Του RedTerso
Η αγωνιστική σεζόν, που μόλις ολοκληρώθηκε, ήταν ομολογουμένως «τρελή». Πιο πλήρη αγωνιστική ανασκόπηση θα κάνουμε σε δεύτερο χρόνο. Από εδώ θα μιλήσουμε και θα θυμίσουμε το ταξίδι στο όνειρο, που έκανε ο Θρύλος για να φθάσει στην κατάκτηση του Conference League απέναντι στη Φιορεντίνα μέσα στην Opap Arena.
Ας τα πάρουμε απ' την αρχή.
Βρισκόμαστε στην εβδομάδα του Δεκαπενταύγουστου του 2023. Ο Ολυμπιακός, έχοντας χάσει το πρωτάθλημα της προηγούμενης σεζόν, καλείται να αρχίσει νωρίς προετοιμασία, γιατί αντιμετωπίζει, για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Europa League, τη βέλγικη Γκενκ. Η ομάδα μας, με ενδεκάδες που δεν θα ξαναδούμε μέσα στη σεζόν, θα προκριθεί δύσκολα απέναντι στους Βέλγους, κερδίζοντας στον πρώτο γύρο στο Καραϊσκάκη (10/8/23, 1-0) και αποσπώντας ισοπαλία στην έδρα της Γκενκ (17/8/23, 1-1). Το πρώτο βήμα έγινε. Το δεύτερο φαντάζει πολύ πιο εύκολο, μιας και αντίπαλός μας στα Play-Off είναι η σχετικά αδύναμη σέρβικη Τσουκαρίνσκι. Ο Ολυμπιακός θα επικρατήσει εύκολα και στους δύο αγώνες: 3-1 στο Φάληρο (24/8) και 0-3 στη Σερβία (31/8/23). Αυτή η επικράτηση θα σημάνει και την πρόκριση στους ομίλους του Europa League. Το ταξίδι έχει ξεκινήσει...
Ο Ολυμπιακός κληρώθηκε στον πρώτο όμιλο του Europa με αντιπάλους την αγγλική Γουεστ Χαμ, τη Φράιμπουργκ από τη Γερμανία και την Τόπολα από τη Σερβία. Ένας παρελθοντικός Ολυμπιακός το πιθανότερο είναι ότι θα είχε διεκδικήσει την πρόκριση στην επόμενη φάση της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Αυτός ο Ολυμπιακός όμως είχε κάμποσες ανορθογραφίες (τουλάχιστον μέχρι το δεύτερο μισό της σεζόν), έμεινε πίσω από τις δύο πιο δυνατές ομάδες (Γουέστ Χαμ, Φράιμπουργκ) και εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της Τόπολα για να προκριθεί ως τρίτος στον όμιλο, στη συνέχεια του Conference League. Και εκεί αρχίζει από κάποιους «τρελούς» να «κυκλώνεται» η ημερομηνία και το μέρος: Νέα Φιλαδέλφεια, 29 Μαΐου 2024!
Στον όμιλο, ο Θρύλος ξεκίνησε με ήττα εντός έδρας από τη Φράιμπουργκ (2-3, 21/9/23). Στη δεύτερη αγωνιστική, χάνουμε τη νίκη μέσα από τα χέρια μας στη Σερβία, αφού είχαμε προηγηθεί με 0-2 απέναντι στην Τόπολα, με το ματς να λήγει τελικά 2-2 (5/10/23). Το γήπεδο της Τόπολα όμως θα μείνει στην ιστορία και θα μνημονεύεται για χρόνια! Ας το κρατήσουμε αυτό για πιο μετά. Τρίτη αγωνιστική εντός έδρας απέναντι στη Γουέστ Χαμ και ο Θρύλος θα επικρατήσει 2-1 στις 26 Οκτώβρη, πραγματοποιώντας την πρώτη πραγματικά μεγάλη ευρωπαϊκή νίκη της χρονιάς. Ήταν το πρώτο δυνατό σημάδι... Όμως στη ρεβάνς του Λονδίνου (9/11/23), ο Ολυμπιακός θα ηττηθεί με 1-0 δεχόμενος γκολ στο 73ο λεπτό της αναμέτρησης. Ακολουθεί η εκτός έδρας συντριβή (30/11/23) από τη Φράιμπουργκ στη Γερμανία με 5-0, που ουσιαστικά «αναγκάζει» την ομάδα μας να μην επιτρέπεται να ηττηθεί στην τελευταία αγωνιστική στο Καραϊσκάκη για να εξασφαλίσει την τρίτη θέση και τη μετάβαση στο Conference. Στις 14 Δεκέμβρη, ο Ολυμπιακός θα υποδεχθεί την Τόπολα σε κεκλεισμένων των θυρών (και για τους επόμενους δύο μήνες) αναμέτρηση, τιμωρούμενος από το κράτος για τα επεισόδια που είχαν γίνει πριν από μια εβδομάδα στο κλειστό του Ρέντη στο βόλεϊ! Αν δεν είναι αυτό μια «λογική» απόφαση (και τιμωρία), τότε τι είναι άραγε; Σε αυτόν τον πρώτο «τελικό», ο Ολυμπιακός θα επικρατήσει άνετα με 5-2 απέναντι στους Σέρβους. Το δεύτερο βήμα έχει γίνει!
Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει, στη μεταβατική φάση (ανάμεσα στις τρίτες του Europa και τις δεύτερες των ομίλων του Conference, την ουγγρική Φερντσβάρος. Η ομάδα ξεπληρώνει κάποια χρωστούμενα που είχαμε απέναντι σε αυτή τη φασιστο-ομάδα από το 1996 και την κερδίζει δύο φορές με 1-0. Την πρώτη στο «Ναό» στις 15/2 και μετά εκτός έδρας στις 22/2 του 2024. Οι Πειραιώτες συνεχίζουν, για άλλη μια χρονιά, να αγωνίζονται στην Ευρώπη την άνοιξη! Και τι άνοιξη...
Στη φάση των «16» του Conference, ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει τη Μακάμπι Τελ-Αβίβ. Πρωτο παιχνίδι στο Φάληρο στις 7 Μαρτίου. Έχει προηγηθεί η απόλυση του δεύτερου προπονητή μέσα στη σεζόν (Καρβαλιάλ) και του δεύτερου τεχνικού διευθυντή (Άλβες). Τη θέση του κόουτς έχει αναλάβει ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, που δεν έχει προλάβει όμως να μεταφέρει τη φιλοσοφία του στην ομάδα. Το αποτέλεσμα φαντάζει ως πανωλεθρία, που θα σημάνει τη λήξη της ευρωπαϊκής μας πορείας: 1-4 μέσα στο Καραϊσκάκη, με ένα σκορ που, εκ πρώτης όψεως, φαντάζει ως ανυπέρβλητο εμπόδιο...
Αυτό όμως που φαντάζει ως αδύνατο, είναι το σημείο από το οποίο δεν θα μπορέσει να υπάρξει επιστροφή, αλλά μόνο το πέταγμα προς την αιωνιότητα! Η ρωγμή στον χρόνο ξεκινάει από το γήπεδο της Τόπολα, που λέγαμε λίγο νωρίτερα! Ο Ολυμπιακός, έχοντας αρχίσει να σφυρηλατεί μια «refuse to lose» νοοτροπία, ανεβαίνει στη Σερβία με 49 «τρελούς» οπαδούς στο πλευρό του και κάνει το φαινομενικά άπιαστο: Κερδίζει με 1-6 στην παράταση και συνεχίζει στον επόμενο γύρο! Η 14η Μάρτη (λίγες μέρες μετά τα 99α γενέθλια του συλλόγου) γράφεται στην ιστορία!
Στη φάση των προημιτελικών ο Ολυμπιακός κληρώνεται με τη Φενέρμπαχτσέ που φαντάζει ως το φαβορί έχοντας και πολλαπλάσιο μπάτζετ. Πρώτο παιχνίδι ξανά στο Φάληρο (11/4/24). Ο Ολυμπιακός ξεκινάει εντυπωσιακά το ματς και προηγείται με 3-0. Όμως κάποια λάθη καθώς και η αργοπορία στο φρεσκάρισμα της ενδεκάδας, επιτρέπουν στους Τούρκους να μειώσουν στο τελικό 3-2 και να μείνουν όλα ανοιχτά για τη ρεβάνς.
Επαναληπτικός αγώνας στην Κων/πολη στις 18/4/24. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, μιας και δέχεται γκολ μόλις στο 11ο λεπτό. Καταφέρνει όμως να κρατήσει αυτό το σκορ, παρά την πίεση που δέχεται, και το ματς θα οδηγηθεί στην παράταση. Και από εκεί στα πέναλτι, μιας και καμία ομάδα δεν καταφέρνει να σκοράρει στον έξτρα χρόνο. Εκεί όμως κάνει εμφάνιση καριέρας ο Τζολάκης και ο Ολυμπιακός αποκλείει τα «καναρίνια» στα πέναλτι με 3-2 για να προκριθεί στον ημιτελικό!
Ανοίγουμε μικρή παρένθεση γιατί στην εξιστόρηση του παραμυθιού που ζήσαμε πρέπει να χωρέσει και το έπος της ομάδας των νέων! Στις 22 Απρίλη του 2024, η ομάδα μας των «κάτω των 19» στον τελικό της Νιόν ισοπεδώνει με 3-0 τη Μιλάν και κατακτά το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπο για λογαριασμό του συλλόγου στο ποδόσφαιρο! Οι νέοι μας κατέκτησαν το μεγαλύτερο τρόπαιο σε αυτές τις ηλικίες αποκλείοντας διαδοχικά τη Λέτσε, την Καμπάλα, την Ίντερ, τη Λανς, την Μπάγερν Μονάχου, τη Ναντ και τελικά τη Μίλαν! Ομάδες-κολοσσοί του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου «προσκύνησαν» τους μπέμπηδες του Θρύλου!
Επιστροφή στο μαγικό ταξίδι της αντρικής ομάδας, σε έναν σταθμό που μάλλον θα μπορούσε να φαντάζει ως τερματικός αυτής της πανέμορφης διαδρομής: στους ημιτελικούς του Confernce, απέναντι στην πανίσχυρη Άστον Βίλα. Η αρμάδα όμως του Μεντιλίμπαρ δεν είναι ευχαριστημένη ακόμα! Πρώτος αγώνας αυτή τη φορά στο Μπέρμινχαμ (2/5/24). Οι ερυθρόλευκοι, μετά από συγκλονιστική εμφάνιση, θα επικρατήσουν με 2-4 παίζοντας μπαλάρα απέναντι σε μια εκ των κορυφαίων ομάδων της Premier League! Όχι με κατενάτσιο. Όχι επειδή μπορεί να πήρε έναν υπνάκο ο ποδοσφαιρικός θεός. Αλλά με επιβλητικό ποδόσφαιρο, που ανάγκασε τους Άγγλους να αποδεχθούν την ανωτερότητα της ομάδας από τον Πειραιά!
Ρεβάνς στο γήπεδο Καραϊσκάκη στις 9 Μαΐου. Η μέρα που γράφεται ιστορία! Η μέρα που θα σημάνει ότι «Mαζί με εμάς θα δούνε και οι νεκροί μας τον Θρύλο μας στον τελικό»! Αυτό που γίνεται στον «Ναό» δεν περιγράφεται με λόγια. Το γήπεδο γεμάτο ώρες πριν το σφύριγμα της έναρξης. Ο κόσμος, μαζί με την ομάδα, να παίζει και αυτός. Το Καραϊσκάκη είναι κόλαση. Ακόμα και από τα επίσημα ο κόσμος είναι όρθιος και ουρλιάζει. Η πρόκριση δεν μπορεί να χαθεί με τίποτα. Πιστεύω ότι ακόμα και η Ρεάλ δεν θα μπορούσε να μείνει όρθια εκείνη τη μέρα στο Φάληρο. Ήταν το ιστορικό βάρος τόσων δεκαετιών. Ο πύρινος κόσμος έκαψε τους αντιπάλους μας για το τελικό 2-0. Αυτό που γίνεται στις εξέδρες δεν περιγράφεται εύκολα με λόγια. Κόσμος να μην μπορεί πλέον να βγάλει λαλιά. Οι φωνητικές χορδές όλων έφτασαν στο όριο των αντοχών τους. Κόσμος να βουρκώνει και να κλαίει. Το μεγαλείο του Ολυμπιακού αποκτούσε τη χρυσή σελίδα που του άρμοζε... Μέχρι την επόμενη!
Στις 29 Μαΐου, γράφτηκε η πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία του Ολυμπιακού. Μέσα στο νεόδμητο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, δώσαμε το «παρών» στο ραντεβού με την αιωνιότητα. Αντίπαλός μας στον τελικό ήταν η ιταλική Φιορεντίνα. Από το πρωί εκείνης της Τετάρτης, όλος ο Πειραιάς (και όχι μόνο) ήταν στο πόδι! Σημαίες, κορναρίσματα, κασκόλ. Άνθρωποι κάθε ηλικίας να βρίσκονται στον δρόμο και να περιμένουν με ανυπομονησία να περάσουν οι ώρες και τα λεπτά για τη μεγάλη στιγμή. Ο σταθμός του Φαλήρου είχε γίνει ένα ανοιχτό Καραϊσκάκη από νωρίς το μεσημέρι. Η δε διαδρομή με τα τρένα γεμάτα κόσμο, που τραγουδούσε ακατάπαυστα φορώντας τα ερυθρόλευκα, θύμισε άλλες εποχές, όταν επιτρεπόταν να δούμε την ομάδα μας και εκτός έδρας.
Η κλεψύδρα του χρόνου αδειάζει και αντιστρόφως ανάλογα μεγαλώνει η προσμονή για το σφύριγμα της έναρξης του αγώνα. Το ματς μπορεί να μη διεκδικεί και τις δάφνες του καλύτερου παιχνιδιού στην ιστορία, αλλά ποιος αλήθεια νοιάζεται; Υπάρχει ένταση, ρυθμός και χαμένες εκατέρωθεν ευκαιρίες. Όσο περνούν τα λεπτά, το φινάλε γίνεται όλο και πιο «γκρανκινιολικό», με την αγωνία να χτυπάει κόκκινο. Σφύριγμα από τον διαιτητή και 0-0. Παράταση. Ο Ολυμπιακός είναι σταθερά καλός. Λες και σπρώχνεται από τα εκατομμύρια του κόσμου του που παρακολουθούν από κάθε σημείο του πλανήτη «παίζοντας» δίπλα στην ομάδα. Το ρολόι δείχνει το 116ο λέπτο. Και ο χρόνος παγώνει. Παρά την αγωνία που φέρνει ο έλεγχος του VAR, τίποτα δε μπορεί να σταματήσει την ηφαιστειακή έκρηξη που συνοδεύει το γκολ του Θρύλου!
Τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Και αυτό που συμβαίνει σε κάθε πλατεία της χώρας δεν περιγράφεται. Ένα ατέλειωτο κόκκινο ποτάμι εκβάλλει στον Πειραιά και το Δημοτικό Θέατρο. Ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς είναι κάτοχος πλέον του Confernce League! Ένας τίτλος, ο οποίος άργησε χαρακτηριστικά να έρθει σε σχέση με την ιστορία που κουβαλάει αυτός ο τεράστιος σύλλογος. Ήρθε όμως. Έστω και με καθυστέρηση. Και πλέον τίποτα δεν μπορεί να ξεγράψει αυτή τη μέρα. Το μεγαλείο σου μοναδικό...
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου