Ολυμπιακός βγαλμένος από όνειρο

Θέλω εξαρχής να ονοματίσω τον υπεύθυνο για τη χθεσινή εικόνα του Ολυμπιακού και αυτός δεν είναι άλλος από τον Πέδρο Μαρτίνς. Ο Πορτογάλος φάνηκε να ξέρει ακριβώς τι να κάνει απέναντι στην Αϊντχόφεν και να έχει προετοιμάσει την ομάδα για το παιχνίδι. Δεν ξέρω αν το 4-2 είναι αρκετό για να περάσουμε στους 16, είναι σίγουρα όμως μια στέρεα βάση ενόψει του επαναληπτικού.

Του JosuTernera

Ο Θρύλος κατάφερε να επικρατήσει με μεγάλο σκορ παρά τις αντιξοότητες που συνάντησε απέναντι σε μία ομάδα που έχει μάθει να παίζει επιθετικά, δείχνοντας ότι αγνοεί μερικές φορές τα αμυντικά της καθήκοντα. Το παιχνίδι κύλησε με φοβερά σκαμπανεβάσματα, καθώς ο Ολυμπιακός προηγήθηκε γρήγορα με γκολ του Ανδρέα Μπουχαλάκη, ισοφαρίστηκε γρήγορα, προηγήθηκε και πάλι με γκολάρα του Εμβιλά και αμέσως ισοφαρίστηκε με το δεύτερο γκολ του Ζάχαβι.

Και εκεί που άρχισαν να εμφανίζονται φαντάσματα του παρελθόντος και να επικρατεί η άποψη ότι είναι πολύ δύσκολο να γυρίσουμε το παιχνίδι μετά από δύο ισοφαρίσεις, θυμηθήκαμε πως στην ομάδα παίζει ένας τύπος που τον λένε Ελ Αραμπί. Ο Μαροκινός έκλεψε την μπουκιά από το στόμα από τον αντίπαλο αμυντικό και πριν τελειώσει το ημίχρονο έβαλε μπροστά τον Ολυμπιακό με 3-2.

Σε ένα ευρωπαϊκό ματς που έχει γίνει ροντέο, αυτό είναι ένα σκορ που δίνει ανάσες και δύναμη στους παίκτες και αντικατοπτρίζει τη νοοτροπία αυτής της ομάδας.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Μετά την ανάπαυλα, ο Θρύλος βγήκε αποφασισμένος να κερδίσει στο γήπεδο τους αλλοπρόσαλους Ολλανδούς. Ο Μαρτίνς στα μέσα του ημιχρόνου άρχισε να κάνει και τις δικές του κινήσεις από τον πάγκο, βάζοντας στον αγώνα τον Μασούρα και τον Φορτούνη, ενώ στη συνέχεια πέρασε τους Ανδρούτσο, Βρουσάι και Χασάν στο ματς δίνοντας φρεσκάδα και νέες αντοχές στην ομάδα. Από τα πόδια του Μασούρα μάλιστα ήρθε και το 4o γκολ των Πειραιωτών.

Ένας αγώνας που κρίθηκε από 4 διαφορετικούς σκόρερ δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί επιτυχημένος. Αξιοσημείωτο δε και το γεγονός ότι ο Μαρτίνς έχει καταφέρει να εντάξει και να εξελίξει παίκτες οι οποίοι σε ένα αδαές μάτι «δεν κάνουν για τον Ολυμπιακό». Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για την τρομακτική εξέλιξη του Μπουχαλάκη και τη σημασία του για τον Ολυμπιακό, αλλά φαίνεται χρήσιμο να το ξαναπούμε. Ο Ανδρέας είναι ένας παίκτης που μπορεί να μην έχει την αίγλη ξένων αμυντικών χαφ, αλλά τιμά με κάθε τρόπο την ερυθρόλευκη φανέλα. Άλλωστε αυτός και ο Εμβιλά ήταν μάλλον οι καλύτεροι του Ολυμπιακού χθες.

Φυσικά η αναγέννηση του Ανδρούτσου και η ετοιμότητά του να ανταποκριθεί στη θέση του δεξιού μπακ όταν του ζητήθηκε είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για την ομάδα, όχι μόνο γιατί πλαισιώνει με επιτυχία τη θέση αλλά και γιατί δείχνει την εμπιστοσύνη που έχει ο προπονητής στους δικούς μας παίκτες και αποτελεί έμπνευση για τους υπόλοιπους που βλέπουν πόσο ορθολογικά και δίκαια λειτουργεί ο Μαρτίνς. Και να μην ξεχνάμε τον Μασούρα που από τότε που ήρθε στην ομάδα, έχει προσφέρει σε πάθος, δύναμη αλλά και αριθμούς, καθώς οι ασίστ και τα γκολ του είναι πολύτιμα.

ΚΑΛΟΚΟΥΡΔΙΣΜΕΝΗ ΜΗΧΑΝΗ

Να πω την αλήθεια εμένα ο χθεσινός αγώνας μού φαινόταν πιο δύσκολος από ό,τι ήταν στην πραγματικότητα και θεωρούσα ότι δύσκολα θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να διεκδικήσει την πρόκριση, με βάση την πρόσφατη εικόνα της ομάδας. Αποδείχθηκε ότι αυτός ήταν ένας δικός μου φόβος και ότι Μαρτίνς και παίκτες είχαν διαφορετική άποψη.

Όπως και τις προηγούμενες χρονιές, η ομάδα ήταν έτοιμη όταν χρειάστηκε σε κρίσιμους αγώνες (Μίλαν, Άρσεναλ) και παρέδωσε μαθήματα τακτικής και ρεαλισμού, έχοντας σχεδόν όλους τους παίκτες σε πολύ καλή κατάσταση. Ακόμη και οι παίκτες που μπήκαν ως αλλαγή έδειξαν ότι ήταν προετοιμασμένοι πνευματικά και σωματικά να προσφέρουν ουσιαστικά στην ομάδα.

Όλα αυτά παραπέμπουν στη δουλειά που κάνει ο Πορτογάλος προπονητής που δεν σταματά να μας εκπλήσσει θετικά. Μην ξεχνάμε ότι καταφέρνει να στήνει ομάδες ακόμη και με πολλές αλλαγές στη σύνθεση και χάνοντας σημαντικά γρανάζια της μηχανής του.

Σημειωτέον ότι χθες είδαμε τα δύο νέα μπακ του Ολυμπιακού να κλειδώνουν στο παιχνίδι του Μαρτίνς και να παίζουν τις θέσεις με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Ο Ρέαμπτσιουκ με τη συνήθη αθλητικότητά του και τον δυναμισμό του, αν και φέρει ευθύνη γιατί έχασε τον Ζάχαβι στο δεύτερο γκολ μαζί με τον Παπασταθόπουλο. Άλλωστε ο Ισραηλινός πήρε μια μετρίου ύψους κεφαλιά στο κέντρο της ερυθρόλευκης άμυνας. Ο Λαλά έδειξε ότι ξέρει μπάλα, ωστόσο με προβλημάτισε το γεγονός ότι δεν ανεβάζει το σορτσάκι του και καλύπτει τα μπούτια του. Εγώ έτσι νόμιζα ότι παίζεται η θέση του δεξιού μπακ.

Ο Παπασταθόπουλος ήταν ο «άτυχος» της χθεσινής βραδιάς καθώς είχε αρνητική συμμετοχή και στα δύο γκολ της Αϊντχόφεν, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο φάνηκε να πατάει καλύτερα και να δένει με τον Μπα. Καλός ο Μπρουμά, μαχητής ο Βαλμπουενά που με ζυγισμένο φάουλ βρήκε το κεφάλι του Μπουχαλάκη για το πρώτο γκολ, κλασικός Ελ Αραμπί, καλός Καμαρά. Ο Σα δεν φέρει ευθύνη για το πρώτο γκολ. Όσο για το δεύτερο, δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά.

Η ομάδα έχει μπροστά της έναν ξεκάθαρο στόχο να κυνηγήσει: την πρόκριση στην Ολλανδία. Αν φερθεί έξυπνα και ψύχραιμα είναι στο χέρι της να την πετύχει.

* * * 

ΥΓ Μικρή μπασκετική παρέκκλιση: πολύ καλός ο Λαρεντζάκης, μάλλον πρέπει να πάρει ευκαιρίες.