Του RedTerso
Στον Ολυμπιακό όλοι ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να δώσουν το οποιοδήποτε δικαίωμα στη Μακάμπι να σκεφτεί ότι θα μπορέσει να πάρει το ματς. Αυτή η αφετηριακή θέση, όμως, βρήκε την πρακτική της εφαρμογή στην πραγματοποίηση ενός ονειρικού πρώτου δεκαλέπτου στο ΣΕΦ! Οι παίχτες μας μπήκαν αφιονισμένοι στο παρκέ και, παίζοντας με ασύλληπτη ένταση, τρομερή αυτοπεποίθηση και συγκέντρωση, «αιχμαλώτισαν» τους παίχτες της Μακάμπι. Το πρώτο αυτό δεκάλεπτο ήταν βγαλμένο μέσα από τα πιο τρελά όνειρα των οπαδών της ομάδας του λιμάνιου και έβαλε τις (στέρεες) βάσεις για να έρθει η πολυπόθητη νίκη. Πραγματικά δεν θυμάμαι πολλές φορές να έχει παίξει ο Θρύλος τόσο ολοκληρωτικό μπάσκετ και στις δύο πλευρές του παρκέ. Η παράθεση και μόνο των αριθμών ζαλίζει: Σκορ περιόδου 35-8 με τους ερυθρόλευκους να έχουν 8/10 δίποντα, 5/9 τρίποντα, 12 ριμπάουντ και 10 ασίστ για μηδέν λάθη!
Η «προίκα» του +27 της πρώτης περιόδου αναμφίβολα αποτέλεσε ένα συντριπτικό πλεονέκτημα για την ομάδα μας και αυτό που χρειαζόταν για τη συνέχεια ήταν η ψυχολογική διαχειριση για να μην το ρίξουν οι παίχτες μας στον χαρταετό και παράλληλα η διατήρηση ενός υψηλού ρυθμού από την πλευρά μας ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή υπόνοια στην ομάδα του Σφαιρόπουλου ότι μπορεί να επιστρέψει. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι οι παίχτες επέτρεψαν πολλά επιθετικά ριμπάουντ στους Ισραηλινούς (21!), υπήρχε αρκετά μεγάλη συγκέντρωση και εντέλει δεν επιτρέψαμε στον αντίπαλο να σκεφτεί έστω την πιθανότητα να ξαναμπεί στη διεκδίκηση της νίκης.
Η Μακάμπιι ήταν --πριν ξεκινήσει το παιχνίδι-- στατιστικά μια από τις ομάδες που παίζουν στον πιο υψηλό ρυθμό τους αγώνες της, ανεβάζοντας σε αρκετά μεγάλο αριθμό το επίπεδο των κατοχών. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να την αντιμετωπίσει και να της επιβληθεί παίζοντας σε αυτό το μοτίβο και χωρίς να χρειαστεί να κατεβάσει τον ρυθμό της αναμέτρησης. Αυτό το στοιχείο είχε ακόμα μεγαλύτερη σημασία και ενδιαφέρον μετά το τέλος του αγώνα. Ο Ολυμπιακός στην πραγματικότητα δεν ανησύχησε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού και πατώντας στην εκπλητική παρακαταθήκη της πρώτης περιόδου, δεν επέτρεψε ποτέ να αμφισβητηθεί η κυριαρχία του.
Λίγα λόγια για τους παίχτες μας: Ο Γουόκαπ είχε 0 πόντους, 4 άστοχα και μόλις 2 μονάδες αξιολόγησης. Με αυτά τα νούμερα κάποιος θα έλεγε ότι ήταν αρνητικός. Ο Αμερικάνος όμως είναι απίστευτα επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας και την κατευθύνει υπέροχα. Νομίζω ότι ξεπερνάει και τον Ντάνιελ Χάκετ στον τρόπο που αγωνίζεται και επηρεάζει το σύνολο. 'Nuff said. Ο Έισι θα ήταν άδικο να κριθεί στα 2,5 λεπτά που έπαιξε, οπότε θα τον δούμε στη συνέχεια. Ο Ντόρσεϋ μετά την άσχημη εμφάνιση της Κων/πολης επέστρεψε στις «υψηλές πτήσεις» σκοράροντας 17 πόντους, με κάποιους από αυτούς να αποτελούν «μαχαιριές» στους αντιπάλους, όταν αυτοί προσπαθούσαν να επανέλθουν. Ο Λαρεντζάκης από τότε που άκουσε το όνομά του στο ΣΕΦ, κάνει από μέτριες ως κακές εμφανίσεις, έχοντας υπερεκτιμήσει τον εαυτό του (πριν 3 βράδια μάλιστα τόλμησε να τα «χώσει» σε Πρίντεζη και ΜακΚίσικ). Άμεσα τράβηγμα στο αυτί! Ο Μουσταφά Φαλ ήταν για ακόμα ένα ματς συγκλονιστικός (12 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 27 Pir). Ισοπέδωσε και στις δύο πλευρές του παρκέ τους αντίπαλους ψηλούς, που μόνο αμελητέα ονόματα δεν είναι. Ο Σλούκας έκανε με τη σειρά του τοπ εμφάνιση παίρνοντας περισσότερο το ρόλο του εκτελεστή (18 πόντοι με 9 κερδισμένα φάουλ) και λιγότερο του δημιουργού (2 ασίστ). Ο Χασάν Μάρτιν από την άλλη είχε ένα ακόμα κακό παιχνίδι στα 10 λεπτά που αγωνίστηκε. Και πάνω σε αυτό το σημείο θα πρεπει να προβληματιστεί ο κόουτς και η διοίκηση για το πόσο --και αν-- θα περιμένουν τον Μάρτιν να επιστρέψει ή αν θα πρέπει να γίνει άμεσα αλλαγή. Ίδωμεν. Ο Βεζένκοφ, από την πλευρά του, έκανε ένα πολύ μεστό παιχνίδι. Ο Πρίντεζης έδωσε αρκετές μάχες αλλά και λύσεις απέναντι σε μια πολύ δυνατή φροντ-λάιν. Ο Παπανικολάου ήταν επιτέλους απόλυτα εύστοχος στην επίθεση και παράλληλα έδωσε την απαραίτητη ενέργεια στην άμυνα περιορίζοντας τη δράση της αντίπαλης περιφέρειας. Ο ΜακΚίσικ αδικείται πολύ, κατά τη γνώμη μου από τα μόλις 13,5 λεπτά που έμεινε στο παρκέ. Σκόραρε 14 πόντους παίζοντας λιγότερο (μόνο ο Έισι και ο Μάρτιν έπαιξαν πιο λίγο) και από τον κακό χτες Λαρεντζάκη. 'Nuff said no.2.
Ο Ολυμπιακός βρίσκεται πλέον στην 5η θέση, με ρεκόρ 7-4. Το +17 στην τελική διαφορά απέναντι στην Μακάμπι αποτελεί και μια σοβαρή παρακαταθήκη, όταν θα πλησιάζουμε στο τέλος της κανονικής περιόδου και θα μετράμε τις νίκες αλλά και τις διαφορές για το τελικό πλασάρισμα της κανονικής περιόδου. Βέβαια ο Ολυμπιακός δείχνει ότι έχει βάλει πολύ καλές βάσεις μέχρι στιγμής. Ακολουθούν 3 πολύ δύσκολες αναμετρήσεις εκτός έδρας απέναντι στην Αρμάνι, στην Ούνικς και τον Ερυθρό Αστέρα. Αγώνες που θα μας δείξουν με κάποια σαφήνεια το επίπεδο της ομάδας μας. Μέχρι τότε όμως ακολουθεί το ματς της Δευτέρας απέναντι στη βαζέλα. Χωρίς πολλά λόγια, εμείς θα θέλαμε να ευχηθούμε από την πλευρά μας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου