Του RedTerso
Ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε πρώτα απέναντι στη Βιλερμπάν από την οποία έχασε με 74-57 και στη συνέχεια απέναντι στη Μπάγερν την οποία κέρδισε με σκορ 82-68. Σαν μια πρώτη γενική εικόνα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αγωνιστική εικόνα της ομάδας μας ήταν πολύ κακή στα 3 από τα 4 ημίχρονα που αγωνίστηκε και μόνο στο δεύτερο μέρος του αγώνα απέναντι στους Βαυαρούς είδαμε κάποια στοιχεία που μας αφήνουν να είμαστε αισιόδοξοι. Προφανώς ισχύουν όλα τα δημοσιογραφικά κλισέ: «Τα φιλικά γίνονται πρώτα για τους παίχτες και τον προπονητή», «δεν έχει απολύτως καμία σημασία το σκορ», «αυτό που χρειάζεται είναι να βγάλει ο κόουτς τα σωστά συμπεράσματα» κτλ. Όμως πέρα από το γεγονός ότι ο φετινός Ολυμπιακός είναι στην πραγματικότητα μια νέα ομάδα, που χρειάζεται χρόνο, δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε ότι σε δύο εβδομάδες ξεκινούν οι επίσημες υποχρεώσεις, οπότε το καμπάνακι που ακούστηκε στη Βαλένθια πρέπει να αποτελέσει αφετηρία για πολύ πιο σκληρή δουλειά το επόμενο διάστημα, έτσι ώστε οι ερυθρόλευκοι να παρουσιαστούν έτοιμοι ενόψει της εκκίνησης της Ευρωλίγκας.
vs. Βιλερμπαν
Ο Ολυμπιακός στο πρώτο του φιλικό επί ισπανικού εδάφους παρουσίασε μια κάκιστη εικόνα βγαλμένη από τις χειρότερες μέρες της παρουσίας του Μπλατ ή του Κεμζούρα: Καμία συνοχή στην επίθεση, μεγάλη αδυναμία αντιμετώπισης των αντιπάλων στην άμυνα όταν οι επιτιθέμενοι είχαν παραπάνω κίνηση, αισθητή έλλειψη αθλητικότητας και ενέργειας. Προφανώς δεν «θα τα βάψουμε μαύρα» επειδή μας κέρδισε σε φιλικό η Βιλερμπάν, αλλά δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε τις ανορθογραφίες, κάποιες εκ των οποίων θα τις συζητήσουμε σε συνολικό κείμενο παρουσίασης της φετινής ομάδας, που θα δημοσιευτεί σύντομα.
Ένα από τα σημαντικά σημεία πάντως είναι το γεγονός ότι υστερούμε αισθητά σε μέγεθος στη ρακέτα, πρόβλημα το οποίο μεγεθύνθηκε από την απουσία του Ζαν-Σαρλ. Ο συμπαθής Φολ της Βιλερμπάν λοιπόν έστησε ένα μικρό πάρτι απέναντι στους ψηλούς μας κυριαρχώντας κάτω από τα δύο καλάθια. Εφόσον ήταν συνειδητή επιλογή του Μπαρτζώκα να πορευτεί με 2 πιο κοντούς σέντερ, θα πρέπει να αναζητήσει τον τρόπο για να αντιμετωπίζει τους αντίπαλους σέβενφούτερ και αυτό μάλλον μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τη συλλογική αμυντική προσπάθεια.
Οι Γάλλοι ανέδειξαν τα προβλήματα και στην ομαδική αμυντική μας λειτουργία, μιας και φάνηκε ξεκάθαρα ότι δεν έχουν αναπτυχθεί καθόλου αυτοματισμοί με συνέπεια να «χάνονται» οι παίχτες μας μετά την πρώτη περιστροφή της άμυνας με αποτέλεσμα να δεχτούμε ουκ ολίγα τρίποντα στην αδύναμη πλευρά, πολλά εκ των οποίων ήταν ελεύθερα...
Στον αντίποδα, η δική μας επιθετική λειτουργία ήταν --το επιεικέστερο-- αναιμική. Πέρα από κάποια πολύ στοιχειώδη plays που βασίζονταν στο κεντρικό ή στο πλάγιο pick'n'roll δεν παρουσιάσαμε απολύτως τίποτα επιθετικά: Καμία κίνηση χωρίς την μπάλα, κακό διάβασμα της άμυνας, τραγικά ποσοστά από το τρίποντο... Και αν αυτό το συνδυάσουμε με την πολύ μεγαλύτερη ενέργεια, που έβγαλαν οι Γάλλοι μας δείχνει γιατί είχαμε αυτή την τραγική εικόνα.
vs. Μπάγερν
Το πρώτο ημίχρονο απέναντι στους Βαυαρούς ήταν σαν να βλέπαμε το... τρίτο ημίχρονο του προηγούμενου αγώνα με τη Βιλερμπάν. Τα ίδια ακριβώς προβλήματα στην επίθεση και μια σχετική βελτίωση στην άμυνα απέναντι όμως σε μια ομάδα, που προσωπικά δεν μου γεμίζει καθόλου το μάτι. Στο δεύτερο μέρος είχαμε αισθητή βελτίωση και φτάσαμε στη νίκη με 82-68.
Ο Ολυμπιακός κατάφερε να τρέξει λίγο παραπάνω στην επίθεση είτε σε καταστάσεις τρανζίσιον, είτε επιλέγοντας να τρέξει μια επίθεση στα πρώτα δευτερόλεπτα, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει προβλήματα στην αμυντική συμπεριφορά της Μπάγερν. Αυτό σε συνδυασμό με την τρομερή παρουσία του Σλούκα, που μοίραζε σαν στραγάλια τις ασίστ βοήθησαν να δούμε καλύτερα πράγματα στην επανάληψη. Βέβαια σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειώσουμε ότι άρχισαν να μπαίνουν επιτέλους και τα περιφερειακά σουτ, με αποτέλεσμα να ανοίξουν οι αποστάσεις και να δημιουργηθεί πρόβλημα στην αμυντική ισορροπία των Γερμανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου