Tο χτεσινό αποτέλεσμα στο ντέρμπι με το βάζελο ήρθε πολύ απλά να επισφραγίσει την τραγική εικόνα της ομάδας, όχι μόνο φέτος αλλά τα τελευταία δύο χρόνια. Ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι όταν μια ομάδα λειτουργεί διαρκώς ενάντια σε οποιαδήποτε ποδοσφαιρική λογική κάποια στιγμή θα έρθει αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό και αυτό που θα αντικρίσει στον καθρέφτη θα είναι ένα λείψανο που το μόνο που θα θυμίζει Ολυμπιακό είναι η φανέλα. Όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που μάθαμε και αγαπήσαμε μέσα στα χρόνια.
Του RedTerso
Για την ιστορία του χτεσινού παιχνιδιού δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Απλά να θυμίσουμε ότι χτες παίζαμε ένα ντέρμπι απέναντι στον μισητό αντίπαλο. Οι μόνοι που το θυμόντουσαν αυτό ήταν οι μάγκες που βρέθηκαν και χτες έξω από τη Θύρα 7 και φώναζαν για την ομάδα μπας και τους ακούσουν τα ακριβοπληρωμένα μας παλικάρια. Στο πρώτο ημίχρονο είδαμε έναν ΤΡΑΓΙΚΟ Ολυμπιακό, απέναντι σε μια σφιχτοδεμένη ομάδα, που προσπαθούσε να κρατήσει το αποτέλεσμα γιατί αυτό πολύ απλά της αντιστοιχούσε, με βάση τους παίχτες που διαθέτει. Εμείς δεν είχαμε καμία κίνηση, καμία φαντασία και καμία δημιουργικότητα στο χορτάρι. Μια στατική ομάδα που αν δεν υπήρχε εκείνη η στραβοκλωτσιά του Μιραλάς στα χασομέρια του ημιχρόνου δεν θα είχε κάνει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΑΣΗ σε ένα ολόκληρο ημίχρονο. Πραγματικά για ένα ακόμα παιχνίδι πόνεσαν τα μάτια μας από αυτό το κάτι σαν ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα. Και φυσικά πέρα από την εμφανή έλλειψη δημιουργίας οι λαγοί έβαζαν με πολύ μεγαλύτερο πάθος τα πόδια τους στην μπάλα.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Γκαρθία προσπάθησε να διορθώσει τις δικές του αλχημείες περνώντας στο τερέν τον Φορτούνη αντί του προκλητικά αδιάφορου Οτζίτζα στο 56΄. Για δέκα λεπτά ο Ολυμπιακός προσπάθησε να παίξει πιο ορθολογικά. Πέρασαν 2-3 κάθετες πάσες και κάπως έτσι ήρθε το πέναλτι που κέρδισε ο Ανσαριφάρντ (κερδίζοντας και την κόκκινη του Οικονόμου) και μετουσίωσε σε γκολ ο Φορτούνης στο 62΄. Και εκεί που θα περίμενες τον Ολυμπιακό να βγει μπροστά για να καθαρίσει το παιχνίδι, είδαμε μια λειτουργία ενάντια σε αυτά που πρεσβεύει η ιστορία αυτής της ομάδας. Οπισθοχώρηση για να κρατήσουμε το 1-0 απέναντι στους δέκα παίχτες του βάζελου. Τέτοιο ρεζιλίκι. Και από ένα σημείο και μετά να τρέμουν τα πόδια των παιχτών μας από τις αντεπιθέσεις του αντιπάλου και τα δικά μας νεύρα να γίνονται κρόσια. Οι παίχτες του βάζελου πλησίαζαν διαρκώς την περιοχή μας και σε μια τέτοια φάση κέρδισαν το πέτσινο «πέναλτι» που ήταν εκτός περιοχής και έγινε το τελικό 1-1. Όποιος όμως από την πλευρά των οπαδών του Ολυμπιακού σταθεί σε αυτό θα έχει χάσει κατά τη γνώμη μου την πραγματική εικόνα και τις αιτίες αυτής της ξεφτίλας.
Η αιτία λοιπόν του χτεσινού ντροπιαστικού αποτελέσματος που ήρθε και έδεσε την αχαρακτήριστη εικόνα του Ολυμπιακού τα τελευταία δύο χρόνια είναι ο κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση βιασμός οποιασδήποτε ποδοσφαιρικής λογικής από τη διοίκηση της ομάδας. Και αυτό ήρθε να το αποδείξει η απαράδεκτη ανακοίνωση της ομάδας μετά τη λήξη του ντέρμπι: «Έκαναν την απονομή και έδωσαν το πρωτάθλημα εκεί που ήθελαν. Στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, στο τελευταίο λεπτό, επιθετικό φάουλ έγινε γκολ από τον Παπαπέτρου και την "εξυγίανση". Απόψε το έγκλημα ολοκληρώθηκε, με ένα πέναλτι φάντασμα έξω από την περιοχή, ο Ευαγγέλου και οι εξυγιαντές έκαναν την απονομή. Αν δεν συνέβαινε σε αυτό το παιχνίδι θα γινόταν σε ένα επόμενο. Το γνώριζε όλος ο κόσμος του Ολυμπιακού, το γνωρίζει πλέον όλη η Ελλάδα». Αυτή η ανακοίνωση δείχνει περίτρανα ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει να κινείται η διοίκηση αντιβαίνει στην πραγματικότητα και σε αυτά που βλέπουν τα ματάκια μας. Μια ομάδα που δεν μπορεί να κάνει δείγμα ευκαιρίας και φοβάται έναν αντίπαλο με χίλια προβλήματα. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Γιατί είναι βιασμός της ποδοσφαιρικής λογικής να έχεις διαρκώς ανακοινώσεις και τοποθετήσεις των υψηλόβαθμων υπαλλήλων της ΠΑΕ για το γεγονός ότι σε πάει κόντρα η διαιτησία (και είναι αλήθεια αυτό, αλλά μέχρι ενός ορίου) αλλά εδώ και αρκετό καιρό να μην έχει υπάρξει ούτε ψήγμα αυτοκριτικής για την όλο και πιο απογοητευτική εικόνα της ομάδας. Είναι βιασμός της λογικής να λες ότι πάντα σου φταίνε οι άλλοι, αλλά εσύ δεν έχεις κανένα μερίδιο ευθύνης. Η αποποίηση ευθυνών και η έλλειψη αυτοκριτικής είναι η ιδανική συνταγή για να συνεχίσει η κατηφόρα. Αν δεν το καταλαβαίνουν στην ΠΑΕ, ας ρίξουν και μια ματιά στα χάλια των «εξυγιαντών».
Είναι βιασμός της ποδοσφαιρικής λογικής να αλλάζεις μέσα σε δύο χρόνια ΟΧΤΩ προπονητές και να περιμένεις ότι θα μπορέσεις με τα ψέματα και την ανυπαρξία των αντιπάλων σου να παίρνεις διαρκώς τον τίτλο. Είναι παράλογο να πιστεύεις ότι μπορεί να δημιουργηθεί σοβαρή ομάδα όταν αλλάζει ένας προπονητής ανά εποχή. Γράφαμε όταν ανακοινώθηκε η απόλυση Λεμονή ότι είναι τουλάχιστον επίφοβο να κάνεις αυτή την αλλαγή και να προσλάβεις έναν νέο προπονητή με τον κίνδυνο της απώλειας του πρωταθλήματος. Σήμερα βλέπουμε τα αποτελέσματα. Και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σοφός για να το προβλέψει. Χρειάζεται να έχει απλά μια στοιχειώδη λογική. Αυτή τη λογική που στερείται η διοίκηση. Κάτι μου λέει ότι ο Γκαρθία δεν θα μακροημερεύσει στην ομάδα, ειδικά από τη στιγμή που κάνει κριτική για την ποιότητα του ρόστερ...
Είναι παράλογο να μην βλέπει η διοίκηση ότι η ομάδα έχει μια τριετία σχεδόν αν παίξει μπάλα και να ευχαριστήσει τον κόσμο ενώ φέτος είχε τραγικά αποτελέσματα στα ντέρμπι και να υπάρχει η γελοία δικαιολογία για την 25η θέση στην κατάταξη της Ουέφα και για τα συνεχόμενα πρωταθλήματα. Το φετινό πρωτάθλημα χάθηκε και με παρουσίες στην Ευρώπη σαν την φετινή τότε θα κατρακυλήσει και η θέση της ομάδας και τότε δεν θα υπάρχει καμία άλλη δικαιολογία για τη διοίκηση.
Είναι βιασμός της ποδοσφαιρικής λογικής να πουλάς τα τελευταία χρόνια ότι καλύτερο διαθέτεις σε παίχτες και να τους αντικαθιστάς με δανεικούς, με παίχτες της σειράς, με παλαίμαχους, με «λαχεία» και με ό,τι τέλος πάντων σου πλασάρει σαν «παιχταρά» ο κάθε μάνατζερ. Η διαρκώς μειούμενη ποιότητα του ρόστερ είναι συνέπεια αυτής της «λογικής».
Είναι τραγική επιλογή ενώ βλέπεις τα χάλια της ομάδας σου να δηλώνεις δημόσια ότι πας για το πρωτάθλημα και να ζητάς αναβολή στην εκδίκαση της έφεσης με το αεκ μπας και γλιτώσεις το -3 και να στερείς έστω τη δυνατότητα ή τις οποίες πιθανότητες από τον κόσμο της ομάδας να βρίσκεται στο Καραϊσκάκη σε περίπτωση που έπεφτε η τιμωρία των δύο αγωνιστικών κεκλεισμένων των θυρών. Αντί αυτού η διοίκηση επέλεξε να προσπαθήσει να γλιτώσει το -3 και να διεκδικήσει --υποτίθεται-- το πρωτάθλημα και το αποτέλεσμα το είδαμε... Την ίδια στιγμή ο Βρέντζος, που υποτίθεται ότι είχε χρεωθεί παλιότερες αποτυχίες και είχε σταλεί να διοικήσει τη Νότιγχαμ, βρίσκεται να κάνει παρατηρήσεις στους παίχτες στα αποδυτήρια. Άβυσσος κυριολεκτικά.
Το χειρότερο όμως είναι ότι η διοίκηση έχει κηρύξει μια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» στο εσωτερικό του συλλόγου. Παρουσιάζει μια «κατάσταση πολιορκίας», όπου όλοι μας επιτίθενται από την κυβέρνηση, μέχρι την ΕΠΟ και φυσικά το μπλοκ των «εξυγιαντών». Και προφανώς όλα τα παραπάνω ισχύουν. Όμως αυτή η κατάσταση πολιορκίας στοχεύει να φιμωθούν όσες φωνές κάνουν κριτική στη διοίκηση για τα πεπραγμένα της, γιατί απέναντι στον «εχθρό» δεν νοούνται να υπάρχουν φωνές που θα παρεκκλίνουν από την επίσημη γραμμή. Και κάπως έτσι τη δική σου ανυπαρξία σε διάφορα επίπεδα τη χρεώνεις σε φανταστικούς εχθρούς όπως ο Κόκκαλης, που κάνει μπίζνες ή το Φως που δεν ακολουθεί κατά γράμμα τις επίσημες θέσεις. Και σε αυτή την κατρακύλα μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν τα υποτιθέμενα κόκκινα ΜΜΕ, που αναμασούν τη γραμμή της διοίκησης. Πάλι για χτες φταίει σύμφωνα με τους ΑΡΔ ο Ευαγγέλου... Αυτή η συνθήκη δημιουργεί έναν μόνιμο εκβιασμό στον κόσμο να μην μιλάει και να μην ασκεί κριτική, για πράγματα που είναι απλά εξόφθαλμα και η όποια κριτική μετατίθεται για το καλοκαίρι και μετά για το Γενάρη και εν τέλει δεν συμβαίνει ποτέ.
Όμως ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν γουστάρει ούτε εκβιασμούς, ούτε χαρακτηρισμούς για αχάριστους. Γιατί αυτός ο κόσμος ακόμα και αν ήταν πικραμένος από το περσινό χάλι και στους περισσότερους δεν επαρκούν τα χρήματα, όντας κομμάτι της εργατικής τάξης, πήγε και αγόρασε 22500 εισιτήρια διαρκείας για να στηρίξει τη φετινή προσπάθεια. Και το ίδιο θα κάνει ξανά. Αυτό που θέλει να δει είναι να γίνουν κάποιες στοιχειδώς λογικές κινήσεις και να φτιαχτεί επιτέλους μια ομάδα με κορμό που θα θυμίζει Ολυμπιακό. Γιατί αυτό που βλέπουμε σε όλα τα επίπεδα στην ομάδα ποδοσφαίρου δεν θυμίζει και πολύ την ένδοξη ιστορία της ομάδας. Ο Ολυμπιακός όμως το θυμίζουμε --για όσους θέλουν να το ξεχάσουμε-- είναι ο κόσμος του. Και ο κόσμος του θα τον ξαναφέρει στην κορυφή.
Αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου