Του RedTerso
Πρώτο παιχνίδι της διπλής αγωνιστικής την Τετάρτη απέναντι στην Παρί. Οι Γάλλοι έχουν υποχωρήσει λίγο στη βαθμολογία μετά την ξέφρενη πορεία του πρώτου γύρου, όμως παραμένουν ψηλά στην κατάταξη, διεκδικούν πλεονέκτημα έδρας και συνεχίζουν να παίζουν ένα πολύ ιδιαίτερο, όμορφο και αποτελεσματικό μπάσκετ (όπως απέδειξε η νίκη τους μέσα στην Μπολόνια, στο δεύτερο ματς αυτής της αγωνιστικής). Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι, στον πρώτο γύρο, είχαν περάσει, κερδίζοντάς μας μέσα στο ΣΕΦ, σε ένα παιχνίδι που είχαν εντυπωσιάσει με τον ρυθμό και την ένταση που έπαιζαν. Από τότε, κύλησε μπόλικο νερό στο αυλάκι. Ο Θρύλος έχει αποκτήσει μεγαλύτερη ομοιογένεια, έχει ανεβάσει επίπεδο έντασης στο παιχνίδι του και κυρίως χτίζει αυτοπεποίθηση μέσα από τα νικηφόρα αποτελέσματα.
Η νίκη λοιπόν της Παρί στον πρώτο γύρο ήταν ένα έξτρα κίνητρο για τους Πειραιώτες. Η ομάδα παρουσιάστηκε πολύ πιο διαβασμένη και έτοιμη αγωνιστικά. Δεν παρασύρθηκε σε κανένα σημείο από τον αχαλίνωτο ρυθμό των Παριζιάνων, αλλά αντίθετα όρισε με τον δικό της τρόπο τον ρυθμό της αναμέτρησης. Από το πρώτο δεκάλεπτο, ο Ολυμπιακός έπαιξε σεμιναριακό μπάσκετ ομαδικότητας και αποτελεσματικότητας. Το σκορ του πρώτου δεκαλέπτου (νταμπλ σκορ, με 15-30) έβαλε τις βάσεις για να έρθει το πρώτο εκτός ροζ φύλλο της εβδομάδας, μπροστά σε ένα ερυθρόλευκο πέταλο που παρέδωσε μαθήματα οπαδικής στήριξης και πανηγύρισε και μια σπουδαία νίκη, αλλά και το buzzer-beater του παιχταρά Μουζακίτη. Όσο και αν προσπάθησαν οι Γάλλοι να επανέλθουν στο παιχνίδι, δεν τα κατάφεραν, γιατί οι παίχτες μας είχαν κάμποσες σταθερές στο παιχνίδι τους και διαρκείς απαντήσεις σε κάθε πρόβλημα που έβαζε η αντίπαλη πλευρά, που περιορίστηκε απλώς στο να μειώσει σε μονοψήφιο αριθμό τη διαφορά, πριν λάβει στο τέλος την τελική διάσταση του +17!
Στη Βαρκελώνη τα πράγματα φαινόταν ότι θα είναι πιο δύσκολα. Παίζει ρόλο και η κούραση, αλλά και η έλλειψη εναλλακτικτών λύσεων στην περιφέρεια αυτή την περίοδο εξαιτίας των τραυματισμών. Επίσης, η Μπαρτσελόνα είχε σημειώσει ένα τεράστιο «πρέπει» στο χθεσινό παιχνίδι, μιας και αυτή έχει τραυματισμούς και έχει υποχωρήσει στη βαθμολογία, με τη θέση της να κρίνεται επισφαλής και για τα play-in. Βέβαια, το πρόγραμμά της είναι βατό και έχω την αίσθηση ότι θα πλασαριστεί πιο ψηλά τελικά. Το ματς αναμενόμενα είχε μια άγρια ομορφιά, κάτι σαν συνέχεια των περσινών μαχών των play-off που έδωσαν στον Θρύλο την πρόκριση στο Final-4!
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε πάλι εξαιρετικά το παιχνίδι, με αποτελεσματική άμυνα και καλή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση. Και προηγήθηκε στο πρώτο δεκάλεπτο με 18-22. Οι Καταλανοί προσπάθησαν να κουράσουν τον Βεζένκοφ και τον στόχευαν στην άμυνα, δίνοντας διαρκώς επιθέσεις στα «τεσσάρια» τους (Πάρκερ και Μέτου είχαν συνολικά 30 πόντους). Στο δεύτερο δεκάλεπτο, οι «μπλαουγκράνα» έτρεξαν περισσότερο, την ώρα που δεν ήμασταν τόσο συμπαγείς και στις δύο πλευρές του γηπέδου (κυρίως αμυντικά που δεχτήκαμε 29 πόντους) για να κλείσει το ημίχρονο με 47-45.
Το δεύτερο μέρος ήταν μια μεγάλη μάχη με διαρκείς εναλλαγές στο σκορ. Σταδιακά όμως οι παίχτες του κόουτς Μπαρτζώκα άρχισαν να εγκαθιδρύουν ένα ερυθρόλευκο status-quo στην αναμέτρηση. Να σημειώσουμε, σε αυτό το σημείο, τις προσπάθειες του πάγκου της Μπαρτσελόνα και του κόσμου να επηρεάσουν τη διαιτησία με συνεχείς διαμαρτυρίες ακόμα και σε ξεκάθαρες φάσεις (όπως το κινητό σκριν του Φαλ πάνω στον Γκος, που εξέτρεψε τον Αμερικάνο από την πορεία του και στη συνέχεια έπεσε πάνω στον Πάντερ πράγματι. Το φάουλ όμως είχε σφυριχτεί πριν...). Η υπέρ μας διαφορά λίγο πριν το τέλος (στα 4 λεπτά) είχε φθάσει και στο +7, όμως κάποιες βεβιασμένες και λανθασμένες επιλογές έδωσαν το δικαίωμα στην Μπάρτσα να ισοφαρίσει. Ακόμα όμως και αυτό βοήθησε για να ολοκληρωθεί με τρομερό τρόπο το ερυθρόλευκο σενάριο με το μπάσιμο-μαχαιριά του Φουρνιέ! Ο Ολυμπιακός επικράτησε γιατί είχε συνέπεια στο παιχνίδι του (με πολύ καλά ποσοστά για εκτός έδρας παιχνίδι), κυριάρχησε στα ριμπάουντ (31-25 απέναντι σε μια ψηλή ομάδα) και ανέβασε το επίπεδο της αμυντικής προσπάθειας στο δεύτερο μέρος, περιορίζοντας τους αντιπάλους στους 39 πόντους.
Και αυτή την εβδομάδα έλαμψαν ξανά οι δύο σούπερ-σταρ του Θρύλου (παρόλο που και οι δύο έχουν κάνει καλύτερα παιχνίδια). Ο Σάσα σκόραρε συνολικά 47 πόντους, με τρομερά ποσοστά (για άλλη μια φορά), ενώ ο Φουρνιέ φιλοδώρησε τις αντίπαλες άμυνες με 18 πόντους έκαστη και φυσικά το νικητήριο καλάθι στη Βαρκελώνη. Ο αφανής MVP όμως της διαβολοβδομάδας ήταν, στα δικά μου μάτια, αυτός που έχει δεχτεί και σφοδρή κριτική: Ο Γουίλιαμς-Γκος, παρόλο που έπαιξε μόνος του ουσιαστικά τη θέση του point-guard, παρέδωσε σεμινάριο ολοκληρωμένων two-way εμφανίσεων (άψογος και στα αμυντικά και στα οργανωτικά και στα επιθετικά του καθήκοντα). Σπουδαίος ο Αρχηγός Κώστας Παπανικολάου, παρόλο που σκόραρε ελάχιστα. Επίτελους δύο διαδοχικά ματς που οι ψηλοί μας ήταν και οι δύο εξαιρετικοί. Φαλ και Μιλουτίνοφ (ο Νίκολα μάλιστα πρέπει να πιστωθεί και το υπέροχο Γκορτάτ-σκριν που κάνει και απενεργοποίησε τον αντίπαλο ψηλό για να βρει ανοιχτό διάδρομο ο Φουρνιέ. Ο Μιλουτίνοφ έχει αυτό το χαρακτηριστικό να δημιουργεί χώρους με το σώμα του σε ελίτ επίπεδο) κυριάρχησαν στις ρακέτες αυτή την εβδομάδα. Μέτρια εμφάνιση από τον ΜακΚίσικ στο Παρίσι, αλλά αισθητά βελτιωμένος στη Βαρκελώνη. Πολύτιμες βοήθειες από Λαρεντζάκη, Πίτερς και Μήτρου-Λονγκ.
Ο Ολυμπιακός έφθασε αισίως τις 19 νίκες και παραμένει μόνος πρώτος στη βαθμολογία πριν τη διακοπή της Ευρωλίγκας. Το επόμενο ραντεβού είναι στην Μπολόνια απέναντι στη Βίρτους στις 28 Φλεβάρη, σε ένα ματς που θα είναι απαιτητικό, παρά το γεγονός ότι οι Ιταλοί έχουν μείνει, στην πραγματικότητα, εκτός στόχων. Μέχρι τότε όμως, μεσολαβεί το ματς με τον παοκ για το πρωτάθλημα και φυσικά ο δεύτερος τη τάξει εγχώριος στόχος (το Κύπελλο) στο Ηράκλειο την επόμενη εβδομάδα. Η ομάδα βρίσκεται σε καλό φεγγάρι και πρέπει να το επιβεβαιώσει απέναντι στους βαζέλες, επαναλαμβάνοντας την περσινή κατάκτηση. Πατήστε το σωματείο της μπόχας και της βρωμας!
* * *
ΥΓ Η νίκη απέναντι στην Μπαρτσελόνα ήρθε λίγη ώρα πριν το ημερολόγιο «γράψει» 8.2.2025. 44 χρόνια χρόνια συμπληρώνονται από την τραγωδία της Θύρας 7. Κάθε τέτοια περίοδο, κάθε εμφάνιση και κάθε νίκη της ομάδας μας είναι αφιερωμένη στα παιδιά που χάθηκαν φωνάζοντας το όνομα του Ολυμπιακού. Αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε!
