Mediolanum capta est (...καλή νέα χρονιά να 'χουμε)!

Ο Ολυμπιακός άλωσε το Μιλάνο, επικρατώντας της Αρμάνι (με 83-84) και έκλεισε ιδανικά το 2024 (στην Ευρωλίγκα, γιατί ακολουθεί και το παιχνίδι με το Λαύριο στην... πίσίνα του ΣΕΦ την Κυριακή). Η σημασία της νίκης μέσα στο Μιλάνο είναι αναμφίβολα μεγάλη, τόσο για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε, όσο και για το γεγονός ότι αρχίζει να γίνεται πιο ορατός για τον Θρύλο ο στόχος της πρόκρισης στα play-off με πλεονέκτημα έδρας.

Του RedTerso

Ο Ολυμπιακός ταξίδεψε στο Μιλάνο, καλούμενος να αντιμετωπίσει --πέρα από τη διψασμένη για νίκη Αρμάνι, που προσπαθεί να καλύψει το έδαφος για να φτάσει στις θέσεις που οδηγούν τουλάχιστον στα play-in-- κάμποσα προβλήματα με κάποιους πάιχτες του: Απόντες οι Μιλουτίνοφ, Λαρεντζάκης, χωρίς προπόνηση ουσιαστικά ο νεοφερμένος Μενσά (και επειδή φυσικά είμαστε μπασκετικός Ολυμπιακός, ο άνθρωπος δυσκολεύτηκε με τη βίζα και τις αεροπορικές ανταποκρίσεις) και άρρωστος ο Βεζένκοφ. Και εκεί που το καλοκαίρι μιλούσα για τον... υπερπληθυσμό στη φρόντ-λάιν, φτάσαμε να γίνονται αλχημείες για να καλυφθούν στοιχειωδώς οι θέσεις.

Οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν, σε γενικές γραμμές, να ελέγξουν τον ρυθμό του παιχνιδιού από την αρχή, παρόλο που δεν έχτισαν ποτέ διαφορές και η αναμέτρηση ήταν ξεκάθαρα ντέρμπι με καμποσες εναλλαγές στην πρωτοπορία του σκορ. Για να μπορέσει να επιτευχθεί ο στόχος, οι παίχτες του κόουτς Μπαρτζώκα έπρεπε να «θυμηθούν» πώς παίζεται η άμυνα σε υψηλότερη ένταση, ακόμα και αν δεν το δείχνουν αυτό οι 83 πόντοι παθητικό. Οι Πειραιώτες κατάφεραν να περιορίσουν τα ατού των Ιταλών, που αν δεν είχαν το τρομερό 52,5% πίσω από τη γραμμή των τριών πόντων (όπου ευστοχούσαν ακόμα και πετώντας τη μπάλα, όπως ο Μπολμάρο που πέτυχε τρίποντο στη λήξη των 24΄΄ πατώντας στο ένα πόδι και σχεδόν με hook-shot), το παιχνίδι θα είχε λήξει σαφώς πιο εύκολα για τους φιλοξενούμενους.

Για να μπορέσει όμως να γίνει αυτό επιστρατεύτηκαν διάφορα τρικ και σχήματα: Πότε χρησιμοποιήθηκαν πεντάδες με τρεις φόργουορντ και πότε σχήματα με τρεις γκαρντ (για να μπορέσει να πάρει ανάσες και ο μοναδικός μας σέντερ Φαλ), ενώ στην άμυνα πηγαίναμε αρκετά σε γρήγορες αλλαγές για να δυσκολέψουμε το παιχνίδι των παιχτών της Αρμάνι. Μικρή παρένθεση. Η Μιλάνο, από τότε που τραυματίστηκε ο Νίμπο, παίζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα με τον Μίροτιτς δίπλα στον Λεντέι, που εναλλάσσονται στις θέσεις «4-5». Ο προπονητής τους, μάλιστα, χρησιμοποιεί και διάφορα plays όπου οι παίχτες του παίζουν όλοι έξω από το τρίποντο (5-out) για να δημιουργηθούν χώροι στο αντίπαλο ζωγραφιστό και να «τραβηχτεί» έξω ο αντίπαλος σέντερ (ο Φαλ εν προκειμένω). Ο Ολυμπιακός ήταν προετοιμασμένος και αντιμετώπισε άρτια τις συγκεκριμένες δράσεις. Αν μάλιστα δεν είχαμε υποπέσει σε 17 λάθη, το αποτέλεσμα ίσως και να είχε κριθεί νωρίτερα, παρά τη δαιμονιώδη ευστοχία των Ιταλών.

Υπάρχουν όμως και κάποια σημεία, που (θα έπρεπε να) προβληματίζουν, όπως το αρκετά μικρό rotation, που περισσότερο παρέπεμπε σε ματς play-off, παρά στον εναρκτήριο αγώνα του δεύτερου γύρου της κανονικής περιόδου. Προέκταση του παραπάνω είναι η συνέχεια του «παραγκωνισμού» του Ντόρσεϊ παρόλο που είχαμε έλλειμμα σκοραρίσματος από την περιφέρεια (6 όλοι και όλοι πόντοι από τους γκαρντ μας, πλην των 18 του Φουρνιέ [που έπαιξε όμως και στο «3»] και των 8 του Βιλντόζα). Σημείο προβληματισμού επίσης τα 12 εκτελεσμένα τρίποντα του Φουρνιέ, που όμως τα «ισορρόπησε» με καλή δημιουργία και σπουδαίες άμυνες.

Παίχτες-κλειδιά για να έρθει το σπουδαίο διπλό στον ιταλικό βορρά ήταν ο Άλεκ Πίτερς που απέδειξε ότι είναι έτοιμος να βοηθήσει την ομάδα όσο του ζητηθεί ακόμα και αν αναγκάζεται να παίξει σέντερ όπως χτες, ο Βεζένκοφ, που ήταν κομβικός επιθετικά στο πρώτο ημίχρονο. Ένα μεγάλο ματς μετά από καιρό για τον Αρχηγό Κώστα Παπανικολάου, που πραγματικά θύμισε τον περσινό του εαυτό, με σεμιναριακές άμυνες, ενέργεια και κρίσιμους πόντους. Ηγετική εμφάνιση από τον Φουρνιέ που βγήκε μπροστά και στο σκοράρισμα στο 3ο δεκάλεπτο, αλλά κυρίως ήταν βοηθητικός και στην άμυνα και στη δημιουργία. Εξαιρετικός πάλι ο Βιλντόζα, που έδωσε ένταση στην περιφερειακή άμυνα και σκόραρε 8 κρισιμότατους πόντους στο 4ο δεκάλεπτο. Ο Φαλ φαίνεται να έχει αρχίσει να πατάει πολύ καλύτερα στα πόδια του. Γουόκαπ και Γκος βοήθησαν δημιουργικά και αμυντικά, αλλά δεν απέφυγαν τα λάθη (7 και οι δύο μαζί πόιντ-γκαρντ της ομάδας). Ελάχιστος χρόνος για τον ΜακΚίσικ. DNP για τον Ντόρσεϋ, τον Μήτρου-Λονγκ και τον Μενσά.

Οι ερυθρόλευκοι, μετά την κατάκτηση του Μιλάνου, βρίσκονται στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας. Διόλου αμελητέο κατόρθωμα, ειδικά αν συνυπολογίσουμε το εξαιρετικής δυσκολίας πρόγραμμα του ξεκινήματος του δεύτερου γύρου. Ακολουθούν τρία ακόμα εκτός έδρας παιχνίδια από τα επόμενα τέσσερα, με την αρχή να γίνεται τη δεύτερη μέρα του χρόνου απέναντι στη Ζαλγκίρις, στην πόλη που θα θέλαμε να ξεχάσουμε...

* * *

ΥΓ1 Παραπονέθηκε ο Μεσίνα για τη διαιτησία στο χθεσινό ματς. Ο Ολυμπιακός σφυρίχθηκε πολύ εχθρικά στο πρώτο μέρος. Στο δεύτερο κρατήθηκαν τα προσχήματα. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν δικαιούται ο Ιταλός να παραπονιέται, χρησιμοποιώντας μάλιστα και το παράδειγμα του Μίροτιτς, ο οποίος είχε «μόλις» 8 κερδισμένα φάουλ...

ΥΓ2 Για άλλη μια φορά, αποδείχθηκε γιατί υπάρχει αθέμιττος ανταγωνισμός στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ. Το ΣΕΦ μετατράπηκε σε πισίνα, με ζημιές σε προπονητήριο, στο cube και στο παρκέ. Ο Ολυμπιακός παίζει σε ένα απαρχαιωμένο γήπεδο, που θα είχε καταρρεύσει, αν δεν αγωνιζόταν εκεί η ομάδα μας και δεν έκανε κρίσιμες και δαπανηρές κινήσεις για να το συντηρεί. Την ίδια ώρα, ο αιώνιος αντίπαλος ξεκινά εδώ και δύο χρόνια με ένα χαρισμένο γήπεδο στην εντέλεια, που του αποφέρει πολλαπλάσια έσοδα. Ως εδώ και μη παρέκει με τις ηθελημένες καθυστερήσεις του κράτους και του πολιτικού του προσωπικού. Να τελειώνουμε με τον εμπαιγμό και να υπάρξει αγώνας επί ίσοις όροις.

ΥΓ3 Καλή χρονιά, με υγεία σε όλες και όλους όσοι παρακολουθούν με κάποιο τρόπο αυτή τη μικρή ερυθρόλευκη ιντερνετική γωνιά. Καλή χρονιά με κούπες για τη Θρυλάρα μας παντού!