Του RedTerso
* Η αστερόσκονη από την ανεπανάληπτη βραδιά της κατάκτησης του Conference καλά κρατεί! Ο κόσμος του Θρύλου συνεχίζει να βρίσκεται σε κατάσταση έκστασης, όπως ακριβώς εκείνο το βράδυ, που κατακτήθηκε ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος από ελληνική ομάδα στην ιστορία. Οπότε σε αυτή την πρώτη «συνάθροιση», οι περισσότερες κουβέντες γίνονταν γύρω από τη μοναδική εκείνη βραδιά. Λες και η σελίδα από το ημερολόγιο έχει «καρφωθεί» στις 29 Μαΐου και δεν λέει να προχωρησει. Να δίνει ο Θρύλος το πρώτο του φιλικό στο ξεκίνημα μιας νέας χρονιάς και να μη μονοπωλούν το ενδιαφέρον και τις κουβέντες τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα, προσωπικά εγώ δεν το θυμάμαι άλλη φορά.
* Γι' αυτό, όπου και να γύρναγες το κεφάλι, έβλεπες μπλούζες με την ημερομήνια 29/5/24, αντίγραφα του κυπέλλου, νέα τατουάζ για την ενδοξότερη ποδοσφαιρική βραδιά του Ολυμπιακού! Ως εκ τούτου, και η παρακολούθηση του φιλικού γινόταν υπό αυτό το πρίσμα. Και ο περισσότερος κόσμος έπλεε σε πελάγη ερυθρόλευκης ευτυχίας!
* Για την καταγραφή της ιστορίας, ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε με την εξής σύνθεση: Τζολάκης, Κοστίνια (69΄ Ρόντινεϊ), Ρέτσος, Πιρόλα, Αποστολόπουλος (69΄ Ορτέγκα), Στάμενιτς (62΄ Μπακούλας), Έσε, Τσικίνιο, Μάρτινς, Μασούρας (69΄ Βέλντε), Κωστούλας (69΄ Γιάρεμτσουκ).
* Ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας έμοιζε πανομοιότυπος με αυτόν που βλέπαμε πέρυσι και μας χάρισε αυτές τις μοναδικές στιγμές: Ο Μεντιλίμπαρ είχε δώσει σαφείς οδηγίες στους παίχτες του να πιέζουν ψηλά και να στοχεύουν στην ταχύτερη δυνατή ανάκτηση της μπάλας. Και η ομάδα φαίνεται ότι δούλεψε καλά μέσα στην προετοιμασία σε αυτή την κατεύθυνση. Οι δυνατότητες που δώσαμε στη Φόρεστ να επιτεθεί οργανωμένα ήταν ελάχιστες, άσχετα αν «πληγωθηκαμε» από στημένες φάσεις. Προφανώς όμως η αποτελεσματικότητα αυτής της τακτικής δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με το περσινό. Τουλάχιστον όχι ακόμα.
* Όταν λοιπόν δεν υπήρχε η δυνατότητα να ανακτήσουμε την κατοχή της μπάλας και να βγούμε στην κόντρα, φάνηκε αρκετά να υπάρχει πρόβλημα στην οργανωμένη και κάθετη ανάπτυξη του παιχνιδιού, στη δημιουργία φάσεων και ευκαιριών και σε κάποια απρόβλεπτη ενέργεια. Ματέψτε ποιος παίχτης λείπει από την ομάδα φέτος και την προσφορά του στους παραπάνω τομείς. Είναι το πρώτο φιλικό παιχνίδι που παρακολούθησα ολόκληρο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, αλλά θα ήθελα να εκφράσω την αγωνία μου για το πώς θα αντιμετωπίσει η ομάδα τις άμυνες-πούλμαν που στήνουν οι αντίπαλοι προπονητές στα περισσότερα εν Ελλάδι ματς.
* Αν κάτι προβληματίζει σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό είναι η αμυντική λειτουργία. Μετά τη λήξη της χρονιάς, η μόνη περίπτωση παίχτη, που κανένας δεν θα έλεγε τίποτα στη διοίκηση αν δεν κατάφερνε να τον διατηρήσει στο δυναμικό της ομάδας ήταν ο Κάρμο. Και αυτό γιατί η αστρονομική --για τα ελληνικά δεδομένα-- ρήτρα του αντικατόπτριζε σε μεγάλο βαθμό και την αγωνιστική αξία του. Ο Κάρμο, από τη στιγμή που εντάχθηκε στην ομάδα (περυσι το Γενάρη), αποτέλεσε τον στυλοβάτη της ερυθρόλευκης άμυνας, που ενέπνεε σε μεγάλο βαθμό σιγουριά και βοήθησε πολύ και τον Ρέτσο να κάνει καλές εμφανίσεις (που μέχρι τότε άκουγε τα εξ αμάξης). Η απουσία του Κάρμο φάνηκε διά γυμνού οφθαλμού, τόσο στο ψηλό παιχνίδι στις στημένες φάσεις όσο και στη γενικότερη εμπιστοσύνη που (δεν) απέπνεε η άμυνά μας. Η αμυντική λειτουργία ήταν ο κύριος λόγος για το οποίο χάθηκε το περσινό πρωτάλημα και θα μπορούσε να κλείσει συνολικά με πολύ άσχημο τρόπο αν δεν είχαν γίνει τα σχεδόν μεταφυσικά πράγματα του Conference. Οπότε καλή είναι η προσπάθεια να «κρυφτούν» τα αμυντικά κενά μέσω της πίεσης, αλλά απαιτείται ταυτόχρονα και η βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας.
* Αν κάτι διαχρονικά εξιτάρει τον γαύρο οπαδό, είναι η ανάδειξη του επόμενο μεγάλου ταλέντου από τα «σπλάχνα» της ομάδας. Με μεγάλη ανυπομονησία λοιπόν περίμενα και εγώ να δω τους πρωταθλητές Ευρώπης από την ομάδα νέων, που επέλεξε ο «Μεντί» να πάρει στην πρώτη ομάδα. Είδαμε στο φιλικό τους Κωστούλα, Αποστολόπουλο και Μπακούλα. Ο τελευταίος, στο μισάωρο που αγωνίστηκε, μου άρεσε πάρα πολύ. Πολύ μοντέρνο χαφ με έξυπνες τοποθετήσεις, τεχνική κατάρτιση και άγνοια κινδύνου (παρόλο που εμπλέκεται στο ένα γκολ). Καλή εντύπωση μου άφησε και ο Αποστολόπουλος (που είχαμε δει λίγο και πέρυσι). Κράτησε την πλευρά του στα αριστερά, αλλά δεν ανέβαινε τόσο πολύ την πλευρά. Ο Κωστούλας, από την άλλη, μου φάνηκε λίγο τρακαρισμένος και ίσως δυσκολευόταν ως μοναδικός προωθημένος απέναντι στους σαφώς πιο δυνατούς αμυντικούς της αγγλικής ομάδας.
* Από τα νεά αποκτήματα της ομάδας μου άρεσε περισσότερο ο Κοστίνια. Επιτέλους, ο Ρόντινεϊ έχει άξιο αντικαταστάτη, ενώ ενδεχομένως θα μπορούσαμε σε ματς ειδικών συνθηκών να τους δούμε και τους δύο στην πτέρυγα (με τον Βραζιλιάνο μπροστά). Ο Κοστίνια ανέβαινε αρκετές φορές την πλευρά, είχε καλές σέντρες και συνολικά δεν θα λέγαμε ότι εκτέθηκε αμυντικά. Από τους υπόλοιπους, ο Βέλντε ήταν πολύ κινητικός όσο αγωνίστηκε και σκόραρε κιόλας, αποτελώντας έναν διαρκή κίνδυνο για την άμυνα της Φόρεστ. Βέβαια τον είδαμε αφού οι Άγγλοι είχαν σημειώσει το 4ο γκολ και προφανώς χαλάρωσαν. Ο Γιάρμετσουκ φάνηκε να έχει καλές τοποθετήσεις για φορ και βρέθηκε και σε θέση για γκολ. Ο Στάμενιτς μου φάνηκε αρκετά «βαρύς» αλλά μετά το περσινό μου κάζο για τις καλοκαιρινές εκτιμήσεις που είχα κάνει για τον γιγάντιο Ιμπόρα, θα του δώσω χρόνο. Πιο δύσκολα θα δώσω χρόνο στον Πιρόλα χωρίς να φταίει αυτός: Έπρεπε να έχει αποκτηθεί ένα δυνατό σέντερ μπακ --μετά την απώλεια του Κάρμο-- και όχι να ρισκάρουμε με έναν πιθανώς ανερχόμενο παίχτη.
* Από τους παλιούς: Ο Ζέλσον φαίνεται μεταμορφωμένος προς το καλύτερο. Το γκολ που βάζει είναι δείγμα σπουδαίας ποιότητας. Τσικίνιο και Έσε δεν ήταν στο επίπεδο που έκλεισαν την περσινή χρονιά, αλλά δεν τους φοβόμαστε. Έχουν καταθέσει τα διαπιστευτήριά τους. Υπάρχει όμως μια ανησυχία για την εμφάνιση των Τζολάκη, Μασούρα και Ρέτσου. Έμοιαζαν να παίζουν στην περσινή προ-Μεντιλίμπαρ περίοδο της ομάδας. Ας ελπίσουμε να ανέβουν. Είναι κομβικό για τη συνοχή της ομάδας μας.
* Το ρόστερ μπορεί να φαίνεται σε μεγάλο βαθμό πλήρες, αλλά λείπουν κατά τη γνώμη μου κάποιες σημαντικές προσθήκες, που θα δώσουν την απαιτούμενη έξτρα ποιότητα. Μοιάζει απαραίτητο να γίνουν όλα όσα πρέπει για να επανέλθουν στην ομάδα Ποντένσε και Όρτα, ακόμα και αν από τα ΜΜΕ «βγαίνει» ότι θα αποκτηθεί ο ένας από τους δύο. Κατά τη γνώμη μου, λείπει και κάποιος που να μπορούσε να παίζει ως «δεκάρι», εκτός αν ο Βάσκος κόουτς πιστεύει ότι μπορεί να καλυφθούν οι απαιτήσεις εκ των έσω (και τότε η απόκτηση του Ποντένσε θα φαντάζει επιβεβλημένη). Και σίγουρα θεωρώ ότι θα έπρεπε να υπάρξει μια βασική επιλογή στόπερ. Βρισκόμαστε πριν τα μέσα Αυγούστου και συνήθως τέτοια περίοδο η ομάδα κάνει κάποιες κινήσεις παραδοσιακά. Με το πρωτάθλημα βέβαια να ξεκινάει σε μια εβδομάδα, χάθηκε μάλλον μια χρυσή ευκαιρία να έχουν ολοκληρωθεί πολύ πιο έγκαιρα οι μεταγραφές και η ομάδα να δουλέψει τη χημεία και τους αυτοματισμούς της. Τώρα βρισκόμαστε ακόμα εν αναμονή και βλέπουμε. Πιο αναλυτική τοποθέτηση για το μεταγραφικό μας καλοκαίρι θα υπάρξει μετά τη λήξη της καλοκαιρινής περιόδου.
* Βραδιά δόξας η προχθεσινή με την παρουσία των ευρωπαϊκών τροπαίων της περσινής χρονιάς. Όλες οι αδιανόητες στιγμές ξαναήρθαν στο μυαλό όταν τα τρόπαια βρέθηκαν στο χορτάρι -- και πλέον θα βρίσκονται μόνιμα στην τροπαιοθήκη του Συλλόγου. Ομολογώ όμως ότι δεν μου άρεσε η προσωποκεντρική κατεύθυνση που προσπάθησε να δώσει ο πρόεδρος της ομάδας τόσο με το βίντεο (που έδωσε την εκκίνηση της «τελετής», όπου οι πρώτες εικόνες είναι οι δηλώσεις του μετά τον θρίαμβο της Opap-Arina, αντί να είναι το γκολ του Ελ-Κααμπί ή η άρση του τροπαίου από τον Αρχηγό), όσο και από την είσοδο από τη φυσούνα, όπου τα τρόπαια εν μέσω πυροτεχνημάτων φαντάζουν να συνοδεύουν τον διοικητικό ηγέτη της ομάδας. Το έχω ξαναγράψει: Προφανώς η διοίκηση πιστώνεται την κατάκτηση του τροπαίου, αλλά αυτό προέκυψε μέσω της τύχης σε μεγάλο βαθμό, σε μια σεζόν που φαινόταν να πηγαίνει χωρίς φρένα προς τα βράχια.
* Στο φιλικό έγινε η επίσημη «πρεμιέρα» της λειτουργίας του νέου κυβερνητικού μέτρου εισόδου στο γήπεδο μέσω της εφαρμογής του gov.gr. Το συγκεκριμένο μέτρο δεν αντιμετωπίζει κανένα από τα ζητήματα βίας που υποτίθεται ότι λύνει. Επεισόδια συνεχίζουν να γίνονται και εκτός γηπέδων. Το συγκεκριμένο μέτρο βοηθά μόνο στην ψηφιακή εποπτεία των φιλάθλων, στην κατ' όνομα μέριμνα του κράτους και φυσικά στην μεγαλύτερη «αποστείρωση» των γηπέδων. Το τελευταίο βέβαια είναι διαχρονικός στόχος του κράτους και των ΠΑΕ. Σε πιο πρακτικά ζητήματα, η χρήση της εφαρμογής κάνει πιο δύσκολη την είσοδο στο γήπεδο, μέχρι να σκαναριστεί το qr-code. Στο φιλικό είχαμε μέτρια προσέλευση κόσμου. Σε ντέρμπι ή ευρωπαϊκά παιχνίδια θα γελάσουμε (και ελπίζουμε να μην κλάψουμε) με τη χρήση του μέτρου. Κατά τα λοιπά: Διαρκής αύξηση της καταστολής, ακόμα και με ψηφιακό μανδύα. Ας ελπίσουμε όμως ότι όσο βελτιώνονται οι φράχτες, βελτιώνονται και οι άλτες...
* Στο τελευταίο φιλικό πριν την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων της ομάδας, απέναντι στον Άρη Λεμεσού στην Κύπρο, ο Ολυμπιακός επικράτησε με 4-2, σε ένα ματς όπου, όπως είναι φυσικό, γίναν αρκετές αλλαγές και δοκιμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου