Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Κυριακή 8.1.2017: Ξάνθη - Ολυμπιακός 0-2

Δύσκολη έδρα, άξιο διπλό! Αυτό θα έλεγα για να συνοψίσω το χθεσινό παιχνίδι πρωταθλήματος κόντρα στην Ξάνθη. Αν εξαιρέσουμε τα ντέρμπι του α΄ γύρου, ο χθεσινός Ολυμπιακός ήταν ο πιο σοβαρός και μεστός που έχουμε δει φέτος. Σε ένα κυριολεκτικά παγωμένο γήπεδο και απέναντι σε μία ομάδα που προερχόταν από ένα σερί 5 νικών, είδαμε τον Θρύλο να κάνει ένα πολύ ώριμο παιχνίδι, δείχνοντας να ξέρει τί ζητάει και πώς θα το πάρει από την αρχή και μένοντας προσηλωμένος στον στόχο του.






Του JosuTernera

Ο Μπέντο παρέταξε την ομάδα χωρίς καμιά ιδιαίτερη έκπληξη, τοποθετώντας στην αμυντική γραμμή τους: Λεάλι στα δοκάρια, αριστερά τον Ντε λα Μπέγια και δεξιά τον Φιγκέιρας και στο κέντρο της άμυνας τους Μποτία και Βιάνα (προτιμήθηκε του Ρέτσου για να πλαισιώσει τον Ισπανό). Αμυντικά χαφ ο Μιλιβόγεβιτς και λίγο πιο μπροστά ο Μάρτινς. Στα πλάγια δεξί εξτρέμ ο Μάριν (συνεχίζει να εμφανίζεται στην ενδεκάδα με τη νέα χρονιά) και αριστερό ο Σεμπά και κεντρικά σε ελεύθερο ρόλο ο Φορτούνης πίσω από τον προωθημένο στην κορυφή της επίθεσης Ιντέγε. Ο Μπέντο γνωρίζοντας τη δυσκολία του χθεσινού ματς, επέλεξε να εμπιστευθεί μία ορθολογική ενδεκάδα χωρίς εκπλήξεις, ποντάροντας για μία ακόμη φορά σε ένα ποιοτικό και αξιόπιστο κέντρο, με την προσθήκη του προσφάτως «αναγεννημένου», ή τουλάχιστον όχι αδιάφορου Μάριν, για να δώσει πιο ολοκληρωμένες δημιουργικές λύσεις και περισσότερη φαντασία στο επιθετικό παιχνίδι. Στην άμυνα εμπιστεύθηκε το πουλέν του δίπλα στον Μποτία έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του τις στημένες φάσεις της ομάδας και το τι μπορεί να πάρει από τα δύο του μπακ, καθώς το παιχνίδι του Ολυμπιακού έχει ακόμη πολλές γιόμες και σέντρες και χρειάζεται παίκτες ικανούς στο ψηλό παιχνίδι. Η αλήθεια είναι πως λόγω του παγωμένου τερέν αλλά και του τρόπου παιχνιδιού της Ξάνθης (κλειστό με αμυντικό προσανατολισμό και έμφαση στις αντεπιθέσεις), ο Μπέντο φαίνεται να πόνταρε στο ρυθμό με κίνηση από τα χαφ και στη δύναμη για να ανακόψει τις επιθετικές ορέξεις των αντιπάλων.

Το α΄ μέρος ξεκίνησε προσεκτικά με τις δύο ομάδες να προσπαθούν να προσαρμοστούν στις συνθήκες του αγώνα. Ο Ολυμπιακός από την αρχή έδειξε τη διάθεσή του να παίξει με την άμυνα ψηλά για να βοηθήσει το δημιουργικό κομμάτι, με έναν Ντε λα Μπέγια να προωθείται για να δημιουργήσει καταστάσεις από αριστερά και το γνωστό Φιγκέιρας που ανεβοκατέβαινε το γήπεδο στη δεξιά πλευρά. Ο Μάριν εναλλασσόταν με το Σεμπά στα άκρα της επίθεσης προσπαθώντας να ανοίξουν διαδρόμους στην επίθεση. Με την πίεση ψηλά ο Ολυμπιακός έλεγξε το παιχνίδι και ουσιαστικά δεν απειλήθηκε στο πρώτο μισό του ημιχρόνου εκτός από τη φάση του 15΄ με την κεφαλιά του Γιουνές που δεν βρήκε στόχο.

Σημειωτέον ότι ο ρυθμός στο πρώτο ημίχρονο ήταν γρήγορος, αφού και οι αντίπαλοι γρήγορα ανοίχτηκαν και ισορρόπησαν το παιχνίδι, χωρίς όμως να απειλήσουν ουσιαστικά την ερυθρόλευκη άμυνα.

Στο 38΄ ήρθε και η επιβράβευση της πίεσης και του ορθολογικού τρόπου παιχνιδιού για τον Ολυμπιακό. Ο Μιλιβόγεβιτς, σε μία ακόμη επίδειξη ποδοσφαιρικής ευφυΐας, βρήκε από το ύψος της μεγάλης περιοχής το Σεμπά στην καρδιά της άμυνας της Ξάνθης και αυτός κατάφερε να συγκρατήσει και να στρώσει την μπάλα στον Ιντέγε, ο οποίος με τη σειρά του την έστειλε με ζυγισμένο σουτ στα δίχτυα της αντίπαλης εστίας. Το ημίχρονο τελείωσε με μία ευκαιρία στην περιοχή του Ολυμπιακού από τον Γιουνές που αστόχησε για άλλη μια φορά.

Συνοπτικά οι αμυντικές αδυναμίες της ομάδας δεν έκαναν την εμφάνισή τους έντονα όπως σε άλλα παιχνίδια, αλλά δεν έλειπαν κιόλας. Σε φάσεις που η Ξάνθη κατάφερε να βγει με αξιώσεις μπροστά, χάθηκαν μαρκαρίσματα στο ύψος της μικρής περιοχής με αποτέλεσμα να υπάρχει ελεύθερος αντίπαλος επιτιθέμενος και να παίρνει προσπάθεια χωρίς πίεση. Δυστυχώς, όσο κουραστικό και αν έχει γίνει, πρέπει να πούμε ότι ο Βιάνα δεν δείχνει ικανός να αντιμετωπίζει σε προσωπικές μονομαχίες αντιπάλους, ούτε σε δύναμη ούτε σε ποιότητα και φυσικά ούτε σε ταχύτητα. Νομίζω πως δεν επαρκεί η ικανότητά του στις προωθήσεις για κεφαλιά στην αντίπαλη περιοχή για να τον καθιερώσει ως κεντρικό αμυντικό της ομάδας. Σημειωτέον χθες βρέθηκε σε θέση για γκολ αλλά δεν μπόρεσε να πλασάρει σωστά την μπάλα μέσα σε έναν όμιλο παικτών σε μια αναμπουμπούλα στη μεγάλη περιοχή των αντιπάλων.

Το β΄ ημίχρονο ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό να κάνει πιο κοντρολαρισμένο παιχνίδι και να δίνει μέτρα στην Ξάνθη, χωρίς ποτέ να χάσει την κατοχή της μπάλας (η οποία στο πρώτο ημίχρονο έφτασε το 73%). Βέβαια το δεύτερο μισό του αγώνα έχει ένα όνομα: Λισγάρας. Συγκεκριμένα στο 57ο λεπτό ο αμυντικός της Ξάνθης σήκωσε με εγκληματικό τάκλιν στον αέρα το Σεμπά, χτυπώντας τον στο γόνατο. Ακολούθησε μίνι σύρραξη μεταξύ των παικτών, κόκκινη στο Λισγάρα, κόκκινη στο Σεμπά και κίτρινη στον Μποτία. Το χτύπημα θα μπορούσε να κόψει την μπάλα στο Βραζιλιάνο ή να τον παροπλίσει για το υπόλοιπο της χρονιάς. Ευτυχώς μάλλον δεν πρόκειται για κάτι σοβαρό.

Όσον αφορά στη φάση και τη διαχείρισή της από το διαιτητή:

-- Για τον Λισγάρα δεν υπάρχουν λόγια που θα μπορούσαν να γραφτούν. Ας εκφραστεί στα σχόλια όποιος επιθυμεί. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι εξασφάλισε τη «δημοφιλία» στις τάξεις των γαύρων. Ελπίζω να εννοεί τη συγγνώμη του.

-- Γουστάρω τρελά την αντίδραση του Μάρτινς. Έντονη, άμεση, ανθρώπινη και με αιτία να λέει στο μαλακισμένο τι πήγε να κάνει, αν είναι στα καλά του.

-- Αυτός ο παπάρας ο Καρασαλίδης που σπρώχνει τον Μάρτινς;

-- Ο Σολτάνι έπεσε χτυπημένος από τη δριμεία επίθεση του Σεμπά! Γελάει ο κόσμος!

-- Όσο για τον Σεμπά. Ο άνθρωπος εξερράγη και καλώς έκανε!

Το παιχνίδι συνεχίστηκε με καθυστέρηση, με την μπάλα να κινείται πάνω κάτω και την Ξάνθη να δημιουργεί προβλήματα στον Ολυμπιακό (βλέπε ευκαιρία Βασιλακάκη), αλλά και το Θρύλο να ανταποκρίνεται και να κυκλοφορεί την μπάλα, ιδίως με τον πολύ κινητικό Μανθάτη που είχε περάσει στη θέση του Μάριν. Μάλιστα η κινητικότητα απέδωσε στο 88΄, όταν από προσπάθεια του πάντα πολύτιμου Μάρτινς, ο Ολυμπιακός κέρδισε φάουλ στο ύψος της μεγάλης περιοχής το οποίο μετέτρεψε σε εύκολο γκολ ο Λούκα Μιλιβόγεβιτς. Κάπου εκεί η ομάδα ολοκλήρωσε μία καθαρή εκτός έδρας νίκη απέναντι σε ένα αντίπαλο δυσκολοκατάβλητο, σφιχτό που βρίσκεται στη βαθμολογία πάνω από τα μεγαθήρια του πρωταθλήματος ΠΑΟ, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, τους γνωστούς δηλαδή εξυγιαντές.

Ατομικά για κάθε παίκτη:

Λεάλι: Δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα. Σταθερός χωρίς να αποτελέσει αυτή τη φορά εστία κινδύνου για την ομάδα.

Φιγκέιρας: Με πολλά τρεξίματα, σχετικά καλός αμυντικά, αλλά εμφανές ότι το παιδί δεν μπορεί να σεντράρει και να δώσει ώθηση στην επίθεση δημιουργικά.

Ντε λα Μπέγια: Συνεπής αμυντικά. Σαφές στο παίξιμο ότι έχει εκεί το μυαλό του από φόβο μην του ξεφύγει κάτι και εκτεθεί. Για άλλη μια φορά άχρωμος στα όποια επιθετικά του καθήκοντα.

Μποτία: Σταθερά ο καλύτερος αμυντικός του Ολυμπιακού. Δυνατός, έγκαιρος κάποιες φορές. Του λείπει ταχύτητα αλλά έχει το μυαλό να αναπληρώσει. Αυτή τη στιγμή ο ηγέτης της άμυνας με όλα τα προβλήματά της. Στη φάση της κίτρινης διαμαρτυρήθηκε και τιμωρήθηκε. Όποιος είδε το ματς απορεί για την επιλογή που έκανε ο Μάνταλος στις κάρτες που έδωσε.

Βιάνα: Δεν εκτέθηκε όπως άλλες φορές. Λίγος για το Θρύλο. Προβληματικός τόσο που δείχνει να μην αντιλαμβάνεται το παιχνίδι της ομάδας. Μία εμφάνιση μέτρια χθες. Δεν ξέρω πραγματικά πώς γίνεται να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό αυτός ο παίκτης.

Μάρτινς: Άλλη μια καλή παρουσία, χωρίς να εντυπωσιάσει. Σημειώστε ότι η φάση του δεύτερου γκολ ήρθε από τρέξιμο και κουβάλημα της μπάλας δικό του στο 89'. Πραγματικά ποιοτικότατη προσθήκη στο κέντρο της ομάδας. Ένα 8άρι ολοκληρωμένο!

Μιλιβόγεβιτς: Είπαμε ο Σέρβος είναι ποδοσφαιρόφατσα! Ο ηγέτης του φετινού Ολυμπιακού! Πολυτιμότατος στην άμυνα και παίκτης που βλέπει γήπεδο, μοιράζει και γεμίζει τσαμπουκά το παιχνίδι του Θρύλου. Κερασάκι στην τούρτα το γκολ με την εκτέλεση φάουλ χθες! Ενδεχόμενη μεταγραφή του θα είναι ουσιαστική υποβάθμιση του ρόστερ.

Μάριν: Άλλαξε πλευρές, έτρεξε με την μπάλα στα πόδια, μοίρασε και δημιούργησε. Σοβαρά ανεβασμένος, αλλά όχι εντυπωσιακός. Δεν ήταν ο παίκτης που άφησε υποσχέσεις στις πρώτες του εμφανίσεις, ούτε αυτός που όλοι προσδοκούσαν στο άκουσμα της μεταγραφής του. Παρ' όλα αυτά στάθηκε αξιοπρεπώς και δείχνει να έχει ξεχωριστή ποιότητα όταν θέλει ή όταν του επιτρέπουν οι δυνάμεις του.

Φορτούνης: Καλές ενέργειες και μεταβιβάσεις στο πρώτο ημίχρονο κυρίως. Κουβάλησε την μπάλα αλλά... Περιμένουμε πολλά περισσότερα από σένα Κώστα! Η περσινή σου εικόνα μας δημιουργεί αξιώσεις που ξέρουμε ότι βασίζονται στα ποιοτικά σου χαρακτηριστικά! Είσαι για πολύ παραπάνω!

Ιντέγε: Ο κλασικός. Τρέχει, παλεύει και χθες σκόραρε κιόλας. Ελέγχεται για τη φάση στο πρώτο ημίχρονο που σούταρε αλλού γι' αλλού, ενώ στη μικρή περιοχή παράλληλα περίμενε ο Μάριν. Το καλό βέβαια είναι ότι το βασικό σου φορ σκοράρει!

Σεμπά: Ο καλός στρατιώτης ...Σεμπά. Για άλλη μια φορά πολύ καλός. Ο σχολιασμός για αυτό τον παίκτη είναι μάλλον copy-paste. Ας ευχηθούμε να είναι καλά και να μην έχει κάτι σοβαρό!

Μανθάτης: Ένα ακόμη ελπιδοφόρο παιχνίδι από το νεαρό που αντικατέστησε τον Μάριν. Παίκτης με ταχύτητα που ξέρει τί να κάνει το τόπι. Ιδιαίτερα κινητικός χθες, δημιούργησε καταστάσεις στους αντιπάλους και βρισκόταν μέσα στις φάσεις. Δεν διστάζει να τολμάει. Μακάρι να πάρει και άλλες ευκαιρίες.

Ανδρούτσος: Αντικατέστησε το Φορτούνη. Έδωσε και αυτός στην ομάδα κίνηση και ταχύτητα σε ένα χρονικό σημείο που καλούνταν να διαχειριστεί το αποτέλεσμα και να ανακόψει τις όποιες διαθέσεις της Ξάνθης. Συμμετείχε ενεργά στο επιθετικό παιχνίδι και έδωσε αέρα και φρεσκάδα.

Μπουχαλάκης: Πέρασε στη θέση του Μάρτινς, αλλά έπαιξε για λίγο οπότε δεν μπορεί να κριθεί.

* * *

ΥΓ1 Κατά τη γνώμη μου το χέρι του Χατζητερζόγλου μετά την κεφαλιά του Ιντέγε δεν ήταν πέναλτι.

ΥΓ2 Στην All Star αγαπημένη ενδεκάδα μας, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει Κατσουράνη και Τζαβέλλα, εισήλθε άξια και ο... Λισγάρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου