«Κι άμα μπεις, θα μας δεις μες στα πούλμαν της ντροπής»
Η πρώτη απόβαση στην Ιταλία είχε στεφθεί από απόλυτη επιτυχία. Οι οπαδοί της Ρόμα είχαν μείνει εντυπωσιασμένοι από την ποσότητα, αλλά και από την ποιότητα του κόσμου που βρέθηκε στο Ολύμπικο. Τώρα ήταν η σειρά της έτερης ομάδας της πόλης να πάρει μια δόση από ερυθρόλευκο λαό.
Του red1925white
Το πρώτο διπλό στην ιστορία του Ολυμπιακού στη Γερμανία είχε φέρει μεγάλη ευφορία στις τάξεις του κόσμου του Ολυμπιακού. Η γειτονική Ιταλία ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια ακόμη μεγάλη ερυθρόλευκη μετακίνηση στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τα πρώτα τηλέφωνα πέφτουν, και οι εγγραφές στο σύνδεσμο ξεκινάνε (παλιές καλές εποχές)· από την πρώτη στιγμή μπορείς εύκολα να αντιληφθείς πως ο κόσμος που θα ακολουθήσει την ομάδα θα είναι πολλές χιλιάδες. Το πόσο πολλές θα φανεί εντός γηπέδου με την παραχώρηση και της μισής διπλανής θύρας. Τα πούλμαν κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Τα καράβια το ίδιο. Μερικά βανάκια μισθώνονται για τους πιο εξτρίμ, και όλα είναι έτοιμα για μια ιστορική μετακίνηση.
Σε ένα από τα σημεία που έχουν συνάντηση τα πούλμαν ώστε να μεταβούν στη Πάτρα, αναζητείται γνωστός Ολυμπιακός, ο οποίος αν και δεν είχε ούτε μισό ευρώ στη τσέπη του, θα κάνει την εμφάνισή του στο γήπεδο της Ρώμης νωρίτερα από όλους τους υπόλοιπους. Ο τύπος είχε πάει στην Πάτρα μέσα στον χώρο που μπαίνουν οι αποσκευές στο πούλμαν και κρυμμένος στη καρότσα φορτηγού καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής μέχρι την Ιταλία, όπως μάθαμε αργότερα. Το ερυθρόλευκο κομβόι ξεκινάει για το λιμάνι της Πάτρας. Μέσα στο καράβι οι υπάλληλοι της εταιρείας δεν μπορούν να διανοηθούν το μέγεθος και το πάθος του κόσμου που έχει επιβιβαστεί. Μια τεράστια ερυθρόλευκη «παιδική χαρά του τρόμου», με ιδιαίτερη αγάπη στους κάθε λογής εθισμούς.
Οι μεγάλοι προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, στο πλοίο γίνονται έκτροπα --με την καλή έννοια-- και ο κόσμος ανυπομονεί να πατήσει Ιταλία. Υπήρχε μεγάλη πίστη στην ομάδα μετά και το πρώτο διπλό. Αυτό που μας έκανε να αισθανθούμε περίεργα ήταν η δολοφονία οπαδού της αντίπαλης ομάδας από μπάτσους περίπου δέκα ημέρες πριν -- το όνομα του Γκαμπριέλε Σάντρι. Αυτό μας έκανε να αναρωτηθούμε ποια θα ήταν η στάση των καραμπινιέρι απέναντι μας και ποια η στάση των αντίπαλων οπαδών. Όλα θα απαντιόντουσαν πολύ σύντομα στην πράξη. Με το που φτάνουμε εκεί, οι μπάτσοι κάνουν έναν σχεδιασμό και υποχρεώνουν κάποια πούλμαν να ακολουθήσουν μια συγκεκριμένη διαδρομή. Πιθανόν τα πούλμαν εκείνα που θεωρούσαν «πιο επικίνδυνα». Το αποτέλεσμα της μπατσικής μεγαλοφυΐας ήταν, μετά από πολύ αυστηρό ψάξιμο και φάλαγγα στην είσοδο της θύρας, ο κόσμος που επέβαινε στα πούλμαν να μπει στο γήπεδο λίγο πριν το 30΄. Με το που γίνεται η είσοδος στο γήπεδο, χωρίς δεύτερη σκέψη ζώνες αρχίζουν να ανεμίζουν, καπέλα να κατεβαίνουν, πηδιέται γρήγορα το πρώτο πλέξι γκλας και κατευθυνόμαστε προς τους οπαδούς της Λάτσιο. Σαστισμένοι, τόσο οι μπάτσοι όσο και οι αντίπαλοι, δεν κάνουν κίνηση να έρθουν προς τα εμάς, για περίπου πέντε λεπτά γίνεται κανονικό πάρτι. Μόλις τα πράγματα ηρεμούν και με μια ματιά στο πέταλο, μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει ότι εκεί βρίσκονται δέκα χιλιάδες Ολυμπιακοί. Η κερκίδα έχει παλμό, και μετά την ισοφάριση, το πέταλο παίρνει φωτιά. Στο 1-2 δεν μπορεί κανείς να περιγράψει τι έγινε και πόσες σειρές πιο κάτω βρεθήκαμε.
Είχαν την τύχη να δουν τον κόσμο του Ολυμπιακού και οι της Λάτσιο και να καταλάβουν από πρώτο χέρι τι σήμαινε εκείνο το 9,5 στα 10 που μας είχαν βαθμολογήσει οι οπαδοί της Ρομα ως τους καλύτερους φιλοξενούμενους που πέρασαν ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου