Του RedTerso
Αν κάτι πρέπει να προβληματίσει πέρα από την ήττα, είναι το πολύ κακό φεγγάρι, που φαίνονται να περνάνε πολλοί παίχτες της ομάδας. Αυτό σε συνδυασμό με την μηδαμινή συγκέντρωση με την οποία εμφανίστηκαν άπαντες στο παρκέ του ΣΕΦ, μπορεί να μας δώσει την εικόνα του αγώνα. Η πρώτη φάση του παιχνιδιού είναι χαρακτηριστική: Ο Μιλουτίνοφ κερδίζει το τζάμπολ αλλά στέλνει τη μπάλα αρκετά μακριά, ο Σπανούλης τρέχει για να σώσει την κατοχή, κανένας άλλος δεν ακολουθεί, η σκοτωμένη μπαλιά καταλήγει στον Πάνγκος, που δίνει ασίστ στον αμαρκάριστο Σίγκλετον και οι παίχτες μας τον αφήνουν ανενόχλητο να ευστοχήσει σε τρίποντο.
Το πρώτο δεκάλεπτο είναι η χειρότερη περίοδος που θυμάμαι τα τελευταία πολλά χρόνια. Τραγικές επιλογές στην επίθεση (1 ασίστ για 5 λάθη), πλήρης αδυναμία να λειτουργήσει το οποιοδήποτε play, χαμηλή συγκέντρωση και ενέργεια και καθόλου διάθεση στην άμυνα. Το -21 στο οποίο βρέθηκε από πολύ νωρίς στο παιχνίδι ο Ολυμπιακός, είναι η μεγαλύτερη διαφορά που έχει δημιουργήσει ο οποιοσδήποτε αντίπαλος απέναντι στην ομάδα μας στην ιστορία της Ευρωλίγκα. Και αυτό αποτυπώνει με μεγάλη ακρίβεια την πολύ κακή εικόνα που είχε χτες ο Θρύλος.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο φάνηκε να υπάρχει ζωή στον ερυθρόλευκο πλανήτη. Η άμυνα άρχισε επιτέλους να λειτουργεί (καταλυτική ήταν σε αυτό το κομμάτι η συνεισφορά του Τουπάν), η μπάλα κυκλοφορούσε λίγο καλύτερα στην επίθεση, ο κόσμος «μπήκε» στο παιχνίδι δημιουργώντας ατμόσφαιρα, που «τρόμαξε» τους μπλαουγκράνα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γράψουμε ένα δικό μας σερί 15-0, μαζεύοντας τη διαφορά στο -6. Ακόμα και σε αυτό το διάστημα όμως δεν εκμεταλλευτήκαμε κάποιες ευκαιρίες με εντελώς αμαρκάριστα σουτ και η Μπαρτσελόνα ανέκτησε τον έλεγχο του ρυθμού και το ημίχρονο έκλεισε με σκορ 28-38. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτό το διάστημα οι παίχτες μας είχαν σουτάρει περισσότερα τρίποντα (15) από δίποντα (14) και αποτελεί ένα σαφές δείγμα ότι στον επιθετικό τομέα η ομάδα δεν λειτουργεί καθόλου καλά το τελευταίο διάστημα.
Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός προσπάθησε να ελέγξει το ρυθμό και να μειώσει ακόμα περισσότερο τη διαφορά, αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί, αν δεν υπήρχε απόλυτη συγκέντρωση και αμυντική προσήλωση. Με ένα απλά σχεδιασμένο pick'n'pop ο Σίγκλετον ευστόχησε σε τρία τρίποντα σε αυτό το διάστημα και το δεκάλεπτο έκλεισε με σκορ 43-55.
Η εικόνα στην τελευταία περίοδο ήταν αυτή της απόλυτης παράδοσης από την πλευρά του Ολυμπιακού. Ο Μπλατ δοκίμασε μέχρι και άμυνα ζώνης στο ξεκίνημα του δεκαλέπτου, αλλά το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον απογοητευτικό. Η ομάδα μας φάνηκε ανήμπορη να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω από το παιχνίδι και η συνέπεια ήταν να χάσουμε και τη διαφορά των 9 πόντων από το πρώτο παιχνίδι. Το μόνο παρήγορο στο κλείσιμο της βραδιάς, είναι ότι έμεινε κάποιος κόσμος στο τέλος στις εξέδρες (κυρίως στο πέταλο) και φώναξε «Ολυμπιακός-Ολυμπιακός»...
Ας δούμε όμως και κάποια γενικότερα στοιχεία. Η τραγική εικόνα του Ολυμπιακού μπορεί να φανεί και μέσα από τη στατιστική απεικόνιση του ματς. Χτες ο Ολυμπιακός έχασε κατά κράτος τη μάχη των ριμπάουντ (31-40). Η ομάδα μας βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στον έλεγχο των κατοχών που προκύπτουν από τα κερδισμένα «σκουπίδια» και όταν αυτό δεν συμβαίνει τότε τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα. Πέρα όμως από αυτό είδαμε και το χειρότερο επιθετικά βράδυ της ομάδας: Ο Ολυμπιακός είχε 11 ασίστ την ίδια στιγμή που είχε υποπέσει σε 12 λάθη, ενώ υπήρχε και σχετική ισορροπία σε εκτελεσμένα δίποντα (27) και τρίποντα (23), κάτι που δείχνει εύγλωττα ότι είχαμε μεγάλη δυσκολία στο να επιτεθούμε στη ρακέτα της Μπαρτσελόνα. Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε ότι οι παίχτες μας σούταραν «τούβλα» πίσω από τη γραμμή του τριπόντου (4/23 με το αδιανόητα κακό 17,5% !) τότε είναι σχετικά εύκολο να καταλάβουμε γιατί ισοφαρίσαμε το ιστορικά χαμηλό ενεργητικό των 55 πόντων μέσα στην έδρα μας. Σημειωτέον οτι το αρνητικό αυτό ρεκόρ σε πόντους το είχαμε καταγράψει πάλι το μακρινό 2003, πάλι απέναντι στη Μπαρτσελόνα στα ταπεινά χρόνια του Κορυδαλλού...
Οι περισσότεροι παίχτες της ομάδας περνάνε πολύ κακό φεγγάρι και αυτό παρασύρει και τη συνολική εικόνα του Ολυμπιακού, που φαίνεται ξεκάθαρα εκτός φόρμας. Από το χτεσινό «ναυάγιο» διασώθηκαν μόνο ο Μιλουτίνοφ, ο Στρέλνιεκς και ο Τουπάν (και αυτός μόνο στην άμυνα). Ο Σέρβος πάλεψε απέναντι στους ψηλούς της Μπαρτσελόνα, ο Στρέλνιεκς φάνηκε να είναι ο μόνος περιφερειακός μας που είχε «σύνδεση» με το καλάθι από νωρίς (παρότι του κόπηκε ο ρυθμός από το καλό του ξεκίνημα λόγω των 2 φάουλ στο πρώτο δεκάλεπτο), ενώ ο Τουπάν στην άμυνα προσπάθησε να μπει στα παπούτσια του, φανερά ανέτοιμου λόγω του τραυματισμού του, Παπανικολάου. Από εκεί και πέρα το χάος. Γκος και Σπανούλης βρέθηκαν σε άθλια μέρα τόσο εκτελεστικά όσο και δημιουργικά. Ο Πρίντεζης είναι φανερά κουρασμένος και ντεφορμαρισμένος, ο Λεντέι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί χτες ούτε στη θέση 4 ούτε ως σέντερ και ο Τίμμα ήταν ο γνωστός Τίμμα: εκτός τόπου και χρόνου δηλαδή. Ο Βεζένκοφ μπήκε στο ματς όταν όλα είχα πλέον κριθεί.
Σε κακό φεγγάρι φαίνεται να βρίσκεται και ο κόουτς Μπλατ, μιας και για άλλο ένα παιχνίδι --μετά από αυτό με τη Φενέρ-- φαίνεται ότι δεν μπορούσε να βγάλει κάποιον άσσο από το μανίκι του. Έκανε διαρκώς αλλαγές (κατά βάση στην περιφέρεια) που δεν έδιναν τη δυνατότητα στους κοντούς να βρουν ρυθμό. Η έμπνευση της ζώνης στην τέταρτη περίοδο αποδείχτηκε εσφαλμένη και δεν μπόρεσε να βρει κάποιο αντίδοτο σε φαινομενικά απλά συστήματα της Μπαρτσελόνα. Αυτό που θα πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι έχει υποχωρήσει αισθητά στα τελευταία παιχνίδια το να ακουμπάει η μπάλα στο low post και να υπάρχει δημιουργία μέσα από τη ρακέτα προς την περιφέρεια. Αυτό βέβαια μπορεί και να οφείλεται στο ντεφορμάρισμα του Πρίντεζη, αλλά κάπως πρέπει να επανέλθει αυτός ο τρόπος παιχνιδιού γιατί ήταν πολύ βοηθητικός στην επιθετική λειτουργία της ομάδας.
Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα τόσο ποιοτικό όσο και ποσοτικό στην περιφέρεια. Με δεδομένο ότι ο Μάντζαρης δεν υπολογίζεται παρά μόνο για ειδικές αποστολές, ο χρόνος μοιράζεται αναγκαστικά ανάμεσα σε Σπανούλη, Γκος και Στρέλνιεκς. Είναι περιττό να αναφέρουμε ότι από το υπάρχον back-court λείπουν πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ο χρόνος πλέον πιέζει ασφυκτικά για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί κάποια μεταγραφή, που θα μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά το παιχνίδι της ομάδας. Η μεταγραφή αυτή είναι πολύ πιθανόν να καθορίσει το ταβάνι της ομάδας. Και θα είναι πολύ κρίμα να χαμηλώσει αυτό το ταβάνι από τις αστοχίες του αρχικού σχεδιασμού και της αδυναμίας ολοκλήρωσης κάποιας μεταγραφής. Όπως και να έχει μένουν 20 μέρες μέχρι το κλείσιμο της περιόδου, που μπορεί να γίνει κάποια προσθήκη, οπότε θα μπορούμε πολύ ασφαλέστερα να μιλήσουμε τότε και να εκτιμήσουμε τα δεδομένα.
Συνήθως μετά από τόσο βαριές ήττες εμφανίζονται όλα εκείνες οι φωνές, που απαξιώνουν καθολικά τους πάντες γύρω από τον οργανισμό του Ολυμπιακού: παίχτες, προπονητής, γυμναστές, πρόεδροι. Μέχρι και οι άνθρωποι που έχουν επιληφθεί της καθαριότητας του ΣΕΦ φταίνε. Από την πλευρά μου εγώ έχω να συστήσω υπομονή, ψυχραιμία κυρίως και πάνω απ' όλα στήριξη στην ομάδα, τώρα που φαίνεται ότι διανύει δύσκολη περίοδο. Ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του έχουν «φτιαχτεί» και σφυρηλατηθεί στα δύσκολα. Ο Θρύλος την επόμενη αγωνιστική ταξιδεύει στο Τελ Αβίβ για να αντιμετωπίσει τη Μακάμπι, σε ένα κρίσιμο παιχνίδι σε μια από τις δυσκολότερες έδρες της διοργάνωσης. Μετά ακολουθεί διακοπή 2 εβδομάδων και ακολουθεί το παιχνίδι στην Κων/πολη απέναντι στην Εφές. Στο χέρι του Ολυμπιακού είναι να ανατρέψει την κατάσταση που φαίνεται ότι δημιουργείται...
Ολυμπιακός στα εύκολα, ΘΡΥΛΟΣ στα δύσκολα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου