Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε την πρότελευταία διπλή αγωνιστική του 2024 απαντώντας εν μέρει καταφατικά στο γαλλικό ερώτημα «Parlez-vous francais?» (Μιλάτε γαλλικά;) καταφέρνοντας να αποδράσει με ένα μεγάλο διπλό στο πριγκηπάτο απέναντι στη Μονακό του Σπανούλη, αλλά γνωρίζοντας και την ήττα στο ΣΕΦ από την άκρως εντυπωσιακή Παρί, που αιχμαλώτισε για 35 περίπου λεπτά την ομάδα μας και απέδειξε ότι μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ατενίζει όλη την υπόλοιπη Ευρωλίγκα από την κορυφη.
Του RedTerso
Στο πρώτο ματς απέναντι στη Μονακό, παρακολουθήσαμε ένα παιχνίδι, όπου σε γενικές γραμμές ο Ολυμπιακός επέβαλε τον ρυθμό του, εγκλώβισε τους Γάλλους στο αγωνιστικό του πλάνο, ήλεγξε το ρυθμό και περιόρισε σημαντικά την περιφερειακή γραμμή των Μονεγάσκων που αποτελεί και τον πολιορκητικό κριό του παιχνιδιού τους. Η επιθετική πολυφωνία από τη δική μας πλευρά, αντίστοιχα, ήταν ο καταλύτης που όρισε την έκβαση του παιχνιδιού. Ο Θρύλος επικράτησε απέναντι στην ομάδα του κόουτς Βασίλη Σπανούλη, παίρνοντας ένα διπλό που μάλλον θα είναι κρίσιμο στην πορεία της διοργάνωσης.
Το παιχνίδι της Παρασκευής στο ΣΕΦ απέναντι στην Παρί ήταν μια εντελώς διαφορετική ιστορία... Αρχικά, θα πρέπει να πούμε ότι παίζει και να ήταν το πιο αναμενόμενο ματς της σεζόν (μέχρι στιγμής) για όσους ασχολούνται με το μπάσκετ στη Γήραια Ήπειρο, κυρίως επειδή οι δύο αντίπαλοι πρεσβεύουν (η καθεμία με τον τρόπο της) την πιο θελκτική αποτύπωση του αθλήματος πάνω στο παρκέ αυτή την εποχή. Πέρα όμως από το κίνητρο για τους απανταχού «μπασκετόφιλους», αναμενόταν να είναι ένα ντέρμπι με όλη τη σημασία της λέξης, μιας και οι δύο ομάδες δεν βρίσκονταν τυχαία (πριν αρχίσει ο αγώνας) στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας.
Ο τίτλος του κειμένου είναι εμπνευσμένος από την ομώνυμη γαλλική κωμωδία του 2014, που στηλιτεύει τα εθνοτικά στερεότυπα και τον ρατσισμό. Αποτελεί ένα ενδιαφέρον θέαμα για περίπου 2 ώρες. Σε σχέση με αυτά που είδαμε στο ΣΕΦ, η ελληνική απόδοση του τίτλου είχε δύο εκφάνσεις για τον τρόπο που τουλάχιστον εγώ είδα τον αγώνα. Η μια αφορά το μαρτύριο στο οποίο μας επέβαλε για τρία δεκάλεπτα η μπασκετική τρελοπαρέα από το Παρίσι και φαινόταν ότι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε σε κανένα επίπεδο. Η δεύτερη αφορά το διαχρονικό «κάρμα» του μπασκετικού Ολυμπιακού: Αφού έχει επιτευχθεί σχεδόν η ολική επαναφορά με το μνημειώδες σερί 22-0 (που θύμισε το τρίτο δεκάλεπτο του ημιτελικού του Κάουνας με τη Μονακό) και ο Θρύλος είχε προσπεράσει, ήρθαν τρεις απολύτως άτυχες φάσεις διαδοχικά (άστοχο τρίποντο Βιλντόζα, χαμένο ριμπάουντ λόγω μπερδέματος Βεζένκοφ-Πίτερς και τρίποντο του Λο στον αιφνιδιασμό, απώλεια της μπάλας από γλίστρημα στα χέρια του Φουρνιέ στα 5 δευτερόλεπτα) για να χαθεί οριστικά το ματς.
Το αποτελέσμα πάντως ήταν δίκαιο. Η Παρί, μέχρι το 33ο λεπτό της αναμέτρησης, έπαιξε ένα μπάσκετ τρομερής έντασης, ενστικτώδους επιθετικής λειτουργίας, σκληρής άμυνας και συλλογικής λογικής, που εγκλώβισε τον Ολυμπιακό. Δύσκολα θυμάμαι άλλη ομάδα, τα τελευταία τρία χρόνια, να μας έχει καθηλώσει τόσο με τον ρυθμό της. Σε εκείνο το σημείο, επιστρατεύτηκε ένα πολύ χαμηλό σχήμα που ανέβασε τον δείκτη της πίεσης στην μπάλα και οδήγησε σε διαδοχικά λάθη για να χτιστεί ένα μεγάλο σερί απέναντι στους Γάλλους και έφερε το προσπέρασμα στο σκορ. Εκεί δυστυχώς δεχτήκαμε 16 πόντους σε τρία λεπτά και το παιχνίδι χάθηκε οριστικά με τη συμβολή φυσικά και της θεάς τύχης, που δεν μπορούμε να πούμε ότι μας συντροφεύει συχνά...
Και μιας και οι «μπάσκετμπολ-φανζ» απόλαυσαν το χθεσινό ματς, θα τους γεννήθηκε η απορία για το αν μπορεί κάποια ομάδα αυτή τη στιγμή να αντιμετωπίσει την Παρί. Η απάντηση είναι ότι αν ο Ολυμπιακός είναι υγιής και ακολουθήσει το πλάνο του, θεωρώ ότι μπορεί να την αντιμετωπίσει. Θεωρώ ότι σε μεγάλο βαθμό παρασυρθήκαμε στον ρυθμό τους, δεν ακουμπήσαμε καθόλου τη μπάλα στο ποστ και δεν βάλαμε αρχικά σκληράδα στην περιφερειακή τους γραμμή. Όταν το καταφέραμε, άλλαξε άρδην το μομέντουμ της αναμέτρησης. Βέβαια με 5 μόλις λεπτά συγκεντρωμένου μπάσκετ δεν κερδίζεις χειρότερες ομάδες. Όχι την Παρί.
Απομένουν τρία ματς για την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου. Την επόμενη εβδομάδα ταξιδεύουμε ξανά στο Βελιγράδι για το πολύ δύσκολο ματς απέναντι στον Αστέρα και μετά ακολουθούν δύο διαδοχικά ματς στο ΣΕΦ απέναντι στους ουραγούς της διοργάνωσης Βίρτους και Άλμπα. Το παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα μπορεί να αποβεί καθοριστικό έτσι ώστε να σβηστεί εν μέρει η ήττα από την Παρί και να μπορέσουμε να «τρέξουμε» εκ νέου ένα νικηφόρο σερί.
* * *
ΥΓ1 Όπως πολύ εύστοχα γράφτηκε με κεντρικό πανό στο πέταλο του ΣΕΦ: «Money makes euro-league go round». Η επιλογή για ορισμό του Φάιναλ-4 στο Αμπού-Ντάμπι είναι προσβλητική για τον κόσμο που παρακολουθεί το άθλημα και για την ιστορία της διοργάνωσης. Είναι η απόλυτη εναρμόνιση με τις σύγχρονες επιταγές που θέλουν μόνο φιλάθλους-πελάτες με μεγάλα πορτοφόλια. FUCK MODERN SPORTS.
ΥΓ2 Μόνο τυχαίο δεν ήταν ότι οι μόνοι οπαδοί/φίλαθλοι που χάρηκαν με αυτή την απόφαση είναι οι «φίλοι» μας οι βαζέλες. Βλέπεις, τώρα δεν θα χρειάζεται να βρουν δικαιολογίες που δεν θα πλησίαζαν το Βελιγράδι. Όπως τότε που βρίσκανε δικαιολογίες «ότι έχει πολύ κρύο και ότι είναι συνεργείο [το μηχανάκι]»...
ΥΓ3 Η διαχρονική κακοδαιμονία που μαστίζει το μπασκετικό τμήμα συνεχίζεται δυστυχώς. Ο Μόουζες Ράιτ ανακοινώθηκε ότι χάνει την υπόλοιπη σεζόν, αλλά θα μείνει δίπλα στην ομάδα. Καλή και γρήγορη ανάρρωση στον παιχταρά και συμπαθή Μωϋσή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου