακό. Κόουτς, σε ευχαριστούμε για όλα και θα σε θυμόμαστε για πάντα. Και πού ξέρεις, ίσως στο μέλλον οι δρόμοι του Ολυμπιακού και του Γιάννη Σφαιρόπουλου ξανασυναντηθούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου