Του RedTerso
Η φράση «Ο Νόμος του ΣΕΦ» είχε βγει, και χρησιμοποιήθηκε αρκετά, εκεί στα μέσα της δεκαετίας του '90. Και αφορούσε και τις εγχώριες διοργανώσεις, αλλά και τους ευρωπαϊκούς «τελικούς» (που σφράγιζαν την πρόκριση στα Final-4 εκείνης της εποχής). Ενδεικτικά, ο ΟΣΦΠ είχε αποκλείσει σε 3ο παιχνίδι (τότε οι σειρές ήταν best-of-3 και όχι best-of-5 όπως σήμερα) την Μπακλερ Μπολόνια πριν το F-4 του Τελ-Αβίβ και την ΤΣΣΚΑ πριν από αυτό της Σαραγόσα. Στον ελλαδικό χώρο, αξιοποιούσε πάντα το πλεονέκτημα έδρας (με νίκες και κατάκτηση του πρωταθλήματος απέναντι σε βάζελο και παοκ) και κάπως έτσι γράφτηκε ο «δρακόντειος» νόμος του ΣΕΦ. Ο Θρύλος του Σωκράτη και του Ιωαννίδη, του Μίλαν και του Ζάρκο, του Σιγάλα και του Φασούλα, του Ντέιβιντ και του «Τάκι», των αείμνηστων Ντούντα και Ρόι φρόντισε να τον.. επιβάλει και να μνημονεύεται μέχρι και σήμερα.
Και προφανώς αυτός ο Νόμος δεν θα μπορούσε να αμφισβητηθεί ούτε σήμερα, ειδικά όταν και στη σύγχρονη ιστορία έχει εκμεταλλευτεί τον παράγοντα έδρα στο 5ο και τελευταίο παιχνίδι. Έτσι, λοιπόν, οι ερυθρόλευκοι είχαν αποκλείσει, στο πλαίσιο αυτών των παιχνιδιών, δύο φορές της Εφές (το 2012+1 και το 2017) και πέρυσι τη Μονακό.
Αναμφίβολα, η σειρά με τη Φενέρ ήταν δύσκολη και αγχωτική. Όλα αυτά όμως μέχρι να φθάσουμε στο game-5 και να ισχύσει ο παραπάνω απαράβατος νόμος. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να κάνει πράξη κάποια από τα ζητούμενα των προηγούμενων παιχνιδιών, που είχαν λείψει, και έτσι κατάφερε να πάρει τη νίκη και το εισιτήριο για το Κάουνας. Η γνωστή αποτελεσματική άμυνα της σειράς ήταν και πάλι παρούσα. Όμως, αυτή τη φορά, λειτούργησε αρκετά καλύτερα η επιθετική μας λειτουργία (παρόλο που πάλι μείναμε αρκετά πιο χαμηλά από τον μέσο όρο μας σε ασίστ, ενώ μείναμε παράλληλα πολύ χαμηλά σε ποσοστό έξω από τα 6,75) και συνδυάστηκε με προσπάθεια για τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο. Παράλληλα, κυριαρχήσαμε στις δύο ρακέτες (39-30 τα ριμπάουντ) και απενεργοποιώντας τους δύο φόργουορντ της Φενέρ, ουσιαστικά τροχιοδρομήθηκε η πρόκριση. Από τα μέσα τους 3ου δεκαλέπτου (αν όχι από το ημίχρονο), ήταν σαφής η ανωτερότητα των ερυθρόλευκων και τίποτα δεν μπορούσε να στερήσει τον μεγάλο στόχο!
Η σειρά με τη Φενέρ είναι πλέον παρελθόν, αλλά σίγουρα θα μνημονεύεται στο μέλλον (ενδεχομένως περισσότερο και από αυτή με τη Μονακό) ως μια σειρά που κρίθηκε σχεδόν στην κόψη του ξυραφιού, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί ένα ακόμα σπουδαίο παράσημο σε αυτή τη φανταστική διαδρομή που μετράει πλέον δύο χρόνια! Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της σειράς ήταν αναμφίβολα ο Κώστας Σλούκας, ο Αρχηγός Κώστας Παπανικολάου, ο Σακίλ ΜακΚίσικ, ο Μουστάφα Φαλ. Λίγο πιο πίσω τους ήταν ο Σάσα (που αποτέλεσε το νο.1 στόχο των αμυντικών προσαρμογών των αντιπάλων, αλλά και πάλι έβαλε κάποια μεγάλα σουτ), ο Τόμας Γουόκαπ, ο Κάνααν, ο Τάρικ Μπλακ και ο Άλεκ Πίτερς. Προσπάθησαν, στο μέτρο του δυνατού, ο Λαρεντζάκης, ο Μπολομπόι και ο Λούντζης. Να μη λησμονήσουμε να σημειώσουμε ότι μας έπρηξαν οι αγαπητικοί του πράσινου στρατοπέδου για το μεγάλο κοουτσάρισμα του τσαρλατάνου του πάγκου της Φενέρ, αλλά στο τέλος της ημέρας ο Γιώργος Μπαρτζώκας του έκανε μεγαλοπρεπέστατο «ματ».
We are storming the walls!
Fire, We are storming the heaven's walls, Angels falling soon we'll break the door, We are storming the heaven's walls, Through blood and iron we are marching on and on.
Η πρόκριση στο Final-4 της «basket city» που λέγεται Κάουνας είναι γεγονός! Και σηματοδοτεί ήδη από μόνη της μια τεράστια επιτυχία, αν αναλογιστούμε το επίπεδο δυσκολίας της Ευρωλίγκας. Αν σκεφτούμε τον αριθμό των παιχνιδιών, σε συνάρτηση με τις απαιτήσεις σε επίπεδα ενέργειας και πνευματικής προετοιμασίας. Η δεύτερη σερί πρόκριση πιστοποιεί ότι πιθανότατα ο Θρύλος είναι η καλύτερη ομάδα αυτής της διετίας (κάτι που αποδεικνύεται και από το βραβείο του κόουτς της χρονιάς για τον Μπαρτζώκα, το βραβείο του πρώτου σκόρερ και προσεχώς του MVP για τον Σάσα και το βραβείο του καλύτερου αμυντικού που έχασε ο Τόμας στο νήμα από τον Ταβάρες).
Ο Ολυμπιακός όμως δεν θα αρκεστεί μόνο στην παρουσία στο Κάουνας. Από τα χείλη όλων στον οργανισμό φαίνεται η δίψα που υπάρχει για να πάμε μέχρι τέλους και να σηκώσουμε την κούπα. Η παρέα των «πεινασμένων λύκων» φαίνεται έτοιμη να δαγκώσει κάθε αντίπαλο που θα βρεθεί στον δρόμο της. Και δίπλα θα είναι και ο κόσμος του Θρύλου! Που μετά το Βελιγράδι, θα βάψει κόκκινη και την πράσινη έδρα της Ζαλγκίρις. Στο Κάουνας ερχόμαστε... Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-ΑΚΟΣ, Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-ΑΚΟΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου