Αν μη τι άλλο δεν πλήττουμε παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα στον θαυμαστό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε έναν κόσμο που επειδή ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να χάσει το πρωτάθλημα, έγινε ξαφνικά ένας κόσμος που αξίζει κάποιος να ζει και να παρακολουθεί το αναβαθμισμένο σε σχέση με άλλα χρόνια «προϊόν». Και αξίζει τόσο πολύ, που ανά δύο μέρες κρίνονται παιχνίδια, βαθμοί και τίτλοι στα δικαστήρια, παράγοντες εισβάλουν με κουμπούρια στο γήπεδο, «αδικημένοι» οπαδοί κάνουν μπάχαλα και οι ομάδες τους δεν τιμωρούνται, η διαιτησία είναι σε τρομερό επίπεδο και η κυβέρνηση είδε το επιχείρημά της για την «εξυγίανση» του ποδοσφαίρου να καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Του RedTerso
Τεσσάρα απέναντι στην ντροπή της Κρήτης νο2
Ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε με τους Προτό, Ομάρ, Μποτία, Σισέ, Κούτρης, Ρομαό, Μάρτινς (66΄ Ζιλέ), Μάριν, Φορτούνη (62΄ Σεμπά), Μιραλάς και Ανσαριφάρντ (75΄ Τζούρτζεβιτς). Η ομάδα μας μπήκε από την αρχή του παιχνιδιού με αρκετά μεγάλη σοβαρότητα και συγκέντρωση και προσπάθησε να επιβάλει τον ρυθμό της, έχοντας πίεση ψηλά. Το σχήμα που παρέταξε ο Γκαρθία στο παιχνίδι, φάνηκε λίγο πιο λειτουργικό από άλλες φορές, μιας και ο Μάρτινς υποδεχόταν την μπάλα και «γλύκαινε» το παιχνίδι μας, προσπαθώντας να περάσει και κάθετες πάσες, με συνέπεια ο Φορτούνης να παίζει πιο κοντά στον επιθετικό. Ο Θρύλος προηγήθηκε από νωρίς στο 14΄ με προβολή του Ρομαό και μετά από αυτό η όποια διάθεση είχαν οι «λεβέντες» της ντροπής κόπηκε απότομα. Το γήπεδο κατηφόρισε και το ημίχρονο έκλεισε με 0-3 χάρη στο γκολ του Μάριν στο 25΄ και το πέναλτι που κέρδισε και εκτέλεσε ο Μιραλάς στο 35΄. Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν φυσικό η ομάδα μας να μην έχει τόσο μεγάλη διάθεση. Παρ' όλα αυτά, ήρθε και τέταρτο τεμάχιο από τον Σισέ σε σέντρα του Ομάρ και ολοκληρώθηκε η συντριβή του παραρτήματος.
Ο Ολυμπιακός είχε --τηρουμένων των αναλογιών-- μια αρκετά συμπαθητική εμφάνιση, με καλή κυκλοφορία της μπάλας, που σε συνδυασμό με την πίεση ψηλά έπνιγε τον αντίπαλο. Επίσης υπήρχε αρκετά ορθολογική και μοιρασμένη ανάπτυξη του παιχνιδιού τόσο από τις πτέρυγες όσο και --επιτέλους-- από τον άξονα. Άσχημη εντύπωση --σε ένα κατά τα άλλα ήρεμο ματς-- προκάλεσε η γκρινίτσα ανάμεσα στον Μιραλάς και τον Καρίμ για το ποιος θα εκτελέσει το πέναλτι. Σε άλλο ένα παιχνίδι, γίναμε μάρτυρες του γεγονότος ότι οι παίχτες μας παίζουν περισσότερο για την πάρτη τους και τους αριθμούς τους παρά για την ομάδα. Είναι αμέτρητες οι φορές φέτος που βλέπουμε γκρίνια και νεύρα από τους ποδοσφαιριστές μας επειδή δεν έγινε μια πάσα, επειδή ο συμπαίχτης τους προτίμησε να σουτάρει ή επειδή νομίζει ο καθένας ότι είναι μετενσάρκωση του Κρόιφ και πρέπει να περνάνε όλες οι «μπάλες» από τα πόδια του. Αυτή η κατάσταση δείχνει ένα άρρωστο κλίμα στα αποδυτήρια, που πρέπει να κοπεί μαχαίρι ενόψει της νέας σεζόν και όποιος δεν υποτάσσει τον εαυτό του στο καλό του συνόλου και της ομάδας να πηγαίνει να κάνει προπονήσεις στο Ρέντη μόνος του. Λίγες αγωνιστικές μείνανε για να τελειώσει αυτή η κωλοχρονιά και αυτές θα πρέπει να αξιοποιηθούν για να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα για το έμψυχο υλικό της ομάδας, αλλά και για να γίνει ο σωστός προγραμματισμός και η κατάστρωση των σχέδιων για του χρόνου.
Nudum Pactum
Τις προηγούμενες ημέρες είχαμε επίσης την εκδίκαση της έφεσης για την αφαίρεση των τριών βαθμών από την ομάδα μας στο παιχνίδι με την αεκ. Η πλευρά του Ολυμπιακού ζήτησε και πήρε αναβολή στην εκδίκαση της υπόθεσης για να καταθέσει παραπάνω στοιχεία, διεκδικώντας το σβήσιμο της ποινής. Αυτή η απόφαση της διοίκησης όμως ήταν λανθασμένη κατά τη γνώμη μου. Και το λάθος συνίσταται στο γεγονός ότι έμμεσα «αποδέχτηκε» το ένα σκέλος της ποινής που αφορούσε την τιμωρία με δύο αγώνες κεκλεισμένων των θυρών, με αποτέλεσμα να παίξουμε χωρίς κόσμο στο ντέρμπι με τον βάζελο. Αυτή η απόφαση δείχνει ότι η ΠΑΕ σκέφτεται περισσότερο την πιθανότητα της δεύτερης θέσης (μιας και που κανένας δεν θα μπορούσε να μαντέψει τα αίσχη που έγιναν στο μπαογκ-αεκ) και τις ελάχιστες πιθανότητες πρόκρισης στους ομίλους (το «μονοπάτι» των μη πρωταθλητών είναι --το λιγότερο-- δύσβατο) του Champions League, παρά τη δίψα του κόσμου να βρεθεί στις κερκίδες του ναού για το αιώνιο ντέρμπι. Για άλλη μια φορά δόθηκε περισσότερη βαρύτητα στο κυνήγι των εκατομμυρίων της Ουέφα παρά στο πώς θα μπει η ομάδα στο χορτάρι πιο ενισχυμένη, έχοντας την υποστήριξη του κόσμου της. Και παρόλο που δεν μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις για την κατάληξη του ματς αν είχε κόσμο, είδαμε την περασμένη Κυριακή το αποτέλεσμα αυτής της απόφασης...
Το υπέροχο πρωτάθλημα των «εξυγιαντών»
Η τρόικα των «εξυγιαντών» είχε αρχίσει να έχει προβλήματα και δυσλειτουργίες από πέρυσι όταν στους ημιτελικούς του κυπελλου ο Ιβάν ο τρομερός πέρασε πριονοκορδέλα τον βαζελάκο και τον έστειλε --πάραυτα-- για τσάι. Αμέσως μετά είχαμε τις ασύλληπτες ομορφιές του τελικού κυπέλλου (της πεζογέφυρας) του Βόλου. Φέτος ο ανταγωνισμός και η κόντρα των «εξυγιαντών» κορυφώθηκε και χτες είδαμε το υπερθέαμα της τουμπίτσας, όπου αυτή η κόντρα απέκτησε άμεσο υλικό χαρακτήρα. Σε αυτό λοιπόν το υπερθέαμα που έγινε όπως είπαμε σκανδαλωδώς μπροστά σε κόσμο, είδαμε ένα γκολ οφσάιντ να ακυρώνεται --μάλλον σωστά--, τον μαφιόζο-κουμπουροφόρο, ευνοούμενο της κυβέρνησης, πρόεδρο του μπαογκ να εισβάλει και να απειλεί τους διαιτητές, τον τεχνικό διευθυντή του μπάογκ να απειλεί τη ζωή του Κομίνη, το οφσάιντ να γίνεται γκολ στα αποδυτήρια και το ματς να διακόπτεται. Αυτό είναι το πεντακάθαρο πρωτάθλημα της «εξυγίανσης».
Τη μεγαλύτερη ευθύνη για αυτή την κατάσταση φέρει το κράτος και η κυβερνητική του διαχείριση, που «φιλοτέχνησε» το σχέδιο της εξυγίανσης με συμμάχους τον «τρομερό» και τον «τίγρη». Ήδη από χτες το βράδυ ο ανεκδιήγητος υπουργός αθλητισμού Βασιλειάδης έκανε μια επαίσχυντη δήλωση για το «το πιο συναρπαστικό και δίκαιο πρωτάθλημα», ενώ σήμερα η κυβέρνηση αποφάσισε την αναστολή των αγωνιστικών δραστηριοτήτων. Βέβαια μέχρι χτες, που την «πρόδοσαν» οι προνομιακοί της συνομιλητές, όλα ήταν άρτια και καλώς καμωμένα, μιας και ο Ολυμπιακός (πρωτίστως λόγω των δικών του λαθών) έχανε το πρωτάθλημα. Θυμήθηκε επίσης ο Βασιλειάδης τις «άλλες εποχές που παράγοντες μπαίνουν στους αγωνιστικούς χώρους οπλοφορώντας», ξεχνώντας βέβαια να κατονομάσει σε ποιους αναφέρεται. Εμεις βέβαια θυμόμαστε τον Ρίνγκο-Βαρδινογιάννη και τις επίσης καθαρές και τίμιες εποχές του ελληνικού ποδοσφαίρου, που επίσης ο Ολυμπιακός απαγορευόταν να πάρει πρωτάθλημα. Το σίριαλ αυτό που κορυφώθηκε χτες σίγουρα θα έχει και άλλα επεισόδια και εμείς θα το παρακολουθήσουμε με μεγάλο ενδιαφέρον.
Αντί επιλόγου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου