Σφυρηλατώντας τον χαρακτήρα του νικητή

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε μια ακόμα εβδομάδα με διπλή αγωνιστική στην Eυρωλίγκα, με την απόλυτη συγκομιδή σε νίκες. Το 2/2 έγινε με αρκετά δύσκολο τρόπο, τόσο απέναντι στη Βιλερμπάν στο ΣΕΦ, όσο και απέναντι στη Μακάμπι στο Βελιγράδι. Οι νίκες αυτές όμως, ειδικά με τον τρόπο που ήρθαν, βοηθούν να χτιστεί χαρακτήρας νικητή για την ομάδα μας ενόψει της ιδιαίτερα απαιτητικής συνέχειας.

Του RedTerso

Ο Θρύλος μετρά πλέον ένα σερί πέντε διαδιοχικών νικών στην Ευρωλίγκα και βρίσκεται σε θέση βολής από την κορυφή. Μπορεί την εβδομάδα που πέρασε να δυσκολεύτηκε απέναντι στη Βιλερμπάν και στη Μακάμπι (το τελευταίο ήταν σχετικά αναμενόμενο για όσους παρακαλουθούν με προσοχή τη διοργάνωση), όμως το γεγονός ότι οι ερυθρόλευκοι δεν εγκατέλειψαν τα παιχνίδια και κυνήγησαν με λύσσα τη νίκη, παίρνοντας στο τέλος τα «ροζ φύλλα αγώνα», έχει πολλή μεγάλη σημασία. Δύο νίκες που τον φέρνουν σε απόσταση βολής από την κορυφή και δίνουν ένα πρόσταγμα αισιοδοξίας ότι ο Ολυμπιακός μόνο ψηλότερα μπορεί να ανέβει...

Ο Ολυμπιακός είναι από τις πιο κυριαρχικές ομάδες της διοργάνωσης στις διπλές αγωνιστικές (τις λεγόμενες και «διαβολοβδομάδες»), έχοντας ένα ποσοστό νικών που προσεγγίζει το 70% στα 8 χρόνια που διεξάγονται αυτές στο πλαίσιο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Με το νέο σύστημα που ισχύει από τη σεζόν 2016/17, μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης έχει καλύτερο ποσοστό από τον Ολυμπιακό στις διπλές εβδομάδες και αυτό έρχεται να δείξει και την «αντοχή στο χρόνο» των ερυθρόλευκων, αλλά και το γεγονός ότι όταν τα μονοπάτια γίνονται δύσβατα και κακοτράχαλα, αναδεικνύεται ο πολύ σκληρός χαρακτήρας αυτής της ομάδας.

Το παιχνίδι με τη Βιλερμπάν στο ΣΕΦ ακολούθησε τα τρία μεγάλα ντέρμπι με Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και Παο. Σε αυτά τα τρία παιχνίδια, οι ερυθρόλευκοι έδειξαν ένα μέρος από τις τεράστιες δυνατότητες που έχουν, κερδίζοντας και τα τρία, με εμφατικό μάλιστα τρόπο. Επίσης για τους γνώστες της λειτουργίας του οργνισμού, ήταν περίπου ξεκάθαρο ότι ο βαθμός εγρήγορσης απέναντι στη Βιλερμπάν δεν θα ήταν στο ίδιο επίπεδο με τις προηγούμενες αγωνιστικές. Λογικό μέχρι ενός σημείου. Όμως στην Ευρωλίγκα η παραμικρή ολιγωρία τιμωρείται. Ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε άμυνα στο πρώτο μέρος και από την αρχή βρέθηκε να κυνηγά την εκρηκτική παρέα του Μαλεδόν. Στο δεύτερο μέρος, η συγκέντρωση αναγκστικά επανήλθε για να μην αλωθεί το ΣΕΦ και στο τέταρτο δεκάλεπτο οι παίχτες του κόουτς Μπαρτζώκα προσπέρασαν για να φθάσουμε τελικά στη νίκη.

Στο δεύτερο ματς της εβδομάδας, αντιμετωπίσαμε τη Μακάμπι στο Βελιγράδι. Οι Ισραηλινοί, μετά από αρκετούς τραυματισμούς και προσθαφαιρέσεις παιχτών, αναζητούσαν μια νίκη για να καλύψουν το χαμένο έδαφος. Ο Ολυμπιακός μπήκε πολύ καλά στο παιχνίδι στο πρώτο δεκάλεπτο, προσφέροντας και στιγμές πολύ όμορφου μπάσκετ. Από το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου, όμως, και μέχρι το ημίχρονο, επήλθε αμυντική κατάρρευση, η Μακάμπι έχτισε διαφορά και έκλεισε το ημίχρονο στο +11. Οι παίχτες μας στο δεύτερο μέρος μπήκαν πολύ πιο αποφασισμένοι, ροκάνισαν γρήγορα τη διαφορά και προσπέρασαν. Στο τέταρτο δεκάλεπτο αν δεν είχαν γίνει κάποια επιπόλαια λάθη, έχω την αίσθηση ότι το παιχνίδι θα είχε κερδηθεί πιο εύκολα. Κοινός παρονομαστής όμως με το παιχνίδι με τη Βιλερμπάν είναι ότι δεχτήκαμε πολλούς πόντους στο ημίχρονο (50 από τους Γάλλους και 53 από τη Μακάμπι), με συνέπεια να πρέπει να κυνηγάμε το σκορ. Απέναντι σε πιο δύσκολους αντιπάλους, αυτό μπορεί να αποβεί καταδικαστικό. Εκεί όμως υπάρχει μεγαλύτερη προσήλωση στο πλάνο. Και αυτή είναι μια βασική κατευθυντήρια γραμμή που πρέπει να ακολουθείται ανεξαρτήτως αντιπάλου.

Καλύτεροι παίχτες της ομάδας στη διπλή αυτή αγωνιστική ήταν οι Μιλουτίνοφ, Βεζένκοφ, Φουρνιέ και Βιλντόζα. Ο Μιλουτίνοφ έδειξε γιατί αποτελεί έναν από τους κορυφαίους σέντερ της Ευρώπης, με τη μοναδική έφεση που έχει στα ριμπάουντ και στα τελειώματα γύρω από το καλάθι, ακόμα και σε κρίσιμες στιγμές, όπως το καλάθι στο ματς με τη Μακάμπι που σφράγισε τη νίκη. Ο Βεζένκοφ δίνει την αίσθηση ότι ακόμα παίζει σε πιο χαμηλή ταχύτητα. Οι εμφανίσεις του όμως και κυρίως οι αριθμοί του είναι επιπέδου MVP. Ο Φουρνιέ είναι απλά εντυπωσιακός στον τρόπο που εκτελεί και ήδη έχει αρχίσει να σκοράρει 20αρες σχετικά εύκολα. Φοβερή προσαρμογή από τον Γάλλο και εξαιρετική νοοτροπία. Ο Βιλντόζα αποτελεί έκπληξη μόνο για όσους νόμιζαν ότι το επίπεδο του παίχτη είναι αυτό που (δεν) είδαμε πέρσι στο βάζελο. Ανεβάζει ταχύτητα την ομάδα, παίζει άψογη άμυνα πάνω στην μπάλα και βοηθάει στο σκορ όποτε χρειάζεται. Μπορεί να βοηθήσει ακόμα περισσότερο, νιώθωντας την εμπιστοσύνη τεχνικής ηγεσίας και συμπαιχτών. Ένα καλό και ένα κακό βράδυ για Γουόκαπ (καλός στο ΣΕΦ) και Γκος (καλός στο Βελιγράδι). Μέτρια παρουσία από Πίτερς, Σακ και Ράιτ, ενώ μάλλον άσχημες θα χαρακτηρίζονταν οι εμφανίσεις του Φαλ, του Παπανικολάου και του Ντόρσεϊ και γι' αυτό βρέθηκαν και με μειωμένο χρόνο στο παρκέ.

Με τη συμπλήρωση των 10 πρώτων αγωνιστικών, ο Θρύλος έφτασε στη δεύτερη θέση της κατάταξης, έχοντας αντιμετωπίσει και τις θεωρητικά πιο δυνατές ανταγωνίστριες ομάδες της διοργάνωσης. Ακολουθεί την Πέμπτη στο ΣΕΦ το ματς απέναντι στη Μπασκόνια. Είναι ζητούμενο για τους Πειραιώτες να αφήσουν πίσω τη χαλαρότητα και να μπουν στο παρκέ για να εδραιώσουν τη θέση τους στη βαθμολογία. Και φυσικά δεν πρέπει να λησμονούν ότι οι Βάσκοι κέρδισαν πέρσι μέσα στην έδρα μας... Πολλά έχουν αλλάξει από τότε, αλλά όπως δείχνουν τα αποτελέσματα και οι εκπλήξεις σε κάθε αγωνιστική, χωρίς σοβαρή κατάθεση ενέργειας και προσπάθειας, οι κίνδυνοι παραμονεύουν.