Αξιοπρεπέστατος Θρύλος, Ερνέστο καλώς ήρθες σπίτι σου!
Είναι κάποιες βραδιές που τα συναισθήματα υπερτερούν της λογικής και της καθαρής σκέψης. Είναι κάποιες νύχτες που ευτυχώς θυμίζουν γιατί αυτή η ομάδα λέγεται Θρύλος. Δεν κερδίσαμε χτες οπότε δεν χρειάζονται και πολλά πανηγύρια αλλά ζήσαμε όμως μεγάλες στιγμές τόσο στην κερκίδα όσο και αγωνιστικά, αφού καταφέραμε να φέρουμε ισοπαλία απέναντι στην καλύτερη ομάδα του πλανήτη. Και το εξίσου σημαντικό. Τιμήσαμε όπως έπρεπε τον μεγαλύτερο προπονητή που έχει καθίσει στον πάγκο της ομάδας.
Του RedTerso
- Ο Λεμονής παρέταξε τον Ολυμπιακό με ένα αντίστοιχα «σφιχτό» σχήμα που είχε κατεβάσει και στο Καμπ Νου χωρίς καθαρό επιθετικό. Το σύστημα ήταν ένα 4-6-0 με ενισχυμένο κέντρο για να μπορέσει να ελέγξει όσο μπορούσε τον δαιμονισμένο ρυθμό και το passing-game της Μπαρτσελόνα. Κάτω από τα δοκάρια ήταν ο Προτό και στην άμυνα από αριστερά προς τα δεξιά οι Κούτρης, Ένγκελς, Μποτία και Ομάρ. Αμυντικά χαφ οι Ρομαό, Ταχτσίδης και Οτζίτζα. Αριστερά στο κέντρο ήταν ο Καρσελά και αντίστοιχα δεξιά ο Φιγκέιρας. Ρόλο «επιθετικού» είχε ο Φορτούνης.
- Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός στάθηκε τουλάχιστον αξιοπρεπέστατα στο χορτάρι και ναι μεν είχε ως πρώτο μέλημα να εμποδίσει την Μπαρτσελόνα να κάνει το παιχνίδι της αλλά ταυτόχρονα προσπάθησε να βγει στην κόντρα και σε 1-2 φάσεις αν τα τελειώματα ήταν λίγο καλύτερα θα μπορούσε να είχε προηγηθεί. Δυστυχώς όμως δεν «βγήκε» στον Φορτούνη η τελική ενέργεια. Μια φορά έστειλε την μπάλα άουτ και την άλλη ο τερματοφύλακας της Μπαρτσελόνα απέκρουσε. Επίσης αν ο Ομάρ μετά από καλή συνεργασία ήταν ελάχιστα πιο γρήγορος θα μπορούσε να κάνει ένα καλό σουτ ή να πάρει ένα πέναλτι. Στο ίδιο διάστημα προφανώς και η Μπαρτσελόνα έκανε και αυτή με τη σειρά της αρκετές ευκαιρίες (είπαμε είναι η καλύτερη ομάδα του κόσμου) αλλά αυτές δεν καρποφόρησαν και γενικά η αμυντική λειτουργία του Θρύλου ήταν καλή. Το πλάνο ήταν να δοθεί χώρος στους Καταλανούς (λες και θα μπορούσε να γίνει αλλιώς) με πολύ σφιχτή όμως άμυνα και η ομάδα να προσπαθήσει να πάρει ότι καλύτερο μπορεί από τις αντεπιθέσεις.
- Στο δεύτερο ημίχρονο το σκηνικό δεν άλλαξε στην ουσία του, αλλά η εικόνα ήταν αρκετά διαφορετική μιας και η μπλαουγκράνα δεν ήθελε να αφήσει κανένα περιθώριο στους ερυθρόλευκους. Οι επιθέσεις τους γίνονταν κατά κύματα και η ομάδα μας δυσκολευόταν απίστευτα να κρατήσει τη μπάλα στην κατοχή της. Το καλό ήταν ότι υπήρχε τρομερό πάθος από τους παίχτες μας που έβγαιναν πολλές φορές πρώτοι στη μπάλα και έκοβαν τις προσπάθειες των Καταλανών. Ένα μπράβο αξίζει και στον Προτό που όποτε χρειάστηκε κατάφερε να αποκρούσει τις προσπάθειες των αντιπάλων.
- Κανείς από τους παίχτες μας δεν υστέρησε στο χτεσινό παιχνίδι. Όλοι έδωσαν το 110% των δυνάμεων τους και έτρεξαν ακατάπαυστα στο χορτάρι. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιους θα έλεγα ότι οι κορυφαίοι ήταν ο Ρομαό, ο Μποτία, ο Κούτρης και ο Φορτούνης, ο οποίος είχε πολύ άχαρο ρόλο. Ο Ένγκελς έβγαινε πολύ καλά στην μπάλα και καθοδηγούσε με σωστό τρόπο τους συμπαίκτες του ενώ όπως έγραψα και παραπάνω ο Προτό έκανε μερικές εξαιρετικές επεμβάσεις. Ακόμα και ο Καρσελά χτες γυρνούσε συνεχώς για να βοηθήσει στην άμυνα.
- Δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα να καταφέρεις να μη δεχτείς γκολ από αυτή τη σπουδαία ποδοσφαιρική μηχανή που λέγεται Μπαρτσελόνα. Και δεν είναι ότι οι Καταλανοί έβλεπαν το ματς σαν φιλικό. Όσοι διαφωνούν ας δουν τον τρόπο που λύσσαγε ο Σουάρες ή τις προσπάθειες του Μέσι στο δεύτερο ημίχρονο για να πετύχει γκολ.
- Ο Λεμονής είπε --πολύ λογικά-- μετά το ματς ότι ήταν ένα καλό αποτέλεσμα η ισοπαλία αλλά ότι είχε την αίσθηση ότι θα μπορούσαμε και κάτι καλύτερο. Ρεαλιστικά μιλώντας όντως η ισοπαλία του Ολυμπιακού (που έχει αυτά τα χάλια φέτος) απέναντι σε αυτή την Μπαρτσελόνα είναι πολύ καλό αποτέλεσμα. Σε εμένα όμως ξυπνάει μέσα μου ο οπαδός του Θρύλου που βλέπει την ομάδα του ως τη μεγαλύτερη του πλανήτη. Και επειδή ως οπαδός δεν μου αρέσει ο ρεαλισμός θα ήθελα να δω την ομάδα να παίζει με επιθετικό και να προσπαθεί περισσότερο για τη νίκη. Και μέσα από αυτό το πρίσμα δεν μου άρεσε και πολύ ο πανηγυρισμός κάποιων παιχτών μας με το σφύριγμα της λήξης. Ο Ολυμπιακός δεν πανηγυρίζει τις ισοπαλίες.
- Λέγανε πριν το ματς (όπως και πριν το πρώτο παιχνίδι) οι διάφοροι αλλόθρησκοι ότι το γήπεδο θα κατηφορίσει και το σκορ θα είναι –πολύ-- over. Μετά το παιχνίδι αυτοί --«φίλαθλοι» και «δημοσιογράφοι»-- το γύρισαν και έλεγαν ότι η Μπαρτσελόνα λόγω Βαλβέρδε κατέβηκε πολύ χαλαρή. Μπράβο ρε παντογνώστες το βρήκατε! Γιαυτό κατέβηκε μέ όλους τους αστέρες (που είχε διαθέσιμους) ο Βαλβέρδε. Και μάλιστα είπε και στο Μέσι ή τον Σουάρες να μην σκοράρουν... Η κωλοτούμπα πήγε και χτες σύννεφο!
- Οι πιθανότητες του Ολυμπιακού για τη συνέχεια στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι ελάχιστες. Παρόλαυτα ένας Ολυμπιακός με αντίστοιχο πάθος και συγκέντρωση με χτες θα μπορούσε να πάρει ένα αποτέλεσμα στη Σπορτινγκ και με τη Γιουβέντους στο ναό την τελευταία αγωνιστική και να διεκδικήσει το καλύτερο από έναν αδιανόητα δύσκολο όμιλο.
- Στον πάγκο της Μπαρτσελόνα καθόταν χτες ο μεγάλος Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο «μερμηγκας» είναι για εμένα ο καλύτερος προπονητής που έχω δει στην ομάδα. Στα χρόνια που ήταν κοουτς στο Θρύλο τολμώ να πω οτι είδαμε το καλύτερο ποδόσφαιρο που έχει παίξει η ομάδα. Ποδόσφαιρο κυριαρχίας και επίθεσης, όπως ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση αυτού του συλλόγου. Και ήταν απόλυτα λογικό να αποθεωθεί όπως έγινε χτες. Για 2-3 λεπτά όλο το γήπεδο φώναζε το όνομά του όταν τον βράβευσε η διοίκηση. Και μετά ο κόσμος τον παρότρυνε να αφήσει την Μπάρτσα και να γυρίσει στον Θρύλο! «Ερνέστο, γύρνα στον Ολυμπιακό και γράψ' τη Μπαρτσελόνα στα “φρύδια” σου τα δυό!» Οι στιγμές εκείνες δεν θα τις ξεχάσουμε ούτε εμείς και σίγουρα όχι και αυτός!
- Χτες είχαμε μια από τις καλύτερες κερκίδες των τελευταίων χρόνων. Ο κόσμος στα πέταλα δεν σταμάτησε ούτε δευτερόλεπτο να φωνάζει για να βοηθήσει την ομάδα. Αντίθετα στο πρώτο ημίχρονο ο κόσμος στις κεντρικές περίμενε να κάνουμε «φάσεις» απέναντι στη Μπαρτσελόνα για να φωνάξει. Στο δεύτερο ημίχρονο όμως όλο το γήπεδο μπήκε στο «παιχνίδι» και έσπρωξε όσο μπορούσε τους παίχτες μας. Σε διάφορες στιγμές τα ντεσιμπέλ από τα σφυρίγματα σου τρύπαγαν τα αυτιά. Και κάθε φορά που είχαμε την μπάλα ο κόσμος έπαιζε και αυτός μπάλα θυμίζοντας γιατί οι οπαδοί του Ολυμπιακού --όταν θέλουν-- είναι πραγματικά ο 12ος παίχτης. Συγχαρητήρια και στα αδέρφια της «7» που κόπιασαν ένα σαββατοκύριακο για να βγει αυτή η πολύ όμορφη χορογραφία.
- Το παιχνίδι όμως με τη Μπαρτσελόνα ανήκει στο παρελθόν. Και δυστυχώς έγινε Τρίτη. Ανάμεσα στο Σάββατο που χάσαμε με αυτόν τον ντροπιαστικό τρόπο από το βάζελο και την Κυριακή που παίζουμε με τον Πλατανιά. Από χτες το βράδυ θυμήθηκα γιατί ήμουν σκασμένος το Σάββατο. Τα παλικάρια μας το μισό πάθος να είχαν στο ντέρμπι και δε νομίζω να χάναμε από τους λαγούς. Επίσης καλό θα είναι να θυμηθούν ότι το πρωτάθλημα φέτος είναι πολύ δύσκολο όπως τα έχουν καταφέρει (διοίκηση και παίχτες). Την Κυριακή το μεσημεράκι παίζουμε με τον Πλατανιά (μην ξεχνάμε τα περσινά τους ψεύδη για να τιμωρηθούμε). Το πρωτάθλημα είναι ο αδιαπραγμάτευτος στόχος της ομάδας και καλό θα είναι να καταλάβουν ΟΛΟΙ ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού θέλει να βλέπει το ίδιο πάθος και την ίδια θέληση είτε παίζουμε με την Μπαρτσελόνα (που τους βλέπουν οι διάφοροι μανατζαραίοι) είτε με κάποιο από τα «μεγαθήρια» του ελλ. Πρωταθλήματος. Οποιαδήποτε άλλη απώλεια βαθμών να γνωρίζουν ότι δεν είναι αποδεκτή. Οπότε την Κυριακή περιμένουμε --επιτέλους-- να δούμε και λίγη μπάλα στο ναό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου